حاشیه نگاری از دیدار شاعران با مقام معظم رهبری؛ شبی خوش است، بدین قصه‌اش دراز کنید 🔹در شب #ولادت کریم اهل‌بیت حضرت امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، جمعی از اهالی شعر و فرهنگ و اساتید ادبیات فارسی میهمان رهبرمعظم انقلاب هستند. 🔹حالا بعد از ۱۹۷ دقیقه طولانی، همگی روی زیلوهای حسینیه امام خمینی(ره) نشسته‌ایم و گردن می‌کشیم که میزبان چه زمانی داخل می‌شود؟ بالاخره چشم‌ها روشن و دل‌ها گرم می‌شود. همه روی پا می‌ایستیم نه برای خبردار، برای دیدن و احترام به کسی که در میان تمام دغدغه‌های ریز و درشت «رهبر بودن» از زبان فارسی و اصیل‌ترین هنر ایرانی؛ #شعر غافل نیست. سی‌واندی سال است که این ضیافت شاعرانه، بی‌کم‌وکاست برپاست. 🔹 سعیده کرمانی،شاعر مشهور یک مهمان ویژه با خودش به همراه آورده است، فرزند کوچک چند ماهه‌اش را. شعری هم که می‌خواند درباره همین است. شعری درباره زندگی از نگاه یک کودک. شعر که تمام می‌شود، فضا مادرانه شده و رهبری هم یا یک جمله و دعا، همه را بر سر ذوق می‌آورند :«کاش همه بفهمند که مادر شدن زیباست، خدا به همه خانم‌های این جمع فرزندانی عطا کند» 🔹📌متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید. 🆔 @hozehonari_ir

‌ کسانی که دیگر نمی‌خوانند، توان اندیشیدن را هم از دست می‌دهند کاتبی را تصور کنید که بعد از اختراع ماشین چاپ، مشغول نوشتن متنی بود که تا به حال بارها و بارها آن را نوشته بود. چه احساسی داشت؟ احتمالاً با خودش فکر می‌کرد «مشغول چه کار بیهوده‌ای هستم!» امروزه خیلی از آدم‌ها وقتی مجبور می‌شوند متنی بنویسند که طولانی‌تر از سی کلمه است، همچین حسی پیدا می‌کنند. به خودشان می‌گویند: چه کسی متنی چنین طولانی را خواهد خواند؟ نکتۀ تلخ ماجرا این است که چندان اشتباه فکر نمی‌کنند. انسان‌ها در خواندن متن‌های طولانی به مشکل خورده‌اند. مجموعه‌ای از ناشران، محققان، کتابداران و نویسندگان سراسر جهان، ماه پیش، با انتشار «مانیفست خواندنِ لیوبلینا» اعلام کردند: خواندنِ دیجیتال در حال تخریب عادتِ «خواندن عمیق» در میان ماست. دستگاه‌های دیجیتال باعث شده‌اند انسان‌های امروزی، «بیشتر» از هر دورۀ دیگری در تاریخ بشریت بخوانند. اما آن‌ها دیگر مثل قبل نمی‌خوانند. خواندنِ دیجیتال، به شکلی روزافزون، به تجربه‌ای تکه‌تکه، کوتاه‌مدت، سطحی و گذرا تبدیل شده است. بنابراین شاید تعداد کلمات خیلی زیادی در روز بخوانیم، ولی همۀ آن‌ها در قالب متن‌های چند کلمه‌ای یا نهایتاً چند خطی است. حال اگر بخواهیم همان تعداد کلمه را در قالبِ یک متن واحد بخوانیم، با دشواری بسیاری مواجه می‌شویم. زیرا درک متنی طولانی نیازمند مهارت‌های «خواندن عمیق» است. خواندن عمیق نقشی حیاتی در تمدن بشری داشته است. استیون پینگر، روان‌شناس و نویسندۀ آمریکایی، با رواج خواندنِ متن‌های طولانی در بین عموم مردم از اواخر قرن هفدهم، توانایی «همدردی» کردن با دیگران در میان انسان‌ها افزایش یافت. مردم با خواندنِ متن‌های مفصل دربارۀ زندگیِ دیگر انسان‌ها، توانستند دنیا را از چشم آن‌ها ببینند و این توانایی تأثیر بسیار مهمی در نگرش آن‌ها دربارۀ موضوعاتی مثل برده‌داری، شکنجه، ساحره‌سوزی، استبداد و دیگر چیزها گذاشت. از نظر استیون پینکر، خواندنِ عمیق باعث «انقلاب نوع‌دوستانه»ای شد که بعدتر به رویدادهای دوران‌سازی مثل انقلاب آمریکا و انقلاب فرانسه منتهی گردید. آنچه خواندنِ متن‌های تکه‌پاره و کوتاه دیجیتال ما را از آن محروم می‌کند، دقیقاً همین توانایی دیدن دنیا از چشم دیگران است. ماریان وولف، محقق آمریکایی، می‌نویسد: ما در دنیای آنلاین دائماً در حال اسکرول‌کردن، نصفه‌نیمه خواندن یا ذخیره‌کردن متن‌هاییم تا در آینده‌ای نامعلوم آن‌ها را بخوانیم، چون این رسانه برای خواندنِ عمیق طراحی نشده است. خواندن دیجیتال از دلایل مهم رواج «ساده‌گرایی» در دنیای امروز است. ساده‌گرایی یعنی تمایل به ساده‌کردن هر چیز پیچیده‌. اظهار‌نظرها و موضع‌گیری‌های یک‌خطی، شفاف و سرراست و فرارکردن از درک عمیق و چندوجهی مسائل. سایمون کوپر می‌گوید: استادِ ساده‌گراهای جهان، دونالد ترامپ است؛ کسی که هیچکس حتی توقع «همدلی» کردن را از او ندارد. اما ظهور این نوع سیاست‌مداران زنگ خطری برای جهان است. پینکر می‌گوید: «هر وقت سیاستمداران شروع می‌کنند به ساده حرف زدن، منتظر جنگ باشید». 📄 آنچه خواندید مروری است بر یادداشت سایمون کوپر در فایننشال تایمز با عنوان (Skimming, scanning, scrolling — the age of deep reading is over) که در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۲۳ به انتشار رسیده است. @haghnevesht @skybook

