eitaa logo
مقالات حسینی منتظر
159 دنبال‌کننده
484 عکس
288 ویدیو
34 فایل
بخشی از مقالات متنوع سیدمحمدحسینی(منتظر) فرزند مرحوم حجة‌الاسلام و المسلمین؛ حاج سید میربابا حسینی(فاطمی) (اعلی الله مقامه الشریف) در حوزه‌های مذهبی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و...
مشاهده در ایتا
دانلود
☫﷽☫ 💎 @SMHM212 چالش‌های امام در تشکیل نظام (بخش ۰۲۱): در ۱۵ مقاله «چالش‌های امام در تشکیل نظام» به انضمام ۵ مقاله قبلی با عنوان «اسلامیت؛ قدر مشترک نهضت+نظام»، بر آن بودیم که به مفهوم دقیق‌تری از مبحث ظریف ، برسیم. در طی این ۲۰ مقاله، عمدتاً طرح مسئله نمودیم، همراه با جوابیه‌هایی اجمالی ولیکن این بحث، هنوز هم اعماقی برای غوص و خوض دارد. بمناسبت «تحویل دولت از روحانی به رئیسی» (سال ۱۴۰۰)، مقاله‌ای تقدیم مخاطبین خود نمودم که لازمست در اینجا هم، آن‌را مجدداً به اشتراک بگذارم ولو اینکه ممکنست به مذاق برخی دوستان، خوش نیاید! لزوم آن به اینست که ، علیرغم آنکه ۸ دوره ۴ ساله ریاست جمهوری را به ۴ نفر روحانی، سپردند و ظاهراً به نتیجه دلخواه خود هم نرسیدند، باز هم به یک سید روحانی، اعتماد ورزیدند! استقبال موجه ملت از روحانیت (سه سید و دو شیخ)، نشانگر این نکته هم می‌باشد که عدول امام از نظریه «پرهیز روحانیت از ورود به مناصب حکومتی» به نظریه نهایی «ضرورت حضور روحانیت در صحنه‌های نهضت و نظام»، متناسب با اعتماد و بلکه مطالبه اکثریت ملت، هم بوده است! این تحلیل محتاطانه در جواب کسانی بود که تحلیل جامعی از تحویل و تحول دولت از شیخ حسن به سیدابراهیم می‌خواستند که بنده آن‌را از منظر «نهضت+نهاد» هم نگاه کرده بودم و به همین دلیل هم تناسب دارد که به سلسله مقالات معطوف به نهضت+نظام، و نقش‌آفرینی در آن‌ها (از مهمترین چالش‌های امام)، ملحق شود ولیکن با این تذکر که هیچ قصدی برای مصرف سیاسی از آن، ندارم. یعنی شیخ حسن اگرچه مجدداً مایل به خودآزمایی استانی و آنگاه شد ولیکن طیف سازمان‌یافته وی کماکان در صدد تسخیر کرسی‌های مجالس شورای اسلامی و خبرگان رهبری است و بنده به هیچ عنوان مجدداً در صدد تأیید خود وی و طیف ذی‌ربط او نیستم و صرفاً از باب استطراد، آنرا مورد بازیابی خود قرار می‌دهم. در برخی از مقالات اخیر هم، از روحانی (در کنار هاشمی و خاتمی) اسم بردم و تصریح و تأکید کردم که هنوز هیچکدام از ۳ زاویه نگاه خود به آن‌ها را ترجیح نداده‌ام و شاید در لابلای این سلسله مباحث به نگاه شفاف‌تری برسیم! ولیکن چنانچه وزن گزینه سوم (خدعه‌آمیز بودن رفتار این سه روحانی با دشمنان خارجی و داخلی و باصطلاح جنگ زرگری آن‌ها) حتی اگر با وزن دو گزینه؛ «خیانت و نفوذی یا شهوت و غفلت» آن‌ها (که با توضیح مختصری اشاره شدند) برابری کند، بنظر بنده، در حال حاضر هیچ ارزش، صلاح و ضرورتی برای استقبال مجدد از