❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
و: در روايات زيادى از ائمه هدى عليهم السلام نقل است خداوند هنگام قيام مهدى عليه السلام جمعى از دوستان و شيعيان وى را كه پیشتر مرده اند زنده می كند، تا به ثواب نصرت و کمک او نائل و به ظهور دولتش شادمان شوند. و همچنین گروهی از دشمنانش را به دنيا بر می گرداند تا از آنان انتقام گيرد و ایشان به كيفر دنيایى خود برسند، مثل اینکه به دست شيعيانش كشته شوند، یا از ديدن شوکت آن جناب خفت و خوارى بچشند، و هيچ عاقلی شك نمی كند كه اين برای خدای متعال مقدور است و ذاتاً محال نیست.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
نکته سوم) رخداد رجعت زمینی در امتهای گذشته:
الف) قوم حزقیل علیه السلام:
قرآن می فرماید: «أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ: آیا به آنهایی ننگریستی كه هزارها بودند و از بيم مرگ از وطن خويش خارج شدند، پس خدا به آنان گفت: بميريد سپس زنده شان كرد؟».
(البقرة: 243)👇🏿👇🏿
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
اين آيه بر رخ دادن رجعت در بنی اسرائیل دلالت دارد و به تصریح حديثهاى متعدد عده مذکور در این آیه هفتاد هزار نفر بودند که خدا ایشان را مدت درازى میراند، سپس زنده شان نمود، پس به دنيا برگشتند و دوباره مدت زیادی زندگى كردند. و به ضميمه احادیثی است كه مي گويند هر چه در امتهاى گذشته واقع شده در اين امت هم رخ خواهد داد، روشن می شود همین نوع رجعت در امت اسلام اتفاق خواهد داد.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
ب) عزیر علیه السلام: قرآن می فرماید:
«أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلى قَرْيَةٍ وَ هِيَ خاوِيَةٌ عَلى عُرُوشِها قالَ أَنَّى يُحْيِي هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قالَ كَمْ لَبِثْتَ قالَ لَبِثْتُ يَوْماً أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عامٍ فَانْظُرْ إِلى طَعامِكَ وَ شَرابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَ انْظُرْ إِلى حِمارِكَ وَ لِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ وَ انْظُرْ إِلَى الْعِظامِ كَيْفَ نُنْشِزُها ثُمَّ نَكْسُوها لَحْماً فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ:
يا مثل آنكه به روستایی گذر کرد كه خالی از سکنه بود، گفت: چگونه خدا مردم اينجا را بعد از مرگشان زنده مى كند؟ پس خدا وى را صد سال ميراند سپس زنده اش نمود، گفت: چقدر در اينجا ماندى؟ گفت: يك روز يا قسمتى از یک روز، گفت:
بلكه صد سال ماندى، پس به خوردنى و نوشيدنى خويش بنگر که دگرگون نشده و به الاغت نظر کن و تا ترا براى مردم نشانه اى قرار دهيم، و به استخوانها نگاه نما چگونه بلندشان مي كنيم سپس به آنها گوشت مى پوشانيم، پس چون مطلب برايش آشكار شد گفت: ميدانم كه خدا بر هر چيز بسیار تواناست».
(البقرة: 259)👇🏿👇🏿
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
اين آيه صريحاً مي فرمايد شخص مذکور صد سال مرد، سپس خدا زنده اش نمود و به دنيا بازش گرداند، و الاغش را هم زنده کرد؛ و در احادیث تصريح شده وی پيامبر بوده؛ و به ملاحظه آن حديثها كه مي گويد هر چه در ساير امتها بوده در اين امت هم خواهد بود، بايد نظيرش در اين امت هم واقع شود و پیامبر رجعت نمایند.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
ج) اصحاب كهف سيصد و نه سال در غارشان ماندند، آنگاه خدا آنها را مبعوث کرده و به دنيا برگشتند، كه قصه شان معروف است و اگر کسی اشکال کند که آیه گفته: "وَ تَحْسَبُهُمْ أَيْقاظاً وَ هُمْ رُقُودٌ: گمان مي كنى بيدارند در صورتى كه خوابند" (الکهف: 18)
پاسخ می دهیم: آنها مرده بودند چون خداوند درباره مردگان مي فرمايد: "مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا هذا ما وَعَدَ الرَّحْمنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ: گويند: چه کسی ما را از خوابگاه خويش برانگيخت؟! اين همان است كه خداى رحمان وعده داد، و پيمبران راست گفتند" (یس: 52)، خوب اينها با اينكه قطعاً مرده بودند قبر را خوابگاه گفتند، و امثال اين تعبيرات فراوان است.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
د) حضرت عیسی علیه السلام که قرآن می فرماید:
«إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ:
من ترا برگيرم و به سوى خود بالا می برم». (آل عمران: 55)
مرحوم طبرسى از ابن عباس نقل مى كند مراد آیه اینست که ترا به وسيله مرگ می گيرم (مجمع البیان ج2 ص759)
و رئيس محدثين شيخ صدوق همین را گفته، و خود آيه نيز در همين ظاهر و واضح است، و دليل بر اینست كه فرود آمدن حضرت عيسى در آخر الزمان از اقسام رجعت می باشد، و همه مسلمين بر نقل فرود آمدن آن جناب اجماع دارند، و عده اى از علما نیز این اجماع را نقل کرده اند.
