#داستانک جوانمردی در بخشش در زمان حاتم طایی، عده ای از دشمنان وی با لشگریان خود برای سرکوبی خاتم و قومش قیام کرده بودند. حاتم، سوار بر اسب خود شده و نیزه خود را برداشت و با اعلام، لشگریان خود را جمع کرد تا به جنگ دشمن بروند ، هنگامیکه دو لشگر در برابر هم در آستانه جنگ ، قرار گرفتند یکی از لشگریان دشمن گفت : ای حاتم نیزه خود را به من ببخش ( یا حاتم اهب لی رمحک) حاتم بی درنگ نیزه را به دشمن بخشد! به حاتم گفتند تو با این کار ، خود را به هلاکت انداختی؟ ! ( در این موقعیت حساس علاوه بر اینکه اسلحه تو رفت ، دشمن نیرومندتر شد). حاتم- تمام این مطالب را می دانم و لیکن، جواب آن کسی را می گوید : به من ببخش چه بدهم: ! ولکن ما جواب من یقول لک: هب لی؟ 1 قال الإمام علی علیه السلام: کن عفوا فی قدرتک، جوادا فی عسرتک، مؤثرا مع فاقتک، یکمل لک الفضل. 2 امام علی علیه السّلام فرمود:: زمانی که قدرت داری با گذشت باش و در زمان تنگدستی بخشنده و در عین نیازمندی ایثارگر، تا فضل تو به کمال رسد. پندهای جاویدان ص200 مولف: محمد اشتهاردی 2- غررالحکم ح7179

بخشدار خائن، زير رگبار سرزنش امام‌ منذر بن جارود عبدي، از شخصيتهاي عرب و از قبيله عبدالقيس بود. پدرش (جارود) مسيحي بود كه در سال 9 يا 10 هجري همراه گروهي به مدينه سفر كرده و به اسلام گرويد و بعد در بصره سكونت گزيد و در جنگ با كفار، در سرزمين ايران به شهادت رسيد. منذر (بر وزن مرده) از جانب اميرمومنان علي (ع) بخشدار يكي از نواحي كشور اسلامي شد، ولي به بيت‌المال خيانت كرد و با بذل و بخشش‌هاي بي‌حساب به خويشان و بستگان خود، به حيف و ميل بيت‌المال پرداخت. [269]. اين خبر به علي (ع) رسيد، امام (ع) اين پيام را براي او فرستاد و دستور جلب او را صادر كرد: «اما بعد: شايستگي پدرت، مرا نسبت به تو، خوشبين و غافل ساخت. گمان بردم تو هم به پيروي از [صفحه 267] پدرت (پرهيزكار) هستي، ولي ناگاه به من گزارش دادند كه تو در پيروي از هوسهاي نفساني، شتابان مي‌باشي و براي آخرت خود چيزي نمي‌گذاري و با آباد ساختن دنياي خود، آخرتت را ويران مي‌كني و حتي به خاطر پيوند با خويشانت، دين خود را از دست مي‌دهي و اگر اين خبرهائي كه در مورد تو به من رسيده، درست باشد، شتر خويشانت و بند كفش خودت، از تو بهتر است و فردي مثل تو نه شايسته مرزداري است و نه بر عهده گرفتن كارهاي اجرائي از او ساخته است و نه اينكه لياقت دارد تا قدرتش را بالا برند و يا او را در امانتي شريك سازند و يا در جمع‌آوري بيت‌المال، به او اطمينان كنند.» فاقبل الي حين يصل اليك كتابي هذا ان شاء الله: «وقتي كه به خواست خدا، اين نامه‌ام به تو رسيد بي‌درنگ به سوي ما بيا». [270]. [صفحه 268] نهج البلاغه #حدیث #نهج_البلاغه #سیره_امام_علی علیه السلام کانال #امام_علی علیه السلام @yaaliheydar http://eitaa.com/joinchat/3049848832C0bd97c4343