این طیف، قابل ملاحظه نیست و تاریخ مصرف آن به اتمام رسیده است! (قابل توضیح در جای خود) و اما مقاله ۲سال قبل: «سلام و درود ۱. عدل و انصاف آنست که ۱ حُسن را در کنار ۹۹ عیب باید دید. (احیانا قصه نعجه‌های حضرت داوود ع در قرآن برای تذکر همین مطلب مهم است) ۲. انجام انواع پروژه‌های معروف به «علی برکة‌الله» (که رسانه میلی ما معمولا در حد صرفا یک خط خبری براحتی از آنها می‌گذشت!) در معرکه تحریم‌های مضاعف، نه شوخی‌ست و نه غیرقابل کتمان و انکار مگر آنکه از شدت غیظ و خصومت ناعادلانه (که رسم و مرام دشمنان از خدا بی‌خبر است) تعمدا نخواهیم آنها را در نظر بیاوریم! آنهم در پیشگاه پروردگار و داوری که ذره ذره خیر و شرّ انسانها را مورد ملاحظه قرار خواهد داد. ۳. دولت روحانی، در ناتوانی محض به سر نیامد و کارآمدی‌هائی هم داشت که توسط رقبای انتخاباتی و واقعا بی‌انصاف وی اصلا به حساب نیامد وگرنه مقام معظم رهبری بارها بدان اشاره فرمودند البته با این توضیح که نتیجه و ثمره آنها (که عمدتا زیرساختی بودند و بالتبع در کوتاه مدت) و تأثیر مستقیم آنها در دیده نشد! ۴. تحریم‌های ظالمانه جبهه شیطانی غرب به سرکردگی آمریکای وحشی، بمنظور درهم شکستن استقلال ملت ایران و حمایت این ملت رشید از مظلومان عالم و ، در فرایندی قریب به ۴۰ ساله به حدود ۸۰۰ مورد تحریم فلج‌کننده رسید و در تداوم همان فرآیند غیرقابل مهار و البته هماهنگ با پیشرفتهای سیاسی و نظامی ایران در عرصه جهانی بویژه منطقه‌ای بالتبع تشدید شد و حدود ۷۰۰ مورد بر آنها افزوده شد! بله روحانی تلاش کرد حتی‌الامکان با نرمشی قهرمانانه (و بعضا حتی ذلیلانه!) چیزی از آنها بکاهد ولیکن همچنان که انتظار می‌رفت، توفیقی پیدا نکرد‌. حال اگر بیائیم شیطنت اجانب را به پای ناکارآمدی دیپلماسی روحانی بنویسیم، نه تنها از انصاف و مروت دور است بلکه از خردمندی سیاسی و تحلیل صحیح و جامع شرایط هم بسی فاصله دارد و بالتبع نشانه هوشمندی و درایت نیست و بلکه حماقت است و جار زدن آن، رذالت است. ۵. در کنار بدکاری‌های دشمنان ظالم بالذات، بدشانسی‌های بزرگ و کم‌نظیری هم گریبان دولت روحانی را گرفت که ... ..ادامه دارد. ✍سیدمحمدحسینی‌(منتظر) ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ 💠 🆔 @chelcheraaqHM 🎲 گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام 🙏
🇮🇷﷽☫ 💎 @SMHM212 مناظره دوم دور دوم با تشکر از دوستی که نقشه دقیق‌تری از سطح مشارکت مردم برایم فرستاد. امشب، بین و در موضوع ، دو قطبی بارزی از «عقلانیت نخبگانی»|«رذالت پخمگانی» در قالب «بداخلاقی بی‌شرمانه و متهورانه» و بلکه «وقاحت متراکم برای تحمیق ملت» بود! آنچه که در ابتدای این مناظره، کاملاً عریان، رؤیت شد این بود که؛ ، نظام تحریم‌شده‌ای است که ۲۴ سال از ۳۵ سال امور خود را به فرقه‌ای سپرده که هم