eitaa logo
سرباز نبرد نرم
25.1هزار دنبال‌کننده
1.2هزار عکس
419 ویدیو
51 فایل
مطالب راجع به مباحث روز را که حاصل نیم قرن خاطرات سیاسی از دوران مبارزات انقلاب اسلامی تا به امروز هست، حتما بخوانید. در غیر این صورت از گزینه‌ی خروج استفاده فرمایید تا الکی دلخوش به آمار بالای اعضا نباشیم. نویسنده ✍ @darentezareaanlahzeh
مشاهده در ایتا
دانلود
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۱ بسم الله الرحمن الرحيم من یحیی هستم، فرزند پناهنده‌ای که غربت را به وطن موقتی تبدیل کرد و رؤیا را به مبارزه‌ای ابدی. الان که این کلمات را می‌نویسم تمام لحظات زندگیم را به یاد می‌آورم از کودکیم در میان کوچه‌ها تا سال‌های طولانی زندان و هر قطره خونی که روی خاک این سرزمین ریخته شد. من در سال ۱۹۶۲ در اردوگاه خان یونس به دنیا آمدم زمانی که فلسطین خاطره‌ای تکه پاره و نقشه‌ای فراموش شده بر روی میز سیاستمداران بود. من مردی هستم که زندگیم در میان آتش و خاکستر شکل گرفت و زود فهمیدم که زندگی زیر سایه اشغال چیزی جز زندان دائم نیست. از کودکی دریافتم که زندگی در این سرزمین عادی نیست و هر کس که اینجا به دنیا می‌آید باید در قلبش سلاحی شکست ناپذیر حمل کند و بداند که راه آزادی طولانی‌ست. ادامه دارد... قسمت ۰۰۲ قسمت ۰۰۳ قسمت ۰۰۴ قسمت ۰۰۵ قسمت ۰۰۶ قسمت ۰۰۷ قسمت ۰۰۸ (پایان) @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۲ وصیت من به شما از همین جا شروع می‌شود از آن کودکی که اولین سنگ را به سمت اشغالگر پرتاب کرد و آموخت که سنگ‌ها اولین کلماتی هستند که در برابر جهانی که در برابر زخم ما سکوت می‌کند، بیان می‌کنیم. در خیابان‌های غزه آموختم که انسان نه با سن و سال بلکه به آنچه برای وطنش انجام می‌دهد سنجیده می‌شود. و این چنین بود زندگی من: زندان‌ها و نبردها دردها و امیدها. اولین بار در سال ۱۹۸۸ به زندان افتادم و به حبس ابد محکوم شدم اما هرگز راهی برای ترس پیدا نکردم. در آن زندان‌های تاریک در هر دیوار پنجره‌ای به افق دور می‌دیدم و در هر میله‌ای نوری که راه آزادی را روشن می‌کرد. در زندان آموختم که صبر فقط یک فضیلت نیست بلکه یک سلاح است سلاحی تلخ مانند کسی که قطره قطره دریا را می‌نوشد. وصیت من به شما این است از زندان نترسید زندان فقط بخشی از راه طولانی ما به سوی آزادی است. زندان به من آموخت که آزادی فقط یک حق سلب شده نیست بلکه ایده‌ای است که از درد متولد می‌شود و با صبر صیقل میخورد. ادامه دارد... قسمت ۰۰۱ @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۳ زمانی که در معامله‌ی وفاء الاحرار در سال ۲۰۱۱ آزاد شدم، همان آدم قبلی نبودم، قوی‌تر شده بودم و ایمانم به این موضوع بیشتر شده بود که آنچه ما انجام می‌دهیم فقط مبارزه‌ای گذرا نیست بلکه سرنوشتی است که آن را تا آخرین قطره خونمان به دوش می‌کشیم. وصیت من این است که به سلاح و به کرامتی که قابل مصالحه نیست و به رویایی که هرگز نمی‌میرد پایبند بمانید، دشمن می‌خواهد ما از مقاومت دست