eitaa logo
کانون خدمت رضوی شمس الشموس شهر بهارستان
268 دنبال‌کننده
6هزار عکس
3هزار ویدیو
89 فایل
کانون خدمت رضوی محله ای شمس الشموس شهر بهارستان ☎️ ارتباط با ادمین: @shshadmin ☎️ ارتباط با کانون بانوان و خانواده : @Ya0fatemehza ☎️ روابط عمومی و فضای مجازی : @mediashsh کانال نورالهدی ویژه کودکان : @noorolhodarazavi ☎️ تلفن تماس : 09136856085
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه روز ثواب قرائت ایه روزهدیه به روح بلند فرمانده هان شهید وشهدای وطن ــ ۸۱ وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طَآئِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ وَكِيلًا و [آنان در محضر تو] می‌گویند: ما مطیع و فرمانبرداریم، ولی هنگامی كه از نزد تو بیرون می‌روند، گروهی از آنان در شب‌نشینی‌های مخفیانه خود بر خلاف آنچه تو می‌گویی، [و غیر آنچه در حضورت می‌گفتند] تدبیر می‌كنند. خدا آنچه را كه در شب‌نشینی‌های مخفیانه تدبیر می‌كنند [در پرونده اعمالشان‌] می‌نویسد. بنابراین از آنان روی برتاب، و بر خدا توكّل كن؛ و كارساز بودنِ خدا [نسبت به امور بندگان‌] بس است. (آيه ٨١) 🍂در اين آيه اشاره به وضع جمعى از و يا افراد ضعيف الايمان كرده و مى‌گويد: آنها به هنگامى كه در صف مسلمانان در كنار پيغمبر «صلّى اللّه عليه و آله» قرار مى‌گيرند براى حفظ منافع و يا دفع ضرر از خويش با ديگران همصدا شده و اظهار اطاعت فرمان پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مى‌كنند «و مى‌گويند با جان و دل حاضريم از او پيروى كنيم» (وَ يَقُولُونَ طاعَةٌ) . «امّا هنگامى كه مردم از خدمت پيامبر«صلّى اللّه عليه و آله» خارج شدند، آن دسته از منافقان و افراد ضعيف الايمان گفته‌ها (و پيمانهاى خويش را به دست فراموشى مى‌سپارند) و در جلسات شبانه تصميمهايى بر ضدّ سخنان پيغمبر«صلّى اللّه عليه و آله» مى‌گيرند و خداوند آنچه را در اين جلسات مى‌گويند مى‌نويسد» (فَإِذا بَرَزُوا مِنْ عِنْدِكَ بَيَّتَ طائِفَةٌ مِنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ وَ اللّهُ يَكْتُبُ ما يُبَيِّتُونَ) . 🍂 ولى خداوند به پيغمبرش دستور مى‌دهد كه «از آنها روى بگردان و از نقشه‌هاى آنها وحشت نكن و هيچ گاه آنها را تكيّه‌گاه در برنامه‌هاى خود قرار مده، تنها بر خدا تكيّه كن؛ خدايى كه بهترين يار و مددكار و مدافع است» (فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَ تَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ وَ كَفى بِاللّهِ وَكِيلاً) . https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز 🌷 ثواب تلاوت ایه روزهدیه به فرمانده هان شهید وشهدای وطن ــ ۸۲ أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚ وَلَوْ كَانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا آیا به قرآن [عمیقاً] نمی‌اندیشند؟ چنانچه از سوی غیر خدا بود، قطعاً در آن اختلاف بسیاری مییافتند (آيه ٨٢) :سند زنده‌اى بر اعجاز قرآن! 🍂به دنبال نكوهشهايى كه در آيات قبل از منافقان به عمل آمد، در اينجا به آنها و همۀ كسانى كه در حقانيّت قرآن مجيد شكّ و ترديد دارند اشاره كرده مى‌فرمايد: «آيا آنها دربارۀ وضع خاصّ اين قرآن انديشه نمى‌كنند و نتايج آن را بررسى نمى‌نمايند؛ 🍂 اين قرآن اگر از ناحيۀ غير خدا نازل شده بود حتماً تناقض‌ها و اختلافهاى فراوانى در آن مى‌يافتند، اكنون كه در آن هيچ گونه اختلاف و تناقض نيست بايد بدانند كه از طرف خداوند نازل شده است» (أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلافاً كَثِيراً) . 