است و در عین‌حال کاملاً مکارانه و عوام‌فریبانه در موضع ایستاده است! پاشنه آشیل به این معنی که؛ بانیان وضع موجود، زخمی کاری به ملت زده و استخوانی لای آن تعبیه کرده‌اند که در عین‌حال برای ، با در حد شعبده‌بازی برای تعویض جای جلاد|شهید، در بزنگاه‌هایی مثل انتخابات، ملت را به آن ارجاع می‌دهند! یعنی خود را بانی اوضاع موجود جلوه داده و خود را ناجی قهرمان معرفی می‌کنند! ولیکن مهمترین سؤال اینست که چه حسابی برای مردم باز کرده‌اند و ضرورت دارد که ، رشد تیزبینی و تیزهوشی خود را به منصه ظهور برسانند. بی‌ادبی و توحش رفتاری پزشکیان، چه تناسبی با دارد که باید ویترین جهانی باشد؟! برخوردهای چارواداری پزشکیان، آنقدر تهی بودن وی را جار زد که باید به آن‌هایی که وی را می‌نامند، حق داد! ..ادامه دارد. ✍️سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۴/۱۲ 🆔@chelcheraaqHM 💠 🎲گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام 🙏
🇮🇷﷽☫ 💎 @SMHM212 نیرنگی بنام گفتمان رئیس جمهور (بخش ۵): 👌 ادامه مبحث مقایسه گفتمان‌های سلیقه‌ای رؤسای ج.ا.ا.؛ ... با تأویل به برای گفتمان خود انتخاب کرد که نیازمند هیچ محاسبه‌ای از لحاظ زمان و هزینه نبود. از وی هم که وقتی از کارکرد دولتش سؤال شد، ادعا کرد که دولت او بود و ناچار بود که طرحهای سردار سازندگی را تکمیل نماید. ولیکن چیدمان مدیران خود را تحت‌الشعاع گفتمان خود تنظیم کرد و حتی مجلس را هم به کرنش واداشت! او این گفتمان خود را ابعاد جهانی هم بخشید و دم از زد که شدیداً مورد استقبال قرار گرفت! زیرا این گفتمان می‌توانست به بهترین شکل، نسل جوان و حتی میان‌سال ایرانی را سرگرم سازد تا از سازندگی برای ایجاد و غافل گرداند. هم همانند خاتمی بر خلاف «تفكیک‌ناپذیری آزادی، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی كشور» مورد تصریح اصل نهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران»، با سوءاستفاده از رهاشدگی و به هم ریختن ، گفتمان دلبخواهی خود را قرار داد به گونه‌ای که اصل نهم قانون اساسی را به محاق برد. در باره ضرورت حفظ اعتدال میان آزادی (گفتمان خاتمی) و عدالت (گفتمان مشانژاد) و پرهیز از چسبیدن یکطرفه به آن‌ها در جای دیگری توضیح داده‌ام که اگر آنرا یافتم در اینجا به اشتراک خواهم گذاشت. ولیکن ضرورت داشت و دارد که گفتمان عدالت، علاوه بر آزادی با گفتمان دیگری هم در آمیزد و اعتدال یابد که مقام معظم رهبری در دیدار با (بمناسبت اولین هفته دولت در دوره وی) هر سه گفتمان را تعریف فرمودند و بنده در جای دیگری به تفصیل آن‌ها پرداخته‌ام و اگر یافتم آنرا هم در اینجا به اشتراک خواهم گذاشت تا روشن شود که التزام یکجانبه به صرفاً عدالت چقدر می‌تواند خطرناک باشد. علاوه بر لزوم اعتدال آن با آزادی و معنویت، ضرورت دارد که با هم اعتدال