اطاعت محض از امام اینگونه است ●عَنْ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (صلوات الله علیه) یَقُولُ لَمَّا مَرُّوا بِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (صلوات الله علیه) وَ فِی رَقَبَتِهِ حَبْلٌ إِلَی زُرَیْقٍ ضَرَبَ أَبُو ذَرٍّ بِیَدِهِ عَلَی الْأُخْرَی فَقَالَ لَیْتَ السُّیُوفَ قَدْ عَادَتْ بِأَیْدِینَا ثَانِیَةٌ وَ قَالَ مِقْدَادٌ لَوْ شَاءَ لَدَعَا عَلَیْهِ رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَالَ سَلْمَانُ مَوْلَایَ أَعْلَمُ بِمَا هُوَ فِیهِ. ●ابا حمزه نقل کرده، از امام باقر (صلوات الله علیه) شنیدم که می فرمود: هنگامی که امیرالمؤمنین (صلوات الله علیه) را در حالی که به گردن ایشان طنابی بسته بودند پیش زریق می بردند، ابوذر یک دست خود را بر دست دیگرش زد و گفت: ای کاش دوباره شمشیرها به دست ما برگردد، مقداد گفت: اگر حضرت می خواست چنین شود، دعا می کرد که پروردگارش عزّ و جلّ چنان کند، سلمان گفت: مولایم خودش بهتر می داند که در چه شرایطی قرار دارد. 📚بحار الأنوار - ط دارالاحیاء التراث جلد 22 صفحه 352 باب فضائل سلمان وأبى ذر ومقداد وعمار رضى الله عنهم أجمعين ، وفيه فضائل بعض أكابر الصحابة حدیث 79 @Sibtayn

🔺آیا می دانید چرا عمر بن خطاب پیمانی را که در غدیر با امیرمومنان بسته بود ، نقض کرد ؟ غزالي، دانشمند پرآوازه اهل تسنن در قرن ششم در باره تبريك و تهنيت خليفه دوم و پيماني كه در آن روز بست و فقط چند روز بعد آن را فراموش كرد، مي نويسد: واجمع الجماهير علي متن الحديث من خطبته في يوم عيد غدير خم باتفاق الجميع وهو يقول: «من كنت مولاه فعلي مولاه» فقال عمر بخ بخ يا أبا الحسن لقد أصبحت مولاي ومولي كل مولي فهذا تسليم ورضي وتحكيم ثم بعد هذا غلب الهوي تحب الرياسة وحمل عمود الخلافة وعقود النبوة وخفقان الهوي في قعقعة الرايات واشتباك ازدحام الخيول وفتح الأمصار وسقاهم كأس الهوي فعادوا إلي الخلاف الأول: فنبذوه وراء ظهورهم واشتروا به ثمناً قليلا. از خطبه هاي رسول گرامي اسلام (صلي الله عليه وآله وسلم) خطبه غدير خم است كه همه مسلمانان بر متن آن اتفاق دارند. رسول خدا فرمود: هر كس من مولا و سرپرست او هستم، علي مولا و سرپرست او است. عمر پس از اين فرمايش رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) به علي (عليه السلام) اين گونه تبريك گفت: «تبريك، تبريك، اي ابوالحسن، تو اكنون مولا و رهبر من و هر مولاي ديگري هستي.» اين سخن عمر حكايت از تسليم او در برابر فرمان پيامبر و امامت و رهبري علي (عليه السلام) و نشانه رضايتش از انتخاب علي (عليه السلام) به رهبري امت دارد؛ اما پس از گذشت آن روز ها، عمر تحت تأثير هواي نفس و علاقه به رياست و رهبري خودش قرار گرفت و استوانه خلافت را از مكان اصلي تغيير داد و با لشكر كشي ها، برافراشتن پرچم ها و گشودن سرزمين هاي ديگر، راه امت را به اختلاف و بازگشت به دوران جاهلي هموار كرد و از مصاديق اين سخن شد: (فنبذوه وراء ظهورهم واشتروا به ثمناً قليلا). پس، آن [عهد] را پشتِ سرِ خود انداختند و در برابر آن، بهايي ناچيز به دست آوردند، و چه بد معامله اي كردند. 📖الغزالي، أبو حامد محمد بن محمد، مجموعة رسائل الإمام الغزالي. ص483. @Sibtayn

