🔹هر انسانی دو مرگ و دو زنده شدن در پیش دارد🔹
علّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه
🌱اهل دوزخ در روز قیامت به پروردگار میگویند:
🔸قالُوا رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا فَهَلْ إِلى خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ
🌱«خداوندا دو مرتبه ما را ميراندى و دو مرتبه زنده گردانيدى، پس ما اعتراف کرديم به گناهانمان، آيا در اين حال براى ما راهى بسوى خلاصى و خروج هست؟»
🌱مراد از دو بار ميراندن، ميراندن از دنيا است بسوى برزخ و ميراندن از برزخ بسوى قيامت؛ و مراد از دو بار زنده کردن، زنده کردن در برزخ است به ارتحال از دنيا به برزخ، و زنده کردن در قيامت است به ارتحال از برزخ به قيامت.
🌱چون انسان که از دنيا ميرود و وارد برزخ ميگردد نسبت به نشأه دنيا مرده و نسبت به نشأه برزخ زنده شده است، و در وقت نفخ صور که از برزخ بيرون ميرود و وارد قيامت ميگردد نسبت به نشأه برزخ مرده و نسبت به نشأه قيامت زنده شده است؛
🌱پس ميان مرگ از عالم طبيعت و ميان حيات برزخى تلازم است کما آنکه ميان مرگ از عالم برزخ و ميان حيات نفسى و قيامتى تلازم است.
🌱پس هر موتى مستلزم حياتى خواهد بود؛ دو موت در پيش داريم و دو حيات.
*سورۀ غافر، آیۀ 11
📚«معادشناسی» ج ۳ ص ۲۱
#نکات_تفسیری
🔹از بزرگترین فضائل أمیرالمؤمنین علیه السلام در قرآن کریم🔹
تفسیرعلّامه آیةالله حاج سیّدمحمّدحسین حسینی طهرانی قدّس سرّه👇👇👇
🔹أ فَمَنْ كانَ عَلى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يَتْلُوهُ شاهِدٌ مِنْهُ...*
▪️«پس آيا آن كسى كه داراى بيّنه از جانب پروردگار خود است و در كنار او شاهدى از اوست .... (مثل كسى است كه چنين نيست؟)»
▪️«عنوان شاهد بسيار عظيم القدر و رفيع المرتبه است كه شايد هيچ درجه و منزلتى به پاى آن نرسد.
▪️...توضيح آنكه شاهد گرچه در اينجا به معناى ادا كنندۀ شهادت است وليكن اداى شهادت بدون تحمّلِ آن (مشاهدۀ آنچه شهادت به آن داده می شود) غير معقول است؛
▪️يعنى حضرت أميرالمؤمنين «عليه السّلام» تحمّلِ تمام مراتب و درجات و معارف و كمالات و خصوصيّاتى را كه در بيّنه كه همان نور نبوّت و يا بصيرت مطلقه الهيّه است نموده است،
▪️و به عبارت ديگر عديل و قرينِ همان خاصّۀ الهى است كه در رسول اكرم پروردگار عنايت فرموده است.
▪️و لذا در اين آيه، شهادت آن حضرت هم رديف با نور نبوّت يا بصيرت مطلقه الهيّه قرار داده شده و خود آن حضرت هم رديف با صاحب بيّنه كه رسول خداست قرار گرفته است.
*سورۀ هود، صدرِ آیۀ ۱۷
📚«امام شناسی» ج ۴ ص ۱۶۷
#نکات_تفسیری