می كِشم خویش را به رویِ زمین  گـاه بـر سیـنـه گاه بـر زانـو  ای عصـایِ شكستـه بعـد از تـو  كـمكـم كـرده بیـشتـر، زانـو  چنـدمـیـن بـار می شود یـادِ  شـبِ دامــادیِ تــو افـتـادم  فـرصتی بـود و بعدِ عـمری شرم  بـر جـمـالِ تـو بـوسه می دادم  حیـف دیـگر نـمـی شود بـوسید  از لبـانی كه چـاك خـورده پـسر  وای بـر مـن چـرا مـحـاسـنِ تو؟  ایـنقـدر روی خـاك خـورده پسر  گـفتـه بـودی زمـانِ پـیـریِ مـا  آب هـم در دلـم تـكـان نـخـورد  تـا تـو هستـی و تـا عمویـت هست  بـاد حتـی به دخـتـران نـخـورد  خـواستـم رویِ پـایِ خـود خیـزم  بـاز هـم بـا سـرم زمـیـن خوردم  كــمــرم را بــگـیـر مـانـنـدِ  چــادرِ مــادرم زمـیـن خـوردم  زِرِه و خـود و زیـن و تـیـغـت را  زیـرِ پـایِ سـپـاه مـی بـیـنـم  چقـدر چهره ات عـوض شده است  نـكـنـد اشـتـبـاه مـی بیـنم  هـمـه تقصیرِ تـوست سمتِ حـرم  كِـل كِشیدنـد، بـعد خنـدیدنـد  بـعـدِ پـنجـاه و چنـد سال اینجا  عـاقبـت قـدِّ عـمـه را دیـدنـد  زحـمـتِ مـجـتـبی و بـابـایت  رفـتـه بـر بـاد غصه ام كـم كـن  پـیـشِ ایـن چشمـهایِ نـا مَحـرم  مـعجـرِ عمه را تـو مـحكـم كـن  كاش مـی شد سَرت یكی مـی گفت  زیـرِ ایـن ضربه هـا كَـمَش نكنیـد  آه ای نـیـزه هـا مـیـانِ حــرم  خـواهـرش هست دَرهَـمش نكنیـد  (حسن لطفی)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

گیسو به خاک می کشی ای مصطفای من  پای تنت به لرزه فتاده ست پای من  قرآن من ورق ورق افتاده ای به خاک  ذبح عظیم من شده ای در مِنای من  در خون جاری از تن خود دست و پا مزن  ای وسعت ضریح تنت کربلای من  از بس صدا زدم ولدی حنجرم گرفت  شاید محل دهی تو به سوز صدای من  هرگز مجال نیست سخن با دهان پُر  خون لخته مانع است بخوانی برای من  آئینه بودی آینه بندان شدی علی  زهرا و حیدر و نبی، مجتبای من  از بس که نیزه خورده، تنت وا شده ز هم  ای پیکر سوا شده و جابجای من  خون محاسنم همه بر گردنت پسر  از بس که بوسه ات زدم این شد حنای من  (حسین قربانچه)  #مرثیه_علی_اکبر علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

درحنجره ی زخم زمین علقمه می سوخت  یک کرببلا خاک چه بی واهمه می سوخت  می ریخت نمک، زخم به داغ دل مردی  از مرثیه ی سرخ گلو زمزمه می سوخت  یک سو تن ساقی به روی دشت پر از تیر  مشک وعلم و آب به یک سو -همه می سوخت  دیوان بلا مهلکه را تبرئه می کرد  پرونده احساس در این محکمه می سوخت  وقتی که علمدار چو شمعی شده بود آب  انگار که یک باردگر فاطمه می سوخت  زنجیر نگاهی گره می خورد به خیمه  هر ضربه که می خورد به فرقی، قمه می سوخت  درخیمه غم دلهره می کشت زنی را  آنگاه که کردند پراز خون بدنی را  برچشم گلی، هاله ای از خار نشسته  یا خار تنی بین نمکزار نشسته  نه، اشک شفق نیست از این منظره شاید  خون دل زهراست که بربار نشسته  قدری کمکم کن که شوم راست ببینم  سقای حرم نیست، نه ...انگار نشسته  رخساره ی ماهم  چقدر خاک گرفته  تصویر به چشمم چقَدَر تار نشسته  ای کاش که می شد سر آن تیر درآید  تیری که به چشمان علمدار نشسته  سردار سلحشور سپاه حرم من  پای سر تو چند خریدار نشسته   حالا که شکستی زفراقت کمرم را  بی تو چه بگویم تو بگو اهل حرم را  (رضا دین پرور)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

