٢٨ رجب : #به‌مناسبت‌خروج‌امام‌حسین‌ع‌ازمدینه . ⭕️ تفاوت فاحش بین دو جامعه را ببینید : وقتی جامعه ای می داند جان رهبرش در خطرست اما به میدان نمی آید و می نشیند و فقط خروج رهبرش را نظاره می کند و برای حفظ امنیت او ، کاری نمی کند باید منتظر یک فاجعه اى مثل فاجعه حَرِّة باشد. " جالبه كه دیروزش مبعث و سالروز تولد قرآن را جشن گرفتند و امروزش به مَسْلَخ رفتنش را فقط تماشا می کنند " . اما وقتی جامعه ای تا می فهمد رهبرش را دستگیر کردند و جانش در خطرست در حمایت از او و تامین امنیتش دست از جان مى شُويَد و کفن می پوشد و به میدان می آید باید منتظر اتفاق مبارکی مثل سقوط سلطنت ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی و پیروزی انقلاب اسلامی ، باشد . . به قول اون افسر انگلیسی در جواب خبرنگاری که در هنگام جنگ جهانی اول پرسیده بود : چرا دست از ايران بر نمی دارید تا مستقل‌ شود و روی پای خودش بايستد، مى گويد : کشوری که پشت رهبرانش نایستد لیاقت استقلال را ندارد .

♦️علت بعثت تمام انبیاء چه بوده⁉️ 💢وَ عَنِ اِبْنِ عَبَّاسٍ عَنِ اَلنَّبِیِّ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ: أَنَّهُ صَلَّی بِالْأَنْبِیَاءِ لَیْلَةَ اَلْمِعْرَاجِ فَلَمَّا فَرَغَ سَأَلَهُمْ لِمَ بُعِثْتُمْ وَ لِمَ نُشِرْتُمْ اَلْآنَ؟ فَقَالُوا بِلِسَانٍ وَاحِدٍ: بُعِثْنَا وَ نُشِرْنَا لِنُقِرَّ لِمُحَمَّدٍ بِالنُّبُوَّةِ، وَ لِعَلِیٍّ بِالْوَلاَیَةِ وَ اَلْإِمَامَةِ 💢ابن عباس از پیامبر اکرم صَلیُ الله صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ روایت می کند: همانا شب معراج نبی مکرم صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ و انبیاء را نماز داد ( یعنی امام جماعتشان شد ) وقتی که از آن فارغ گشت از آنها پرسید: برای چه مبعوث شده اید (دلیل بعثت شما چیست) و الان برای چه فرستاده شده اید⁉️ ↩️ همه انبیاء به یک زبان واحد گفتند ما برای این مبعوث شدیم و فرستاده شدیم که به پیامبری محمد صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ و ولایت و امامت امیرالمؤمنین علی بْنِ ابی طَالِبٍ ﴿؏َـلَیْه السَّلامْ﴾ اقرار کنیم. 📚 إثبات الهداة، ج‏3، ص: 46

