"بورژوازی حزب اللهی روی دیگر بی خاصیتی زاهدانه" این روزها احساس میکنم بخشی از بدنه جوان حزب اللهی، هیاتی و حتی بعضی طلاب جامعه دارند به سوی یک نوع بورژوازی و خوی سرمایه داری حرکت میکنند و وقتی بیشتر متعجب می شوم که می بینم برخی معممین و مبلغین هم در حال تبلیغ و تحسین همین مدل هستند. بعضی ها دارند به بهانه مقابله با تحجرزدگی منفعلانه اقتصادی در بین مذهبی ها به دام تجدد زدگی فعال و بی مهار می افتند. یک روزگاری باید برای یک عده توضیح داده می شد که زهد در مصرف به معنای بیهودگی در تولید و بی فایدگی اجتماعی_اقتصادی نیست و حالا باید برای شان توضیح داد که کثرت تولید و فعالیت اقتصادی_اجتماعی هم به معنای بی بند و باری در مصرف نیست. آیت الله جوادی آملی حفظه الله می فرمایند: تعالیم آسمانی اسلام در جهت "تشویق به تولید و قناعت در مصرف" تدوین شده است. روایات فراوانی بر این اصل دلالت دارند" (تفسیر موضوعی قرآن، جلد 17، صفحه 277) گمان میکنم اگر بنا باشد نگاه کلی اسلام به انسان آرمانی اش از جهت اقتصادی در یک جمله خلاصه شود، بشود همان جمله مولا علیه السلام که خطاب به صعصعه بن صوهان فرمود "انت قلیل المونه و کثیر المعونه" که البته مشابه همین روایت از حضرت صادق علیه السلام هم نقل شده است که وقتی آن مرد حمامی میخواست حمام را برای استحمام حضرت قرق کند، حضرت نپذیرفتند و در پاسخ او مومن را چنین توصیف کردند: "المومن قلیل المونه و کثیر المعونه" مومن در مصرف به کم بسنده می کند و در تولید و کمک به جامعه به کم قانع نمی شود. (قطعا تولید صرفا تولید اقتصادی و تولید ثروت نیست اما بارزترین مصداقش همین است) بهترین اسوه هم خود مولاست که آن همه چاه حفر کرد و آن همه نخل کاشت اما در مصرف آن چنان اهل زهد بود که میدانیم. خداوند همه و خصوصا امت حزب الله را از شر روحیه سرمایه داری مصون بدارد. سیدمحمدمهدی شفیعی #یادداشت @smmshafie

بسم الله ماجرای این مرحله از نبرد مستضعفین با مستکبرین در بخش سخت و فیزیکی آن ظاهرا تمام شد اما در بخش دیگری تازه آغاز شده و آن جبهه، جبهه‌ی روایت‌ها است. حالا وقت روایت حماسه است‌. حماسه حماسه حماسه چیزی که حتی در اوج اوقات سوگ هم ما را زنده و سرپا نگهداشته است. من گمان می‌کنم برای این نبرد به ۲ چیز در ۳ بستر نیاز داریم. اما آن ۲ چیز: ۱. تولید و بازتولید ادبیات لازم برای روایت حماسه اخیر ۲. بهره مندی از ظرفیت فرم در اقسام مختلف و متنوع آن (از متون تحلیلی گرفته تا فرم‌های هنری مثل شعر و گرافیک و...) و اما آن ۳ بستر: ۱. مخاطب داخلی. شاید برای این مخاطب عمومی ترین ادبیات لازم، ادبیات دفاع از هویت ملی و مرزهای هویتی باشد. هرچند به هیچ‌وجه نباید ادبیات اسلامی و جهان‌وطنی را نادیده گرفت. برای مخاطب داخلی از فرم‌های مختلف می‌توان بهره برد اما طبعا بیش از همه چیز به هنر نیاز داریم و احتمالا گره‌خوردگی شعر با حماسه بسیار موثر باشد. ۲. جهان اسلام. فرصت بزرگ جمهوری اسلامی امروز این است که در ازای معرکه‌ی مبارزه با دولت‌های منفعل مسلمان، قهرمان بزرگ ملت‌های مسلمان و بلکه امت اسلام باشد. امروز مساله‌ی فلسطین بیش از همیشه مساله‌ی جهان اسلام است و پرچم‌داری دفاع از این مردم مظلوم مسلمان جایگاهی است که نفوذ جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی را در دل‌های مسلمانان جهان تقویت و تثبیت خواهد کرد. فرصتی که شاید در تمام این سال‌ها هیچ‌گاه اینقدر مهیا نبوده. برای مخاطب متنوع جهان اسلام نیز باید متنوع تولید ادبیات کرد.(از دشمنی با یهود گرفته تا دفاع از مسلمانان و حتی منطق وحدت اسلامی که امروز شیعه پرچمدار عملی و واقعی آن است) در این بخش احتمالا بهره‌مندی از آثار گرافیکی، متن‌های کوتاه توییتری و مانند آن مفیدتر است و در این قسمت نقش هم استانی های عرب خوزستانی من می‌تواند خیلی پررنگ باشد. ۳. آزادی خواهان جهان. امروز تقابل اسرائیل و فلسطین بیش از همیشه مرزبندی دو جبهه مستکبرین و مستضعفین را در عالم معیّن و پر رنگ کرده. در سکوت و انفعال قریب به اتفاق دولت‌ها و حکومت‌های دنیا، جمهوری اسلامی می‌تواند بیش از قبل رهبری دل‌های مستضعفین در همه جای عالم را عهده‌دار شود. تاکید بر ابعاد انسانی و ظلم ستیزانه‌ی ماجرا در این بخش بسیار راهگشاست و طبعا باز هم آثار گرافیکی و متن‌های کوتاه در زبان‌های مختلف بسیار لازم هستند. سیدمحمدمهدی شفیعی #یادداشت https://eitaa.com/joinchat/344064018Ce1550fc303