᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ آنها می‏گویند: ببینید حضرت علی ابتدا می‌‏فرماید من همه این کارها را می‏کنم، بعد می‏فرماید فرزندم متصدی این کارهاست، پس امام حسین علیه السلام هم که می‏گویند من در زمان امام دوازدهم علیه السلام می‏آیم می‏تواند مرادشان فرزندی از فرزندان امام دوازدهم علیه السلام باشد. اما غافل از اینکه: اولاً ترجمه‏ای که آنها از حدیث کرده‏اند، طبق نسخه کتاب «ایقاظ» است، در حالیکه طبق مصدر اصلیِ حدیث یعنی کتاب معانی الاخبار حضرت فرمودند: هیهات عبايه تو چیزی از کلام من برداشت کردی که مرد دیگری آن را از کلام من نمی‏فهمد: «فَقَالَ هَيْهَاتَ‏ يَا عَبَايَةُ ذَهَبْتَ فِي غَيْرِ مَذْهَبٍ يَعْقِلُهُ رَجُلٌ مِنِّي» 🔻و این کلام هیچ ربطی به استدلال آنها ندارد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . متن کامل حدیث چنین است: عَنْ عَبَايَةَ الْأَسَدِيِّ قَالَ: سَمِعْتُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ ع وَ هُوَ مسجل‏ [مُشْتَكٍ‏] وَ أَنَا قَائِمٌ عَلَيْهِ: «لَآتِيَنَّ بِمِصْرَ مُبِيراً وَ لَأَنْقُضَنَّ دِمَشْقَ حَجَراً حَجَراً وَ لَأُخْرِجَنَّ الْيَهُودَ وَ النَّصَارَى مِنْ كُلِّ كُوَرِ الْعَرَبِ وَ لَأَسُوقَنَّ الْعَرَبَ بِعَصَايَ هَذِهِ قَالَ قُلْتُ لَهُ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ كَأَنَّكَ تُخْبِرُنَا أَنَّكَ تَحْيَا بَعْدَ مَا تَمُوتُ فَقَالَ هَيْهَاتَ‏ يَا عَبَايَةُ ذَهَبْتَ فِي غَيْرِ مَذْهَبٍ يَعْقِلُهُ رَجُلٌ مِنِّي». معاني الأخبار، ص406 – 407، ح82. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ حال از میان این دو نسخه کدام مقدم است؟ مسلماً نسخه اصل، مقدم بر نسخه ایست که از اصل نقل می‏کند، از طرفی از آنجا که در کتاب «ایقاظ» صدر حدیث را هم اشتباه ثبت نموده اطمینان ما به نسخه اصل بیشتر می‏شود. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ صدر حدیث در کتاب ایقاظ چنین است: من حتماً در مصر منبری نصب می‏کنم: «لأبنین بمصر منبراً»، در حالیکه در خود کتاب معانی الاخبار اینگونه ثبت شده: یقیناً مصر را هلاک می‏کنم: «لَآتِيَنَّ بِمِصْرَ مُبِيراً» و چون در جمله بعدی نیز از خراب کردن دمشق سخن می‏گویند مشخص می‏شود که همین نسخه صحیح است: «وَ لَأَنْقُضَنَّ دِمَشْقَ حَجَراً حَجَراً»، غیر از اینکه نصب منبر در مصر چه معنایی دارد؟ و آنچه با مصر سازگار می‏باشد، خراب شدن آن به واسطه ظلمی است که مردمش بر محمد بن ابی بکر کرده‌اند. و از طرف سوم اگر نسخه «یفعله» باشد باید ضمیر را مونث می آورد یعنی: «یفعلها» چون مرجع آن، هر چهار کاری است که حضرت فرمودند، و در زبان عربی، وقتی ضمیری به چند چیز بر گردد حتماً باید مونث آورده شود. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ ثانیاً بر فرض که بپذیریم متن نسخه، همانی است که اینها بیان می‏کنند، در این نسخه حضرت علی علیه السلام صریحاً زنده شدن خود را بعد از مرگ انکار می‏کنند، و این با انبوه روایات رجعت امیر المومنین علیه السلام در تعارض است. و برای همین شیخ صدوق ـ تنها نقل کننده این حدیث ـ بعد از نقل آن می‏نگارد: امير المؤمنين(ع) در اين‏ حديث با عبايه، و در حديث قبل با ابن كوّاء به طريق تقيّه سخن گفته، چون آن دو نميی توانستند اسرار آل محمّد (از جمله رجعت) را درک کنند: «قال مصنف هذا الكتاب رضي الله عنه إن أمير المؤمنين ع اتقى عباية الأسدي في هذا الحديث و اتقى ابن الكواء في الحديث السابق لأنهما كانا غير محتملين لأسرار آل محمد ع».🔻 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . همان. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ البته بعضی پیروان احمد می‏گویند وقتی عبایه قابلیت فهم این مطلب را نداشته و باید از او تقیه می‏شده، مگر امام مجبور بودند این کلام را به او بگویند و بعد با تقیه عوضش کنند؟ در حالیکه این اشکال وارد نیست چون وقتی امام مطلبی می‏گویند برای نقل به دیگران می‏گویند، لذا اگر خود راوی ظرفیت نداشت از او تقیه می‏کنند در حالیکه این کلام توسط همان راوی بدست افرادی که می فهمند می‏رسد، و این همان گفته پیامبر صلی الله علیه و آله است که فرمودند: «رُبَّ حَامِلِ فِقْهٍ غَيْرُ فَقِيهٍ وَ رُبَ‏ حَامِلِ‏ فِقْهٍ‏ إِلَى مَنْ هُوَ أَفْقَهُ‏ مِنْهُ‏».🔻 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص403، ح1 و ص404، ح2 ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ غیر از اینکه حضرت این حدیث را به شخص عبایه نگفتند که بعد بخواهند از شخص او تقیه کنند، بلکه عبایه می‏گوید: شنیدم حضرت چنین فرمود، یعنی حضرت داشتند این کلام را می‏گفتند که عبایه هم شنیده، پس این سخن در مجلسی گفته شده که چند نفر از جمله عبایه در آن بوده اند و فقط او نتوانسته درکش کند. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ و چنین رفتاری در سیره ائمه متعدد دیده می‏شود، از جمله، امام صادق علیه السلام فرمودند: من آنچه در آسمان ها و زمین و بهشت و جهنم و هر چه بوده و هر چه خواهد بود را می‏دانم، بعد که دیدند این کلام برای شنودگان خیلی بزرگ آمد، فرمودند: اینها را از قرآن می دانم خداوند فرموده: در قرآن تبیان هر چیزی هست: «إِنِّي لَأَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَا فِي الْأَرْضِ وَ أَعْلَمُ مَا فِي الْجَنَّةِ وَ أَعْلَمُ مَا فِي النَّارِ وَ أَعْلَمُ‏ مَا كَانَ‏ وَ مَا يَكُونُ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً فَرَأَى أَنَّ ذَلِكَ كَبُرَ عَلَى مَنْ سَمِعَهُ مِنْهُ فَقَالَ عَلِمْتُ ذَلِكَ مِنْ كِتَابِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ فِيهِ تِبْيَانُ كُلِّ شَيْ‏ءٍ».🔻 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . لعله نقل بالمعنى فان في المصاحف«تبيانا لكل شي‏ء» أو كان في قراءتهم(ع). 🔻 . الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص261، ح2 ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ ثالثاً حضرت علی علیه السلام تمام این افعال را با تاکید ـ و استفاده از نون مشدّد موکِّد ـ به خود نسبت می‏دهند: «لَآتِيَنَّ ... لَأَنْقُضَنَّ ... لَأُخْرِجَنَّ ... لَأَسُوقَنَّ»، پس چطور معقول است که در پایان بگویند منظورم خودم نبود؟! لذا باید پذیرفت که در پایان تقیه کرده‏اند. رابعاً پیروان احمد که خبر واحد را حجت نمی‏دانند چگونه در جاهای مختلف به روایات بی سند یا منفرد استدلال می‏نمایند. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

دوستان گرامی این کنفرانس ادامه دارد ... اللهم عجل لولیک الفرج

✦۞✦۞✦۞✦۞✦۞✦ ✔️ #کلیپ_روشنگر : بررسی محتوای حدیث وصیت ٢۶ شماره ۵٢. قائم این امّت کیست؟ دو اسم، سه اسم!!! ✦۞✦۞✦۞✦۞✦۞✦

‌─┅═ೋ❅﷽❅ೋ═┅─ #سخنی_با_اتباع_احمد_بصری (٢٠) عزیزانم شما که احمد بصری را داعی الله می خوانید بدانید داعی الله اصطلاح شش امامی هاست که یک کذاب رو جای قائم موعود جا زدن و بچه هایش را قائم ها و مهدی های بعدی شمردن. و آخرش کارشون به انکار نماز و حجاب و حرمت شراب رسید. حالا شما هم گرفتار همین فتنه شدین. هیچکس جز دوازده امام دارای عنوان داعی الله نیستن. سیّـدمھ‌دےمج‌ـتھ‌دسیستانے #پدرانه ‌─┅═ೋ❅🌸❅ೋ═┅─

