ظریف دارد در دفاع از برجام آیه قرآن می‌خواند و من دارم فکر می‌کنم همینکه سطح استدلال و استقرای مناظرات ما از نظریات کسینجر و برژینسکی، به قرآن و نهج البلاغه رسیده است، یعنی پیشی گرفتن گفتمان انقلاب اسلامی. هر چند با تفسیر غلط، هر چند با یومنون ببعض و یکفرون به بعض ... https://eitaa.com/shoruq

🌺 هفته #وحدت گرامیباد... 🔺نهم تا پانزدهم تیرماه ۱۴۰۳ ✊ به عقب بر نمی گردیم.. .

#روایت_روضه #پویش_نگار_آشنا بعد از مدتها آمده‌ام روضه. تو بزرگترین حسینیه زنانه محل. سخنران یکی دو سال از من بزرگتر است. مادرش قبلاً جز معروفترین سخنرانان و مداحان خانم عرب بوده که آوازه‌اش تا بحرین و امارات هم پیچیده بود. از شاگردان معروف بنت الهدی صدر. حالا منبر را متواضعانه تحویل دخترش داده و پایین منبر نشسته و به زیارت عاشورا و روضه خوانی قبل و بعد از منبر اکتفا کرده. و انصافا هم دختر در سخنرانی چیزی از مادر کمتر ندارد. مثل همیشه بحث را با یک آیه شروع می کند و از دل کتاب های روایت و حدیث می آید وسط زندگی هایمان. بحث امروز راجع به تربیت است و نقش پررنگ مادر در خلق روحی انسان. اینکه مادر نه ماه تمام و بعدش هم دو سال تمام از خون و شیرش، جسم کودک را می سازد و در تمام این مدت علائق و نفرتها و ترسها و شادیهایش را به کودک منتقل می کند. و از خودش گفت که از خردسالی عاشق بنت الهدی بوده است، بنت الهدی ای که هرگز ندیده بودش و خیلی پیشتر از آنکه از او چیزی بخواند و یا بنویسید.و این را میراثی می داند که از مادرش گرفته است. روضه تمام می شود، به خانه بر می گردم، نوشته دوستم را می خوانم درباره دعای مادر و دعای خودش در حق فرزندان و یاد گریه های مادر خودم می افتم بر عزای حسین که جز اولین تصویرهاییست که از کودکی در ذهن دارم و فکر می کنم به عشقی که سینه به سینه و نسل به نسل آمده تا حرف زینب کبری بر زمین نماند: «فَکِد کَیْدک وَاسْعَ سَعْیک و ناصِبْ جُهْدَک فوالله لا تمحُو ذکرنا و لا تُمیتُ وَحْیَنا» (مقتل الحسین مکرّم،‌ ص 464) «هر چه می‌توانی نقشه بکش و تلاش کن و بکوش، به خدا سوگند یاد ما محو شدنی نیست و وحیِ ما را هم نمی‌توانی از میان برداری». https://eitaa.com/shoruq

دست‌های خالی و‌ ایستگاه‌های همسایه بلوار ، خیابان اصلی محل بود. محرم ها سر تا سر بلوار پر از ایستگاه صلواتی می‌شد. سالهای قبلتر فقط یکی دو ایستگاه علم می شد. کم کم هر هیات یک ایستگاه علم کرد و حالا دیگر به خاطر کمبود جا و کثرت هیات ها ایستگاه‌ها دیوار به دیوار هم علم می‌شد. بعضی چای می دادند، بعضی شیر کاکائو و بعضی دیگر هم شربت. آن روزها پسرخاله‌هایم سن و سالی نداشتند. ده دوازده ساله بودند. با همان بچه های محل که تا دیروز سر توپ و کتاب و دفتر، دائم دعوا می‌کردند، به عشق حسین رفیق شده بودند و همگی آویزان خانواده ها، که پارچه و میز و ضبط و ...بگیرند تا یک ایستگاه صلواتی کنار قطار ایستگاه های محل علم کنند. تمام فکر و ذکرشان شده بود این ایستگاه. شربت می دادند و نوحه پخش می کردند. خیلی هم وسواس داشتند که نوحه‌هایشان به‌روز باشد و کمتر شنیده باشندش. شب عاشورا اوج کار ایستگاه‌ها بود. بلوار پر از جمعیت می‌شد و دیگر جای سوزن انداختن نبود. به خاطر شلوغی و مسائل دیگر، معمولا با خاله‌ها و دخترخاله‌ها در خانه می‌ماندیم و شب نهم را دور هم سر می کردیم. طرفهای ساعت 9 شب بود که دیدیم پسرها با صورتهای برافروخته و‌داد و بیداد آمدند و هر چه بطری نوشابه خانواده داشتیم برداشتند و بردند . آنقدر عجله داشتند که جواب هیچ کس را نمی‌دادند. تا صبح برنگشتند و توی ایستگاه ماندند. فردایش ماجرا را از خاله‌ها شنیدیم: یکی دو ساعت بعد از شروع مراسم همه شربت‌هایی که آماده کرده بودند، تمام شده و دیگر چیزی برای پذیرایی از عزاداران ابا عبدالله نداشتند. یکهو یکی از پسرها فکری به ذهنش می رسد. اینکه همگی بروند از خانه بطری خالی بیاورند و به ایستگاه های صلواتی دیگر بروند و به اسم عزادار اباعبد الله بطری‌هایشان را از شربت ایستگاه‌های همسایه پر کنند و بعد همه را بیاورند در ایستگاه خودشان تقدیم عزاداران حسینی کنند. وقتی ماجرا را شنیدیم هم خندیدیم و هم گوشه دلمان کمی لرزید. آنها بی‌بضاعتیشان را با شربت‌های ایستگاه‌های همسایه جبران کرده بودند ولی ما برای دست‌های خالیمان چه کرده بودیم؟ https://eitaa.com/shoruq