برداریم و مسئله ما را به مذاکراتی بی‌پایان تبدیل کند. اما من به شما می‌گویم در مورد چیزی که حق شماست مذاکره نکنید. آنها بیشتر از سلاح شما، از ایستادگی شما می‌ترسند. مقاومت فقط سلاحی که در دست داریم نیست بلکه عشقی‌ست که به فلسطین در هر نفسی که می‌کشیم داریم. اراده‌ای‌ست که می‌خواهیم بمانیم با وجود محاصره و تجاوز. ادامه دارد... قسمت ۰۰۱ قسمت ۰۰۲ @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۴ وصیت من این است که به خون شهدا وفادار بمانید به کسانی که رفتند و این راه پر از خار را برای ما گذاشتند. آنها راه آزادی را با خونشان هموار کردند. پس آن فداکاری‌ها را در حساب سیاستمداران و بازی‌های دیپلماتیک به هدر ندهید. ما اینجا هستیم تا کاری که پیشینیان آغاز کردند را ادامه دهیم و هرگز از این راه منحرف نخواهیم شد هر چقدر هم که برای ما هزینه داشته باشد. غزه پایتخت مقاومت بود و خواهد ماند و قلب فلسطین که هرگز از تپش نمی‌افتد حتی اگر زمین بر ما تنگ شود. ادامه دارد... 👈 پیوند سایر بخش‌های وصیتنامه @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۵ زمانی که رهبری حماس را در غزه در سال ۲۰۱۷ به عهده گرفتم، فقط یک انتقال قدرت نبود بلکه ادامه مقاومتی بود که با سنگ شروع شد و با تفنگ ادامه یافت. هر روز درد مردمم را زیر محاصره احساس می‌کردم و می‌دانستم هر قدمی که به سوی آزادی برمی‌داریم هزینه دارد اما به شما می‌گویم هزینه تسلیم شدن بسیار بیشتر است. برای همین به زمینتان مانند ریشه‌ای که به خاک چسبیده پایبند بمانید هیچ بادی نمی‌تواند مردمی را که تصمیم به زندگی گرفته‌اند از ریشه بکند. ادامه دارد... 👈 پیوند سایر بخش‌های وصیتنامه @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۶ در نبرد طوفان الاقصی من فقط فرمانده‌ی یک گروه یا جنبش نبودم بلکه صدای هر فلسطینی بودم که رویای آزادی داشت. ایمان من این بود که مقاومت فقط یک گزینه نیست بلکه وظیفه است. می‌خواستم این نبرد صفحه جدید.ْ در کتاب مبارزه‌ی فلسطینی باشد؛ جایی که همه جناح‌ها متحد شده و همه در یک سنگر بایستند در برابر دشمنی که هرگز بین کودک و پیر، یا بین سنگ و درخت تفاوتی قائل نشده است. طوفان الاقصی نبردی برای ارواح بود پیش از اجساد و برای اراده پیش از سلاح. آنچه به جا گذاشتم میراث شخصی نیست بلکه میراث جمعی است برای هر فلسطینی که رؤیای آزادی داشت؛ برای هر مادری که فرزند شهیدش را روی شانه‌هایش حمل کرد. و برای هر پدری که با تلخی برای دخترش که با گلوله‌ای خیانتکارانه کشته شد، گریست. ادامه دارد... 