🔰 #مسئله_حجاب | اندر حکایت ما و حجاب! 🔸وقتی قرار است از حل مسئله‌ای سخن بگوییم: 🔻گام نخست شناخت دقیق و ذوابعاد مسئله، با پیوست فردی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی است؛ 🔻گام دوم رصد امکانات، توانمندی‌ها و نقاط قوت خودمان برای حل مسئله است؛ 🔻گام سوم یافتن راهکارهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت، منطبق با ظرفیت‌های ماست. 🔻گام چهارم طراحی نحوهٔ عملیات براساس خروجی سه مرحلهٔ پیشین است. گام پنجم، بسیج عوامل انسانی (با فوریت و ضرورت آموزش نیروها درجهت برخورداری از شناخت، دانش، مهارت و استقامت، در مسیر تحقق اهداف) و تمهید امکانات و الزامات اجراست. 🔻گام پنجم ارزیابی‌های مستمر و بهنگام نسبت به اقدامات اجرایی عملیات است. 🔻گام ششم، بازخوانی راهکارها با توجه به برآیند ارزیابی‌هاست. 🔻گام هفتم رصد میزان نتیجه‌بخشی اقدامات و ارائه گزارشات اثربخشی نهایی است. 🔸حالا در مسئله حجاب، در همان گام اول مانده‌ایم: 🔺۱. به‌طور دقیق و منطبق بر آمار واقعی نمی‌دانیم چه درصدی از جامعه دچار مشکل است ولذا عموما دچار خطای محاسباتی هستیم! 🔺۲. ما حتی در مفهوم‌شناسی حجاب/ بی‌حجاب و مآلاً مصداق شناسی آن نیز کار نکرده‌ایم ولذا با این خلأ شناختی، هرگز نمی‌توانیم مختصات جامعهٔ آماری مبتلا به مسئله را در میز برنامه‌ریزی جای دهیم! 🔺۳. به عنوان یکی از مؤلفه‌های مهم، هیچ اعتنایی به زنان باحیا، عفیفه و مقید به حجاب، نداریم، کلاً رهایشان کرده‌ایم(نه تمجید، نه ارجمندی و نه فزونی محبوبیتی و...) و هرازگاه در اثر این بی‌توجهی برخی از ایشان را از دست می‌دهیم! 🔺۴. مؤلفهٔ خانواده، به عنوان ریشه‌ای ترین و مستمرترین عامل از جنبهٔ شناختی و رفتاری را کلا ندیده‌ایم! 🔺۵. نقش مردان در حل مسئله حجاب در نقش پدر، همسر، فرزند، همکار، همشهری و هم‌وطن، را کلا مغفول گذاشته‌ایم! 🔹و این همه از آن روست که درتلاشیم #مشکل_حجاب را حل کنیم، نه #مسئلهٔ_حجاب را؛ و فراموش کرده‌ایم که «مشکل، حل‌نشدنی است». بر این همه بیفزایید کنشگری‌های مجازی را که علاوه‌بر غفلت از نکات فوق، از بی‌سوادی رسانه‌ای هم به‌شدت رنج می‌برَد... #عقلانیت_انقلابی @smeh53