#بریده‌کتاب 🔸 اشکال می‌کنند که اگر همه‌چیز بسته به تفکر است، چگونه می‌توان به آن رو کرد؟ بسیاری از اهل سواد و قلم می‌گویند که شرط رو کردن به تفکر و سامان دادن به زندگی، استقلال از غرب و نجات از قهر تمدن غربی است. من گفته‌ام که نجات از قهر تمدن غربی شرط تفکر نیست، بلکه نتیجه‌ی آن است و این مقصود جز به یاری تفکر حاصل نمی‌شود. البته، تفکر را با تدابیر جزئی و رد و اثبات های معمول نباید اشتباه کرد، زیرا این تدابیر هر چه باشد، خارج از صورت تمدن غربی نیست و تا وقتی دل‌وجان ما مقهور غرب است، ورای آن‌چه در تاریخ غرب اعتبار دارد، چیزی نمی‌یابیم و نمی‌گوییم. …

… 🔸 من نمی‌توانم بگویم که تفکر چگونه و کی می‌آید؛ اما نشانه‌های آن را کم‌وبیش می‌شناسم. اهل تفکر تنها هستند و به غوغا و شهرت اعتنا نمی‌کنند. آن‌ها سودای سود و زیان ندارند و زندگی‌شان درخدمت تفکر است، نه آن‌که تفکرشان تابع مقتضیات و مصالح و منافع باشد. متفکران با یکدیگر هم‌زبان‌اند، ولی صرفاً از دیگران نمی‌آموزند و گوششان از جای دیگر چیزهایی می‌شنود و این شنیدن مایۀ جدایی آنان از خلق می‌شود، ولی این جدایی آغاز وصلی تازه است. این‌که می‌گویند اهل تفکر و نظر باید با مردم باشند از جهتی درست است، ولی از جهت دیگر به دشمنی با تفکر می‌انجامد، زیرا معمولاً با مردم بودن به‌معنی مراعات مصالح و منافع زودگذر گرفته می‌شود، و چه‌بسا این نزدیک‌بینی متضمن زیان باشد و اگر مدت‌زمانی دوام یابد ممکن است قومی را به درماندگی و فلاکت بکشاند. به این معنی، متفکران از خلق جدا هستند اما از آن‌جا که راه‌گشای آینده‌اند و نوری در راه آینده می‌افکنند، دوست مردمان و خادم آنانند. 🔹 آن‌ها عاشقانه به حق رو می‌کنند و ناچار پروای خلق ندارند. ولی باید پرسید اگر پروای حق نباشد خلق چه می‌کند و به کجا می‌رود؟ حق‌دوستی و مهر و محبت و دردمندی از نشانه‌های تفکر است که درست در مقابل خودپرستی و بی‌مهری و بی‌دردی است اما در این زمانه این نشانه‌ها را نمی‌بینیم. در این بازار خودنمایی، هیچ‌کس دل شکسته نمی‌خواهد و نمی‌خرد. اصلاً شکسته‌دلی کجاست؟ راه بازار خودفروشی پیداست. این دیگر چیز پوشیده‌ای نیست که من کشف کرده باشم و دیگران ندانند. هر فرقه‌ای فرقۀ دیگر را ملامت می‌کند و رسم و راه خویش را موجه می‌داند و این در بازار سود و سوداگری عجب نیست. تا وقتی این بساط برپاست، تفکر مجالی ندارد. 🔶 آیا باید تصمیم بگیریم آن را برچینیم تا خیل متفکران از در درآیند؟ ما از این بساط جدا نیستیم که بتوانیم تصمیم بگیریم و هیچ‌چیز را نمی‌توانیم تغییر بدهیم، مگر آن‌که تغییر در وجود ما پدید آمده باشد و نسبت تازه‌ای با حق پیدا کرده باشیم. مپرسید که حق چیست، زیرا حق را با آن نسبت و در آن نسبت می‌توان یافت. @skybook