💎صالح بن سعيد گويد: خدمت امام هادى عليه السلام رسيدم و عرض كردم: قربانت، در هر امرى در صدد خاموش كردن نور شما و كوتاهى در حق شما بودند، تا آنجا كه شما را در اين سراى زشت و بدنامى كه سراى گدايان نامند منزل دادند! امام فرمود: پسر سعيد؟ تو هم چنين فكر ميكنى؟! سپس با دستش اشاره كرد و فرمود: بنگر، من نگاه كردم، بوستان‌هایى ديدم سرور بخش و بوستانهایی با ميوه‌‏هاى تازه‌‏رس، كه در آنها دخترانى نيكو و خوشبوى بود مانند مرواريد در صدف و پسر بچه‌‏گان و مرغان و آهوان و نهرهاى جوشان كه چشمم خيره شد و ديده‌‏ام از كار افتاد، آنگاه فرمود: ما هر كجا باشيم اينها براى ما مهياست، ما در سراى گدايان نيستيم.! 📖الكافي، ج‏۱، ص۴۹۸، ح۲ 📖بصائر الدرجات‏، جزء۸، باب۱۳، ح۷ 📖الإختصاص، ص۳۲۴ 📖الخرائج و الجرائح، ج‏۲، ص۶۸۰ 📖مناقب بن شهرآشوب، ج‏۴، ص۴۱۱ 📖بحار الأنوار، ج‏۵۰، ص۱۳۲، ح۱۵ 💎امام صادق عليه السلام فرمودند: «كسى كه معتقد باشد كه امام به آنچه در دست مردم است احتياج دارد كافر شده است.» 📖الكافي، ج‏۱، ص۵۳۷ @Sibtayn

#چه_کسی_اولین_دروغ_را_به_رسول_خدا_صلی_الله_علیه_وآله_نسبت_داد؟! 👈🏼 #جایگاه کسی که به پیامبر صلی الله علیه وآله #دروغ ببندد کجاست؟ 👈🏼 #امیرالمومنین علیه‌السلام چه کسی را #دروغ‌گو و #خائن خطاب کرد؟ 👈🏼 حضرت زهرا سلام الله علیها با چه آیاتی از #قرآن دروغ گو را مفتضح کرد؟ #فاطمیه1444 🔘 حجت‌الاسلام #سید_محمد_یزدانی @Sibtayn

🔹 قالَ الإمامْ أبُو عَبْدِاللّه ِ عليه السلام: لَيْسَ مِنْ شيعَتِنا مَنْ قالَ بِلِسانِهِ وَ خالَفَنا فى أعْمالِنا وَ آثارِنا. وَ لكِنْ شيعَتِنا مَنْ وافَقنا بِلِسانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ اتَّبَعَ آثارَنا وَ عَمِلَ بِأعْمالِنا. أُولئِكَ شيعَتُنا. ◽️ امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه به زبان مى گويد شيعه است و با اعمال و آثار ما مخالفت مى كند، از پيروان ما نيست، شيعه ما، كسى است كه ما را با زبان و قلب همراه باشد و آثار ما را پيروى كند و اعمال ما را انجام دهد. آنان، شيعه ما هستند. 📘وسائل الشيعه 11: 96 ح 19. @Sibtayn

🔆لعنت خدا بر آمرین به معروفی که خود، آنرا ترک می‌کنند... *️⃣مولانا امیرالمؤمنین علیه‌السّلام میفرمایند : لَعَنَ اللّهُ الاَمِرِينَ بِالْمَعْرُوفِ التّارِکِينَ لَهُ وَ النَّاهِينَ عَنِ الْمُنْکَرِ الْعَامِلِينَ بِهِ خدا لعنت کند کسانى را که امر به معروف مى‌کنند و خود آن را ترک مى‌گويند، و نهى از منکر مى‌کنند و خود مرتکب آن مى‌شوند!!! 📚منبع : نهج‌البلاغه خطبهٔ ۱۲۹ 🤲اللّٰهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج و النصر و العافیه @Sibtayn

