❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄 حدیث صد و نوزدهم: در کتاب "کنز جامع الفوائد" از حضرت صادق علیه السلام در تفسير اين آيه "أَ فَمَنْ وَعَدْناهُ وَعْداً حَسَناً فَهُوَ لاقِيهِ"(١): «آيا آن كس كه وعده نيكش داده ايم و به آن خواهد رسيد (مثل كسى است كه از متاع زندگى اين دنيا برخوردارش كرده ايم)؟» نقل نموده: آن كس كه وعده نيك داده شده على بن ابى طالب است، خدا وعده اش داده که از دشمنانش در دنيا انتقام گيرد، و در آخرت، خود و دوستانش را وارد بهشت كند.(٢)
من می گویم: از آنجا که انتقام ایشان در زمان حیات دشمنان شان گرفته نشد، لا جرم این در رجعت رخ خواهد داد.
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيستم: شیخ كشّى از امير المومنين علیه السلام نقل کرده که بالاى منبر فرمود: من بزرگ موسفيدانم، و در من نمونه اى از ايوب است، به خدا قسم خدا پراكندگى مرا جمع كند چنانكه از ايوب را جمع كرد.(٣)
مولف گويد: سابقاً گذشت كه خداوند هر که از كسان ايوب مرده بودند را زنده فرمود.
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيست و يكم: كلينى از حسن بن شاذان روايت مى كند: به امام رضا علیه السلام نامه نوشتم و از ستم اهل واسط و هجومشان بر من شكايت كردم، چون جمعی از عثمانيها مرا آزار مي دادند، حضرت به خط خويش نوشت: خداوند تبارک و تعالی از دوستان ما پيمان گرفته كه در دولت باطل صبر كنند، پس نسبت به حكم پروردگارت صبر کن، كه چون سروَر مخلوقات قيام كند ستمگران گويند: «اى واى بر ما، چه کسی ما را از خوابگاه خويش برانگيخت؟ اين همان است كه خداى رحمان وعده داد و پيمبران راست گفتند».(۴)
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيست و دوم: جمعى از علماى ما- مثل شهيد اول، شیخ مفيد، سید بن طاوس و غير آنها - در زيارت حضرت قائم علیه السلام در سرداب مطهر نقل کرده اند كه بگو: پروردگارا! به من توفيق بده كه به طاعت او قيام كنم، و در خدمت وی ثابت باشم، پس اگر پيش از آنكه ظهور كند جانم را گرفتى مرا از آنان قرار ده كه در رجعت وى بر مىگردد، و در دولتش به حکومت می رسد و در روزگارش مکنت می یابد.(۵)
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيست و سوم: نیز در زيارت ديگری برای آن جناب روایت کرده اند: اگر پيش از ظهورت، مرگ مرا دریافت ترا نزد خدا شفيع مي كنم كه بر محمد و آلش درود فرستد و هنگام ظهورت مرا باز گرداند و در روزگارت زنده ام فرمايد تا از اطاعت تو مراد خويش را برگيرم، و از دشمنانت سينه ام را شفا دهم.(۶)
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيست و چهارم: باز در زيارت امام دهم و یازدهم روایت کرده اند: خداوندا! روى مبارك ولىّ خود را در اين دنيا و بعد از مرگ به ما بنما، خداوندا! من در برابر صاحب اين بارگاه اقرار مي كنم كه رجعت جزء عقائد دينى من است.(٧)
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيست و پنجم: باز هم روايت مي كنند كه حضرت صادق علیه السلام فرمود: هر كه چهل صبحگاه به این عهد خدا را بخواند از ياوران قائم ما خواهد بود، و اگر پيش از خروج او فوت کند خدای متعال از قبر بيرونش می آورد؛ تا آخر حدیث.(٨)
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
🌄حدیث صد و بيست و ششم: در کتاب "کنز جامع الفوائد" از ابن عباس در تفسير اين آيه: "إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ"(٩): «اگر بخواهيم، نشانه اى از آسمان بر آنها نازل می کنیم كه گردنهايشان در برابرش رام و خاضع شود»، نقل کرده: اين آيه درباره ما و بنى اميه است، كه ما بر آنان حكومت و دولتى يابيم كه پس از گردنكشى رام ما شوند، و پس از عزت، خوار گردند.(١٠)
من می گویم: این حدیث نیست بلکه سخن ابن عباس است و شاید ناظر به حکومت یافتن بنی عباس بر بنی امیه باشد.
❥༻⃘⃕࿇════┅┄