امان از صبح‌های شهادت.... « و آنها(یهود) را از همه مردم بر زنده ماندن حریص تر میبینی، حتی حریص تر از مشرکان، هر کدامشان دلش می خواهد هزار سال عمر کند، حال آنکه حتی عمر هزار ساله هم آنها را از عذابی که در پیش دارند نمی رهاند، و خداوند به آنچه که انجام می دهند آگاه است» آیه ۹۶ سوره بقره هر چه آنها از مرگ می ترسند و برای فرار از عذابی که در پیش دارند به لحظه های این دنیا چنگ می زنند، ما عاشق شهادتیم و چه سعادتی از این بالاتر که در جوار حسین منزل بگیریم. شهادت هنر مردان خداست و از آن باکی نیست. حالا دیگر ما یاران حسین در شب عاشوراییم، راه برگشتی برایمان نمانده است، دنیای امروز دنیای جنگ است. همه جای این دنیا جبهه نبرد است، چراغ‌ها را خاموش کرده اند، باید انتخاب کنیم در کدام جبهه می‌مانیم. #وعده_صادق_۲ https://eitaa.com/shoruq

در این فیلم کوتاه یک گفتگوی آخرالزمانی میبینم، گفتگویی از جنس دنیای بعد از ظهور. دو رهبر روبروی هم نشسته‌اند. چهره هر دو با شکوه و نورانیست. هر دو درگیر نبرد بسیار سختی هستند و در این نبرد یاران بسیاری را از دست داده‌اند، اما آرامش و شجاعت در لحن و زبانشان موج می زند. یکی فارسی صحبت می کند و آن دیگری عربی و هر دو زبان هم را می فهمند، هیچ‌ مترجمی بینشان ننشسته است. لبخند رضایت هنیه در بیان عدد شهدای خانواده‌اش دیوانه‌ام می کند، و سکوت و بهت رهبری از شنیدن این عدد و غبطه ای که در دعایشان حس می‌شود. و بعد تواضع هنیه در مقابل ملتش و آیه‌هایی که خوانده می شود. و حس غنی بودنی که در تمام ذرات این گفتگو غلیان می کند، صداها، نگاه ها، لبخندها، نشستن‌ها و هر حرکت و تصویری که در این گفتگو میبینیم. https://eitaa.com/shoruq

عزت و خواری آدم‌ها فقط در دست خداست. پایان زندگی همه آدم‌ها مرگ است. پایان زندگی مردان خدا شهادت.‌ هنیه را بلاخره یک روزی می زدند، در هر نقطه ای که برایشان ممکن بود، به خیال خودشان او را در ایران زدند تا پیام شکستن هیمنه مقاومت را به جهان مخابره کنند، غافل از اینکه خداوند خودش صحنه گردان ماجراست. همانطور که به مادر موسی گفت موسی را به رود نیل بیانداز و نگران نباش و کاری کرد تا فرعونی که همه‌ی پسران بنی اسرائیل را کشت تا موسایی نباشد، موسی را در قصر خودش بزرگ کند. خبرنگار اسرائیلی درست فهمیده بود، شهید بزرگ مقاومت هر جای دیگر ترور می‌شد، اینطور گرامی داشته نمی‌شد. حتی غزه هم اینقدر جمعیت نداشت تا بتواند تشییعی درخور یکی از بزرگترین رهبران مقاومت برگزار کند. و خداوند، خودش صحنه گردان ماجراست، هر کس را بخواهد عزت می بخشد و هر کس را بخواهد خوار می گرداند. https://eitaa.com/shoruq

ختم صلوات به نیت سلامتی رزمنده‌های جبهۀ مقاومت بویژه فرماندهانشون و در رأس اونها سیدحسن نصرالله و پیروزی نهایی جبهۀ مقاومت بر اسرائیل غاصب: https://eitaabot.ir/counter/zx8qb حتما برای دیگران هم ارسال کنید @hamkhaniketab

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا میدان فلسطین- تجمع آغاز نصرالله شنبه ۷ مهر ۱۴۰۳