صفای میان شیعیان این گونه باید باشد قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(ع ) أَیَجِیءُ أَحَدُکُمْ إِلَی أَخِیهِ فَیُدْخِلُ یَدَهُ فِی کِیسِهِ فَیَأْخُذُ حَاجَتَهُ فَلَا یَدْفَعُهُ؟ فَقُلْتُ: مَا أَعْرِفُ ذَلِکَ فِینَا، فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ :فَلَا شَیْءَ إِذاً؛ قُلْتُ فَالْهَلَاکُ إِذاً؟ فَقَالَ : إِنَّ الْقَوْمَ لَمْ یُعْطَوْا أَحْلَامَهُمْ بَعْد.(1)؛ ]آیا کسی از شما نزد برادر دینی خود می‌آید که دستش را در کیسه پول او کند و به مقدار حاجتش از پول او بردارد و او از این عمل وی جلوگیریش ننماید؟ راوی گفت عرض کردم چنین کسی را در میان خودمان (با این صفت) نمی‌شناسم، حضرت فرمود: پس در این صورت فضیلت و کمالی برای ایشان نیست، راوی گوید عرض کردم: پس در این حال، بدبخت شده‌اند؟ حضرت فرمود: همانا این جماعت هنوز به عقل و رشد و ظرفیت کامل نرسیده‌اند (زیرا اگر خوبی این صفات را درک کرده بودند آن را در بین خودشان اجراء می‌کردند)[ حضرت، از یکی از اصحابشان سؤال می‌کنند - که این مقدمه دیگر ذکر نشده که آن صحابی که بود و چه سؤال کرده بود و از کجا آمده بود؛ اینها دیگر در این روایت نیست - که آیا در آنجائی که شما هستید، وضعیت اینجوری است که یکی از شماها بیاید دستش را در جیب برادر دینی‌اش بکند و هر چه که لازم دارد، ازجیب او بردارد، او هم ناراحت نشود؟ به این حد رسیده‌اید که جیبتان برای همدیگر رایگان باشد؟ مرحوم حرزالدین نقل می‌کند که شیخ خضر در زمان مرحوم کاشف‌الغطاء از علمای بزرگ بود و خیلی مورد توجه مردم قرار داشت. می‌گوید در روز عید، مردم نجف و عشایر و اینها که به شیخ خضر علاقه داشتند، منزل او آمدند و هدایا آوردند - پول آوردند، طلا آوردند - و همین طور جلوی ایشان می‌گذاشتند و ایشان هم آن پولها و طلاها را جلوی دستش گذاشته بود و همان طور روی هم کوت شده بود. بعد شیخ جعفر کاشف‌الغطاء آمد. معلوم می‌شود آن وقتها هنوز شیخ جعفر به مقام ریاست نرسیده بود. ایشان آمد و نشست و چشمش به این پولها و طلاها افتاد. بعد یواش‌یواش نزدیک ظهر شد و مردم رفتند. شیخ جعفر بلند شد گوشه‌ عبایش را پهن کرد و این طلاها و پولها را گوشه‌ عبایش ریخت و گفت خداحافظ شما، و رفت! شیخ خضر هم نگاهی کرد و چیزی نگفت؛ کأن لم یکن شیئاً مذکورا! حضرت سؤال می‌کنند که در اموال شخصی، شما اینجور هستید که مثلاً قبایتان را آنجا آویزان کرده‌اید، رفیقتان می‌آید دست می‌کند در جیب قبای شما و یک مقدار پولی که لازم دارد، برمی‌دارد و بقیه‌اش را آنجا می‌گذارد و بعد راه می‌افتد می‌رود، به شما هم اصلاً برنخورد و ناراحت نشوید؟ چنین وضعی بین شما هست؟ «فقیل ما اعرف ذلک فینا». آن راوی گفت که در بین خودمان اینجور وضعی نیست. «فقال فلا شی‌ء اذاً»؛ فرمود: پس هنوز خبری نیست، هنوز چیزی نیست. من اینجا این حاشیه را اضافه کنم که این مالِ زمان امام باقر(ع) است. در آن زمان، شیعه تدریجاً داشت شکل می‌گرفت. بعد از حادثه‌ عاشورا، در ظرف این 33 سال، 34 سالی که دوران امام سجاد (ع) بود، تدریجاً و یواش‌یواش مردم جمع می‌شدند؛ چون بعد از حادثه‌ عاشورا، آن شدت عملی که به خرج داده شده بود، شیعه را متفرق کرد؛ بعضی‌ها برگشتند، بعضی‌ها منصرف شدند، بعضی‌ها از ولایت اهل بیت پشیمان شدند؛ هر کسی به یک طرفی رفت. در این 34 سال، یواش‌یواش مردم جمع شدند. در زمان امام باقر(ع) مردم بیشتر جمع شدند. مردم تدریجاً در شهرها، در نقاط مختلف، نزدیک و دور، جمع می‌شدند. این مال آن وقت است که حضرت می‌خواهند بگویند این کانونهای تشیع را باید در سرتاسر دنیای اسلام اینجوری تشکیل دهید، اینجور با هم باصفا باشید. حضرت وقتی فرمودند «فلا شی‌ء» - هنوز هیچ خبری نیست؛ آنی که باید بشود، نشده است - آن طرف ترسید؛ «قیل فالهلاک اذاً؟». «هلاک» در اینجا و در خیلی جاهای دیگر به معنای مردن نیست؛ به معنای بدبخت شدن است: یعنی پس دیگر بدبخت شدیم آقا؟ دیگر هیچی نیست؟ «فقال انّ القوم لم‌یعطوا احلامهم بعد». «احلام» در اینجا جمع «حلم» است. ماده‌ «حَلُمَ یَحلُمُ» به معنای حلم ورزیدن است؛ با «حَلَمَ یَحلُمُ» که به معنای رؤیا و اضغاث احلامی که در قرآن هست، تفاوت دارد؛ آن از باب نَصَرَ یَنصُرُ است، حَلَمَ یَحلُمُ است؛ این از باب شَرُفَ یَشرُفُ است؛ حَلُمَ یَحلُمُ. اینجا احلام جمع حلم است. پس هنوز به آن بردباری و آن ظرفیت لازم نرسیده‌اید. بنابراین به معنای هلاک نیست که بگوئیم نابود شدید، عذاب خدا‌گریبان شما را گرفت؛ نه، به معنای این است که هنوز آن ظرفیت لازم را پیدا نکرده‌اید. شرح حدیث در ابتدای درس خارج؛ 1389/10/6 پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