در حالیکه بازگشت او به دنيا پس از مرگش خواهد بود زيرا خداوند مي فرمايد: "إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَ رافِعُكَ إِلَيَّ: من ترا فوت می کنم و به سوى خويش بالا مي برم". (آل عمران: 55)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
نتیجه اینکه رجعت در امتهاى سابق به اثبات رسيده، و پيغمبر صلی الله علیه و آله هم می فرمايد: هر چه در امتهاى سابق واقع شده بدون كم و كاست در اين امت واقع می شود، لذا طبق این قاعده بايد رجعت نيز در اين امت رخ دهد؛ و سنيها هم روايت مي كنند: چون حضرت مهدى علیه السلام ظهور كند عيسى بن مريم نازل شده، پشت سر وی نماز می خواند.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
نکته چهارم)
تاریخچه اعتقاد به رجعت زمینی:
شیخ مفید در كتاب "فصول" نقل کرده: «قاضى "سوار" نزد منصور از سید حمیری بدگویی کرد و گفت: او قائل به رجعت است. سید در پاسخ وی گفت:
اما رجعت! آرى من به آن معتقدم و طبق سخن خدای متعال به آن قائل هستم که می فرماید: "وَ يَوْمَ نَحْشُرُ مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ فَوْجاً مِمَّنْ يُكَذِّبُ بِآياتِنا فَهُمْ يُوزَعُونَ: روزى كه از هر امتی، گروهی از آنها كه آيات ما را تكذيب می كنند محشور می کنیم، و بازداشت شوند" (النمل: 83) و جاى ديگر می فرمايد: "وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً: آنان را محشور می كنيم و احدى از آنها را وا نمی گذاريم" (الکهف: 47)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
پس متوجه می شویم دو حشر در كار است: يكى عمومى و ديگرى خصوصى،
و نيز می فرمايد: "رَبَّنا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَ أَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنا بِذُنُوبِنا: پروردگارا ما را دو بار ميراندى و دو بار زنده كردى آنگاه به گناهان خويش اقرار كرديم" (غافر: 11)
و نيز فرمايد: "فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ: آنگاه وى را صد سال ميراند، سپس زنده اش كرد" (البقرة: 259 )و باز مي فرمايد: "أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ: آیا قصه آنها را ندانستى كه هزارها بودند و از بيم مرگ از ديار خود خارج شدند، آنگاه خداوند فرمود: بميريد سپس زنده شان كرد؟". (البقرة: 243)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
📜اين از قرآن، و اما سنت!
پيغمبر صلی الله علیه و آله می فرمايد: روز قيامت متكبران به صورت مورچه محشور شوند، و نيز فرموده: هيچ چيز در بنى اسرائيل واقع نشد مگر اينكه نظيرش در امت من هم واقع گردد حتی فرو رفتن به زمين و مسخ شدن و بارش سنگ.
پس رجعتى كه من معتقدم قرآن و سنت از آن سخن گفته است، و من عقيده دارم خدا اين «سوار» را به صورت سگ يا ميمون يا خوك يا مورچه به دنيا برمىگرداند زيرا به خدا قسم متكبر و سركش و كافر است. در این هنگام منصور خنديد ...».
(الفصول المختارة ص94-95)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
•السَلٰآمُ‌عَلَیڪ‌یٰآ قاسمَ بن‌الحَسَن‌عَلَیہِ‌السَلٰآم..
