📍سخت ترین ایستگاه های قیامت
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ رَسُولِ الله (صلی الله علیه و آله)ِ أَنَّهُ قَالَ لَهُ بَعْضُ أَهْلِهِ: یَا رَسُولَ اللهِ (صلی الله علیه و آله) هَلْ یَذْکُرُ الرَّجُلُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ حَمِیمَهُ؟ فَقَالَ (علیه السلام): ثَلَاثَهًُْ مَوَاطِنَ لَا یَذْکُرُ أَحَدٌ أَحَداً :
عِنْدَ الْمِیزَانِ حَتَّی یَنْظُرَ أَ یَثْقُلُ مِیزَانُهُ أَمْ یَخِفُّ؟
وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ حَتَّی یَنْظُرَ أَ یَجُوزُهُ أَمْ لَا؟
وَ عِنْدَ الصُّحُفِ حَتَّی یَنْظُرَ بِیَمِینِهِ یَأْخُذُ الصُّحُفَ أَمْ بِشِمَالِهِ؟
فَهَذِهِ ثَلَاثَهًُْ مَوَاطِنَ لَا یَذْکُرُ فِیهَا أَحَدٌ حَمِیمَهُ وَ لَا حَبِیبَهُ وَ لَا قَرِیبَهُ وَ لَا صَدِیقَهُ وَ لَا بَنِیهِ وَ لَا وَالِدَیْهِ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَی لِکُلِّ امْرِئٍ مِنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ مَشْغُولٌ بِنَفْسِهِ عَنْ غَیْرِهِ مِنْ شِدَّهًِْ مَا یَرَی مِنَ الْأَهْوَالِ الْعِظَامِ نَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَی أَنْ یُسَهِّلَهَا لَنَا بِرَحْمَتِهِ وَ یُهَوِّنَهَا عَلَیْنَا بِرَأْفَتِهِ وَ لُطْفِهِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- برخی از خویشاوندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از ایشان پرسیدند: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! آیا در روز قیامت، انسان افراد نزدیک خویش را به یاد میآورد»؟ فرمود: «در سه جایگاه است که هیچکسی، دیگری را به یاد نمیآورد؛
👈 زمانیکه شخص در برابر ترازوی اعمال قرار میگیرد که تمام توجّه او معطوف این است که آیا ترازوی وی سنگینی میکند یا خیر ؟!
👈 و هنگام گذشتن از صراط است که آیا از صراط گذر خواهد کرد یا خیر ؟!
👈 و هنگام تحویل نامههای اعمال است که آیا نامهی اعمالش در دست راستش خواهد بود یا در دست چپ.
در این سه جایگاه، انسان همسر و خویشاوند و دوستان صمیمی و فرزندان و پدر و مادر خویش را به یاد نمیآورد و این همان سخن خداوند عزّوجلّ است: لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ، که به دلیل آن همه خطرات عظیم و هولناکیکه در آنجا هست، انسان تمام توجّهاش معطوف خویشتن میشود و به دیگری توجّه ندارد. از خداوند میخواهیم که از رهگذر رأفت و رحمت و لطف خویش، آن لحظات را بر ما آسان و آرام گرداند.
📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۳۹۲ البرهان
🤝 در آن👆سه جا امام رضا علیهالسلام به کمک خواهند رسید : 👇
قَالَ الرِّضَا (ع) مَنْ زَارَنِي عَلَى بُعْدِ دَارِي أَتَيْتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي ثَلَاثِ مَوَاطِنَ حَتَّى أُخَلِّصَهُ مِنْ أَهْوَالِهَا إِذَا تَطَايَرَتِ الْكُتُبُ يَمِيناً وَ شِمَالًا وَ عِنْدَ الصِّرَاطِ وَ عِنْدَ الْمِيزَانِ
امام رضا عليه السّلام فرمود: هر كس مرا در غربت زيارت كند روز قيامت در سه جا نزد او خواهم آمد تا از ترس هاى آن جا نجاتش دهم :
هنگامى كه نامه هاى اعمال مردم از راست و چپ به پرواز درآيد و نزد صراط و نزد ميزان.
📚 الخصال، ج1، ص: 168
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
✅ رَضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُواْ عَنْهُ ...
♻️خداوند راضی می شود و راضی می کند!!
👌خداوند راضی می شود از مردم به وسیله حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام...