💎شیعه ی حقیقی و واقعی کیست؟ ✅ شرط شیعۀ حقیقی بودن در کلام صدّیقه کبری حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها از امام عسکری علیه‌السلام روایت شده است که فرمودند: روزی مردی (از اهل مدینه) به همسرش گفت: «به نزد حضرت فاطمه دختر رسول خدا صلوات‌الله‌علیهما برو و از طرف من از ایشان بپرس که آیا از شیعیان شما هستم یا نه؟» آن زن به محضر حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها رسید و سوال شوهرش را از ایشان پرسید؛ حضرت فرمودند: به او بگو: 🔴 «اگر به آنچه امرتان می‌کنیم عمل کنید و از آن چه نهى‌تان می‌کنیم اجتناب کنید، از شیعیان ما هستید و الّا هرگز!» آن‌ زن برگشت و جواب حضرت را به شوهرش رساند؛ مرد گفت: «وای بر من! چه کسی می­‌تواند از گناهان و خطایا کاملاً به دور باشد؟! پس جایگاهم آتش است! چون هر که از شیعیانشان نباشد، ماندگار در جهنّم است!» آن زن دوباره نزد صدّیقه کبری حضرت زهرا علیهاالسلام آمد و نگرانی شوهرش را بیان کرد؛ حضرت فرمودند: به شوهرت بگو: 🌿 «این گونه (که فکر می‌کنی) نیست، چرا که شیعیان ما از بهترین­‌های اهل بهشتند؛ (یعنی این شرط را که بیان کردیم، برای شیعیان حقیقی ماست که در بالاترین درجات بهشت قرار دارند) و اما همۀ کسانی که محبّ ما باشند و با دوستان ما اهل‌بیت دوست و با دشمنان ما دشمن باشند (تولّی و تبرّی داشته) و در قلب و زبانشان، تسلیم ما باشند، در صورتی که (در عمل) با دستورات ما مخالفت کنند، از شیعیان (حقیقی) ما نیستند، ولی با این وجود، به بهشت خواهند رفت؛ البته پس از اینکه گناهانشان (در دنیا) به سبب بلاها و مصائب، یا به واسطۀ مشکلات و گرفتاری­‌های منازل سخت (برزخ و) قیامت، یا به سبب عذاب کشیدن در طبقه اوّل جهنّم پاک شود (و لیاقت ورود به بهشت را پیدا کنند) تا اینکه بخاطرِ داشتن سرمایۀ محبّت ما، آنان را شفاعت کنیم و به نزد خود در بهشت آوریم.» 📚منابع : تفسیر الامام العسکری علیه السلام ص 308، بحار الانوار ج 65 ص 155 @Sibtayn

پیامبر صلی الله علیه و اله هم بدون اجازه وارد خانه فاطمه سلام الله علیها نمی شد حجت الاسلام طبسی @Sibtayn

فقط حیـــــــدر، امیرالمؤمنین است... عمربن‌زاهر گوید: مردی از امام صادق علیه‌السلام پرسید: «آیا به امام قائم -عجل‌الله فرجه- با عنوان امیرمؤمنان سلام می‌کنند»؟ فرمود: «نه! خداوند آن نام را مخصوص امیرالمؤمنین (علی‌ّّبن‌ابی‌طالب علیه‌السلام) نهاده است، پیش از او کسی به این نام، نامیده نشده و بعد از او هم جز کافر آن نام را برخود نبندد» «عَنْ عُمَربن‌زَاهِر: عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ قَالَ سَأَلَهُ رَجُلٌ عَنِ الْقَائِمِ یُسَلَّمُ عَلَیْهِ بِإِمْرَهًْ الْمُؤْمِنِینَ قَالَ لَا ذَاکَ اسْمٌ سَمَّی اللَّهُ بِهِ أَمِیرَالْمؤْمِنِینَ لَمْ یُسَمَّ بِهِ أَحَدٌ قَبْلَهُ وَ لَا یَتَسَمَّی بِهِ بَعْدَهُ إِلَّا کَافِرٌ» 📗تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۶، ص۷۷۰ 📗الکافی، ج۱، ص۴۱۱ 📗وسایل الشیعهًْ، ج۱۴، ص۶۰۰ 📗تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۱۹۱ @Sibtayn