بورزد. ولیکن گفتمان مشانژاد عاری از توجه و تمکین به آن‌ها بود. در خصوص ضرورت اعتدال میان وحدت و عدالت، در صفحه ۱۱ مقاله-گزارش تحلیلی خود از انتخابات ۱۳۸۸ نکاتی را در همان سال و در بحبوحه (مزحزح) نوشته‌ام علیکم بالرجوع ناگفته نماند که نتیجه عملکرد اقتصادی و عمرانی «دول کلنگ و تدارکات»، اسب زین‌شده‌ای هم برای مشانژاد خوش‌شانس بود که درصد استقبال ملت از او را بسی بالا برد. اگرچه گفتمان خود را «اعتدال و تدبیر و امید» نامید و خوشبختانه مصادره بنیادهای اصلی نهضت+نظام اسلامی نبود ولیکن در عمل با را سلسله‌جنبان همه کارکردها و چیدمان‌های دولتی خود قرار داد. گفتمان برجام وی (که البته مورد استقبال امام و امت هم قرار گرفت و صرفاً تحدید شد به ) در قالب مذاکره ۱+۵ چنان غلظت و شدت یافت که هیچ برنامه دیگری یارای همراهی آن نبود و لذا «همه‌چیز تعطیل بجز برجام»، عملاً نهضت+نظام اسلامی را تا لبه پرتگاه برد و همه‌چیز به مرز فروپاشی رسید. چرا که نهضت+نظام اسلامی اجازه داده بود رؤسای جمهور با گفتمان‌های سلیقه‌ای خود، کل مملکت و ملت و دولت و بلکه حکومت را ملعبه خود نمایند! آ.رئیسی خوشبختانه سرنوشت ملت و دولت را به گفتمان سلیقه‌ای خود گره نزد و صرفاً در تکاپوی جبران ترک‌فعل‌ها و بلکه خرابکاری‌های دولت روحانی برآمد و بصورت خستگی‌ناپذیر تا حدود زیادی هم موفق به ترمیم خسارات و مهار آثار بجامانده شد و اوضاع مختلف جامعه را به سمت اعتدال همه‌جانبه سوق داد. حال رسیده‌ایم به (ظریف+پزشکیان) که کاملاً سلیقه‌ای و نامتجانس با همه برنامه‌های بالادستی نظام (از قانون اساسی گرفته تا بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی) است. و با توجه به توضیحات اخیر ظریف در باره نظام امتیازدهی به دولتمردان، با رویکردی بسوی بر صدر نشاندن اقلیت‌های قومی و مذهبی است! فلذا گفتمان ریاست جمهوری چهاردهم را می‌توان نامید. چنین گفتمانی برای نخستین‌بار است که در طول تاریخ بشریت بر روی زمین مطرح می‌شود. «سپردن امور اکثریت به دست اقلیت» شاید تنها مسئله‌ای است که در ایران و بلکه جهان، کسی دنبال آن نرفته بود و ضرورت دارد که ایرانیان اولین تجربه‌کنندگان آن باشند! ولیکن چنین گفتمان نوبری اگر کمترین وجاهت شرعی، عقلایی و عرفی دارد (که ندارد) چرا از خود آغاز نشود؟! یعنی اگر گفتمان ظرپز واقعاً بر این اعتقاد و باور هستند که «حاکمیت اقلیت را بر اکثریت باید ترجیح داد»، چه اشکالی دارد که قوه مجریه را در همین ابتدای امر، به آقای بسپارند که در رقابت انتخاباتی اخیر، حائز رأی اقلیت (نسبت به رأی اکثریت پزشکیان) گردید. اگر واقعاً دلسوز اقلیت هستید. در غیر این‌صورت این گفتمان هم نیرنگی بیش نیست. ...ادامه دارد. ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۴/۲۹ 🆔 @chelcheraaqHM 💠 🎲 چلچراغ معارف 🙏