🍂 بنابراين، مردم موظّفند كه دربارۀ اصول دين و مسائلى همانند صدق دعوى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» و حقانيّت قرآن مطالعه و بررسى كنند و از تقليد و قضاوتهاى كوركورانه بپرهيزند! https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۸۳ وَإِذَا جَآءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰٓ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا و هنگامی كه خبری از ایمنی و ترس [چون پیروزی و شكست‌] به آنان [كه مردمی سست ایمان‌اند] رسد، [بدون بررسی در درستی و نادرستی‌اش‌] آن را منتشر می‌كنند، و [در صورتی كه‌] اگر آن خبر را به پیامبر و اولیای امورشان [كه به سبب‌ بینش و بصیرتْ دارای قدرت تشخیص و اهل تحقیق‌اند] ارجاع می‌دادند، درستی و نادرستی‌اش را در مییافتند؛ [چنانچه به مصلحت جامعه بود، انتشارش را اجازه می‌دادند و اگر نبود، از انتشارش منع می‌كردند] و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، یقیناً همه شما جز اندكی، از شیطان پیروی می‌كردید. (آيه ٨٣) :پخش شايعات! 🍂در اين آيه به يكى ديگر از اعمال نادرست و يا افراد ضعيف الايمان اشاره كرده، مى‌فرمايد: «آنها كسانى هستند كه هنگامى كه اخبارى مربوط به پيروزى و يا شكست مسلمانان به آنان برسد، بدون تحقيق، آن را همه جا پخش مى‌كنند» (وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ) . زيرا بسيار مى‌شود كه اين اخبار، بى‌اساس بوده و از طرف دشمنان به منظورهاى خاصّى جعل شده و اشاعۀ آن به زيان مسلمانان تمام مى‌گردد. «در حالى كه اگر آن را به پيامبر و پيشوايان-كه قدرت تشخيص كافى دارند- بازگردانند، از ريشه‌هاى مسائل آگاه خواهند شد» (وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ) . و بدون جهت نه مسلمانان را گرفتار عواقب غرور ناشى از پيروزيهاى خيالى مى‌كردند و نه روحيۀ آنها را به خاطر مربوط به شكست تضعيف مى‌نمودند. https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز ثواب تلاوت ایه روز تقدیم به شهدای صدراسلام ــ ۸۴ فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنْكِيلًا پس در راه خدا به جنگ برخیز. تو فقط به [وظایف و اعمال‌] خودت مكلّف می‌باشی، و مؤمنان را [هم به جنگ با دشمن برانگیز و] تشویق كن؛ امید است خدا آسیب و گزند كافران را [از تو و مؤمنان‌] بازدارد؛ و خداست كه صولت وقدرتش شدیدتر، وعذاب وكیفرش سخت‌تر است. ♦️(آيه ٨٤) : ♦️هنگامى كه ابوسفيان و لشكر قريش پيروزمندانه از ميدان احد بازگشتند ابو سفيان با پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» قرار گذاشت كه در موسم بدر صغرى (يعنى بازارى كه در ماه القعده در سرزمين بدر تشكيل مى‌شد) بار ديگر رو برو شوند، هنگامى كه موعد مقرّر فرا رسيد، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مسلمانان را دعوت به حركت به محلّ مزبور كرد، ولى جمعى از مسلمانان كه خاطرۀ تلخ شكست احد را فراموش نكرده بودند شديداً از حركت خوددارى مى‌نمودند. اين آيه نازل شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مسلمانان را مجدّداً دعوت به حركت كرد، در اين موقع تنها هفتاد نفر در ركاب پيغمبر «صلّى اللّه عليه و آله» در محل مزبور حاضر شدند، ولى ابوسفيان (بر اثر وحشتى كه از رو برو شدن با سپاه اسلام داشت) از حضور در آنجا خوددارى كرد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با همراهان سالم به مدينه بازگشتند. : هر كس مسؤول وظيفۀ خويش است: ♦️به دنبال آيات مربوط به ، دستور فوق‌العاده‌اى در اين آيه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» داده شده است، مى‌فرمايد: «در راه خدا پيكار كن، تنها مسؤول وظيفۀ خود هستى، و مؤمنان را (بر اين كار) تشويق نما» (فَقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لا تُكَلَّفُ إِلاّ نَفْسَكَ وَ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ) . ♦️ در حقيقت آيه، يك دستور مهمّ اجتماعى را مخصوصاً دربارهء رهبران در بر دارد، و آن اين كه آنها بايد آنقدر در كار خود مصمّم و ثابت قدم و قاطع باشند كه حتّى اگر هيچ كس دعوت آنها