هشدارها را جــــــدّی بگیرید! هار شدن مردم در آخرالزمان همچون سگان... امام صادق علیه‌السلام فرمودند: قائم عليه‌السّلام قيام نمى‌كند مگر در حال ترس سخت مردم و زلزله‌ها و گرفتارى و بلائى كه مردم را فرا مى‌گيرد و پيش از آن طاعون و شمشيرى برنده در ميان عرب و اختلاف سخت بين مردم، و پراكندگى در دينشان، و پيدايش و دگرگونى در وضعشان؛ جايى كه آرزوكننده از شدّت آنچه از هارى مردم و دريدن پاره‌اى، پارۀ ديگر را كه مشاهده مى‌كند، شبانه روز آرزوى مرگ مى‌نمايد... «وَ قَالَ الصادق: لاَ يَقُومُ اَلْقَائِمُ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِلاَّ عَلَى خَوْفٍ شَدِيدٍ مِنَ اَلنَّاسِ وَ زَلاَزِلَ وَ فِتْنَةٍ وَ بَلاَءٍ يُصِيبُ اَلنَّاسَ وَ طَاعُونٍ قَبْلَ ذَلِكَ وَ سَيْفٍ قَاطِعٍ بَيْنَ اَلْعَرَبِ وَ اِخْتِلاَفٍ شَدِيدٍ فِي اَلنَّاسِ وَ تَشَتُّتٍ فِي دِينِهِمْ وَ تَغَيُّرٍ مِنْ حَالِهِمْ حَتَّى يَتَمَنَّى اَلْمُتَمَنِّي اَلْمَوْتَ صَبَاحاً وَ مَسَاءً مِنْ عِظَمِ مَا يَرَى مِنْ كَلَبِ اَلنَّاسِ وَ أَكْلِ بَعْضِهِمْ بَعْضاً...» 📗الغيبة (للنعمانی) ج ۱، ص ۲۵۳ 📗بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۳۰ 📗مختصر البصائر ج ۱، ص ۴۹۴

◻️ #حدیث_کساء| #معجزه_ای_از_حدیث_کساء 👈🏼 به روایت فرزند آیت الله علوی گرگانی حاج آقا #سید_محمد_علوی_گرگانی (امام جماعت مسجد جامع گرگان) 👈🏼 حتما حتما ببینید و نشر دهید 🔘 حجت‌الاسلام #شیخ_حبيب_الله_فرحزاد @Sibtayn

💎امام صادق عليه السّلام فرمودند: و انى لاحب للرجل منكم المومن اذا قام فى صلاة فريضة ان يقبل بقلبه الى الله و لايشغل قلبه بامر الدنيا، فليس من مومن يقبل بقلبه فى صلاته الى الله اقبل الله اليه بوجهه و اقبل بقلوب المؤ منين اليه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - اياه. 🔹به درستى من مؤمنى از شما را دوست دارم كه وقتى به نماز واجب مى ايستد با قلبش به سوى خدا متوجه گردد و قلب خود را در حال نماز به دنيا مشغول نسازد، پس هيچ مؤمنى نيست كه با قلب خود در نمازش به سوى الله برود، مگر اين كه خداوند با همه الطافش به او رو مى آورد و بعد از آن قلوب همه مومنين هم از راه راءفت و مهربانى به سوى او رو مى آورند. 📖بحارالانوار، ج ۸۴، ص ۲۴۰ 📖وسائل الشيعه ، ج ۴، ص ۶۸۶ 📖ثواب الاعمال ، ص۱۶۳ @Sibtayn