ندای الله اکبر به مناسبت پیروزی انقلاب اسلام @sjr_masjed

وحدت در دشمن . راهپیمایی به معنای رضایت از وضع موجود! . راهپیمایی یعنی بروزرسانی . راهپیمایی یعنی اصلاحات . مفسد اقتصادی و فرهنگی بدنبال نااميد کردنه اگه نا امیدت کردن راهپیمایی نیا . لااقل بیا شعارم نده ولی فقط تماشا کن مرد و زن و پیر و جوون و خردسال و ....

🔴 شهید آیت الله سید محمد باقر صدر: ان اکون بقّالاً فی شیراز فی ظلّ حکومه الامام الخمینی احبُّ اِلیَّ من مرجعیه السیّد ابوالحسن الاصفهانی فی ظل حکومه صدام (السیره و المسیره ج۴ ص۲۷) من بقالی باشم در شیراز، زیر سایه‌ی حکومت امام خمینی؛ برایم دوست‌داشتنی‌تر است از مرجعیت سید ابوالحسن اصفهانی زیر سایه‌ی حکومت صدام.

نمونه ای دیگر از مظلومیت امیرالمؤمنین علیه السلام : قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : أَ تَدْرِي لِمَ أُمِرْتُمْ بِالْأَخْذِ بِخِلاَفِ مَا تَقُولُ اَلْعَامَّةُ فَقُلْتُ لاَ نَدْرِي فَقَالَ إِنَّ عَلِيّاً عَلَيْهِ السَّلاَمُ لَمْ يَكُنْ يَدِينُ اَللَّهَ بِدِينٍ إِلاَّ خَالَفَ عَلَيْهِ اَلْأُمَّةُ إِلَى غَيْرِهِ إِرَادَةً لِإِبْطَالِ أَمْرِهِ وَ كَانُوا يَسْأَلُونَ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ اَلشَّيْءِ اَلَّذِي لاَ يَعْلَمُونَهُ فَإِذَا أَفْتَاهُمْ جَعَلُوا لَهُ ضِدّاً مِنْ عِنْدِهِمْ لِيَلْبِسُوا عَلَى اَلنَّاسِ . 📚 بحارالانوار ج ۲ ص ۲۳۷ امام صادق عليه السّلام فرمودند: آيا مى‌دانى چرا به شما فرمان داديم به خلاف آنچه عامّه(اهل سنّت)مى‌گويند اخذ كنيد؟ عرضه داشتم:نمى‌دانيم. فرمودند:حضرت امير المؤمنين عليه السّلام،به آنچه معتقد و متديّن بود امّت(عامه) خلافش را گفته و غير آن را دين خود قرار داده‌اند و غرضشان از آن اين است كه امامت و ولايت حضرتش را باطل كنند و بسيار بود كه چيزى را نمى‌دانستند و از آن جناب مى‌پرسيدند و وقتى حضرت جوابشان را مى‌دادند از پيش خود ضدّ آن را جعل مى‌كردند تا بدين ترتيب امر را بر مردم مشتبه نمايند.