را «لبيك» نگويد، دست از تعقيب هدف مقدّس خويش برندارند؛ و هيچ رهبرى تا چنين آمادگى نداشته باشد قادر به انجام رهبرى و پيشبرد اهداف خود نيست. مخصوصاً رهبران الهى كه تكيّه گاه اصلى آنها خداست؛ خدايى كه سرچشمۀ تمام نيروها و قدرتهاست. ♦️ و لذا به دنبال اين دستور مى‌فرمايد: «اميد است خداوند با كوششها و تلاشهاى تو حتّى اگر تنها بوده باشى، قدرت و نيروى دشمنان را در هم بشكند، زيرا قدرت او مافوق قدرتها و مجازات او مافوق مجازاتهاست» (عَسَى اللّهُ أَنْ يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ اللّهُ أَشَدُّ بَأْساً وَ أَشَدُّ تَنْكِيلاً) . https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۸۵ مَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْهَا ۖ وَمَنْ يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُنْ لَهُ كِفْلٌ مِنْهَا ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ مُقِيتًا هر كس وساطت پسندیده‌ای كند، [تا كار خیری چون جهاد، احسان به مردم و حلّ مشكلات جامعه انجام گیرد] بهره‌ای از آن برای او خواهد بود، و هر كس وساطت ناپسندی كند [تا شرّی و باطلی به وجود آید و زیانی به مردم رسد] سهمی از [گناه و وبال‌] آن برای او خواهد بود؛ و خدا همواره نگهبان بر هر چیزی است. (آيه ٨٥) :تشويق كار نيك يا بد! ♦️ همانطور كه در تفسير آيۀ قبل اشاره شد، قرآن مى‌گويد: هر كسى در درجۀ اوّل مسؤول كار خويش است، نه مسؤول كار ديگران، امّا براى اين كه از اين مطلب سوء استفاده نشود در اين آيه مى‌گويد: «درست است كه هر كسى مسؤول كارهاى خود مى‌باشد ولى هر انسانى كه ديگرى را به كار نيك وادارد، سهمى از آن خواهد داشت؛ و هر كس، ديگرى را به كار بدى دعوت كند بهره‌اى از آن خواهد داشت» (مَنْ يَشْفَعْ شَفاعَةً حَسَنَةً يَكُنْ لَهُ نَصِيبٌ مِنْها وَ مَنْ يَشْفَعْ شَفاعَةً سَيِّئَةً يَكُنْ لَهُ كِفْلٌ مِنْها) . ♦️ بنابراين، مسؤوليت هر كس در برابر اعمال خويش به آن معنى نيست كه از دعوت ديگران به سوى حقّ و مبارزه با فساد چشم بپوشد و روح اجتماعى اسلام را تبديل به فردگرايى و بيگانگى از اجتماع كند، و در لاك خود فرو رود. ♦️در پايان آيه مى‌فرمايد: «خداوند تواناست و اعمال شما را حفظ و محاسبه كرده و در برابر حسنات و سيّئات پاداش مناسب خواهد داد» (وَ كانَ اللّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ مُقِيتاً) https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز💐 ــ ۸۶ وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَآ أَوْ رُدُّوهَآ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا و هنگامی كه به شما درود گویند، شما درودی نیكوتر از آن، یا همانندش را پاسخ دهید؛ یقیناً خدا همواره بر همه چیز حسابرس است. (آيه ٨٦) :هر گونه محبّتى را پاسخ گوييد! ♦️ اين آيه يك حكم كلّى و عمومى است در زمينۀ تمام تحيّتها و اظهار محبّتهايى كه از طرف افراد مختلف مى‌شود، در آغاز مى‌گويد: «هنگامى كه كسى به شما تحيّت گويد پاسخ آن را به طرز بهتر بدهيد و يا لااقل بطور مساوى پاسخ گوييد» (وَ إِذا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْها أَوْ رُدُّوها) . ♦️«تحيّت» در لغت از مادّه «حيات» و به معنى دعا براى حيات ديگرى كردن است، ولى معمولاً اين كلمه هر نوع اظهار محبّتى را كه افراد به وسيلۀ سخن يا عمل، با يكديگر مى‌كنند شامل مى‌شود كه روشنترين مصداق آن همان موضوع سلام كردن است. ♦️ و در پايان آيه براى اين كه مردم بدانند چگونگى «تحيّتها» و «پاسخها» و برترى يا مساوات آنها، در هر حدّ و مرحله‌اى، بر خداوند پوشيده و پنهان نيست مى‌فرمايد: «خداوند حساب همه چيز را دارد» (إِنَّ اللّهَ كانَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيباً). https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۸۷ اللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ حَدِيثًا خداست كه هیچ معبودی جز او نیست. مسلّماً شما را [از گورهایتان‌] به سوی [دادگاه‌های حسابرسی‌] روز قیامت كه هیچ شكّی در آن نیست جمع میكند؛ و راستگوتر از خدا در گفتار كیست؟ (آيه ٨٧) : ♦️اين آيه تكميلى براى آيات قبل و مقدّمه براى آيات بعد است؛ زيرا در آيۀ قبل پس از دستور به «ردّ تحيّت» فرمود: خداوند حساب همهء اعمال شما را دارد، در اين آيه اشاره به مسألۀ و دادگاه عمومى بندگان در روز قيامت كرده و آن را با مسألۀ توحيد و يگانگى خدا كه ركن ديگرى از ايمان است مى‌آميزد، و مى‌فرمايد: «خداوند، معبودى جز او نيست و بطور قطع در روز قيامت شما را دسته جمعى مبعوث مى‌كند، همان روز قيامتى كه هيچ شك و ترديدى در آن نيست» (اللّهُ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ لا رَيْبَ فِيهِ) . ♦️و در پايان براى تأكيد مطلب مى‌فرمايد: «كيست كه راستگوتر از خدا باشد» (وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللّهِ حَدِيثاً) . ♦️بنابراين، هر گونه وعده‌اى دربارۀ روز قيامت و غير آن مى‌دهد نبايد جاى ترديد باشد، زيرا دروغ يا از جهل سرچشمه مى‌گيرد يا از ضعف و نياز، امّا خداوندى كه از همه آگاهتر و از همگان بى‌نياز است، از هر كس راستگوتر است و اصولاً دروغ براى او مفهومى ندارد. https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۸۸ ۞ فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّهُ أَرْكَسَهُمْ بِمَا كَسَبُوٓا ۚ أَتُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا شما را چه شده كه درباره منافقین دو گروه شده‌اید؟ [گروهی شفیع و طرفدار، و گروهی مخالف و دشمن آنان‌] در صورتی كه خدا آنان را به كیفر اعمال ناپسندی كه مرتكب شده‌اند [در چاه كفر و گمراهی‌] نگونسار كرده است. آیا می‌خواهید كسانی را كه خدا [به خاطر اعمال ناپسندشان‌] گمراه كرده هدایت كنید؟ [ای پیامبر!] در حالی كه خدا هر كه را گمراه كند هرگز برای او راهی [به سوی هدایت‌] نخواهی یافت. 🍂(آيه ٨٨) : 🍂مطابق نقل جمعى از مفسّران از ابن عباس، عدّه‌اى از مردم مكّه ظاهراً مسلمان شده بودند، ولى در واقع در صف منافقان قرار داشتند، به همين دليل حاضر به مهاجرت به مدينه نشدند، امّا سرانجام مجبور شدند از مكّه خارج شوند (و شايد هم به خاطر موقعيّت ويژه‌اى كه داشتند براى هدف جاسوسى اين عمل را انجام دادند) . مسلمانان از جريان آگاه شدند، ولى به زودى دربارۀ چگونگى برخورد با اين جمع در ميان مسلمين اختلاف افتاد، عدّه‌اى معتقد بودند كه بايد اين عدّه را طرد كرد، زيرا در واقع پشتيبان دشمنان اسلامند، ولى بعضى از افراد ظاهربين و ساده دل با اين طرح مخالفت كردند و گفتند: عجبا! ما چگونه با كسانى كه گواهى به توحيد و نبوّت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» داده‌اند بجنگيم؟ آيه نازل شد و دستۀ دوّم را در برابر اين اشتباه ملامت و سپس راهنمايى كرد. : 🍂با توجّه به شأن نزول بالا پيوند اين آيه و آيات بعد از آن با آياتى كه قبلاً در بارۀ منافقان بود كاملاً روشن است. در آغاز آيه مى‌فرمايد: «چرا در مورد منافقان دو دسته شده‌ايد و هر كدام طورى قضاوت مى‌كنيد» (فَما لَكُمْ فِي الْمُنافِقِينَ فِئَتَيْنِ) . 🍂 سپس مى‌فرمايد: «اين عدّه از منافقان به خاطر اعمال زشت و ننگينى كه انجام داده‌اند خداوند توفيق و حمايت خويش را از آنها برداشته و افكارشان را به كلّى واژگونه كرده، همانند كسى كه به جاى ايستادن به روى پا، با سر بايستد» (وَ اللّهُ أَرْكَسَهُمْ بِما كَسَبُوا) . 