ابوحنیفه (امام اعظم اهل سنت) سخن عمر بن خطاب را سخن شیطان می داند رواياتي در اين زمينه با سند صحيح نقل شده است. عبد الله بن أحمد بن حنبل در كتاب «السنة» مي نويسد: حَدَّثَنِي أَبُو الْفَضْلِ، نا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، نا عَبْدُ الْوَارِثِ بْنُ سَعِيدٍ، قَالَ: نا سَعِيدٌ، قَالَ: «جَلَسْتُ إِلَي أَبِي حَنِيفَةَ بِمَكَّةَ فَذَكَرَ شَيْئًا فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: رَوَي عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ كَذَا وَكَذَا، قَالَ أَبُو حَنِيفَةَ: ذَاكَ قَوْلُ الشَّيْطَانِ، وَقَالَ لَهُ آخَرُ أَلَيْسَ يُرْوَي عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص): أَفْطَرَ الْحَاجِمُ وَالْمَحْجُومُ، فَقَالَ: هَذَا سَجْعٌ فَغَضِبْتُ وَقُلْتُ إِنَّ هَذَا مَجْلِسٌ لا أَعُودُ إِلَيْهِ وَمَضَيْتُ وَتَرَكْتُهُ " سعيد مي گويد كه در مجلس أبوحنيفه نشسته بودم كه در باره چيزي گفتگو شد، شخصي به او گفت: عمر بن خطاب چنين و چنان گفته است، ابوحنيفه گفت: اين سخن شيطان است، شخصي ديگري گفت: مگر نه اين كه از رسول خدا (ص) روايت شده است كه : «حجامت كننده و حجامت شده هر دو افطار كردند» (روزه هر دو باطل است)؛ پس ابوحنيفه گفت: اين سجع (سخن با وزن و قافيه) است، پس من خشمگين شدم و گفت: اين مجلسي است كه من ديگر به آن برنخواهم گشت، از آن جا خارج شدم و او را ترك كردم. 📖الشيباني ، عبد الله بن أحمد بن حنبل (متوفاي290هـ) ، السنة ، ج1، ص227 ، ح403 ، تحقيق : د. محمد سعيد سالم القحطاني ، ناشر : دار ابن القيم - الدمام ، الطبعة : الأولي ، 1406هـ . @Sibtayn

هفتاد هزار فرشته ای که برای محب اميرالمؤمنين علی علیه السلام درخواست امرزش دارند استاد انصاریان @Sibtayn

تفاوت خانه ای که در آن قران خوانده می شود با خانه ای که قران در ان تلاوت نشود امير المؤمنين عليه السّلام فرمود: 🔺خانه‌اى كه در آن قرآن خوانده شود و ياد خداى عزّ و جلّ‌ شود، 1️⃣بركتش بسيار گردد 2️⃣و فرشته‌ها در آن حاضر شوند 3️⃣و شياطين آن را ترك كنند 4️⃣و براى اهل آسمان بدرخشد همانطور كه ستارگان براى اهل زمين مى‌درخشند 🔺و راستى خانه‌اى كه در آن قرآن خوانده نشود و خداى عزّ و جلّ‌ در آن ياد نشود، 1️⃣بركتش كم گردد 2️⃣و فرشته‌ها از آن دورى كنند 3️⃣و شياطين در آن حضور پيدا كنند. الْبَيْتُ الَّذِي يُقْرَأُ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ يُذْكَرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ 1️⃣تكْثُرُ بَرَكَتُهُ 2️⃣و تَحْضُرُهُ الْمَلَائِكَةُ 3️⃣و تَهْجُرُهُ الشَّيَاطِينُ 4️⃣و يُضِي‌ءُ لِأَهْلِ السَّمَاءِ كَمَا تُضِي‌ءُ الْكَوَاكِبُ‌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ وَ إِنَّ الْبَيْتَ الَّذِي لَا يُقْرَأُ فِيهِ الْقُرْآنُ وَ لَا يُذْكَرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ 1️⃣تقِلُّ بَرَكَتُهُ 2️⃣ و تَهْجُرُهُ الْمَلَائِكَةُ 3️⃣ و تَحْضُرُهُ الشَّيَاطِينُ. 📖الکافي، ج ۲، ص ۶۱۰، ح ۳. @Sibtayn

