eitaa logo
حجة الاسلام شفتی - قدس سره
149 دنبال‌کننده
372 عکس
91 ویدیو
26 فایل
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند : دانشمندان امت من مثل پیامبران بنی اسرائیل هستند ...
مشاهده در ایتا
دانلود
 علیه السلام . سوم رجب سال ۲۵۴هجری قمری مصادف با یازدهم تیر سال ۲۴۷هجری شمسی حضرت امام علی النقی الهادی علیه السلام در سن ۴۱سالگى در سامراء شهید شدند.  علیه السلام درزمان شهادت پدرشان ۸سال و ۵ماه داشتند وبعد ازشهادت حضرت جوادالأئمه علیهم السلام خلافت عظمی ومنصب كبراى امامتشان آغازشد، ومدت ظاهری امامت آن وجود شريف ۳۳سال بوده است.  مادرشان  سلام الله علیها هستند که شانزدهم ذیحجه روز بزرگداشت این بانو است.  ملعون زمینه کشتن امام رامحیا ساخت و  دستورقتل حضرت راصادر کرد و  ولدالزنا ایشان رامسموم کرده و براثر همین زهر مظلومانه شهید شده ودرخانه خودشان یعنی حرم فعلی سامرا دفن گردیدند. . درایام خلافت غاصبانه  زنی ادعا کرد که حضرت زینب است وطرفدار جمع کرده بود. متوکل به او گفت: توجوان هستی واز زمان زینب کبری سالهای زیادی گذشته است. آن زن گفت: رسول خدا درمن تصرف کرده ومن هرپنجاه سال یکبار  میشوم. (علی الظاهرتا آن زمان اینطورمشهور بوده که  الله علیها زنده هستند وازچشم مردم غائب شده اند)  با اطرافیان مشورت کرد وهمه گفتند امام هادی علیه السلام میتواند تکلیف این زن را روشن کند. حضرت را حاضرکردند و ازادعای آن زن پرسیدند؟ امام هادی علیه السلام ازقول پیامبر فرمودند: "حُرّمَ لُحومُ أولادی علی السِّباع" گوشت فرزندانم بر درندگان حرام است. این زن رابه قفس  بیندازید تا دروغش آشکار شود. متوکل خواست آن زن را درقفس شیرهای گرسنه بیندازد. اماآن زن گفت: این حرف کذب است، میخواهد مرابه کشتن بدهد، اوخود ازاولاد پیامبر است واگر این کلام صحیح است اول خود اونزد درندگان برود. متوکل به امام گفت راست میگوید برای اثبات ادعای خود ابتدا خودتان به قفس شیرهای گرسنه بروید. امام هادی علیه السلام پذیرفتند ودر مقابل همه به قفسی که شش  داشت وارد شدند. اما ناگاه دیدند شیرهای وحشی دورحضرت حلقه زده ونشستند. امام آنها رانوازش نموده وبا آنان سخن فرمودند. بعد اشاراتی کردند و هرشیری به کناری رفت. متوکل برای اینکه آبرویش بیشتر نرود ازحضرت خواست که بیرون بیایند وامام هادی علیه السلام نیز بیرون آمدند وفرمودند: هرکس میگوید  سلام الله علیها است داخل شود. آن زن خودش رابه زمین انداخت وگفت دروغ گفتم، مرا عفو کنید. احتیاج دنیا، مرابه این کار واداشت و  نیز شفاعت کرد وآن زن را رها کردند. مناقب ج۴ ص۴۱۶ بحارالانوار ج۵۰ ص۱۱۷ .