اِنَّ اللهَ یَرْضَی لِرِضَاهَا
و خداوند راضی می کند مردم را به وسیله امام رضا علیه السلام ... :
رَضَّیْتَ بِهِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ
❇️ رَضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ بِسَبَبِ فَاطِمَة وَ رَضُواْ عَنْهُ بِسَبَبِ عَلِىِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
🌹فضیلت زیارت امام رضا در بیان پدر ایشان علیهما السلام 👇🏿👇🏿
قال أبوالحسن موسي عليهالسلام في حديث: «من زار قبر ولدي علي و بات عنده ليلة کان کمن زار الله في عرشه. قيل: کمن زار الله في عرشه؟ فقال: نعم. اذا کان يوم القيامة کان علي عرش الرحمن أربعة من الأولين، و أربعة من الآخرين، فاما الأربعة الذين هم من الأولين: فنوح، و ابراهيم، و موسي، و عيسي عليهمالسلام و أما الأربعة من الآخرين: محمد و علي و الحسن و الحسين عليهمالسلام، ثم يمد الطعام فيقعد و معنا زوار قبور الأئمة، ألا أن أعلاهم درجة و أقربهم حبوة زوار قبر ولدي عليهالسلام» .
امام موسي کاظم عليهالسلام در ضمن حديثي فرمود: «کسي که قبر فرزندم علي عليهالسلام را زيارت کند و شبي را نزد او به سر برد، مانند کسي است که خداوند را در عرش زيارت کرده است.» راوي (از روي تعجب) گفت: مانند کسي که خدا را در عرش زيارت کرده است؟ حضرت فرمود: «آري، چون روز قيامت شود، چهار نفر از پيشينيان و چهار نفر از پسينيان بر عرش خداي رحمان قرار ميگيرند. چهار نفر پيشينيان نوح و ابراهيم و موسي وعيسي عليهمالسلام هستند و چهار نفر پسينيان محمد و علي وحسن و حسين عليهمالسلام؛ بعد از آن خوان طعام گسترده ميشود و زائران قبور ائمه عليهمالسلام به (گرد) آن مينشينند؛ بدانيد که (در ميان زائران قبور ائمه عليهمالسلام) مقام زائران قبر فرزندم از همه بلندتر و پر ارجتر است.»
📚 وسائل الشیعه ج۱۰ ص۴۴۳
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
❤️❤️❤️❤️❤️❤️
از مجموعه ۳۰ روایت در باب زیارت امام رضا علیهالسلام این سه مطلب استفاده می شود :
👈 ۱. از هفت معصوم رسیده است
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله
امام علی علیه السلام
امام صادق علیه السلام
امام کاظم علیه السلام
امام رضا علیه السلام
امام جواد علیه السلام
امام هادی علیه السلام
👈 ۲. تعداد ۴۰ چهل ثواب با حذف تکراریها برای زائر امام رضا علیه السلام بیان شده است .
👈 ۳. از تعداد ۳۰ روایت ؛
تکراری ترین ثوابی که آمده است :
🌷☆بخشش گناهان زائر است
که دارای مراتبی است
الف؛ غفر الله ذنوبه
ب؛ ما تقدم و ما تاخر
ج؛ حرمت جسدش بر آتش
د ؛ وجوب بهشت براو
🌷☆ بهرمند شدن از عنایات خاص اهلبیت و خود امام رضا بطور خاص در قیامت
مثل شفاعت خاصه، حشربااهلبیت ،
رفاقت با اهلبیت، بهترین هدایای زائرین ، ایمنی روز قیامت ، زیارت خدا در عرش
🌷☆ اجر حج و عمره از هفتاد ، هزار، هفتاد هزار، صد هزار، هزار هزار،
🌷☆ مثل زیارت خود پیامبر
🌷☆ برتر از زیارت سایر اهلبیت
🌷☆ اجر شهید ؛ هفتاد، شهداء بدر، صد هزار شهید
🌷☆ اجر جهاد؛ صد هزار مجاهد، جهاد قبل از فتح مکه
🌷☆ اجر صد هزار صدیق
🌷☆ انفاق قبل از فتح مکه
🌷☆ مستجاب الدعوه
🌷☆ زدوده شدن غم از دل زائر
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
#امام_رضا_علیه_السلام
◾️فرش حجره را جمع کن تا مثل جدّ غریبم بر روی خاکها جان بدهم...
در نقلی آمده است:
وقتی که امام جواد علیهالسلام به بالین پدر رسیدند و سر او را به دامن گرفتند، امام رضا علیهالسلام به پسرشان فرمودند:
بُنَیَّ! إنزَعِ الفِراشَ مِن تَحتی
▪️ای پسرم! این فرش را از زیر پایم جمع کن.
🩸امام جواد علیهالسلام عرضه داشتند:
لِمَ یا أبَه؟
▪️چرا این پدرجانم ؟!