عیاشی در خصوص آیه «یا ایها النبی حرض المؤمنین علی القتال» 📖سوره انفال آیه ۶۵ * از عمرو بن ابی المقدام روایت کرده گفت: جدم به پدرم می‌گفت: در تمام عمر روزی بدتر از دو روز بر من نگذشت؛ یکی روز وفات و رحلت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و دوم روزی بود که به خدا قسم در سقیفه بنی ساعده طرف راست ابوبکر نشسته بودم و مردم با او بیعت می‌کردند. عمر گفت تا وقتی که علی علیه السلام را برای بیعت حاضر نکنی بیعت این مردم هیچ ارزشی ندارد. ابوبکر، قنفذ را نزد علی علیه السلام فرستاد و او را برای بیعت به مسجد دعوت نمود، قنفذ به حضور آن حضرت آمد. حضرت به قنفذ فرمود: به ابوبکر بگو پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله جانشینی جز من ندارد. قنفذ پیام آن حضرت را رسانید. برای مرتبه دوم او را روانه نمودند که بگوید: باید حتما به مسجد آمده و مانند سایر مسلمانان بیعت نماید. حضرت فرمود: به آن‌ها بگو به موجب وصیت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله باید پس از دفن رسول خدا صلی الله علیه و آله از خانه خارج نشوم تا کتاب خدا و قرآن را که در جریده‌های (غلاف خوشه) خرما و روی کتف‌های شتر نوشته شده جمع آوری نمایم. قنفذ مراجعت کرده و فرموده‌های آن حضرت را ابلاغ نمود و ابوبکر را وادار نمود تا به اتفاق او و عثمان و خالد بن ولید و مغیره بن شعبه و ابوعبیده بن جراح و سالم مولای ابی حذیفه و قنفذ و من (راوی) و جمعی دیگر از اطرافیان و رجال و اوباش به در خانه فاطمه علیهاالسلام رفتیم. در بسته بود و فاطمه علیهاالسلام گمان نمی کرد کسی بدون اجازه داخل خانه شود. فلانی آتش خواست و درب خانه را آتش زد همینکه نیم سوخته شد با لگد محکم به در کوبید. در شکسته شد و فاطمه علیهاالسلام که عقب در بود بین در و دیوار مصدوم گردید و جمعیت بی محابا وارد خانه شده، علی علیه السلام را بدون عبا از خانه بیرون کشیدند. چون زهرا علیهاالسلام چنان دید کمربند شوهر گرامی خود را گرفت و گفت: نمی گذارم شوهرم را با این حالت به مسجد ببرید و فلانی به قنفذ دستور داد تا به ضرب تازیانه فاطمه علیهاالسلام را از علی علیه السلام جدا ساخت و بر اثر لطمات وارده بی هوش شد. چون به هوش آمد حسنین علیهماالسلام را برداشته و روانه مسجد شد تا در کنار قبر پدر بزرگوارش رفته و شکایت نموده و از خداوند طلب عذاب نماید. امیرالمؤمنین علیه السلام آثار نزول بلا را مشاهده نمود به سلمان فرمود: خود را به فاطمه علیهاالسلام برسان، به خدا قسم! اگر نزد قبر پدرش برسد و موی خود را پریشان نموده و نفرین کند احدی در مدینه زنده نخواهد ماند. سلمان خود را به آن مجلله رسانیده عرض کرد: ای دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله! پدرت رحمة للعالمین بود مبادا لب به نفرین بگشایی. فرمود: ای سلمان! چگونه صبر و تحمل نمایم که می‌خواهند علی علیه السلام را به قتل برسانند. سلمان عرض کرد: من بفرموده امیرالمؤمنین علیه السلام خدمت رسیده و ایشان به من امر نموده اند که از شما تقاضا کنم به منزل برگردید و کسی را نفرین نکنید. فاطمه علیهاالسلام فرمود: چون شوهرم علی علیه السلام امر می‌نماید به خانه برمی گردم و چون فاطمه علیهاالسلام برگشت امیرالمؤمنین علیه السلام به قبر پیغمر صلی الله علیه و آله توجهی نموده و این آیه (خطاب هارون به موسی) را تلاوت فرمود: «یا ابن‌ام ان القوم استضعفونی وکادوا یقتلوننی» 📖سوره اعراف: آیه ۱۵۰. ای برادر این قوم مرا تنها یافتند و نزدیک بود مرا بکشند. ابوبکر بالای منبر نشسته بود فلانی تکلیف بیعت علی علیه السلام نمود. حضرت علی علیه السلام فرمود: اگر بیعت نکنم چه کار خواهید کرد؟ جواب داد: با شمشیر گردنت را می‌زنم! فرمود: در اینصورت بنده خدا و برادر پیغمبر خود را خواهید کشت؟ خبر به عباس عموی پیغمبر رسید شتابان خود را به مسجد رسانید و گفت: دست از علی علیه السلام بردارید به عهده من که علی علیه السلام بیعت نماید. عباس دست علی علیه السلام و ابوبکر را مسح نموده و همین عمل را بیعت تلقی نموده و علی علیه السلام را با حالتی خشمناک رها کردند. علی علیه السلام فرمود: خداوندا! فرموده بودی «ان یکن منکم عشرون صابرون یغلبوا مأئتین» خداوندا! تو شاهد باش که من بیست نفر یاور نداشتم که اقدام به جهاد کنم و پیغمبرت هم به من فرمود: اگر بیست نفر یاور داشته باشی با دشمنان خود جهاد کن و سپس به خانه خود مراجعت فرمود. 📕تفسیر عیاشی:ج۲ ص۶۶؛ 📗الاختصاص شیخ مفید:ص۱۸۵؛ 📘بحار الانوار: ج۲۸ص۲۲۷؛ 📙مجمع النورین:ص۷۶؛ 📕اثبات‌ ولایت امیرالمومنین علیه السلام از قرآن و سنت ج۱ ص۵۹۱ . @Sibtayn

