#عین_صاد گاهى انسان به اميد اينكه به چيزى مى‌رسد، خيلى راحت فداكارى مى‌كند، ولى اين در واقع فداكارى نيست؛ چون اميد دارد كه اين لقمه را بدهد و لقمۀ چرب‌ترى را به دست آورد، اما هنگامى كه به سفر مى‌رود امكانات او همين است و بس، اگر صندلى خود را رها كند، بايد تا آخر، سرش به سقف ماشين بخورد. در اينجاست كه فداكارى معنا مى‌دهد و روحيه‌ها و افراد شناخته مى‌شوند. #با_مکث_بخوانیم کتاب حرکت، صفحه‌ی ۲۴۴ @ShugheParvaz