دلجويي از فرماندار سهل بن حنيف از مسلمين مخلص صدر اسلام و از ياران نزديك رسول‌اكرم (ص) بود و در تمام جنگها، در ركاب آن حضرت با دشمن مي‌جنگيد و پس از پيامبر (ص) از ياران علي (ع) بود و در خط علي (ع) حركت مي‌كرد. [صفحه 264] سهل، از جانب امام علي (ع) والي و فرماندار بلاد «فارس» شد و همچنين مدتي فرماندار مدينه بود و وقتي امام علي (ع) با سپاه خود از مدينه به سوي جنگ با قاسطين و ناكثين حركت كرد، او را جانشين خود در مدينه قرار داد. او در سال 38 هجري پس از جنگ صفين در كوفه از دنيا رفت و امام در مرگ او سخت ناراحت شد و بر جنازه‌ي او پنج بار نماز خواند (يعني هر بار جمعيت تازه‌اي مي‌آمد، نماز را تكرار مي‌كرد) و فرمود: «اگر هفتاد بار بر او نماز گزارم، سزاوار است … ». [267]. او از سران انصار و برادر عثمان بن حنيف و از دودمان اوس بود. به امام علي (ع) (كه در كوفه بود) خبر رسيد كه عده‌اي از مدينه به شام رفته و به معاويه پيوسته‌اند، سهل فرماندار مدينه، از اين جريان، ناراحت و متاسف شد. امام علي (ع) براي سهل نامه‌اي نوشت، كه مي‌توان آن را نامه‌ي دلجوئي از فرماندار خوب ناميد و ضمنا حاكي از [صفحه 265] شيوه‌ي برخورد علي (ع) در چنين موارد بود و آن نامه اين بود: اما بعد: به من گزارش شده كه افرادي از مردم آن سامان، مخفيانه به سوي معاويه گريخته‌اند، در اين مورد هيچ افسوس مخور و فكر نكن كه عده‌اي از ياران و حاميان خود را از دست داده‌اي. براي آنها همين (نكبت) بس، كه از راه هدايت به سوي گمراهي رفته‌اند و اين براي تو مايه آرامش خاطر است. آنها دنياپرستاني هستند كه شتابان به سوي دنيا شتافته‌اند، در حالي كه عدالت را به خوبي دريافته‌اند و مي‌دانند كه همه‌ي مردم در حكومت ما، حقوق يكسان دارند. آنها از اين برابري به سوي خود محوري و تبعيض و سودجوئي فرار كرده‌اند. انهم و الله لم ينفروا من جور و لم يلحقوا بعدل … : «سوگند به خدا، آنها از ستم نگريخته‌اند و به عدالت نپيوسته‌اند و ما اميدواريم كه خداوند در اين راه، مشكلات را بر ما هموار سازد و نابسامانيها را سامان دهد». [268]. به اين ترتيب علي (ع) فرماندارش را دلجوئي داد و از انحراف جمعي از مردم نه تنها اظهار ضعف نكرد، [صفحه 266] بلكه آن را مايه‌ي آرامش خاطر دانست، زيرا آنها به طور طبيعي از جامعه مقدس اسلامي زدوده شدند و جامعه از لوث وجود آنها تصفيه و پاكسازي شد چرا كه مرام علي (ع) اين بود كه گمراهان را بازوي خود قرار ندهد. نهج البلاغه #حدیث #نهج_البلاغه #سیره_امام_علی علیه السلام کانال #امام_علی علیه السلام @yaaliheydar http://eitaa.com/joinchat/3049848832C0bd97c4343