👈 پیوند سایر بخش‌های وصیتنامه @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۷ وصیت آخرم این است که همیشه به یاد داشته باشید که مقاومت بی‌معنا نیست و فقط گلوله‌ای که شلیک می‌شود نیست بلکه زندگیست و زندگی با شرافت و کرامت زندگی می‌شود. زندان و محاصره به من آموخت که نبرد طولانیست و راه سخت؛ اما همچنین به من آموخت که مردمی که تسلیم را نمی‌پذیرند معجزه‌هایشان را با دستان خودشان می‌سازند. منتظر نمانید که دنیا به شما عدالت بدهد من زندگی کرده‌ام و دیدم که دنیا در برابر درد ما سکوت می‌کند؛ منتظر عدالت نباشید بلکه خودتان عدالت باشید. رؤیای فلسطین را در قلب‌هایتان حمل کنید و از هر زخمی سلاح بسازید و از هر اشکی چشمه امید. این وصیت من است سلاحتان را کنار نگذارید سنگ هایتان را دور نیندازید شهدایتان را فراموش نکنید و بر سر رؤیایی که حق شماست معامله نکنید. ما اینجا میمانیم در سرزمینمان در قلب هایمان و در آینده فرزندانمان. ادامه دارد... 👈 پیوند سایر بخش‌های وصیتنامه @snn313
وصیتنامه یحیی سنوار ۰۰۸ (آخر) شما را به فلسطین وصیت می‌کنم، به زمینی که تا مرگ عاشقش بودم و به رویایی که آن را روی شانه‌هایم مثل کوهی که هرگز خم نمی‌شود حمل کردم. اگر من سقوط کردم شما با من سقوط نکنید بلکه پرچمی را که هرگز سقوط نکرده است به دوش بگیرید و از خون من پلی بسازید تا نسلی که از خاکستر ما متولد می‌شود قوی‌تر باشد. فراموش نکنید که وطن فقط داستانی نیست که نقل شود بلکه حقیقتی است که باید زندگی کرد و در هر شهیدی که از رحم این زمین متولد می‌شود هزار مقاوم به دنیا می‌آید. اگر طوفان بازگشت و من در میان شما نبودم بدانید که من اولین قطره در امواج آزادی بودم و اینکه من زنده ماندم تا شما را ببینم که مسیر را ادامه می‌دهید. خاری در گلوی شان باشید سیلی که عقب نشینی نمی‌شناسد و آرام نمی‌گیرد؛ تا زمانی که جهان اعتراف کند که ما صاحبان حق هستیم و فقط اعدادی در اخبار نیستیم. برادر شما؛ یحیی ابراهیم السنوار پایان 👈 پیوند سایر بخش‌های وصیتنامه @snn313
هنر هفتم توان تصور سنوار را هم ندارد چه رسد، تصویرش. @snn313
EY DASHTE LALEH KHIZ MAZANDARAN SALAM.mp3
زمان: حجم: 3.96M
من از جاده‌ی هراز هزار خاطره دارم؛ کمتر کسی می‌داند تقدس این جاده را؛ بی حکمت نیست که اول و آخرش امام‌زاده دارد؛ وسطش یکی مثل حسن زاده دارد؛ یک زمانی آن جاده مخور ترانزیتی آسمان بود، خوزستان، تهران، مازندران. گلهای بسته بندی خونین در جعبه‌هایی که با پرچم سه رنگ زینت داده شده بودند. یاد آن روزها افتادم که آهنگران می‌خواند: ای دشت لاله خیز مازندران سلام.. سالهاست که ما توانمان را از نیروگاه نکا می‌گیریم و اگر به ما بگویند تنها شهری که امام در وصیتنامه نام بردند کدام است، اسم آمل خودنمایی می‌کند. و اما این جاده همچنان عطر شهید می‌دهد و شاید نام آسمانیِ جاده‌ی هراز در آسمانها طریق الاستشهاد باشد. این را به یاد هم نوشتم. @snn313
اگر طوفان الاقصی هیچ ثمره‌ای نداشته باشد مگر معرفی اسطوره‌ای به نامِ یحیی السنوار، فلسطین پیروز این نبردِ نابرابر است. eita 👉 @snn313
دندانهای یحیی السنوار نه ارتودونسی شده بود و نه لمینت داشت. ولی او چهره‌ی برگزیده‌ی سال و قرن و ابد شد. دوباره باطن بر ظاهر پیروز شد و زیبایی ایمان بر قامت انسان جلوه کرد و راستش را بخواهید تفسیر «احسن التقویم» همین است که گفتیم. نه انحنای ابرو و لطافت لب و طراوت طره. eitaa 👉 @snn313