eitaa logo
مؤسسه جهانی سبطین علیهما السلام
1.9هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
3.2هزار ویدیو
30 فایل
تماس با ادمین کانال : @SibtaynAdmin
مشاهده در ایتا
دانلود
35.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
شبهه خنده دار علمای وهابی به دلالت آیه مباهله انسان با خودش نمی تواند ازدواج کند حجت الاسلام سید محمد یزدانی @Sibtayn
اعمال روز مباهله از براى اين روز چند عمل است: 1️⃣: غسل است. 2️⃣: دو ركعت نماز پيش از زوال به نيم ساعت، و در هر ركعت بعد از «حمد» هر يك از سوره «توحيد» و «آية الكرسى» و «انّا انزلناه» ده مرتبه خوانده شود; و روايت شده كه اين عمل برابر است با صد هزار حجّ و صد هزار عمره و عامل به آن هر حاجتى از حاجت هاى دنيا و آخرت كه از حق تعالى سؤال كند بر آورده شود، هر چند عظيم باشد. 3️⃣ خواندن دعاى مباهله است كه اوّلش اين است: «اللّهُمَّ اِنّي أَسْألُكَ مِنْ بَهائِكَ بِاَبْهاهُ» و اين دعا شبيه است به دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان و دعاى بسيار شريفى است. 4️⃣ عملى است كه شيخ طوسى و ديگران روايت كرده اند و گفته اند كه: روز مباهله روز بيست و چهارم ماه ذى الحجّه است، و در اين روز آن چه خواهى از نماز بكن و هر دو ركعت نماز كه بكنى بعد از آن هفتاد مرتبه «اَسْتَغْفِرُ اللّهَ رَبِّي وَاَتُوبُ اِلَيْهِ» بگو، پس مى ايستى و به موضع سجود خود نظر مى كنى و اين دعا مى خوانى و بايد كه با غسل باشى. و به روايت ديگر اين روز را روزه بدار براى شكر خداى تعالى بر اين نعمت عظمى و غسل بكن و پاكيزه ترين جامه هاى خود بپوش و به آن چه توانى از بوى خوش خود را خوشبو كن، و بايد كه به آرام دل و به آرام تن باشى. و اگر در يكى از مشاهد مُشرّفه باشى نزد آن ضريح مقدّس حاضر شوى و الاّ به جاى خلوتى بروى يا بر كوهى بلند يا به صحرايى بروى. و بايد كه از منزل خود بيرون رود و غسل كند و بهترين جامه هاى خود را بپوشد و چون به محلّ دعا خواندن داخل شود، دو ركعت نماز كند با آداب و شرايط و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار كند پس بايستد و به جانب آسمان نظر كند و اين دعا بخواند، و بعد از آن فرمود كه: پس هر دعايى كه خواهى بكنى، پس دو ركعت نماز بكن و دعا بكن و دعا اين است: الْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ * الْحَمْدُ لِلّهِ فاطِرِ السَّماواتِ وَالاَْرْضِ * الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَما فِي الاَْرْضِ * الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذي خَلَقَ السَّماواتِ وَالاَْرْضِ وَجَعَلَ الظُّلُماتِ وَالنُّورَ ثُمَّ الَّذينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ *.... http://www.sibtayn.com/fa/index.php?option=com_content&view=article&id=11947&Itemid=1815
🔸مقداد بن اسود كندى مى ‏گويد: روزى در كنار رسول الله (صلى الله عليه و آله) در مسجد نشسته بوديم، يک عرب بدوى وارد شد. على (عليه السلام) در بين نماز ظهر و عصر در وسط مسجد به نماز ايستاده بود آن حضرت به درخواست سائل، انگشترى خود را به وى اهدا كرد. نبى اكرم (صلى الله عليه و آله) فرمود: يا على، بخّ بخّ بخّ و جبت الغرفات. يعنى اى على، مبارک باد، مبارک باد، مبارک باد بر تو غرفه ‏هاى بهشت. در همين اثنا جبرئيل به زمين آمد و آيه‏ «إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ‏...» را بر مصطفى (صلى اللَّه عليه و آله) خواند 📚شواهد التنزيل لقواعد التفضيل :الحاكم الحسكاني ج : 1 ص : 228 @Sibtayn