دل داده ام به نغمه ی ادرک اخای تو  با من چه کرد شور برادر بیای تو  ای مسجد وفا بدنت، روی خاک ها  گلدسته است یا که دو تا دست های تو  دست تو روی دست من و جبرییل هم  آورده است بال پریدن برای تو  با تو چه کرد دیدن قد دوتای من  با من چه کرد دیدن فرق دوتای تو  هارون من چگونه شکافد در این دیار  دریای غصه های دلم بی عصای تو  دیگر بس است گفتن روحی لک الفدا  دیدی که مستجاب شد آخر دعای تو  در پیش خیمه گفته ام" إرکب بنفسی انت"  یعنی که بی مبالغه جانم فدای تو  یک چشمه آب اگر که میان خیام بود  صد چشمه خون نبود کنون زیر پای تو  از خنده ها بلند شده های های من  از گریه ام بلند شده های های تو     (عطیه سادات حجتی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

خوردی زمین و حیثیت لشکرم شکست  اصلی ترین ستون خیام حرم شکست  فریاد های «انکسری» بی دلیل نیست  در اوج درد تکیه گه آخرم شکست  از ناله های «یا ولدی» در کنار تو  معلوم شد که باز دل مادرم شکست  درد مرا فقط پدرم درک می کند  دیدم چگونه بال و پر جعفرم شکست  ساق عمود در سر تو گیر کرده است  نعره زنم که وای سر حیدرم شکست  تو در میان علقمه از پا نشستی و  در بین خیمه ها سپر خواهرم شکست  وقتی عمود خیمه کشیدم سکینه گفت:  دیدی غرور ساقی آب آورم شکست  آن شب که سوخته ها همه دور زینب اند  گوید عمو کجاست ببیند سرم شکست  وقتی شتاب سیلی و مرکب یکی شدند  هر جفت گوشواره، زیر معجرم شکست  (قاسم نعمتی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

مشک برداشت که سیراب کند دریا را  رفت تا تشنگی‌اش آب کـند دریا را  آب روشن شد و عکـس قمر افتاد در آب  ماه می‌خواست که مهتاب کند دریا را  تشنه می‌خواست ببیند لـب او را دریا  پس ننوشید که سیراب کند دریا را  کوفه شد علقمه، شقّ القمری دیگر دید  ماه افتاد که محراب کند دریا را  تـا خجالت بکشد، سرخ شود چهره آب  زخم می‌خورد که خوناب کند دریا را  ناگهان موج برآمد که رسید اقیانوس  تا در آغوش خودش خواب کند دریا را  آب مهریّه ی گل بود والّا خـورشید  در توان داشت که مرداب کند دریا را  روی دست تو ندیده است کسی دریا را  چون خدا خواست که نایاب کند دریا را  (سید حمید رضا برقعی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 تا نور قمر هست به سر، سایه سری هست  هر جا که علم رفته به بالا، خبری هست  هر جا که خط و خال و قد و قامت و ابروست  دنبال سرش چشم و نگاه و نظری هست  وقتی که تو را پور اباالغوث نوشتند  یعنی که برای دل زهرا ثمری هست  گفتند تو را کاشف کرب دل ارباب  با بودن تو از غم و غصه اثری هست؟  تا پشت و پناهش تویی قامت نکند خم  تا هست علمدار کنارش، کمری هست  یک لحظه کنار تو دل خیمه نلرزید  عباس اگر هست، یقینا سپری هست     (حسین ایزدی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