✅ ای که حاجت ز همه می‌طلبی، دقّت کن! روزی مردی از انصار، خدمت #امام_حسین صلوات‌الله‌علیه آمد تا حاجتش را عرضه کند؛ حضرت (قبل از اینکه او سخنش را آغاز نماید) فرمودند: 🍃 «ای برادر انصاری! آبرویت را در خواهش کردنِ حضوری و رو در رو، از بین مبر و حاجتت را در نامه‌ای به من بنویس، إن‌شاءالله طوری عمل می‌کنم که تو را خوشحال و مسرور نماید.» آن مرد در نامه چنین نوشت: «ای أباعبدالله! فلانی از من پانصد دینار طلبکار است و اصرار دارد آن را بگیرد؛ لطفاً با او صحبت کنید که به من مهلتی بدهد.» چون حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام نامه را خواندند، به داخل منزل رفته و کیسه‌ای آوردند که در آن هزار دینار بود؛ آنگاه به وی فرمودند: «با پانصد دینار قرضت را بپرداز و با پانصد دینار دیگر، زندگی‌ات را اداره کن؛ و به یاد داشته باش که جز به نزد یکی از این سه شخص، حاجت مبری: فرد دیندار یا صاحب مروّت یا اصل و نَسَب دار؛ 🌿 امّا فرد متدیّن، برای حفظ دینش هم که شده حاجتت را برآورده می‌کند؛ 🌿 و امّا صاحب مروّت، از جوانمردی‌اش حیا نموده و پاسخت می‌دهد؛ 🌿 و امّا شخص با اصل و نسب، می‌داند که تو آبروی خود را در بیان حاجتت فروخته‌ای، پس آبرویت را حفظ می‌کند به اینکه خواسته‌ات را برآورد.» 💠 «وَ جَاءَهُ رَجُلٌ مِنَ الْأَنْصَارِ يُرِيدُ أَنْ يَسْأَلَهُ حَاجَةً فَقَالَ علیه‌السلام يَا أَخَا الْأَنْصَارِ صُنْ وَجْهَكَ عَنْ بِذْلَةِ الْمَسْأَلَةِ وَ ارْفَعْ حَاجَتَكَ فِي رُقْعَةٍ فَإِنِّي آتٍ فِيهَا مَا سَارَّكَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ فَكَتَبَ يَا أَبَا عَبْدِاللَّهِ إِنَّ لِفُلَانٍ عَلَيَّ خَمْسَمِائَةِ دِينَارٍ وَ قَدْ أَلَحَّ بِي فَكَلِّمْهُ يُنْظِرْنِي إِلَى مَيْسَرَةٍ فَلَمَّا قَرَأَ الْحُسَيْنُ علیه‌السلام الرُّقْعَةَ دَخَلَ إِلَى مَنْزِلِهِ فَأَخْرَجَ صُرَّةً فِيهَا أَلْفُ دِينَارٍ وَ قَالَ علیه‌السلام لَهُ أَمَّا خَمْسُمِائَةٍ فَاقْضِ بِهَا دَيْنَكَ وَ أَمَّا خَمْسُمِائَةٍ فَاسْتَعِنْ بِهَا عَلَى دَهْرِكَ وَ لَا تَرْفَعْ حَاجَتَكَ إِلَّا إِلَى أَحَدِ ثَلَاثَةٍ إِلَى‏ ذِي دِينٍ أَوْ مُرُوَّةٍ أَوْ حَسَبٍ فَأَمَّا ذُو الدِّينِ فَيَصُونُ دِينَهُ وَ أَمَّا ذُو الْمُرُوَّةِ فَإِنَّهُ يَسْتَحْيِي لِمُرُوَّتِهِ وَ أَمَّا ذُو الْحَسَبِ فَيَعْلَمُ أَنَّكَ لَمْ تُكْرِمْ وَجْهَكَ أَنْ تَبْذُلَهُ لَهُ فِي حَاجَتِكَ فَهُوَ يَصُونُ وَجْهَكَ أَنْ يَرُدَّكَ بِغَيْرِ قَضَاءِ حَاجَتِكَ.» 📚 تحف العقول (علامه‌حرانی)، ص۲۴۷ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۷۵، ص۱۱۸