_بندانی_نیشابوری_مباهله.mp3
3.2M
🎙️ کوتاه موضوع:مناسبتهای روزهای آخر دههٔ ولایت نزول آیه تطهیر در شأن اهل بیت علیهم السلام، روز مباهله، خاتم بخشی امیرالمؤمنین علی علیه السلام استاد بندانی نیشابوری محفل ختم صلوات کانال رسمی استاد نیشابوری @moshabber
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حذف فضائل امیرالمؤمنین امام علی (عليه السلام) از قرآن با تحریف آیۀ مباهله توسط فرقه ضالّۀ وهابیّت @Sibtayn
نزول سوره انسان در شأن اهل بیت (عليهم السلام) امام حسن‌ علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام در ایام کودکی بیمار شدند و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به همراه برخی از صحابه از آنان عیادت نمودند و آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله به پدرشان حضرت امام علی علیه‌السلام فرمود: اگر برای بهبودی آنان نذری نمایی، امید است خداوند سبحان زودتر شفا عنایت کند. حضرت علی علیه‌السلام گفت: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله! برای شفای آن دو نذر می‌کنم که سه روز روزه شکر به جای آورم. حضرت فاطمه سلام الله علیها و خدمتکارش فضه نیز به مانند حضرت علی علیه‌السلام نذر کردند. چند روزی نگذشت که دو ریحانه رسول خدا صلی الله علیه و آله شفا یافتند و حضرت علی علیه‌السلام و همسرش فاطمه زهرا سلام الله علیها قصد کردند که به نذرشان وفا کرده و سه روز روزه شکر بگیرند. در آن زمان وضع مادی اکثر مسلمانان به ویژه خانواده حضرت علی علیه‌السلام بسیار پایین بود و به سختی می‌گذشت. بدین لحاظ آن حضرت ناچار گردید، از شمعون بن حاریای یهودی مقداری جو قرض کند و آن را پس از آسیاب کردن، برای پخت نان استفاده کند و یا به روایتی دیگر برای شمعون یهودی مقداری پشم ریسید و اجرت آن را سه من جو دریافت کرد. فاطمه زهرا سلام الله علیها آن جو را آسیاب کرد و به سه بخش تقسیم نمود و هر بخشی را برای افطاری یک روز جدا کرد و سپس آن‌ها را در سه روز متوالی نان پخت. آنان از روز بیست و پنجم ذی الحجه شروع کردند به روزه گرفتن و ادا نمودن نذر خویش. حضرت علی علیه‌السلام در روز اول، نماز مغرب را با پیامبر صلی الله علیه و آله به جا آورد و سپس برای صرف افطار به خانه رفت. ولی همین که در سر سفره نشست، مستمند و بیچاره‌ای از راه رسید و از آنان غذا طلبید. حضرت علی علیه‌السلام فرمود که سهمیه وی را به آن فقیر دهند. فاطمه زهرا سلام الله علیها، فضه و امام حسن علیه‌السلام و امام حسین علیه‌السلام نیز به پیروی آن حضرت سهمیه اندک خود را به فقیر داده و خودشان با آب افطار نمودند و روز بعد را با همین وضع روزه گرفتند. فاطمه زهرا سلام الله علیها در روز دوم بخش دیگر آرد را نان پخت و منتظر افطار ماند که او و همسرش و فرزندانش با آن نان افطار کنند. ولی در این شب نیز یتیمی از راه رسید و درخواست غذا نمود. جملگی سهمیه خود را به یتیم داده و خود با آب افطار کردند و روز سوم را با همان وضع روزه گرفتند. در روز سوم نیز فاطمه زهرا سلام الله علیها باقی مانده آرد را نان پخت و در سر سفره گذاشت تا هنگام افطار، همگی از آن تناول کنند اما در این شب نیز محتاج دیگری فرارسید. وی اسیر بی‌بضاعت و گرسنه‌ای بود