وقتی برای نام تو تصویر می کشم  باور نمی کنم که فقط شیر می کشم  تو شیر بیشه ای و برای جواب خلق  عباس را به صفحه ی تفسیر می کشم  دائم نگاه مهر تو با دوستان بوَد  چون دشمن است دست تو شمشیر می کشم  تنها به لطف چشم تو باید اگر شبی  یک یا حسین از ته دل سیر می کشم  از خاطرات کودکی ام عکس یک علم  با حلقه های کوچک زنجیر می کشم  سر تا سر وجود من اشک است، آفتاب  پای تو هرچه مانده به تبخیر می کشم  وقتی زبان اشک تو را درک می کنم  مشک و لبان تشنه و یک تیر می کشم  آن صحنه ای که از روی زین واژگون شدی  مثل غروب واقعه دلگیر می کشم  (محسن عرب خالقی)   #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 دلی به وسعت پهنای عرش بالا داشت  لبی به وسعت مهریه های زهرا داشت  کنار علقمه در سجده گاه چشمانش  نداشت هیچ کسی را فقط خدا را داشت  اگر چه قطره آبی میان مشک نبود  ولی کرانه­ ی چشمش هزار دریا داشت  هدر نرفت ز پرتاب چله ها، تیری  امیر علقمه از بس که قدّ و بالا داشت  همین که در وسط گیر و دار افتاد  عمودی آمد و فرقش شکست تا جا داشت  درست وقت نزولش؛ همه نگاه شدند  رشید بود و زمین خوردنش تماشا داشت  حسین بود و علی اصغر شهید شده  کنار علقمه اما هنوز سقا، داشت...  (علی اکبر لطیفیان)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

اهل عالم هنر ار خصلت عباس من است  عشق در سایه شخصیت عباس من است  منم آن یار امین حامی دین ام بنین  هرچه دارم همه از دولت عباس من است  همسرم شیر خدا و پسرانم همه شیر  شیر مردان وله از صولت عباس من است  در شب چاردهم، ماه که پرنورتر است  عکسی از نیم رخ صورت عباس من است  هنر آن نیست که لب تشنه بمیری به کویر  هنر آن است که در طینت عباس من است  تشنه لب داخل دریا شد و عطشان برگشت  این همان قطره ای از همت عباس من است  غیرت الله علی بی بدل است، اما گفت  بدل غیرت من غیرت عباس من است  نه فقط یثرب و شامات و نه ایران و عراق  کرده کاری همه جا صحبت عباس من است  هر کسی را نتوان باب الحوائج گفتن  به حقیقت قسم این شهرت عباس من است  کوهها شد متحیر به ثبات قدمش  سروها در عجب از قامت عباس من است  جثه اش گر چه ز شمشیر جفا کوچک شد  این بزرگی است، که از عزت عباس من است  قدرت آن نیست به یک حمله سپاهی بکشی  قدرت لم یزلی قدرت عباس من است  یا علی گفت و امان نامه ز دشمن نگرفت  دین فروشی بری از ساحت عباس من است  هی نگویید چرا ام بنین پیر شده  سبب حالت من حالت عباس من است  دستهای پسرم گشته قلم در لب آب  صفحه سینه پر از محنت عباس من است  این شنیدم زده فریاد، غریبم مولا  غصه قلب حسین غربت عباس من است  (ولی الله کلامی زنجانی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