خوشا به حالش! رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ▪️خوشا به حال کسی که #قائمِ اهل بیت من را درک کند(ببیند) 👈 درحالی که در دوران غیبتش: 1️⃣ امامت او را قبول داشته 2️⃣ و با دوستانش دوستی میکرده 3️⃣ و با دشمنانش دشمنی میکرده است. 👌 چنین شخصی از رفقای من است و من او را دوست دارم و از بهترین امت من در روز قیامت خواهد بود. عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و اله : طُوبَى لِمَنْ أَدْرَكَ قَائِمَ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ يَأْتَمُّ بِهِ فِي غَيْبَتِهِ قَبْلَ قِيَامِهِ وَ يَتَوَلَّى أَوْلِيَاءَهُ وَ يُعَادِي أَعْدَاءَهُ ذَلِكَ مِنْ رُفَقَائِي وَ ذَوِي مَوَدَّتِي وَ أَكْرَمُ أُمَّتِي عَلَيَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ. 📓 كمال الدين ج۱ص۲۸۶ @Sibtayn

🔴 چه کسانی در دوران وانفسای آخرالزّمان، از هلاکت نجات پیدا می‌کنند؟ بیان بعضی علائم دوران نزدیک به #ظهور حضرت ولیّ‌عصر ارواحنافداه در روایات شیعه، که در جامعۀ ما به وفور مشاهده می‌شود! 🍀 حجة‌الاسلام والمسلمین #استاد_بندانی_نیشابوری @Sibtayn

با وجود قران چه نیازی به روایات داریم ؟ استاد معاونیان @Sibtayn

✅شعر منسوب به عمرو عاص ملعون در فضائل اهل بیت علیهم السلام 🎥حاج محمد فصولی 🔺بآلِ مُحمّد عُرفِ الصّوابُ * وَفی أبیاتِهم نَزَلِ الکتابُ به وسیله خاندان محمّد صلی الله علیه و آله راه خیر و صواب شناخته شده و در خانه های آنها کتاب قرآن نازل گشته، 🔺وهُم حُججُ الإله عَلی البَرایا * بِهم وَبجَدّهم لایسترابُ آنها حجّت خدا بر همه خلق اند، این معنا بوجود آنها و جدّ بزرگوارشان ثابت گشته و جای هیچ شک و ریبی نیست، 🔺هو البکاءُ فِی المِحرابِ لَیلاً * هُو الضَحَّاک إذا اشتدَّ الضّرابُ او شب هنگام در محراب عبادت به پیشگاه خدا، سخت گریان و هنگام شدّت جنگ با دشمنان، خندان بود، 🔺علی الدُّرّ والذّهب المُصفّی * وباقی الناسِ کلُّهم تُرابُ علی علیه السلام درّ گرانمایه و طلای یک دست است و حال آنکه سایر مردم در جنب او به منزله خاک اند @Sibtayn