که از فرط گرسنگی و دربدری به خانه امام علی علیه‌السلام پناه آورد. در این شب نیز اهل خانه، غذای خود را به اسیر بخشیدند و تنها با آب افطار کردند. روز چهارم حضرت علی علیه‌السلام دست فرزندانش حسن و حسین علیهماالسلام را گرفت و نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفت، در حالی که فرزندانش از شدت گرسنگی می‌لرزیدند. پیامبر صلی الله علیه و آله از وضعیت آنان پرسید و حضرت علی علیه‌السلام ماجرا را برای آن حضرت تعریف کرد. پیامبر صلی الله علیه و آله آن دو را در آغوش گرفت و به نزد دختر خود فاطمه سلام الله علیها آمد و دید وی در محراب عبادتش نشسته و به عبادت مشغول است ولی چهره مبارکش از گرسنگی زرد و چشمانش گود شده است و کلاً بی‌حال است. پیامبر صلی الله علیه و آله از دیدن آنان بسیار متأثر و غمگین شد و دست بندگی به سوی پروردگارش بلند کرد و گفت: «واغوثاه، یا الله اهل بیت محمد یموتون جوعاً»؛ ای داد، ای خدا! اهل بیت محمد از گرسنگی می‌میرند. در همین هنگام جبرئیل امین فرود آمد و عرض کرد: ای رسول خدا، آنچه خداوند متعال درباره اهل بیت تو عنایت کرده است، بنگر. فرمود: چه چیزی را بنگرم! جبرئیل امین سوره انسان را که در شأن فداکاری حضرت علیه‌السلام و همسرش حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و فرزندانش حسن و حسین علیهماالسلام نازل شد، بر آن حضرت قرائت کرد: «هَل اَتی عَلَی الاِنسانِ حینٌ مِنَ الدَّهرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا *... وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا * اِنَّما نُطعِمُکم لِوَجهِ اللهِ لانُریدُ مِنکم جَزاءً وَ لاشُکوراً...». بنا به روایتی در آن روز برای اهل بیت فداکار پیامبر صلی الله علیه و آله غذایی از آسمان فرود آمد و آن را تا هفت روز تناول کردند.[۱] بدین گونه خداوند سبحان از ایثار و خودگذشتگی حضرت علی علیه‌السلام و خانواده بی‌نظیرش تقدیر کرد و قلب پیامبر صلی الله علیه و آله را تسلی بخشید. این واقعه در سال ۹ یا ۱۰ هجری در مدینه اتفاق افتاده است. 📚مسارالشیعه، شیخ مفید، ص ۲۳؛ الاقبال بالاعمال الحسنة، سید بن طاووس، ج ۲، ص ۳۷۴. @Sibtayn
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
نزول سوره الانسان در شان امیرالمومنین علی علیه السلام در منابع اهل تسنن حجت الاسلام ابوالقاسمی @Sibtayn
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سوره انسان در مورد اهل بیت علیهم السلام نازل شد استاد نظری منفرد @Sibtayn
عَنْ جَابِرٍ، عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ (علیه السلام)، قَالَ ... نَشَدْتُکُمْ بِاللَّهِ هَلْ فِیکُمْ أَحَدٌ أَنْزَلَ اللَّهُ فِیهِ وَ فِی وُلْدِهِ إِنَّ الْأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُوراً ... إِلَی آخِرِ السُّورَهًْ، غَیْرِی قَالُوا لا. امام علی (علیه السلام)- شما را به خدا سوگند می‌دهم آیا غیر از من در میان شما کسی هست که خداوند درباره‌ی او و فرزندانش نازل فرماید: إِنَّ الْأَبْرارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کانَ مِزاجُها کافُوراً. گفتند: «نه». 📗الاحتجاج، ج۱، ص۱۳۹ @Sibtayn
عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْحَنَفِیَّهًْ عَنِ الْحَسَنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) قَال کُلُّ مَا فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ إِنَّ الْأَبْرارَ فَوَ اللَّهِ مَا أَرَادَ بِهِ إِلَّا عَلِیَّ‌بْنَ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ فَاطِمَهًْ (سلام الله علیها) وَ أَنَا وَ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) لِأَنَّا نَحْنُ أَبْرَارٌ بِآبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ قُلُوبُنَا عَلَتْ بِالطَّاعَاتِ وَ الْبِرِّ وَ تَبَرَّأَتْ مِنَ الدُّنْیَا وَ حُبِّهَا وَ أَطَعْنَا اللَّهَ فِی جَمِیعِ فَرَائِضِهِ وَ آمَنَّا بِوَحْدَانِیَّتِهِ وَ صَدَّقْنَا بِرَسُولِهِ. امام حسن (علیه السلام)- هرچه در قرآن مجید لفظ إِنَّ الْأَبْرارَ هست به خدا سوگند! جز علیّ‌بن‌ابی‌طالب و فاطمه و من و حسین (علیهم السلام) کسی دیگری را منظور نکرده‌اند. زیرا ما پاکان و نیکان از نظر پدرها و مادرانیم و دل‌های ما شیفته‌ی اطاعت خدا و نیکوکاری است و از دنیا و علاقه به آن بیزار است و در تمام فرایض و واجبات خدا را اطاعت نموده‌ایم و به یکتایی او ایمان داریم و پیامبرش را تصدیق نموده‌ایم. بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳ @Sibtayn
شافعي امام شافعيه درباره نزول سوره هل اتى در شان امیرالمومنین علیه السلام چنين سروده است: الى م الى م و حتى متى اعـاتـب فـي حـب هـذا الفتى فهـل زوجت فـاطمـة غيره و في غيره هل أتى، هل أتى « تا كي و تا چه وقت و تا چه زماني در راه دوستي اين جوانمرد (علي) بايد ملامت بشوم. آيا جز او كسي به همسري فاطمه (س) برگزيده شد؟ آيا سوره هل أتي درباره ديگري نازل شد؟» 📖روح المعاني: ج 29ص 157 @Sibtayn
عبدالباقی عمری فاروقی از مشهورترین شعرای قرن سیزدهم هجری و یكی از بزرگان ادباء عراق در عهد عثمانی كه نسبش با سی و شش واسطه به عمر بن خطاب می رسد این شعر را سروده است. وسائل هل أتی نص بحق علی اجـبـته (هـــل أتی) نـص بحق علی فظننـی اذغدا متی الجواب له عین السؤال صدی من صفحة الجبلٍ ومـادری لادری جـدا و لاهذلا انــی بـذاك اردت الــجـــد بــالــهــذل « پرسش كننده ای پرسید: آیا آیه ای در شأن علی نازل شده است؟ جواب دادم، هل أتی نص خداوند بر فضیلت اوست. وقتی دید جواب من – درلفظ – عین سؤال اوست، تصور كرد كه كوه صدا را منعكس كرد. جدا ندانست كه من شوخی نكردم؛ بلكه به طور جدی حقیقتی را در جواب او گفتم.» 📖التریاق الفاروقی، دیوان عبدالباقی عمری ص 26. به نقل از تجلی انسان در قرآن، ص 27 @Sibtayn
🗓25 ذی الحجه اولین خطبه اميرالمومنين علیه السلام بعد از رسیدن به خلافت ظاهری هنگامى كه مردمان با على عليه السّلام در بارۀ خلافت بيعت كردند،آن حضرت در حالى كه عمامۀ رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله را بسر بسته بود،و جامۀ او را بر تن داشت به مسجد آمد و بر منبر بالا رفت، پس خداى را ستايش و ثنا كرد،و مردمان را پند و اندرز داد،سپس بمنبر تكيه زد و جايگير كه شد انگشتان دو دست خود را درهم فرو برد و مشبك ساخته بر زير ناف نهاد و فرمود: اى گروه مردم از من بپرسيد پيش از آنكه(من از دست شما بروم،و)مرا نيابيد، از من بپرسيد زيرا دانش اولين و آخرين نزد من است، آگاه باشيد بخدا سوگند اگر(بر بالين خلافت تكيه زنم و)بستر حكومت برايم گسترده شود ميان اهل توراة(و يهود)با توراتشان،و ميان اهل انجيل(و نصارى)با انجيلشان،و ميان اهل زبور با زبور آنها،و ميانه اهل قرآن با قرآن داورى كنم،بدانسان كه هر