امام رضا علیهالسلام فرمودند:
أُحِبُّ أنْ أقضِیَ عَلَی وَجهِ التُّرابِ کمٰا قَضٰی جَدّیَ الحُسین علیهالسلام
▪️دوست دارم همانگونه که جدّم حسین علیهالسّلام بر روی خاک جان داد، من هم بر روی خاک جان دهم.
📚مرقاة الأیقان،ج۱ ص۱۵۶
📚العبرة الساکبة ج٢ ص۵۱۴
📚الطریق،کاشی،ج۳ص۵۴۹
✍خاطرت باز سوی کرب و بلا جمع شده
فرش های کف این حجره چرا جمع شده؟!
نه رد سُرمه به چشم است، نه ردّ اَخم است
کار گریه به حسین است، دو پلکت زخم است
غم مخور تا که جوادت به دلت تاب دهد
تشنه ای؟ زود به دستت قدحی آب دهد
بین این حجره کسی سنگ به سویت نزند
پنجه ی شمر لعین شانه به مویت نزند
حرمله نیست، سنان نیست، خیالت راحت
خواهرت دل نگران نیست، خیالت راحت
دم آخر احدی دست به خنجر نَبَرد
بین این حجره کسی پیرهنت را ندرد
داغدار غم جدت شده ای؟ نیست عجیب
بازهم روضه بخوان، ناله بزن یابن شبیب...
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
این ابیات را هدیه می کنیم به خادم الرضا مرحوم حضرت آیة الله رئیسی :
هر کس گره ای دارد رو به این حرم آرد
تا کسی نپندارد ما بی کس و بی یاریم
ما ابا الحسن داریم
ما سائل این کوییم،سر سپرده ی اوییم
جز به درگه ایشان سر فرو نمی آریم
ما ابا الحسن داریم
ما گدای سلطانیم، مور این سلیمانیم
عمریست بر این درگاه ماهمه نمک خواریم
ما ابا الحسن داریم
ریزه خوار این خوانیم، مور این سلیمانیم
نوکران درباریم ما اباالحسن داریم
✍ حاج علی انسانی
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
عدهای محکوم به اعدام را نزد پیامبر آوردند
آنحضرت مردی را جدا کرد
و فرمود
تو آزادی!
آنمرد پرسید چرا؟
پیامبر فرمود تو پنج صفت داری که خدا آنها را دوست دارد
نسبت به خانوادهات شدیدا غیرت داری!
حسن خلق،
راستگویی،
سخاوت
و شجاعت داری!
تو آزادی! برو!
و او نرفت!
مسلمانشد و تاشهادت نزد پیامبر ماند!
أُتِيَ النَّبِيُّ ص بِأُسَارَى فَأَمَرَ بِقَتْلِهِمْ خَلَا رَجُلًا مِنْ بَيْنِهِمْ
فَقَالَ الرَّجُلُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا مُحَمَّدُ كَيْفَ أَطْلَقْتَ عَنِّي مِنْ بَيْنِهِمْ
فَقَالَ أَخْبَرَنِي جَبْرَئِيلُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنَّ فِيكَ خَمْسَ خِصَالٍ يُحِبُّهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولُهُ
الْغَيْرَةَ الشَّدِيدَةَ عَلَى حَرَمِكَ وَ السَّخَاءَ وَ حُسْنَ الْخُلُقِ وَ صِدْقَ اللِّسَانِ وَ الشَّجَاعَةَ
فَلَمَّا سَمِعَهَا الرَّجُلُ أَسْلَمَ وَ حَسُنَ إِسْلَامُهُ
وَ قَاتَلَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص قِتَالًا شَدِيداً حَتَّى اسْتُشْهِدَ.
( امالی صدوق،ص271 )
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
تشابه میان ماجرای حضرت ابراهیم و اسماعیل علیهماالسلام با ليلة المبيت در نصوص کهن امامیه (در دو فرسته)
فرستهی اول
از فضائل مهم امیر المؤمنین صلواتاللهعلیه که همواره شیعیان در طول تاریخ به آن احتجاج و افتخار میکنند، ماجرای ليلة المبیت است. در برخی نصوص نیز به مشابهت این ماجرا با امتحان عظیم حضرت ابراهیم خلیل الله و فرزندش سلاماللهعلیهما اشاره کردهاند.