نقد جریان احمد بصری
پیرامون رجــعـت
🔴 جلـــسه دوم:
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
همچنین از شیخ مفید در کتاب "مسائل سرویه" در مورد روایتی از حضرت صادق علیه السلام درباره رجعت و معنای سخن ایشان كه فرمود:
«هر كه متعه ما را نپذيرد و به رجعت ما ايمان نياورد از ما نيست»
اینگونه سوال شده: «آیا اين رجعت مربوط به دنيا و مخصوص مومنان يا غير مومنان از ستمگران و جباران قبل از روز قیامت است؟
و شیخ پاسخ داده: ... اينكه مي فرمايد: هر كه به رجعت ما ايمان نياورد از ما نيست، مراد رجعتى است كه عقيده به آن مختص ایشان است، يعنى خدا جمعى از امت محمد صلی الله علیه و آله را پس از مرگ قبل از قيامت محشور می کند و اين عقيده مخصوص به آل پيغمبر است.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
نیز سيد مرتضى در جواب اين سوال كه: حقيقت رجعت چیست؟ می فرماید:
«آنچه شيعيان امامى مذهب معتقدند اینست كه خداوند هنگام ظهور امام زمان مهدی علیه السلام جمعى از شيعيان وى را كه مرده اند زنده مى كند تا به ثواب يارى و کمک او برسند و دولتش را ببينند، و نيز عده اى از دشمنانش را برمىگرداند تا از آنان انتقام گيرد ... معنای حقیقی آنست که خداوند هنگام قيام قائم جمعى از دوستان و عده اى از دشمنان خود را زنده مى كند، پس چگونه چیزی که روشن است تأویل در آن راه پیدا کند؟ زیرا معنای رجعت احتمالى نيست كه تأويل پذير باشد».
(رسائل الشریف المرتضی ج1 ص125-126)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
نکته پنجم) بداهت رجعت زمینی.
شیخ حر در "ایقاظ" می نگارد:
ثبوت رجعت یکی از بدیهیات و ضروريات مذهب اماميه نزد همه علماى معروف و نويسندگان مشهور می باشد بلكه حتی اهل سنت می دانند اين جزء مذهب شيعه است، لذا شما احدی از مصنفین شیعه که نامش مشخص باشد را نمی بینید صريحاً رجعت را انكار يا تأويل كند.👇🏿
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
آنچه با تتبع دانسته شده، اینست که رجعت در نظر بيشتر يا همه علماى اماميه ثابت و معلوم و بدون بحث و قطعى و بدیهی است؛ به طورى كه شیعیان در اثبات آن كتابهاى زيادى نوشته اند همانگونه که در اثبات جواز ازدواج موقت و اثبات امامت و غیر اینها کتاب نوشته اند که اکنون نام همه آن کتاب ها در خاطرم نیست اما آنچه حضور ذهن دارم 5 کتاب است.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
و طبرسى در "احتجاج" روایت کرده:
«مومن الطاق (يكى از اصحاب حضرت صادق علیه السلام) با ابو حنيفه مناظراتی داشته، از جمله روزى ابو حنيفه به وى گفت: شما شیعه ها به رجعت عقيده داريد؟ گفت: آرى، گفت: پس الآن هزار درهم به من بده تا وقتی رجعت کردیم هزار دينار به تو پس دهم، مومن گفت: باشد فقط تو ضامنى بیاور كه به صورت انسان برگردى نه به شكل خوك».