كتابى از اين كتابها بسخن آيد و بگويد بار پروردگارا همانا على بداورى تو داورى كرد، بخدا سوگند من بقرآن و شرح و تفسير آن داناترم از هر كه ادعاى دانستن آن را ميكند،و اگر يك آيه در قرآن نبود هر آينه شما را بآنچه تا روز قيامت خواهد شد آگاه مي كردم، سپس(دوباره فرمود:)از من بپرسيد پيش از آنكه مرا نيابيد،سوگند بآن كه دانه را(در دل زمين)شكافت،و انسان را آفريد،اگر از يك بيك آيه‌هاى قرآن از من بپرسيد شما را آگاه سازم از هنگام فرود آمدنش،و از آنچه(آن آيه)در بارۀ آن فرود آمده،و از ناسخ و منسوخ آن،و خاص و عامش،و محكم و متشابهش،و اينكه در مكه نازل شده يا در مدينه(از همۀ اينها) شما را آگاه كنم، بخدا،هيچ گروهى نيست كه گمراه شود يا رستگار گردد تا روز قيامت جز اينكه من پيشوا و جلودار آنها و خوانندۀ بآن گروه را مى‌شناسم. 📗الإرشاد ج۱ ص۳۴ @Sibtayn
مفاخره دو فرشته نگهبان امیر المومنین علیه السلام بر سایر فرشتگان (به روایت اهل تسنن) خطیب بغدادی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است: فَسَمِعْتُ هَذَا الْحَدِيثَ مِنْ أَبِي الْحُسَيْنِ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ حَمَّادٍ بَعْدَ أَنْ حَدَّثَنِيهِ هِشَامٌ عَنْهُ، وَحَدَّثَ هِشَامٌ بِالْكُوفَةِ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو حَفْصٍ عُمَرُ بْنُ أَحْمَدَ الْكَتَّانِيُّ الْمُقْرِئُ، بِبَغْدَادَ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْبَغَوِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْجَعْدِ، قَالَ: أَخْبَرَنَا شَرِيكٌ، عَنْ أَبِي الْوَقَّاصِ الْعَامِرِيِّ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ، عَنْ أَبِيهِ عَمَّارِ بْنِ يَاسِرٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: " إِنَّ حَافِظَيْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ لَيَفْخَرَانِ عَلَى سَائِرِ الْحَفَظَةِ لِكَيْنُونَتِهِمَا مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ؛ وَذَلِكَ أَنَّهُمَا لَمْ يَصْعَدَا إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِعَمَلٍ يُسْخِطُهُ ". رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: دو فرشته نگهبان علی بن ابی طالب (علیهما السلام) بر سایر فرشتگان نگهبان به خاطر اینکه با علی (علیه السلام) هستند افتخار می‌کنند و این بدان جهت است که آن دو فرشته عملی را به سوی خدای تعالی بالا نبردند که او را خشمگین سازد. 📚تاریخ مدینة السلام، تالیف خطیب بغدادی، جلد ۱۶، صفحه ۷۴، چاپ دار الغرب الاسلامی 📗علل الشرایع ج۱ ص۸ @Sibtayn
💠 کلام جالب سید بن طاووس پیرامون مباهله 🔹 سید بن طاووس رضوان الله علیه در کتاب اقبال الاعمال می‌نویسد: ✍️ ورُوِيَ‌ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَرَضَ عَلِيّاً عَلَى الْأَعْدَاءِ يَوْمَ الِابْتِهَالِ فَرَجَعُوا عَنِ الْعَدَاوَةِ وَعَرَضَهُ عَلَى الْأَوْلِيَاءِ يَوْمَ الْغَدِيرِ فَصَارُوا أَعْدَاءً فَشَتَّانَ مَا بَيْنَهُمَا. 🔸 در روایتی خواندم: خدا در روز ابتهال (مباهله)، علی علیه السلام را بر دشمنان عرضه کرد و آن‌ها با دیدن علی علیه السلام دست از دشمنی برداشتند. و در روز غدیر علی علیه السلام را بر دوستان (مدعیان دوستی) عرضه کرد و آن‌ها با علی علیه السلام دشمن شدند! پس ببین چقدر بین این دو فاصله است! 📚 اقبال الاعمال، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۷۶۹، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات @Sibtayn