🌺 خاموش شدن آتش جهنّم در شب سوم شعبان، ولادت امام حسین صلوات‌الله‌علیه #رسول_خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند: 🌿 «هنگامی که حسین بن علی علیهماالسلام در شامگاه پنجشنبه و شب جمعه قدوم مبارک به سرای دنیا نهاد، خدای تعالی به «مالک» موکّل جهنّم، وحی فرمود که امشب به برکت ولادت فرزند محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله، آتش جهنّم را بر اهلش خاموش کند و به «رضوان» موکّل بهشت، وحی فرمود که امشب به یُمن قدوم فرزند محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله در دار دنیا، بهشت را آذین‌بندی و عطرافشانی کند و به دخترکان سياه چشم بهشتی (حورالعین) وحی فرمود که امشب به تکريم مولود محمّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله، بر زيور خود بيفزايند و خويشتن را آراسته‏‌تر کنند و فرشتگان را فرمود تا به پاس اين مولود خجسته، صف در صف به تسبيح و تحمید و تمجيد و تکبير خدای تعالی همّت گمارند...» 💠 «قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلّی‌الله‌علیه‌وآله يَقُول‏... فَلَمَّا وُلِدَ الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ علیهماالسلام وَ كَانَ مَوْلِدُهُ عَشِيَّةَ الْخَمِيسِ لَيْلَةَ الْجُمُعَةِ أَوْحَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَى‏ مَالِكٍ خَازِنِ النَّارِ أَنْ أَخْمِدِ النِّيرَانَ عَلَى أَهْلِهَا لِكَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ وَ أَوْحَى إِلَى رِضْوَانَ خَازِنِ الْجِنَانِ أَنْ زَخْرِفِ الْجِنَانَ وَ طَيِّبْهَا لِكَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ أَوْحَى اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى إِلَى حُورِ الْعِينِ تَزَيَّنَّ وَ تَزَاوَرْنَ لِكَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ فِي دَارِ الدُّنْيَا وَ أَوْحَى اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنْ قُومُوا صُفُوفاً بِالتَّسْبِيحِ وَ التَّحْمِيدِ وَ التَّمْجِيدِ وَ التَّكْبِيرِ لِكَرَامَةِ مَوْلُودٍ وُلِدَ لِمُحَمَّدٍ فِي دَارِ الدُّنْيَا...» 📚 كمال الدين (شیخ‌صدوق)، ج۱، ص۲۸۲ بحار الانوار (علامه‌مجلسی)، ج۴۳، ص۲۴۸

📍امام حسین علیه السلام فرمود : ❇️ ما اهل بیت را به خاطر دو چیز دوست نداشته باشید ⛔️ 👈 📛 به خاطر قرابت و نسبتی که با ما دارید . 👈 📛 به خاطر اینکه کار دنیاتون راه بیفته . ✅ بلکه ما رو به خاطر خدا و رسولش دوست بدارید تا در روز قیامت به مانند این دو انگشت سبابه کنار ما اهل بیت باشید . ♻️ مَنْ أَحَبَّنَا لَمْ يُحِبَّنَا لِقَرَابَةٍ بَيْنَنَا وَ بَيْنَهُ وَ لاَ لِمَعْرُوفٍ أَسْدَيْنَاهُ إِلَيْهِ إِنَّمَا أَحَبَّنَا لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ فَمَنْ أَحَبَّنَا جَاءَ مَعَنَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ كَهَاتَيْنِ وَ قَرَنَ بَيْنَ سَبَّابَتَيْهِ 📚 اعلام الدین ج۱ ص۴۶۰

حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام قطعاً بلحاظ فاعل قابل قیاس نیست و لکن بلحاظ قابل و پذیرش از طرف ملت، قطعاً حکومت امیرالمؤمنین علیه السلام قابل قیاس با حکومت فعلی در ایران نیست

⚡️ما بعث الله نبیا الا ... 🔻اشاره بعثت انبیاء بدون شک همراه با اهداف و برنامه ها و قوانین و ویژگی های خاصی بوده است. از جمله روایاتی که ما را با آن اهداف و برنامه ها آشنا می کند روایاتی است که با عبارت «ما بعث الله نبیا الا ...» آغاز می گردد. 🔹در این جا برخی از آن روایات را انتخاب کرده و به مناسبت عید سعید مبعث به اشتراک خواهم گذاشت.