به عنوان مثال امام هادی در زیارت غدیریه به امیر المؤمنین صلواتاللهعلیهما خطاب میکنند:
"وأشبَهتَ فِي البَياتِ عَلَى الفِراشِ الذَّبيحَ عليه السلام ؛ إذ أجَبتَ كَما أجابَ ، وأطَعتَ كَما أطاعَ إسماعيلُ صابِرا مُحتَسِبا ؛ إذ قالَ لَهُ : {يَـبُنَىَّ إِنِّى أَرَى فِى الْمَنَامِ أَنِّى أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَـأَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِى إِن شَآءَ الله مِنَ الصَّـبِرِينَ} وكَذلِكَ أنتَ لَمّا أباتَكَ النَّبِيُّ صَلَّى اللّه ُ عَلَيكُما وأمَرَكَ أن تَضطَجِعَ في مَرقَدِهِ واقِياً لَهُ بِنَفِسَك ، أسرَعتَ إلى إجابَتِهِ مُطيعاً ، ولِنَفسِكَ عَلَى القَتلِ مُوَطِّناً ، فَشَكَرَ اللّه ُ تَعالى طاعَتَكَ ، وأبانَ عَن جَميلِ فِعلِكَ بِقَولِهِ جَلَّ ذِكرُهُ : {وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغَآءَ مَرْضَاتِ الله} "
سید مرتضی رضواناللهعلیه نیز در اینباره چنین میگوید:
ماجرای لیلة المبیت فضیلتی بزرگ و منقبتی عالی قدر برای امیر المؤمنین علیه السلام است و همواره شیعه این جانفشانی را برتر از تسلیم حضرت اسماعیل علیهالسلام هنگام ذبح میداند.
شیعیان میگویند: تفاوت این دو کار بزرگ در این است که اسماعیل با یک پدر مهربان و دلسوز و مورد اعتماد مواجه بود و عادت روزگار چنین نبوده و نیست که فرزندان به دست پدران کشته شوند.
ولی امیر المؤمنین علیه السلام با دشمنان کینهتوز و خشمگین و غیر قابل اعتماد مواجه بود. خصوصا اینکه این فداکاری او باعث شد که رسول خدا صلّی الله علیه وآله وسلّم دور شود و نقشهی دشمنان بر آب شود. پس این فداکاری علی علیه السلام موجب خشمگینی بیشتر آنها شده بود و روا بود که به او آسیب برسانند.
"وهذه فضيلة عظيمة ومنقبة جليلة، ما زالت الشيعة تفضلها على استسلام إسماعيل لأبيه عليهما السلام عند أمره بذبحه.
وقالوا: إنما استسلم إسماعيل عليه السلام إلى أب حدب مشفق مأمون، وما جرت العادة بإتلاف الآباء للأبناء.
وأمير المؤمنين عليه السلام استسلم إلى أعداء حنقين مبغضين غير مأمونين، لا سيما وقد فوّتهم _بمبيتهم على الفراش_ غرضَهم وحرمهم مقصودهم، فهم على من فعل ذلك أحنق وبالإضرار به أجدر."
📜 شرح القصيدة المذهبة في مدح أمير المؤمنين عليه السلام للسيد الحميري، ص ۲۶۴
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
تشابه میان ماجرای حضرت ابراهیم و اسماعیل علیهماالسلام با ليلة المبيت در نصوص کهن امامیه
فرستهی دوم
ما پیشتر در برخی جلسات درس و منبر به این نکته اشاره کردیم که ماجرای لیلة المبیت علاوه بر اینکه مصداق ایثار امیر المؤمنین صلواتاللهعلیه است در عین حال امتحانی بس بزرگ برای رسول خدا صلّیاللهعلیهوآله بوده است. در واقع در این دو واقعهی مهم رسول خدا به حضرت ابراهیم و امیر المؤمنین به حضرت اسماعیل صلواتاللهعلیهمأجمعين تنظیر شدهاند. (به عنوان نمونه رک: جلسه بیستم از مباحث سیر تکون عقاید شیعه)
https://t.me/kashani1395/6772
اخیرا متنی در غرب چاپ شده که به اعتقاد برخی فضلای معاصر کتاب حذو النعل بالنعل تألیف متکلم و فقیه امامی قرن سوم جناب فضل بن شاذان است. رک:
https://t.me/azbarresihayetarikhi/4323
در این متن کهن نیز عبارات مهمی در تشابه ماجرای امتحان حضرت ابراهیم علیهالسلام و لیلة المبیت وارد شده است و عبارت "وابتلى محمّدا صلّىالله عليهوآله بأحب الخلق إليه..." تصریح به این مهم دارد در واقع رسول خدا صلّىالله عليهوآله مورد امتحان و ابتلای الهی قرار گرفتند که محبوبترین فرد نزد خود بلکه جانِ خود را در بستر قرار دادند.
