‍ ‍ 🔸سیره آیت الله علامه #طباطبایی(ره) در ماه مبارک رمضان: ماه مبارک رمضان تا صبح بیدار بودند. مقید بودند دعای سحر را با افراد خانواده بخوانند و پیش از ماه رمضان از همسایه ها اجازه می گرفتند که اگر برای سحر خواب ماندند آنها را بیدار کنند. ایشان در درس تفسیرشان فرموده بودند که من در طول عمرم تا به حال به یاد ندارم که شب های ماه رمضان را خوابیده باشم. علامه حسن زاده آملی می نویسد: وقتی به حضور شریف علامه طباطبایی(ره) تشرف حاصل کرده بودم و عرض حاجت نمودم، فرمود: آقا دعای سحر حضرت امام باقر(ع) را فراموش مکن که در آن جمال و جلال و عظمت و نور و رحمت و علم و شرف است و حرفی از حور و غلمان نیست. اگر بهشت شیرین است، بهشت آفرین شیرین تر است. روزه اش را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه(س) افطار می کردند. پیاده به حرم مشرف می شد و ضریح مقدس را می بوسید سپس به خانه برمی گشت و غذا می خورد. شب های ماه مبارک در جاهایی که مجالس روضه بود شرکت می کرد و گاهی با تمام وجود گریه می کرد به طوری که بدنش می لرزید.

🔶 پاسخ مرحوم علامه #طباطبایی به سوال از عصاره معارف اسلام

علامه #طباطبایی رحمت الله علیه در یکی از رسائل شان میفرمایند : اولا آیا ما هستیم ؟ ( وجود داریم؟! ) یا خیر ؟ می گوییم هستیم ! بار دیگر می پرسند ، آیا محدودیم یا نامحدود؟ در جواب می گوییم قطعا محدود ! پس پر واضح است که هر محدودی ، حادّی ( محدود کننده ای ) می خواهد ؛ پس باید خدایی باشد و هست. ▫️باتوجه به این برهان ، کار ما فقط این است که این برهان را در درون خویشتن مشاهده و پیدا کنیم ؛ یعنی باید محدویت خود را دریابیم و سپس این امکان فقری و ربطیت خود را شهود کنیم ؛ به تعبیر دیگر بایستی معرفت النفس پیدا کنیم !

✨اوج عشق علامه... 🍃 علامه #طباطبایی(ره) : اگر منع مردم نبود ، بنده از دم مسجد گوهرشاد تا ضریح امام رضا(علیه السلام) زمین را می‌بوسیدم.