‌‌ نشر چرخ منتشر کرد‌ «اخلاق نه‌تنها همه‌ی وسایل هراساندن دست‌‌های منتقد و همه‌ی ابزارهای شکنجه را در اختیار دارد، بلکه امنیت آن بسی بیش‌تر متکی به بهره‌مندی از هنرِ سحر کردن است ــ یعنی می‌داند چه‌طور ”اغوا“ کند.» سپیده­‌دم کتابی است که برای نخستین‌بار مسئله­‌ی مربوط به خاستگاه ارزش­‌های اخلاقی را مطرح می­‌کند، و این مسئله­‌ای است که نیچه در دانش شاد پی می­‌گیرد و در فراسوی خیر و شر و در باب تبارشناسی اخلاق بار دیگر با عزمی راسخ به سراغ آن می­‌رود. مهم­‌ترین نکته درباره­‌ی سپیده­‌دم این است که، به گفته­‌ی خود نیچه، کتابی است که «کارزار بزرگ» او علیه اخلاق در آن و با آن آغاز می­‌شود؛ کارزاری که پایه‌ای‌ترین مدعای اخلاق را به چالش می‌کشد ــ یعنی این مدعا که در عمل اخلاقی از هرگونه نیت خودخواهانه مبراییم. 📗 سپیده دم اندیشه‌هایی در باب پیش داوری‌های اخلاقی #فردریش_نیچه سفارش از طریق👇 @aseman_book ‌ #اخبار_نشر #تازه_های_نشر @skybook

آغاز به کار اولین انتشارات تخصصی طنز؛ مدیر انتشارات میخ با اشاره به آغاز به کار این انتشارات گفت: برای سی‌وششمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برنامه ویژه داریم. وی افزود: حوزه فعالیت انتشارات تخصصی طنز، هم کتاب و محصولات طنز است و هم کتاب و مطبوعاتی که درباره طنز، محتوا یا محصولی را به مخاطب ارائه می‌دهند. از منظر گونه (ژانر) یا قالب نوشتاری هم محدودیتی در طنز نداریم و فعالیت انتشارات تخصصی طنز، آثار مکتوب درباره همه گونه‌های ادبی و نقد ادبی و حتی گونه‌های مختلف و متنوع سایر رشته‌های فرهنگی و هنری در ارتباط با طنز را شامل می‌شود. چنانکه هم‌اکنون در پنج کتاب نخست منتشرشده، سفرنامه، داستان و رمان، ترجمه، نمایشنامه، نقدفیلم و بازنویسی داریم. پنج کتاب دیگر ما هم در حال گذراندن مراحل فنی چاپ هستند. #اخبار_نشر #تازه_های_نشر @skybook

🔰نمایشگاه نقاشی‌های ویکتور هوگو در لندن 🔹 به تازگی نمایشگاهی از نقاشی‌های ویکتور هوگو، نویسنده برجسته فرانسوی در شهر لندن افتتاح شده است 🔸 به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از دیلی صباح، نقاشی و طراحی‌های ویکتور هوگو، نویسنده فرانسوی که برای نوشتن شاهکارهایی چون «گوژپشت نتردام» و «بینوایان» در سراسر دنیا شناخته می‌شود کم‌تر میان عموم مردم شناخته شده و در میان محافل ادبی و هنری نیز به ندرت حرفی از آن‌ها در میان آمده است. 🔸این نقاشی‌ها که به رابطه بین آثار هنری و ادبی او می‌پردازد حالا موضوع نمایشگاهی جدید در نمایشگاه آکادمی سلطنتی لندن تحت عنوان «چیزهای شگفت‌انگیز، نقاشی‌های ویکتور هوگو» قرار گرفته است. 🔹 در یادداشت نمایشگاه آمده این نقاشی‌ها محصول لحظات خلوت نویسنده فرانسوی و پناهگاه او در زمانی بوده که انتشار آثار ادبی او در فرانسه از ویکتور هوگو یک چهره سرشناس و برجسته در قرن نوزدهم ساخته بوده و در سال‌های مابین ۱۸۵۰ تا ۱۸۷۰ میلادی و در دوره‌ای خلق شده‌اند که هوگو به دنبال کودتای ناپلئون سوم در جزیره گرنزی و در تبعید به سر می‌برده و در همین دوران نیز بوده که برخی از مهم‌ترین آثار ادبی‌اش همچون «بینوایان» و مجموعه «مجازات‌ها» را تکمیل کرده است. 🔸 گفتنی است آثار او الهام‌بخش نویسندگان و شاعران رمانتیک و سمبولیست از جمله ونسان ونگوگ بوده است. @ibna_official @skybook