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
سند روایت مشهور سلونی قبل ان تفقدونی در کتب اهل تسنن حجت الاسلام یزدانی @Sibtayn
به شرابخوار اعتماد نکنید اسماعیل پسر امام صادق(عليه السلام) مقداری دینار داشت. مردی از قریش خواست [برای تجارت] به یمن برود. 🔸اسماعیل گفت: پدر جان! فلانی می خواهد به یمن برود و من هم فلان مبلغ، دینار دارم. آیا صلاح می دانید آنها را به او بدهم تا برایم از یمن، کالا بخرد؟ 🔹امام صادق(عليه السلام) فرمود: «پسرم! مگر خبر نداری که او شرابخوار است؟». 🔸اسماعیل گفت: مردم، این طور می گویند. 🔹فرمود: «پسرم! این کار را نکن». اسماعیل به حرف پدرش گوش نکرد و دینارهایش را به آن مرد داد و آن مرد، دینارها را از میان برد و چیزی از آنها به او باز نگرداند. دست بر قضا، همان سال امام صادق(عليه السلام) و اسماعیل به حج رفتند. 🔸اسماعیل در حال طواف می گفت: خدایا! خودت به من، اجر و عوض [آن دینارها را] بده. 🔹امام صادق(عليه السلام) به او رسید و از پشت سرش با دست به او زد و فرمود: «ساکت باش پسرم! به خدا سوگند، نه تو بر خدا حجّتی داری و نه مستحقّ اجر و عوضِ او هستی؛ چون به تو رسیده بود که او شراب می خورَد و با این حال به او اعتماد کردی». 🔸اسماعیل گفت: پدر جان! من که ندیده بودم شراب می خورَد؛ بلکه از مردم شنیدم که می گفتند. 🔹امام(عليه السلام) فرمود: «پسرم! خدای عز و جل در کتابش می فرماید: «به خدا ایمان دارد و [سخن] مؤمنان را باور می کند». یعنی خدا را تصدیق می کند و مؤمنان را هم تصدیق می نماید. پس هر گاه مؤمنان نزدت شهادت دادند، شهادت آنها را تصدیق کن و به شرابخوار، اعتماد مکن؛ زیرا خدای عز و جل در کتابش می فرماید: «اموال خود را به سفیهان ندهید». از شرابخوار سفیه تر کیست؟ به شرابخوار، هر گاه خواستگاری کرد، نباید زن داد، هر گاه پا در میانی کرد، نباید وساطتش را پذیرفت و او را بر امانتی نباید امین شمرد. هر کس به شرابخوار امانتی بسپارد و او، آن امانت را از بین ببرد، کسی که به او امانت سپرده است، برای آن [امانت از دست رفته]، نه انتظار اجر از خدا داشته باشد و نه جبران». 📚الکافي ج۵ ص۲۹۹ @Sibtayn
از حضرت امام صادق عليه السّلام نقل شده که فرمودند: هنگامى كه ارادۀ زيارت حضرت حسين عليه السّلام را نمودى پس آن حضرت را با حالى غمگين و اندوه‌ناك و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه زيارت نما زيرا حضرتش كشته شدند در حالى كه غمگين و ناراحت و ژوليده و گرفته و گرسنه و تشنه بودند و از آن جناب حوائج و خواسته‌هاى خود را بخواه و سپس از آنجا برگرد و آن مكان شريف را وطن براى خود قرار مده. عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ : إِذَا أَرَدْتَ زِيَارَةَ اَلْحُسَيْنِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ فَزُرْهُ وَ أَنْتَ كَئِيبٌ حَزِينٌ مَكْرُوبٌ شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً فَإِنَّ اَلْحُسَيْنَ قُتِلَ حَزِيناً مَكْرُوباً شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً - وَ سَلْهُ اَلْحَوَائِجَ وَ اِنْصَرِفْ عَنْهُ وَ لاَ تَتَّخِذْهُ وَطَناً. 📕كامل الزيارات ج۱ ص۱۳۱ @Sibtayn