پيچيده در فضاي حرم بانگ آب، آب    بسته چو خصم بر حرم بوتراب، آب  در وادي عطش زده، دريا خروش داشت    اما به چشم تشنه لبان شد سراب، آب  آواي العطش به ثريا رسيده بود    از سوز قصه آمده در پيچ وتاب، آب  فرياد استغاثه ي طفلان بلند بود    از روي تشنگان ز خجالت شد آب، آب!  عباس، اين شرار عطش را کند خموش    در خيمه ها رساند اگر با شتاب، آب  آن ماه هاشمي چو به دريا نهاد پاي    الماس نور سفت از آن ماهتاب، آب  در التهاب داغ عطش بر لب فرات    از حنجري فسرده شنيد اين خطاب، آب:  اي روسياه! حنجر خشکيده ي حسين    ميسوزد از براي تو و، شد کباب آب!  پژمرده نوگلان حسيني ز تشنگي    از روي تشنگان حرم رخ متاب، آب!  اين خيل تشنگان همه از آل کوثرند    فردا چه ميدهي تو به زهرا جواب، آب؟!  بيرون شد از فرات، ابوالفضل با شتاب    رو سوي خيمه‌هاست، بر او هم رکاب، آب  آنجا که تير خصم، تن مشگ را دريد    ساقي فسرده گشت و گرفت اضطراب، آب  با آن همه اميد، دگر نااميد شد    ساقي چو ديد ريخت از آن مشک آب، آب  با ياد کام تشنه‌ي طفلان در حرم    لب تشنه داد جان و نخورد آن جناب، آب  در دشت کربلا گذري کن، هنوز هم    پيچيده در فضاي حرم بانگ آب، آب  (مهدی حسینی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

دیدمت در بین گودالی و غمگین می شوی  در میان حوض خون رفتی و رنگین می شوی  گاه زیر چکمه ها هستی و سنگین می شوی  گاه با سرنیزه ها بالا و پائین می شوی  شمر بد ذات آمد و پنجه به مویت کرد وای  آنقدر زد با لگد تا پشت و رویت کرد وای  خنجر کندش همین که بر رگ چهارم نشست  بعد از آنکه چند تا از استخوان هایش شکست  سر شد از پیکر جدا و بر نوک نیزه نشست  لات های کوفه در خیمه همه معجر به دست  دختران پاک را با ضرب سیلی می زدند  صورت خورشید ها را رنگ نیلی میزدند  (حسین قربانچه)  #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

نوشته اند سنان ها به تو امان ندهند  نوشته اند که ره را به تو نشان ندهند  نوشته اند به یک دیده بنگری همه را  نوشته اند دو روزن به آسمان ندهند  نوشته اند خودت جذبه باش و حکم بران  نوشته اند به این تیرها کمان ندهند  اگر تمامی این رودها تنور شوند  نوشته اند تو را مثل آب نان ندهند  چه مختصر شده ای ای رشید سایه فروش  نگفته ای که به ما هیچ سایه بان ندهند  ز بس شکفته شدی لحظه ای گمان بردم  قرار شد که سرت را به نیزه بان ندهند  لبم نمیرسد این تیرها مزاحم ماست  چرا که فاصله ها بوسه را توان ندهند  نوشته اند که بر نی عمامه دار شوی  تو عالمی و به عالم جز این نشان ندهند  عمو به دیده ی طفلان همیشه سنگین است  خدا کند که سرت را به این و آن ندهند  خبر چو کاسه ی لرزان لب به لب چرخید  خدا کند خبرت را دوان دوان ندهند  نوشته اند که در یک ضریح جا نشویم  به یک مدار دو سیاره را عنان ندهند  گران فروش ترین مردمان دنیایند  که ساقی ام بگرفتند و آبمان ندهند  (محمد سهرابی)  #مرثیه_حضرت_عباس علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

اولي سنگ بر سر و رو زد  قبضه يِ دشنه را به ابرو زد  دومي نيزه اي به پهلو زد  پيرمردي عصا به بازو زد  چقَدَر دوره كرده اند تورا  چند صد قطعه كرده اند تورا  قامتِ من خميده شد اي واي  يا غياثت شنيده شد اي واي  پيكر ِ تو دريده شد اي واي  سرت از تن بريده شد اي واي  تا كه يك نيزه بر دهانت خورد  مادرت دست را به پهلو بُرد  گرگها ريخته اند رويِ سرت  همه زوزه كشان به دور و برت  لخته خون ميچكد ز بال و پرت  يكنفر هم نشسته بر كمرت  پشت و رويت نموده چندين بار  خنجرش كُند ميبُرَد انگار  بُرد انگشتر ِ تورا خولي  زرهِ پيكر تورا خولي  تا به كوفه سر ِ تورا خولي  معجر ِ خواهر تورا خولي  تا به گودال دلبرم جان داد  همه يِ چشم ها به من افتاد  تا كه صد تير در تنت جا شد  باز از دور شمر پيدا شد  ارباً اربا دوباره معنا شد  بر سر ِ غارت تو دعوا شد  نيزه داران مقابلت هستند  پلك نيمه باز ِ تورا بستند  پيكرت بود و يك جهان نيزه  از زمين تا به آسمان نيزه  حرمله تير زد سنان نيزه  ميخورد بر لب و دهان نيزه  نامرتب شده ست اعضايت  خس خس افتاده در نفسهايت  (سيد پوريا هاشمی)  #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