متن ابن شاذان چنین است:
قال الله عزّ وجلّ: {وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ}
كانت محنة منها ذبح أحبّ خلقه إليه ابنه إسماعيل فقال: { يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ}
فوجده صابرا بما وعد أباه عليهما السلام، قال الله تعالى ذكره: {وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِسْمَاعِيلَ إِنَّهُ كَانَ صَادِقَ الْوَعْدِ وَكَانَ رَسُولًا نَبِيًّا}
وابتلى محمّدا صلى الله عليه وآله بأحب الخلق إليه أن قال له: يا علي إنّ كفار قريش همّوا بقتلي الليلة، فهل أنت يا علي تنام على فراشي؟ قال: يا رسول الله تنجو بنفسك؟ قال: نعم، فنام على فراشه مستيقنا بتلف نفسه فأنجاه الله من القتل مثل ما أنجى إسماعيل عليه السلام وشكر سعيه، قال الله عز وجلّ: {وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاةِ الله}
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
با پایان ماه صفر، خجل و شرمسار، به ساحت مقدس اهل بیت علیهم السلام عرض میکنم:
چگونه سر زخجالت برآورم بَرِ دوست
که خدمتی بسزا برنیامد از دستم
۱۴ شهریور ۱۴۰۳
🙏دعاى مداوم امام باقر عليه السلام براى شيعيان :
أَبُو خَالِدٍ الْكَابُلِيُّ مِنْ ثِقَاتِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع قَالَ وَ كَانَتْ أُمِّي مِمَّنْ آمَنَتْ وَ اتَّقَتْ وَ أَحْسَنَتْ وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ* قَالَ وَ قَالَتْ أُمِّي قَالَ أَبِي يَا أُمَّ فَرْوَةَ إِنِّي لَأَدْعُو اللَّهَ لِمُذْنِبِي شِيعَتِنَا فِي الْيَوْمِ وَ اللَّيْلَةِ أَلْفَ مَرَّةٍ لِأَنَّا نَحْنُ فِيمَا يَنُوبُنَا مِنَ الرَّزَايَا نَصْبِرُ عَلَى مَا نَعْلَمُ مِنَ الثَّوَابِ وَ هُمْ يَصْبِرُونَ عَلَى مَا لَا يَعْلَمُونَ
از اسحق بن جرير: كه امام صادق (ع) به او فرمود:
سعيد بن مسيب و قاسم بن محمد بن ابى بكر و ابو خالد كابلى از ثقههاى اصحاب على بن الحسين (ع) بودند، فرمود: مادر من از كسانى بود كه ايمان داشت و با تقوى و خوش كردار و خدا خوش كرداران را دوست مىدارد فرمود: مادرم گفت: كه پدرم فرموده:
اى ام فروه، به راستى من هر آينه نزد خدا دعا مىكنم براى گناهكاران از شيعيان ما در هر روز و شب هزار بار، زيرا ما به مصيبتها صبر مىكنيم و مىدانيم چه ثوابى دارد و آنها ندانسته صبر مىكنند.
📚 اصول كافى ، كتاب حجت ، ولادت امام صادق علیهالسلام ، حديث اول
۱۸ شهریور ۱۴۰۳
🛑 در برخی از نقل ها، به امام حسین علیه السلام نسبت داده می شود که ایشان در آستانه ی روز عاشورا فرمودند: "لا یقاتل معی من علیه دَین"؛ « هر کسی که به مردم قرضی بدهکار است با من برای جهاد همراه نشود».
💢 این مطلب در منابع اهل سنت است و بر اساس مبانی رجالی اهل سنت نیز، سند قابل دفاعی ندارد.
✳️این خبر به ترتیب تقدم، در چهار کتاب الطبقات الکبری، المعجم الکبیر، المتفق و
المفترق و سیر أعلام النبلاء قابل رصد است.
⭕️ فارغ از بحث سندی:
1️⃣ قرض دادن و قرض گرفتن مورد تایید دین مبین اسلام است و خود آل الله علیهم صلوات الله هم گاهی از دیگران قرض می گرفتند.
2️⃣ حفظ جان امام علیه السلام به مراتب از پرداخت قرض مهم تر است.
3️⃣ در هیچ کلامی از حضرات معصومین علیهم السلام، شرط حضور در جهاد، نداشتن قرض بیان نشده است.
نتیجه اینکه: در هیچ کتاب روایی شیعیان این مطلب که امام حسین علیه السلام، کسانی را که دارای قرض بوده باشند را از جهاد منع کرده باشد، وجود ندارد و این مطلب در منابع اهل سنت و با سند ضعیف آمده است.
#مشهورات_بی_اعتبار
۱۹ شهریور ۱۴۰۳