داود بن كثير رقى مى‌گويد: نزد امام صادق عليه السّلام بودم و آن حضرت آب خواست. آنگاه كه آب را نوشيد،اشك ريخت،به‌گونه‌اى كه چشمان او غرق اشك شده بودند. آنگاه فرمود:اى داود!خداوند قاتل حسين عليه السّلام را از رحمت خويش بى‌بهره سازد. چه‌قدر ياد حسين عليه السّلام زندگى را بر آدمى ناگوار مى‌سازد. من هرگز آب سرد و گوارايى ننوشم،مگر آنكه حسين عليه السّلام را به ياد آورم. كسى نيست كه آبى بنوشد و ياد حسين عليه السّلام كند و كشنده او را لعن كند،مگر آنكه خداوند صد هزار حسنه براى او مى‌نويسد و صد هزار گناه از او پاك مى‌كند و صد هزار مرتبه براى او بالا ببرد.چنين كسى گويى صد هزار بنده آزاد كرده است. او در روز رستاخيز با سيماى تابان محشور مى‌شود. 🚩 يا دَاوُدُ لَعَنَ اَللَّهُ قَاتِلَ اَلْحُسَيْنِ فَمَا أَنْغَصَ ذِكْرَ اَلْحُسَيْنِ لِلْعَيْشِ إِنِّي مَا شَرِبْتُ مَاءً بَارِداً إِلاَّ وَ ذَكَرْتُ اَلْحُسَيْنَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ اَلْمَاءَ فَذَكَرَ اَلْحُسَيْنَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلاَّ كَتَبَ اَللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَانَ كَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اَللَّهُ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ أَبْلَجَ اَلْوَجْهِ . 📙الأمالی (للصدوق) ج۱ ص۱۴۲ 📗الکافي ج۶ ص۳۹۱ 📗كامل الزيارات ج۱ ص۱۰۶ @Sibtayn
🩸به فدای آن آقایی که با دست خود حتی به اسب‌های لشگر دشمن هم آب داد؛ همان اسب‌هایی که چند روز دیگر ... در نقل‌ها آمده است: 🥀 در منزل «ذو حَسْم» بود که لشکر هزار نفری حرّ ، از راه رسید و جلوی قافله سیدالشهداء علیه‌السلام قرار گرفت؛ إمام علیه‌السلام تا مشاهده نمود آنان تازه از راه رسیدند و تشنه هستند، رو به اصحاب خود نمود و فرمود: 📋 اُسْقُوا الْقَوْمَ وَ أَرْوُوهُمْ مِنَ الْمَاءِ وَ رَشِّفُوا الْخَیْلَ تَرْشِیفاً ▪️اين لشگر را آب دهيد و سيرابشان كنيد و دهان اسبان‌شان را نيز تَر كنيد. 🥀 پس چنان كردند، و پيش آمده كاسه‌ها و جام‌ها را از آب پر كرده نزديك دهان اسب‌ها مى‌بردند و همين كه سه دهن يا چهار يا پنج دهن مى‌خوردند، از دهان آن اسب دور مى‌كردند و اسب ديگرى را آب مى‌دادند تا همه را به اين كيفيت آب دادند. 🔖 على بن طعان محاربى گويد: 🥀 من آن روز در لشكر حرّ بودم و آخرين نفرى بودم كه دنبال لشكر بدان جا رسيدم. چون امام حسين عليه‌السّلام تشنگى من و اسبم را ديد، فرمود: «بياشام!» 🥀 من هرچه مى‌خواستم بياشامم، آب از دهانه مشك فرو‌ مى‌ريخت. آن حضرت تا دید من نتوانستم آب بنوشم، فرمود:«سرِ مشك را بپيچان! » من ندانستم چه بكنم. 📋 فَقَامَ فَخَنَثَهُ فَشَرِبْتُ وَ سَقَیْتُ فَرَسِی. ▪️پس خود آن حضرت از جای خود برخاست و آمد دهانه مشک را پيچاند. پس آشاميدم و اسبم را نيز سيراب كردم. 📚 بحارالانوار ج۴۴ ص۳۷۵ بر روی جسمش رَدِی مانده ز پای اسب‌ها کو نجابت؟ کو ملاحت؟ کو وفای اسب‌ها نعل های تازه غوغا می‌کند بر جسمِ شاه ناله هایش گم شده در زیرِ پای اسب‌ها بر سرش دستی نهاد و ناله زد کاش ای‌خدا خواهرش سدّی شود در لابلای اسب‌ها کی فراموشم شود با خاک و خون در هم‌شدن منزجر هستم حسین جان از جفای اسب‌ها سینه‌ات بُرده مرا پشتِ در آتش زده... شکلِ مادر گشته‌ای از این بلای اسب‌ها کاش می‌مُردم نمی‌دیدم چنین تصویرِ بد بر تنت مانده رَدی از ضربه های اسب‌ها @Maghaatel
برپایی مجلس عزاداری در دهه اول ماه محرم