#تفسیر_سوره_آلِ_عِمران_آیه_157_158 وَ لَئِنْ قُتِلْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَوْ مُتُّمْ لَمَغْفِرَةٌ مِنَ اللَّهِ وَ رَحْمَةٌ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ‌ و اگر در راه خدا كشته شويد و يا بميريد (زيان نكرده‌ايد، زيرا) آمرزش و رحمت خداوند از آنچه (آنان در طول عمر خود) جمع مى‌كنند، بهتر است.  در جهان بينى الهى، مرگ و شهادت در راه خدا، از همه‌ى دنيا و جمع كردنى‌هاى آن بهتر است. مهم در راه خدا بودن است، خواه به شهادت بيانجامد يا مرگ. اوّل بايد بخشيده شد، سپس رحمت الهى را دريافت كرد. مغفرت و رحمت نتيجه‌اى ابدى دارد، ولى مال و ثروت آثارش موقّت است. «158» وَ لَئِنْ مُتُّمْ أَوْ قُتِلْتُمْ لَإِلَى اللَّهِ تُحْشَرُونَ‌ و اگر بميريد يا كشته شويد، قطعاً به سوى خداوند برانگيخته مى‌شويد. در آيه‌ى 158 عبارت‌ «فِي سَبِيلِ اللَّهِ» نيامده، تا بگويد: محشور شدن همه‌ى كسانى كه بميرند يا كشته شوند در هر راهى كه باشند، به سوى خداست. اكنون كه مرگ براى همه حتمى است و حشرِ همه در محضر خداوند نيز حتمى است، پس چرا بهترين نوع رفتن را با رضايت پذيرا نباشيم؟ اگر مرگ و شهادت، هر دو بازگشت به سوى خداست، پس نگرانى از شهادت چرا؟ امام حسين عليه السلام مى‌فرمايند: اگر بدن‌ها براى مرگ آماده شده‌اند، پس شهادتِ مرد در راه خدا با شمشير بهترين مرگ است ازحجت الاسلام قرائتی @shookohmadari 🍃 معارف شکوه مادری🍃🌸🍃 کانال رشد و تعالی جمعیت*