💠 مناجات و توسل با امام زمان روحی له الفدا 🎤🎤 استاد حاج #منصورارضی 📜متن 👇👇👇

💠 مناجات با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف اَللّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلايَ صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللهِ عَلَيْهِ عَنْ جَميعِ الْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ في مَشارِقِ الاَرْضِ وَمَغارِبِها، وَبَرِّها وَبَحْرِها وَسَهْلِها وَجَبَلِها، حَيِّهِمْ وَمَيِّتِهِمْ، وَعَنْ والِدِيَّ وَوَُلَدي وَعَنّي مِنَ الصَّلَواتِ وَالتَّحِيّاتِ زِنَةَ عَرْشِ اللهِ وَمِدادَ كَلِماتِهِ، وَمُنْتَهى رِضاهُ وَعَدَدَ ما اَحْصاهُ كِتابُهُ وَاَحاطَ بِهِ عِلْمُهُ، اَللّـهُمَّ اِنّي اُجَدِّدُ لَهُ في هذَا الْيَوْمِ وَفي كُلِّ يَوْم عَهْداً وَعَقْداً وَبَيْعَةً في رَقَبَتي اَللّـهُمَّ كَما شَرَّفْتَني بِهذَا التَّشْريفِ وَفَضَّلْتَنى بِهذِهِ الْفَضيلَةِ وَخَصَصْتَنى بِهذِهِ النِّعْمَةِ، فَصَلِّ عَلى مَوْلايَ وَسَيِّدي صاحِبِ الزَّمانِ، وَاجْعَلْني مِنْ اَنْصارِهِ وَاَشْياعِهِ وَالذّابّينَ عَنْهُ، وَاجْعَلْني مِنَ الْمُسْتَشْهَدينَ بَيْنَ يَدَيْهِ طائِعاً غَيْرَ مُكْرَه فِي الصَّفِّ الَّذي نَعَتَّ اَهْلَهُ في كِتابِكَ فَقُلْتَ: (صَفّاً كَاَنَّهُمْ بُنْيانٌ مَرْصوُصٌ) عَلى طاعَتِكَ وَطاعَةِ رَسُولِكَ وَآلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ، اَللّـهُمَّ هذِهِ بَيْعَةٌ لَهُ في عُنُقي اِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ. اشک سحر دارم ، غمی سرشار دارم راهم بده که درددل ، بسیار دارم بیچاره ام ، بی سر پناهم ، بینوایم تنهایِ تنهایم ، ولی غمخوار دارم اظهار کردم عاشقم ، اما نبودم آلوده ام ، آلوده ام ، اقرار دارم از توبه ام ، از ندبه ام خیری ندیدی تو قلب زار و من فقط آزار دارم حق داری آقاجان ، اگر من را نبخشی وقتی که بامن کار داری ، کار دارم خیلی محبت داشتی ، داری هنوزم خیلی به دوری از شما اصرار دارم جان عزیزت ، آبرو داری کن آقا اصلاً بگو یک نوکر سربار دارم امروز و فرداهایِ تو کی سر می آید؟ دلواپسم ، چون حالت مُردار دارم از سفره ای که فاطمه انداخت اینجا یک لقمه نان دستم بده ... بیمار دارم محسن فدای مادرش شد ، پشت در گفت: در راه تو یک جان بی مقدار دارم