🍂 و در پايان آيه خطاب به افراد ساده‌دلى كه حمايت از اين دسته منافقان مى‌نمودند كرده، مى‌فرمايد: «آيا شما مى‌خواهيد كسانى را كه خدا بر اثر اعمال زشتشان از هدايت محروم ساخته هدايت كنيد در حالى كه هر كس را خداوند گمراه كند راهى براى او نخواهى يافت» (أَ تُرِيدُونَ أَنْ تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللّهُ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبِيلاً) . زيرا، اين يك سنّت فناناپذير الهى است كه اثر اعمال هيچ كس از او جدا نمى‌شود؛ چگونه مى‌توانيد انتظار داشته باشيد افرادى كه فكرشان آلوده و قلبشان مملوّ از نفاق و عملشان حمايت از دشمنان خداست مشمول هدايت شوند؟ اين يك انتظار بى‌دليل و نابجاست! https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌷 ــ ۸۹ وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَآءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَآءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا آنان دوست دارند همان گونه كه خود كافر شده‌اند، شما هم كافر شوید، تا [در كفر و ضلالت‌] با هم برابر و یكسان باشید. بنابراین از آنان دوستانی انتخاب نكنید تا آنكه در راه خدا [برای پذیرش دین‌] هجرت كنند؛ پس اگر [از هجرت‌] روی برتافتند [و به خیانت و جنایتشان بر ضدّ شما ادامه دادند] آنان را هر كجایافتید بگیرید و بكشید، و از آنان یار و یاوری نگیرید. (آيه ٨٩) : 🍂در تعقيب آيۀ قبل دربارۀ منافقانى كه بعضى از مسلمانان ساده‌دل به حمايت از آنها برخاسته و از آنها شفاعت مى‌كردند و قرآن بيگانگى آنها را از اسلام بيان داشت در اين آيه مى‌فرمايد: تاريكى درون آنها به قدرى است كه نه تنها خودشان كافرند، بلكه «دوست مى‌دارند كه شما هم همانند آنان كافر شويد و مساوى يكديگر گرديد» (وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَما كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَواءً) . بنابراين، آنها از كافران عادّى نيز بدترند؛ زيرا كفّار معمولى دزد و غارتگر عقايد ديگران نيستند؛ امّا اينها هستند، و فعاليّتهاى پى‌گيرى براى تخريب عقايد ديگران دارند. اكنون كه آنها چنين هستند «هرگز نبايد شما مسلمانان، دوستانى از ميان آنها انتخاب كنيد» (فَلا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِياءَ) . «مگر اين كه (در كار خود تجديد نظر كنند و دست از نفاق و تخريب بردارند و نشانۀ آن اين است كه از مركز كفر و نفاق به مركز اسلام) در راه خدا مهاجرت نمايند» (حَتّى يُهاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللّهِ) . «امّا اگر آنها حاضر به مهاجرت نشدند (بدانيد كه دست از كفر و نفاق خود برنداشته‌اند و اظهار اسلام آنها فقط به خاطر اغراض جاسوسى و تخريبى است) و در اين صورت مى‌توانيد هر جا بر آنها دست يافتيد، آنها را اسير كنيد و يا در صورت لزوم به قتل برسانيد» (فَإِنْ تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدْتُمُوهُمْ) . 🍂و در پايان آيه بار ديگر تأكيد مى‌كند كه «هيچ گاه دوست و يار و ياورى از ميان آنها انتخاب نكنيد» (وَ لا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً) . نجات يك جامعۀ زنده كه در مسير يك انقلاب اصلاحى گام بر مى‌دارد، از چنگال دشمنان دوست‌نما و جاسوسان خطرناك، راهى جز اين شدّت عمل ندارد. https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌺 ــ ۹۰🌺 إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ أَوْ جَآءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَآءَ اللَّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا مگر آنان كه به گروهی كه میان شما و ایشان پیمانی [چون پیمان متاركه جنگ یا پیمان‌های دیگر] است بپیوندند، یا در حالی كه سینه‌هایشان از جنگیدن با شما یا قوم خودشان به تنگ آمده باشد به نزد شما آیند. و اگر خدا می‌خواست قطعاً آنان را بر شما مسلّط می‌كرد، در آن صورت به طور یقین با شما می‌جنگیدند. پس اگر از شما كناره گرفتند، و با شما به جنگ برنخاستند، و پیشنهاد صلح و آشتی دادند، [به آنان تعدّی نكنید كه‌] خدا در این صورت برای تجاوز به آنان راهی برای شما قرار نداده است. 