‌ امروز بعد از مدت‌ها خواندن بینوایان را از سر گرفتیم و حدود سه فصلِ آن را یک بند خواندیم. این ۲۳ دقیقه شروع آن تا پایان فصل سیزدهم را گوش بدهید. فوق العاده است. هزار و ششصد و پنجاه صفحه از کتاب گذشته و هنوز کتاب در سربالایی صعود قرار دارد و یک صفحه هم افت نکرده... واقعا فکر می‌کنم عقل و احساس بشر به‌تنهایی توان نوشتن چنین چیزی را ندارد... #گرم_کتاب 🎙...بینوایان... #ویکتور_هوگو ترجمه #محمدرضا_پارسایار #نشر_هرمس 🔸 ماریوس به تاریکی گام می‌نهد 🔹 جلد دوم کتاب از صفحه ۴۲۹ تا پایان فصل سیزدهم @skybook

‌ او که بهار آمد و بهار رفت؛ «سید حسن» شاعرها را می‌شناسید؟ 🔹در کُشتی مقام سومی تهران را به دست آورد، اما وقت کُشتی گرفتن، اولین شعرش را سرود و گفت: «در تمام روزگار، زیر باید گرفت» و همین یک مصراع او را از کشتی انداخت و شعر و شور و شعور و کلمه دست او را گرفت، بلند کرد و به وادی شعر و شاعری آورد و «گنجشک و جبرئیل»، «براده‌ها»، «در ملکوت سکوت» تنها بخشی از ارمغان ورودش به این عرصه بود. 🔹حال، شاعر پرشور شعرهای به یادماندنی، #سید_حسن_حسینی در نهم فروردین صفر چهار خورشیدی، بیست سال است که در میان ما نیست، اما همچنان شعرهایش به جای او حرف می‌زنند و کتاب‌هایش زبان سلیسی دارند برای دفاع از جایگاه ادبیات و هنر. 📌 مشروح یادداشت #ادبیات_و_هنر @skybook

‌ یوسفعلی میرشکاک در وصف آن می‌گوید: «حالت جلال آل احمدوار داشت؛ چکشی و با دل نازک و خوش‌باور. آن هم بدون اینکه در دوران جلال باشد. به ندرت در هنر می‌توانید کسی را پیدا کنید که در دو سه ساعت از درونش هنر بجوشد و سیدحسن این گونه بود.» #یوسفعلی_میرشکاک #سید_حسن_حسینی #ادبیات_و_هنر @skybook

‌ شفیعی کدکنی می‌گوید: «در مجموعه کامل شعرهای سیدحسن حسینی- که بالغ بر هفت دفتر است- تنها یکی دو دفتر نخست، شامل شعرهایی است که مقیّد به زمان و تقویم هستند و از شعرهای دیگر او، سطرها و بیت‌های بسیاری به حافظه شعرخوانان جدی این روزگار راه ‌یافته است. شعرهایی که هرکس آن را با دل خویش هماهنگ می‌بیند و در این روزگار و همه روزگاران، خوانندگان و خواهندگان فراوان خواهد داشت». #شفیعی_کدکنی #سید_حسن_حسینی #ادبیات_و_هنر @skybook

‌ ...أَنْتَ الَّذِی دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِکَ مِنْ غَیْبِکَ وَ تَرْغِیبِکَ الَّذِی فِیهِ حَظُّهُمْ عَلَى مَا لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِکْهُ أَبْصَارُهُمْ‏ بار خدایا، تویى که به وسیله وحیى که از عالم غیب فرستادى و به ترغیب خویش، آدمیان را به چیزهایى راه نمودى که اگر پنهان مى‏ داشتى، از دیدگانشان پنهان مى ‏بود. وَ لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ وَ لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ فَقُلْتَ (اُذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَ اشْکُرُوا لِی وَ لاَ تَکْفُرُونِ‏) گوششان از شنیدن آواز آن ناتوان و اندیشه‏ هایشان از تصور آن عاجز مى‏ آمد، که تو خود گفته‏ اى: «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم. مرا سپاس گویید و ناسپاسى من مکنید.» 📙 کتاب صحیفه سجادیه (فرازی از دعای چهل و پنجم) 🔹 دعایی که امام سجاد(ع) به هنگام وداع با ماه مبارک رمضان می‌خواندند. #صحیفه_سجادیه @skybook