(الإحتجاج ج2 ص381)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
خوب همانگونه که می بینید اين مناظره نیز دلالت دارد عقیده به رجعت زمینی امری شناخته شده از مذهب شیعه بوده كه سنى و شيعه آن را می دانسته اند، و همین معنای بدیهی بودن رجعت در مذهب است كه رتبه اش از اجماع بالاتر می باشد، و نيز در اين سخنِ مومن دلالت روشنى بر بطلان تأويل رجعت به بازگشتن دولت در وقت خروج حضرت مهدى علیه السلام است، علاوه بر تصريحهاى ديگرى كه در احادیث متعدد آمده است.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
و نیز از جمله ادله بر این مطلب آنکه سنيان در كتابهاى خود نقل کرده اند شيعیان قائل به رجعتند و به آنان اعتراض نموده اند. افرادی مثل: فخر رازى، نيشابورى، زمخشرى، شهرستانى، ابن ابى الحديد و غیر اینها. آنها ذکر کرده اند شیعه معتقد به صحت رجعت است و برای همین به آنها اعتراض کرده اند، و اين خود دليل بر صحت رجعت می باشد و اینکه اعتقاد به آن از خصوصیات شیعه و بدیهیات مذهب آنها بوده است.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
نکته هفتم) رجعت زمینی در قرآن:
مرحوم حر عاملی دهها آیه پیرامون رجعت جمع نموده اند که من فقط یک موردش را ذکر می کنم:
«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ:
خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده، عمل صالح كردند وعده داده در زمين خلیفه شان كند، چنانكه پيشينيان را جانشين كرد، و دينشان را كه بر ايشان پسنديده مکنت دهد، و پس از ترس و بيم ايمنشان گرداند؛ (تا) مرا بپرستند و هیچ چيزى با من شريك نكنند، و آنان كه پس از اين كافر شوند همانها فاسقانند».
(النور: 55)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
حديثهاى بسيارى اين آيه را به رجعت تفسير کرده اند، با اينكه خود آيه هم صريح است و معنای ديگرى بر نمی تابد، مگر اينكه آن را از ظاهرش انداخته، از معنای حقيقیش خارج كنند، و شکی نیست که تا وقتی قرينه اى در كار نباشد، واجب است کلام را به معناى حقيقى خود گرفت و در اينجا نیز قرينه اى وجود ندارد.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
بررسی دومین ادعا (رجعت امثال):
در این باره احادیث زیادی صراحت دارند که به عنوان نمونه یک مورد عرض می کنم:
شیخ طوسی در دعاى روز بيست و پنجم ذى قعده نقل مى كند: «اى خدایى كه زمين كعبه را گستردى، و دانه را شكافتى، ... هنگام خروج جانم، و رفتنم زير خاك، دوستانت را به بالينم حاضر کن، خداوندا فرج دوستانت را نزديك نما، و آنچه به ستم از آنان گرفته اند به ايشان باز گردان، و قائمشان را به حق ظاهر كن، خداوندا بر آن بزرگوار و پدرانش درود فرست، و ما را از اصحابش قرار ده، و در بازگشتش محشورمان فرما، تا اینکه در دورانش جزء ياورانش باشيم». (مصباح المتهجد ج2 ص670)
صریح این دعا رجعت خود افراد است نه افراد خوبی مثل آنها.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
•السَلٰآمُ‌عَلَیڪ‌یٰآحُسَین‌‌بن‌عَلیَ‌عَلَیہِ‌السَلٰآم..
نقد جریان احمد بصری
پیرامون رجــعـت
🔴 جلـــسه سوم:
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
بررسی سومین ادعا (رجعت بعد از مهدی دوازدهم):
برخی یاران احمد بصری می گویند: ما قبول داریم امام حسین رجعت نموده و بدن حجت قائم را غسل می دهد اما مراد از قائم در این روایات، قائم و مهدیِ دوازدهم است نه امام دوازدهم.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
و تنها دلیل شان حدیثی از امام صادق علیه السلام است که فرموده اند:
امام نیست مگر اینکه برای او باز مانده ای باشد الا امامی که حسین بر او رجعت می کند که بازمانده ای ندارد:
«لَا يَكُونُ الْإِمَامُ إِلَّا وَ لَهُ عَقِبٌ إِلَّا الْإِمَامُ الَّذِي يَخْرُجُ عَلَيْهِ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ ع فَإِنَّهُ لَا عَقِبَ لَهُ».
(الغیبة للطوسی ص224)
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻
و از آنجا که در روایات دیگر گفته شده که امام دوازدهم فرزند دارد پس منظور این حدیث از آن امام، مهدی دوازدهم می باشد!
این در حالیست که آنها یادشان رفته احمد بصری اصلاً رجعت به دنیا را قبول ندارد که بحث غسل مهدی دوازدهم توسط یک وصی دیگر مطرح شود بلکه وی قائل به رجعت آسمانی است.
همچنانکه در روایتی تصریح شده که امام حسین وصی حجت هستند و این هرگز معقول نیست که امام عظیم الشأنی مثل حسین علیه السلام وصی مهدی دوازدهم باشند که به اعتراف پیروان احمد بصری مقامش بسی پایین تر از ائمه دوازده گانه است.
❖•◆➤•➻➻➻➻➻➻➻➻➻