🍂(آيه ٩٠) : 🍂از روايات مختلفى كه در شأن نزول آيه وارد شده چنين استفاده مى‌شود كه: دو قبيله در ميان قبايل عرب به نام «بنى ضمره» و «اشجع» وجود داشتند كه قبيلۀ اوّل با مسلمانان پيمان ترك تعرّض بسته بودند و طايفۀ اشجع نيز با بنى ضمره هم پيمان بودند. بعضى از مسلمانان از قدرت طايفۀ بنى ضمره و پيمان شكنى آنها بيمناك بودند، لذا به پيغمبر اكرم «صلّى اللّه عليه و آله» پيشنهاد كردند كه پيش از آن كه آنها حمله را آغاز كنند مسلمانان به آنها حمله‌ور شوند. پيغمبر «صلّى اللّه عليه و آله» فرمود: «نه، هرگز چنين كارى نكنيد، زيرا آنها در ميان تمام طوايف عرب نسبت به پدر و مادر خود نيكوكارترند، و از همه نسبت به اقوام و بستگان مهربانتر، و به عهد و پيمان خود از همه پايبندترند» ! 🍂 پس از مدّتى مسلمانان باخبر شدند كه طايفۀ اشجع به سركردگى «مسعود بن رجيله» كه هفتصد نفر بودند به نزديكى مدينه آمده‌اند، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» نمايندگانى نزد آنها فرستاد تا از هدف مسافرتشان مطلّع گردد، آنها اظهار داشتند: ما از يك طرف توانايى مبارزه با دشمنان شما را نداريم، چون عدد ما كم است، و نه قدرت و تمايل به مبارزه با شما داريم، زيرا محل ما به شما نزديك است؛ لذا آمده‌ايم با شما پيمان ترك تعرّض ببنديم. در اين هنگام آيه نازل شد و دستورهاى لازم را در اين زمينه به مسلمانان داد : استقبال از پيشنهاد صلح: 🍂به دنبال دستور به شدّت عمل در برابر منافقانى كه با دشمنان اسلام همكارى نزديك داشتند، در اين آيه دستور مى‌دهد كه دو دسته از اين قانون مستثنا هستند: ✔️ ١- «آنها كه با يكى از هم پيمانان شما ارتباط دارند و پيمان بسته‌اند» (إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِيثاقٌ) . ✔️٢- «كسانى كه از نظر موقعيّت خاصّ خود در شرايطى قرار دارند كه نه قدرت مبارزه با شما را در خود مى‌بينند، و نه توانايى همكارى با شما و مبارزه با قبيلۀ خود دارند» (أَوْ جاؤُكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَنْ يُقاتِلُوكُمْ أَوْ يُقاتِلُوا قَوْمَهُمْ) . 🍂 سپس براى اين كه مسلمانان در برابر اين پيروزيهاى چشمگير مغرور نشوند و آن را مرهون قدرت نظامى و ابتكار خود ندانند و نيز براى اين كه احساسات انسانى آنها در برابر اين دسته از بيطرفان تحريك شود مى‌فرمايد: «اگر خداوند بخواهد مى‌تواند آن (جمعيّت ضعيف) را بر شما مسلّط گرداند تا با شما پيكار كنند» (وَ لَوْ شاءَ اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقاتَلُوكُمْ) . 🍂 بنابراين، همواره در پيروزيها به ياد خدا باشيد و هيچ گاه به نيروى خود مغرور نشويد و نيز گذشت از ضعيفان را براى خود خسارتى نشمريد. 🍂در پايان آيه بار ديگر نسبت به دستۀ اخير تأكيد كرده و با توضيح بيشترى چنين مى‌فرمايد: «اگر آنها از پيكار با شما كناره‌گيرى كنند و پيشنهاد صلح نمايند، خداوند به شما اجازۀ تعرّض نسبت به آنها را نمى‌دهد» و موظّفيد دستى را كه به منظور صلح به سوى شما دراز شده بفشاريد (فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ https://eitaa.com/shshbaharestan
_روز🌺 ــ ۹۱ سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوٓا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوٓا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوٓا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَٰٓئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُبِينًا به زودی گروهی دیگر را مییابید كه می‌خواهند [با پیمان متاركه جنگ‌] از ناحیه شما و قوم [مُشركِ‌] خود ایمن و آسوده باشند، [ولی اینان به خاطر خباثت باطنشان نسبت به پیمان‌هایشان مورد اطمینان نیستند، به همین سبب‌] هر بار به فتنه [و جنگ با مسلمانان‌] دعوت شوند، با سر در آن فرو می‌افتند. پس اگر [از جنگ با شما] كناره نگرفتند، و