🎙🔴چشم منو امر ولی #نواهنگ

سوال آیه ارسال چگونه بر ظهور امام زمان(عج) دلالت دارد؟ ************* جواب کوتاه در قرآن کریم می‌خوانیم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدی وَ دِینِ الحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ المُشْرِکُونَ»؛[1] او کسى است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن‌را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند! مراد از آیه ارسال، این آیه شریفه و دیگر آیات مشابه[2] می‌باشد. براساس روایات و دیدگاه مفسّران اسلامی؛ واقعیت این آیه زمانی به طور کامل محقق می‌شود که حضرت مهدی(عج) ظهور فرموده و برنامه جهانى‌شدن اسلام را تحقّق بخشد. در همین راستا؛ به برخی احادیث و تفاسیر اشاره می‌کنیم. روایات: 1. امام باقر(ع) فرمود: «همانا این جریان هنگام خروج مهدى از آل محمّد خواهد بود. پس هیچ کسی باقى نخواهد ماند مگر این‌که به [نبوت] حضرت محمد(ص) اقرار کند».[3] 2. امام صادق‏(ع) در تفسیر آیه فوق فرمود: «به خدا سوگند! تأویل آیه هنوز تحقق نیافته و نخواهد یافت تا آن‌که قائم خروج کند. و هنگامی که خروج کرد کافر به خدای بزرگ در روی زمین باقی نمی‌ماند و هیچ مشرک به امامت باقى نماند مگر این‌که خروج او را نخواهد تا جایى که اگر کافر یا مشرکى در دل سنگى [مخفى] باشد، آن سنگ [به زبان آمده] خواهد گفت: اى مؤمن! در دل من کافرى هست. مرا بشکن و او را به قتل رسان».[4] این روایت با اسناد مختلف و با اندکی تفاوت در منابع دیگر نیز آمده است.[5] 3. از امام کاظم(ع) درباره این آیه پرسیده شد، آن‌حضرت در پاسخ فرمود: «آن امر خداوند و رسول او است به ولایت براى وصیّش و ولایت‏ همان دین حقّ است ... آن‌را هنگام قیام حضرت قائم(عج)، بر همه ادیان آشکار می‌سازد».[6] دیدگاه مفسّران: 4. علىّ بن ابراهیم قمى(قرن سوم) در تفسیر آیه می‌گوید: «این آیه درباره قیام‌‏کننده از آل محمّد نازل شده و این همان است که یاد آوردیم که تأویل آنها پس از تنزیلشان است».[7] 5. سعید بن جبیر در تفسیر آیه: «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ» گفت: «او مهدىِ خاندان فاطمه است».[8] 6. طبری(قرن چهارم) می‌گوید: در زمان نزول حضرت عیسی‏(ع) دین اسلام بر همه ادیان غالب خواهد شد و تمام ملل تحت تبعیّت دین اسلام درخواهند آمد.[9] 7. فخر رازی(قرن ششم) می‌گوید: این بشارت از طرف خداوند است که باید در آینده تحقق یابد و طبق روایات در زمان حضرت عیسی و مهدی آل محمد(ع) محقق می‌شود.[10] 8. تفسیر قرطبى(قرن هفتم): روایت شده کسانى که به فرمان‏روایى همه زمین دست یافتند، چهار نفرند: دو مؤمن و دو کافر. دو مؤمن، سلیمان بن داوود و اسکندراند و دو کافر، نمرود و بخت النصر اند و نفر پنجمى نیز از این امّت به فرمان‏روایى همه زمین دست مى‏یابد که او همان مهدى است، به دلیل سخن خداى متعال: «تا آن را بر همه دین‏ها چیره سازد».[11] 9. علامه طباطبایی(ره) در ذیل بحث روایی تفسیر آیه شریفه مورد بحث می‌گوید: «معناى این‌که این آیه درباره حضرت مهدى(عج) نازل شده، این است که خروج آن‌حضرت، تأویل این آیه است ...».[12] نتیجه‌گیری 1. مفهوم آیه، پیروزى همه‌جانبه اسلام بر همه ادیان جهان است؛ یعنى، سرانجام‏ اسلام همه سرزمین‌ها را فرا خواهد گرفت.[13] 2. مسلّماًً؛ وعده غالب شدن دین اسلام بر همه آیین‌ها، تاکنون تحقّق نیافته و آیین‌هاى دیگرى با پیروان فراوان وجود دارند که هنوز نه تنها مغلوب دین حق پیامبر اسلام(ص) نشده‌اند، بلکه سعى می‌کنند تا اسلام را از بین ببرند، ولى چون وعده الهى حق است، پس باید روزى تحقّق پیدا کند. و طبق روایات و تفاسیر، تکامل این برنامه، هنگامى خواهد بود که حضرت مهدى(عج) ظهور کند. 3. به این ترتیب، صورت استدلال چنین می‌شود که؛ از نظر قرآن - که مورد پذیرش همه مذاهب اسلامى است - پیروزى حق‌طلبان، حتمى و قطعى است. این پیروزى - که وعده الهى است - هنوز محقق نشده و تحقق آن، نیازمند یک رهبر الهى است و آن رهبر را رسول اکرم(ص) در سخنان خود معرفى نموده است؛ مانند: «یَبْلُغَ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِب‏»؛[14] یعنی: حکومتش به شرق و غرب عالم خواهد رسید. ************* جواب بلند به پاسخ اجمالی مراجعه شود. ************* منابع [1]. توبه، 33. [2]. فتح، 28؛ صف، 9. [3]. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ج 5، ص 137، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1404ق. [4]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ‏2، ص 670، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق. [5]. ر. ک: فرات کوفی، ابوالقاسم، تفسیر فرات، محقق، محمودی، محمد کاظم، ص 481 – 482، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، 1410ق؛ عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، ج ‏2، ص 87، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، 1380ق. [6]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی

اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 432، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. [7]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب،‏ ج 1، ص 289، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق. [8]. اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، محقق، مصحح، رسولی محلاتی، هاشم، ج 2، ص 490، تبریز، نشر بنی هاشمی، چاپ اول، 1381ق. [9]. طبری، محمد بن جریر، جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج ‏10، ص 82، بیروت، دار المعرفة، چاپ اول، 1412ق. [10]. فخر رازی، محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج ‏16، ص 33، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1420ق. [11]. قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج 11، ص 47 – 48، تهران، ناصر خسرو، چاپ اول، 1364ش. [12]. طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 9، ص 255، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، 1417ق. [13]. ر. ک: طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ‏5، ص 209، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بی‌تا؛ حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ‏3، ص 416، بیروت، دار الفکر، بی‌تا. [14]. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 280، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، 1395ق. *************

💠 روز بیست و یکم ماه #ربیع الاول 1441 🔹 دعای عصر غیبت #حضرت_آيت_الله_جوادی_آملی

💠 دعای عصر غیبت 🔹 زراره به عرض امام صادق (سَلامُ الله عَلَیه) رساند که اگر ما عصر غیبت ولیّ عصر (ارواحنا فداه) را إدراک کرده ایم، چه دعایی بخوانیم؟! در اینکه ما حاکم می خواهیم، امیر می خواهیم، حکومت می خواهیم، حرفی در آن نیست؛ اما آیا حاکم وکیل و نماینده ما هست یا خلیفه و نماینده خداست؟ غدیر می گوید آنکه حاکم بر مردم است، از طرف خدا می باشد. فرق اساسی و کلامی غدیر و سقیفه این است که حکومت خواسته مردم است یا خواسته خدای مردم آفرین؟ 🔹 حضرت فرمود به اینکه به مردم برسانید که جامعه را، بشر را، بشرآفرین باید اداره کند، دین باید اداره کند؛ آنکه حاکم بر جامعه هست «خلیفة الله» است، نه «وکیل الرعایا» وکیل مردم. چون اساس دین بر حکومت الهی است، آنکه حاکم بر مردم است، خلیفه «الله» است و خلیفه را بدون معرفت «مستخلف ‌عنه» نمی شود شناخت؛ لذا در جمله نورانی اول به خدا عرض می کنیم؛ خدایا خودت را به ما معرفی بکن! چرا؟ برای اینکه ما اگر تو را نشناسیم، خلیفه تو را نمی شناسیم! «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ»، رسول که وکیل ما نیست، بلکه رسول ولیّ ما هست و از طرف تو می آید. این برهان کلامی است، این را گفتند در نماز و غیر نماز، تعقیبات و غیر تعقیبات بخوانید تا فرق بین غدیر و سقیفه برای شما روشن شود. ما کسی را می پسندیم که خدا بپسندد، اگر خدا را نشناسیم، خلیفه او را نمی شناسیم؛ کسی بر ما حکومت می کند؛ مثل خدا و بعد حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) که از طرف او بیاید، نه حرف ما را به ما بگوید. 🔹 «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ»؛ آن کسی که حجّت خدا بر ماست، کسی هست که جای تو بنشیند، ما اگر رسول را، رسالت را، نبوّت را، عصمت را، ولایت را نشناسیم، کسی بر ما حکومت کند را نمی شناسیم، آن وقت نتیجه پایانی آن این است که «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ»؛ خدایا! امامت را، امام زمان را اگر نشناسیم ـ معاذالله ـ «ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی»[1] و همان بیان نورانی را وجود مبارک پیغمبر(عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) فرمود: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»،[2] چون آن کسی که بر شما حاکم است، حرف های شما را نمی زند، بلکه حرف خدا را نقل می کند. اگر ما آن اصل را نشناسیم، نائب را نمی شناسیم، آن «منوب‌ عنه» را نشناسیم، خلیفه را نمی شناسیم. 🔹 این دعا جزء تعقیبات خاصّه نیست، بلکه این دعایی است که مربوط به عصر غیبت است؛ چه در نماز و چه در غیر نماز، تا ما را آگاه کنند که غدیری هستیم نه سقفی. [1]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص337. [2]. وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. 📚 سخنرانی عمومی با حضور اعضای جمعيت هلال احمر تاریخ: 1395/06/08