آیا این ابیات را عمرو عاص ملعون سروده است ؟ در نامه دانشوران ناصری، ج ٥، ص ٤٠٥ تا ص ٤٠٧ درباره سرایندۀ این ابیات بحث کرده است و گوید: ”محدّث نیشابوری، آنها را به ابن فارض مصری، عارف مشهور نسبت داده و دلیل صریح بر تشیّع وی گرفته است. و سپهر کاشانی در ناسخ التواریخ و صاحب کفایة الخصام که ترجمه غایة المرام است، آن را از عمرو بن عاص دانسته‌اند؛ و حتی صاحب کفایة الخصام می‌گوید: امام فخر رازی در تفسیر خود بر این سخن تصریح کرده است و نیز برخی از محدثین همچون مهذب‌الدّین احمد بن رضا در تحفة الذخائر این اشعار را در جمله قصایدی که در روز عید غدیر خم گفته‌اند مذکور ساخته و به عمرو بن عاص منسوب می‌داند. سپهر در ذیل یوم الغدیر که این ابیات را از عمرو بن عاص نقل می‌کند، دو بیت در ما قبل بیت اخیر می‌افزاید که: علیُّ الدّرُّ الذهبُّ المصفّی و باقی الناس کلُهم ترابُ هو البکّاءُ فی المحرابِ لیلاً هو الضَحّاک إذا اشتدّ الضِـّرابُ «فقط علی است که درّ درخشان و طلای خالص است و بقیۀ مردم همگی خاکند. اوست که در محراب عبادت در شب‌های تار به شدّت می‌گرید و در روزهای روشن در معرکۀ جنگ که گیرودار افزونی یافته و حمله به حمله پیوسته است، به شدّت خنده می‌نماید.»“ آنگاه گوید: ”از ترجمۀ احوال علی بن عبد الله، شاعر شیعی که او را ناشی اکبر گویند، این طور ^ ^ استفاده می‌شود که این ابیات از اوست. ناشی می‌گوید: من در سال سیصد و بیست و پنج هجری در جامع کوفه، شعر خویش املاء می‌کردم و مردم می‌نوشتند. ابوالطیب متنبّی در آن جمع حاضر می‌شد و هنوز شهرتی نداشت و به لقب متنبّی معروف نبود. روزی آن قصیده را املاء کردم که مطلعش این بیت است: بآل محمّدٍ عُرِفَ الصوابُ و فی ابیاتهم نزل الکتابُ چون رسیدم به این دو بیت که در ستایش أمیرالمؤمنین علیه السّلام است: کأنّ سنان ذابله ضمیرُ فلیس عن القلوب له ذهابُ و صارمُهُ کبیعته بِخُمّ ** معاقده من القوم الرقابُ «گوئیا نیزۀ وی اندیشه خاطر است که هیچ‌گاه از دل‌ها بیرون نرود. و تیغ او به مثابۀ بیعت غدیرش در گردن‌های آن گروه است.» چون‌که این دو بیت را بخواندم، دیدم ابوالطیب متنبّی هر دو را نوشت و با خویش بداشت تا بعداً همین مضمون را در اشعار خود آورد.“ باری نویسندۀ نامه دانشوران انتساب این بیت را از جهاتی که ذکر می‌کند به ناشی اکبر، اقرب می‌داند؛ زیرا که سبک و سیاقت و مضمون و نظم این سخن نه با اسلوب صدر اول موافق است و نه با لسان شرف‌الدین عمر ابن فارض.» @Sibtayn