پیشنهاد صلح و آشتی نكردند، و بر ضدّ شما دست [از فتنه و آشوب‌] برنداشتند، آنان را هر جا یافتید بگیرید و بكشید؛ آنانند كه ما برای شما نسبت به [گرفتن و كشتن‌] آنان دلیلی روشن قرار دادیم. آيه ٩١- : 🌀نقل شده: جمعى از مردم مكّه به خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مى‌آمدند و از روى خُدعه و نيرنگ اظهار اسلام مى‌كردند، امّا همين كه در برابر قريش و بتهاى آنها قرار مى‌گرفتند و به نيايش و عبادت بتها مى‌پرداختند، و به اين ترتيب مى‌خواستند از ناحيۀ اسلام و قريش هر دو آسوده خاطر باشند، از هر دو طرف سود ببرند و از هيچ يك زيان نبينند، و به اصطلاح در ميان اين دو دسته دو دوزه‌بازى كنند؛ آيه نازل شد و دستور داد مسلمانان در برابر اين دسته شدّت عمل به خرج دهند. : سزاى آنها كه دو دوزه بازى مى‌كنند! 🌀 در اينجا با دستۀ ديگرى رو برو مى‌شويم كه درست در مقابل دسته‌اى قرار دارند كه در آيۀ پيش دستور صلح نسبت به آنها داده شده بود، آنها كسانى هستند كه مى‌خواهند براى حفظ منافع خود در ميان مسلمانان و مشركان آزادى عمل داشته باشند و براى تأمين اين نظر، راه و پيش گرفته، با هر دو دسته اظهار همكارى و همفكرى مى‌كنند، مى‌فرمايد: «به زودى جمعيّت ديگرى را مى‌يابيد كه مى‌خواهند هم از ناحيۀ شما و هم از ناحيۀ قوم خودشان در امان باشند» (سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَنْ يَأْمَنُوكُمْ وَ يَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ) . و به همين دليل «هنگامى كه ميدان فتنه‌جويى و بت‌پرستى پيش آيد همۀ برنامه‌ها آنها وارونه مى‌شود و با سر در آن فرو مى‌روند» ! (كُلَّما رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيها) . اينها درست بر ضدّ دستۀ سابقند. 🌀 سپس در جملۀ بعد سه تفاوت براى آنها مى‌شمرد، مى‌فرمايد: «اگر آنها از درگيرى با شما كنار نرفتند و پيشنهاد صلح نكردند و دست از شما برنداشتند» (فَإِنْ لَمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَ يُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَ يَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ) . «هر كجا آنان را يافتيد اسير كنيد و در صورت مقاومت به قتل برسانيد» (فَخُذُوهُمْ وَ اقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ) . 🌀همين تفاوتها موجب گرديده كه حكم اينها از دستۀ سابق به كلّى جدا شود. و از آنجا كه به اندازۀ كافى نسبت به آنها اتمام حجّت شده در پايان آيه مى‌فرمايد: «آنان كسانى هستند كه ما تسلّط آشكارى براى شما نسبت به آنها قرار داديم» (وَ أُولئِكُمْ جَعَلْنا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطاناً مُبِيناً) . اين تسلّط مى‌تواند از نظر منطقى بوده باشد چه اين كه منطق مسلمانان بر مشركان كاملاً پيروز بود و يا از نظر ظاهرى و خارجى، زيرا در زمانى اين آيات نازل شد كه مسلمين به قدر كافى نيرومند شده بودند https://eitaa.com/shshbaharestan
آیه روز🌺 ــ ۹۲ وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَنْ قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهْلِهِٓ إِلَّآ أَنْ يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ وَإِنْ كَانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُمْ مِيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلَىٰٓ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ ۖ فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِنَ اللَّهِ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا هیچ مؤمنی را نسزد كه مؤمنی را به قتل برساند، مگر آنكه این عمل از روی خطا و اشتباه اتّفاق افتد. و كسی كه مؤمنی را از روی خطا و اشتباه به قتل برساند، باید یك برده مؤمن آزاد كند، و خون‌بهایی به وارثان مقتول پرداخت نماید؛ مگر آنكه آنان خون‌بها را ببخشند. و اگر مقتول از گروهی باشد كه دشمن شمایند و خود او مؤمن است، فقط آزاد كردن یك برده مؤمن بر عهدهء قاتل است. و اگر مقتول مؤمن، از گروهی باشد كه میان شما و آنان پیمانی برقرار است، باید قاتل خون‌بهایش را به وارثان او پرداخت كند، و نیز یك برده مؤمن آزاد نماید. و كسی كه برده نیافت، باید دو ماه پیاپی روزه بگیرد. [این حكم‌] به سبب [پذیرش‌] توبه [قاتل‌] از سوی خداست؛ و خدا همواره دانا و حكیم است. 