‌ گَرچه دُردانه به هاون کوفتَند نورِ چَشم و دل شُد و بیند بلَند گندمی را زیر خاک انداختند پَس زِ خاکَش خوشه‌ها بَر ساختند بارِ دیگر کوفتَندَش زآسیا قیمَتَش اَفزود و نان شُد جان‌فَزا باز نان را زیرِ دندان کوفتَند گشت عقل و جان و فَهمِ هوشمَند باز آن جان چونک مَحوِ عشق گَشت "یُعجِبُ الزُّرّاعَ" آمد بَعدِ کَشت 🔹قسمتی از دفتر اول #مثنوی 🔸داستان: آمدن مهمان پیش یوسف(ع) و تقاضا کردن یوسف(ع) ازو تحفه و ارمغان @skybook