💠 دعای عصر غیبت 🔹 زراره به عرض امام صادق (سَلامُ الله عَلَیه) رساند که اگر ما عصر غیبت ولیّ عصر (ارواحنا فداه) را إدراک کرده ایم، چه دعایی بخوانیم؟! در اینکه ما حاکم می خواهیم، امیر می خواهیم، حکومت می خواهیم، حرفی در آن نیست؛ اما آیا حاکم وکیل و نماینده ما هست یا خلیفه و نماینده خداست؟ غدیر می گوید آنکه حاکم بر مردم است، از طرف خدا می باشد. فرق اساسی و کلامی غدیر و سقیفه این است که حکومت خواسته مردم است یا خواسته خدای مردم آفرین؟ 🔹 حضرت فرمود به اینکه به مردم برسانید که جامعه را، بشر را، بشرآفرین باید اداره کند، دین باید اداره کند؛ آنکه حاکم بر جامعه هست «خلیفة الله» است، نه «وکیل الرعایا» وکیل مردم. چون اساس دین بر حکومت الهی است، آنکه حاکم بر مردم است، خلیفه «الله» است و خلیفه را بدون معرفت «مستخلف ‌عنه» نمی شود شناخت؛ لذا در جمله نورانی اول به خدا عرض می کنیم؛ خدایا خودت را به ما معرفی بکن! چرا؟ برای اینکه ما اگر تو را نشناسیم، خلیفه تو را نمی شناسیم! «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ»، رسول که وکیل ما نیست، بلکه رسول ولیّ ما هست و از طرف تو می آید. این برهان کلامی است، این را گفتند در نماز و غیر نماز، تعقیبات و غیر تعقیبات بخوانید تا فرق بین غدیر و سقیفه برای شما روشن شود. ما کسی را می پسندیم که خدا بپسندد، اگر خدا را نشناسیم، خلیفه او را نمی شناسیم؛ کسی بر ما حکومت می کند؛ مثل خدا و بعد حضرت امیر (سَلامُ الله عَلَیه) که از طرف او بیاید، نه حرف ما را به ما بگوید. 🔹 «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَكَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ»؛ آن کسی که حجّت خدا بر ماست، کسی هست که جای تو بنشیند، ما اگر رسول را، رسالت را، نبوّت را، عصمت را، ولایت را نشناسیم، کسی بر ما حکومت کند را نمی شناسیم، آن وقت نتیجه پایانی آن این است که «اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَكَ»؛ خدایا! امامت را، امام زمان را اگر نشناسیم ـ معاذالله ـ «ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی»[1] و همان بیان نورانی را وجود مبارک پیغمبر(عَلَیهِ وَ عَلَی آلِه‏ آلَافُ التَّحِیةِ وَ الثَّنَاء) فرمود: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة»،[2] چون آن کسی که بر شما حاکم است، حرف های شما را نمی زند، بلکه حرف خدا را نقل می کند. اگر ما آن اصل را نشناسیم، نائب را نمی شناسیم، آن «منوب‌ عنه» را نشناسیم، خلیفه را نمی شناسیم. 🔹 این دعا جزء تعقیبات خاصّه نیست، بلکه این دعایی است که مربوط به عصر غیبت است؛ چه در نماز و چه در غیر نماز، تا ما را آگاه کنند که غدیری هستیم نه سقفی. [1]. الکافی(ط ـ اسلامی)، ج1، ص337. [2]. وسائل الشیعة، ج‏16، ص246. 📚 سخنرانی عمومی با حضور اعضای جمعيت هلال احمر تاریخ: 1395/06/08

✅ محبت صد برابری امام زمان (عج) 🔹 گریه برای قلب شکسته ═══✼🍃🌹🍃✼═══ 🎤 #حاج_اقا_پناهیان