🌀(آيه ٩٢) : 🌀يكى از بت‌پرستان مكّه به نام «حارث بن يزيد» با دستيارى «ابو جهل» مسلمانى را به نام «عيّاش بن ابى ربيعه» به جرم گرايش به اسلام مدّتها شكنجه مى‌داد، پس از هجرت مسلمانان به مدينه، «عيّاش» نيز به مدينه هجرت كرد. اتّفاقاً روزى در يكى از محلّه‌هاى اطراف مدينه با شكنجه دهندۀ خود حارث بن يزيد رو برو شد، و از فرصت استفاده كرده، او را به قتل رسانيد، به گمان اين كه دشمنى را از پاى درآورده است، در حالى كه توجّه نداشت كه «حارث» توبه كرده و مسلمان شده به سوى پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» مى‌رود؛ جريان را به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» عرض كردند؛ آيه نازل شد و حكم قتلى را كه از روى اشتباه و خطا واقع شده بيان كرد. : احكام قتل خطا: 🌀چون در آيات گذشته به مسلمانان آزادى عمل براى در هم كوبيدن منافقان و دشمنان خطرناك داخلى داده شده، براى اين كه مبادا كسانى از اين قانون سوء استفاده كنند و با افرادى كه دشمنى دارند به نام منافق بودن خصوصى نمايند در اين آيه و آيۀ بعد احكام و بيان شده است. 🌀 نخست در اين آيه مى‌فرمايد: «براى هيچ مؤمنى مجاز نيست كه فرد با ايمانى را جز از روى خطا به قتل برساند» (وَ ما كانَ لِمُؤْمِنٍ أَنْ يَقْتُلَ مُؤْمِناً إِلاّ خَطَأً) . سپس و خطا را در سه مرحله بيان مى‌كند: ✔️صورت نخست اين كه فرد بيگناهى كه از روى اشتباه كشته شده متعلّق به خانوادۀ مسلمانى باشد كه در اين صورت، قاتل بايد دو كار كند، يكى اين كه مسلمانى را آزاد نمايد و ديگر اين كه را به صاحبان خون بپردازد، آيۀ شريفه مى‌فرمايد: «كسى كه مؤمنى را از روى خطا به قتل رساند، بايد يك بردۀ مؤمن را آزاد كند و خونبهايى به كسان او بپردازد» (وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ وَ دِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلى أَهْلِهِ) . «مگر اين كه خاندان مقتول با رضايت خاطر از ديه بگذرند» (إِلاّ أَنْ يَصَّدَّقُوا) . ✔️ صورت دوّم اين كه «مقتول مؤمن وابسته به خاندانى باشد كه با مسلمانان و دارند، در اين صورت كفّارۀ قتل خطا تنها آزاد نمودن بردۀ مسلمان است» (فَإِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ عَدُوٍّ لَكُمْ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ) . 🌀 پرداخت ديه به جمعيّتى كه تقويت بنيۀ مالى آنان خطرى براى مسلمانان محسوب خواهد شد ضرورت ندارد، به علاوه اسلام ارتباط اين فرد را با خانوادۀ خود كه همگى از دشمنان اسلامند بريده است و بنابراين، جايى براى جبران خسارت نيست. ✔️صورت سوّم اين كه: «خاندان مقتول از كفّارى باشند كه با مسلمانان هم‌پيمانند، در اين صورت براى احترام به پيمان بايد علاوه بر آزاد كردن يك برده مسلمان خونبهاى او را به بازماندگانش بپردازند» (وَ إِنْ كانَ مِنْ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِيثاقٌ فَدِيَةٌ مُسَلَّمَةٌ إِلى أَهْلِهِ وَ تَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ). ظاهراً منظور از مقتول در اينجا «مقتول مؤمن» است. 🌀 و در پايان آيه در مورد كسانى كه دسترسى به آزاد كردن برده‌اى ندارند؛ يعنى قدرت مالى ندارند و يا برده‌اى براى آزاد كردن نمى‌يابند مى‌فرمايد: «و آن كس كه دسترسى (به آزاد كردن برده) ندارد، دو ماه پى در پى مى‌گيرد» (فَمَنْ لَمْ يَجِدْ فَصِيامُ شَهْرَيْنِ مُتَتابِعَيْنِ) .