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ ●● لـوح و قلـم ○○ بررسی روایت موسوم به وصیت در کتاب الغیبه شیخ طوسی رحمه الله دوازده مهدی بعد از دوازده امام قسمت بیست و نهم ↫ سید مهدی مجتهد سیستانی ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ ب) به حدیثی از کافی تمسک می‏کنند که می‏گوید: زمانیکه مطلبی درباره مردی از خودمان گفتیم، و آن مطلب در فرزندش یا فرزند فرزندش بود اعتراض نکنید: «إِذَا قُلْنَا فِي الرَّجُلِ مِنَّا شَيْئاً وَ كَانَ فِي وَلَدِهِ أَوْ وَلَدِ وَلَدِهِ فَلَا تُنْكِرُوا ذَلِك‏».🔻 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏1، ص535، ح1. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ غافل از اینکه اولاً این حدیث متواتر یا قطعی الصدور نیست و نمی‏تواند مستند اعتقاد قرار گیرد و در احادیث اهل بیت علیهم السلام نیز هیچ بیانی در مورد امامی گفته نشده که در فرزندش یا فرزند فرزندش اتفاق افتاده باشد الا آنچه از طریق واقفیه درباره امام کاظم علیه السلام رسیده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: «مِنَ الْمَحْتُومِ أَنَّ ابْنِي هَذَا قَائِمُ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ صَاحِبُ السَّيْفِ وَ أَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى أَبِي الْحَسَنِ ع»‏🔻 و: «ابْنِي هَذَا يَعْنِي أَبَا الْحَسَنِ ع هُوَ الْقَائِمُ وَ هُوَ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ هُوَ الَّذِي يَمْلَأُهَا قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْر»🔻 و: «وَ اللَّهِ ابْنِي هَذَا لَا يَخْرُجُ مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى يَمْلَأَ اللَّهُ الْأَرْضَ بِهِ قِسْطاً وَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً ثَلَاثَ أَيْمَانٍ يَحْلِفُ بِهَا»🔻 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . الغيبة (للطوسي) كتاب الغيبة للحجة، ص48. 🔻 . همان، ص48. 🔻 . همان، ص50. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ و همین ها مستند واقفیه قرار گرفت. اما ظاهراً گفتن چنین بیاناتی از آن جهت بوده که امام صادق علیه السلام می‏دانستند بعد از ایشان دو انحراف بزرگ نسبت به دو فرزندشان اسماعیل و عبد الله افطح رخ خواهد داد، لذا با این تاکیدات می‏خواستند تمام توجه شیعیان را به فرزندشان موسی جلب نمایند، و از آن طرف برای جلوگیری از رخداد انحراف درباره امام موسی کاظم علیه السلام و توهم اینکه ایشان همان قائم است، احادیث مورد استناد پیروان احمد را نیز بیان کردند که اگر من گفتم موسی قائم یا صاحب سیف است ممکن است منظورم نسل امام کاظم علیه السلام باشد نه خود امام موسی کاظم علیه السلام. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ لذا این احادیث مربوط به امامان دیگر و حضرت قائم موعود علیه السلام نیست بلکه منحصر به امام موسی علیه السلام و در جهت مقابله با استناد واقفیه به احادیث قائمیت ایشان صادر شده است. ثانیاً این حدیث و شبیه آن درباره مطالبی سخن می‏گوید که به عنوان معیار شناخت معرفی نشده باشد چون رخداد بداء در چنین مطالبی باعث گمراهی افراد می‏گردد، در حالیکه خروج امام حسین علیه السلام در زمان امام دوازدهم علیه السلام معیار شناخت امام دوازدهم علیه السلام از مدعیان دروغین است. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ توضیح آنکه: گاهی می‏شود که خدا یا حجت ایشان از رخداد چیزی درباره کسی با لفظی دو پهلو خبر می‏دهند در حالیکه مرادشان فرزند آن شخص یا فرزندِ فرزند اوست. مثلاً در صدر همین روایت آمده که خدا به عمران پدر مریم وحی فرستاد که من به تو فرزند مذکری عطا می‏کنم و او را پیامبر قرار می‏دهم، و همسر او هم روی حساب همین خبر، جنین خود را نذر صومعه کرد که فقط پسرها در آن راه می یافتند. اما بعد از زایمان دید که فرزندش دختر است در حالیکه بشارت خدا در مورد فرزند مریم بود یعنی فرزندِ فرزند. خوب در این قضیه خدا فقط به عمران چنین خبری داد و عمران هم به همسرش گفت لذا وقوع بداء موجب گمراهی کسی نشد. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ و اگر بپذیریم که ـ طبق نقل منفرد کتاب قصص الانبیاء🔻 ـ عمران این خبر را به عده ای گفته، باز چون تولد پسر برای عمران، معیار شناخت حق از باطل قرار داده نشده ـ زیرا نبوت عمران ثابت بوده، و حامله شدن همسر پیرش نیز به اعجاز الهی رخ داده ـ وقوع بداء در این وعده باعث گمراهی نبوده، و آن دسته نیز که با تولد مریم قائل به کذب عمران شدند کسانی بودند که از قبل گمراه بودند و به اعجاز ایمان نداشتند و الا همین که عمران خبر از حامله شدن همسر پیرش داده بود و او هم به اذن خداوند باردار شده بود برای تصدیق عمران کفایت می‏کرد. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . قصص الأنبياء عليهم السلام (للراوندي)، ص215. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ اما اگر خدا یا حجت او مطلبی را به عنوان معیار شناخت چیز دیگر معرفی کنند ولی مرادشان چیز دیگری باشد، این باعث گمراهی تمام کسانی می‏شود که آن معیار را شنیده‏اند، و چنین چیزی از خدای متعال معقول نیست و خدای حکیم باعث گمراهی بندگانش نمی‏شود. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ ثالثاً همانطور که گفتیم، این مربوط به جایی است که خدا یا حجتش با لفظی دو پهلو تکلم کرده باشند مثل لفظ فرزند که شامل نوه هم می‏شود، نه جایی که لفظ دارای یک معنای صریح است مثل موضوع مورد بحث که فرموده: حسین علیه السلام در زمان حجة بن الحسن علیه السلام رجعت می‏کند. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ رابعاً این حدیث درباره موضوعی سخن می‏گوید که ما مستقیم از خود حجت خدا بشنویم ـ مثل خود عمران 🔻ـ که چون به امامت و عصمت ایشان یقین داریم، اگر در فرزند یا نوه اتفاق افتاد می‏پذیریم، نه سخنانی که برای نسل‏های بیش از هزار سال بعد گفته شده است. زیرا همانطور که گفتیم، اراده خلاف ظاهر در آنها یا رخداد بداء در این سخنان موجب گمراهیِ انسان‏ها می‏شود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻 . خدا به عمران نبی خبر دادند و عمران نبی هم به همسرش یا مردم خبر داد. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ خامساً تمام روایاتی که درباره بداء وارد شده، مربوط به موضوعاتی است که در زمان همان حجت یا کمی بعد از او رخ داده نه هزاران سال بعد، مثل بداء درباره ذبح اسماعیل، بداء درباره امامت اسماعیل، بداء درباره امامت محمد پسر امام هادی علیه السلام. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥ سادساً بداء در اموری رخ می‏دهد که از حتمیات نشده باشد در حالیکه قائم موعود بودن امام دوازدهم علیه السلام از محتومات درگاه الهی است چون این حقیقت را در جاهای مختلف ثبت نموده اند، از جمله بر ساق عرش و صحیفه نازله. ᪥༅ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅𖥸ↈ༅᪥

دوستان گرامی این کنفرانس ادامه دارد ... اللهم عجل لولیک الفرج

‌─┅═ೋ❅﷽❅ೋ═┅─ #سخنی_با_اتباع_احمد_بصری (٢١) دوستان گرامی، شما بارها در فضای مجازی شاهد این بوده اید که اتباع احمد در مقابل دروغ واضحِ او که ادعا می کند شیخ طوسی نسبت به سند حدیث وصیت گفته: از طرق خاصه روایت شده، جز تمسخر و شعار، سکوت اختیار می کنند!!! سیّـدمھ‌دےمج‌ـتھ‌دسیستانے #پدرانه ‌─┅═ೋ❅🌸❅ೋ═┅─