و من روشنای آسمان را در نگاه کسانی دیدم که خدا را ایستاده و نشسته، و آنگاه که بر پهلو خوابیده‌اند، یاد می‌کنند... من رد مهربانی خدا را در چشم‌های کسانی دیدم که هیچ گاه چشم انتظار جبران محبتشان از آدم های زمینی نبودند... همان کسانی که ملائک خدا، هر سحر پشت پلک هایشان بلوری از اشک را می‌ریخت... تا نگاهشان صدای مناجات بدهد... صدای سکوت... صدای عشق... صدای شهادت... الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ #من‌خدارادرچشمهایت‌دیدم #سردارشهید #سحر_شهریاری