باور نمی کنم سر نیزه سرت بُود  این تکه پاره ها به زمین پیکرت بُود  باید کفن به وسعت صحرا کنم تو را  هر جا نظاره میکنم بدن اطهرت بُود  باور نمی کنم که تو باشی برادرم  تنها میان دشمن دون خواهرت بُود  حالا که روی نیزه شدی پس نگاه کن  باران خنجر است که بر حنجرت بود  باور نمی کنم که به انگشت ساربان  ای جان من فدای تو انگشترت بُود  حتی ز خواهرت تو مکن این سوال را  پس خواهرم چه شد که چنین معجرت بُود  باور نمی کنم که دو دست کنار آب  دستان ساقی حرم لشگرت بُود  باور نمی کنم که به دستان خونی ات  شش ماهه ی بریده گلو اصغرت بُود  ای از قفا بریده سرت را عدوی تو  سمت کدام خیمه نگاه ترت بُود  باور نمی کنم که تو تسبیح وا شده  این پیکر تنیده به خون اکبرت بُود  قدری اذان بگو که نگویند خارجی است  زیرا کنار رأس تو پیغمبرت بُود  در این طرف نظاره مکن ای برادرم  آتش گرفته موی سر دخترت بُود  باور نمی کنم که به گودال قتلگاه  این خانم خمیده ترین مادرت بُود  (میلاد یعقوبی)  #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

ته گودال تمام بدنش می سوزد  خواهری دید عقیق یمنش می سوزد  نیزه ها زیر حرارت همگی ذوب شدند  بی سبب نیست جراحات تنش می سوزد  کربلا ملک خودش بود، غریبی این جاست  چه غریبانه کسی در وطنش می سوزد  بی هوا نیزه ای آمد، همه مبهوت شدند  بعد آن نیزه گمانم دهنش می سوزد  ماجرای ته گودال مرا خواهد کشت  دل من بیشتر از لب زدنش می سوزد  گیرم اصلاً کفنی بر تن او پوشیدید  قطعاً از داغی صحرا کفنش می سوزد  عصر شد، کرب و بلا مثل مدینه شده بود  بانویی گوشه ای از پیرهنش می سوزد  پشت در یا ته گودال چه فرقی دارد؟  هر کسی ذوب علی گشت (من)ش می سوزد  (حسین ایزدی)  #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 نگران بودم از این لحظه و آمد به سرم  زینب و روز وداع تو!؟ امان از دل من  این همه رنج و بلا دیدم و چشمم به تو بود  تازه با رفتنت آغاز شده مشکل من  شوق دیدار، تو را می‌کِشد اینسان، اما  ای همه هستی زینب! کمی آهسته برو  تو قرار است به میدان بروی ... آه ! ولی  جان من آمده بر لب، کمی آهسته برو  خواستی پیرهن کهنه چرا یوسف من؟  گرگ‌های سر راه تو چه دینی دارند؟  این جماعت سرشان گرم کدام اسلام است؟  که از آیینۀ پیغمبرشان بیزارند  تو که از روز تولد شدی آرامِ دلم  نرو اینگونه شتابان و نکن حیرانم  بوسه‌ای زیر گلویت زده‌ام اما باز  بروی، می‌روم از حال، خودم می‌دانم  با تو آمد دم میدان دل آواره‌ی من  پر زد انگار در این فاصله روح از بدم  من که بی عطرت از اول نکشیدم نفسی  می‌شود از تو مگر جان و دلم! دل بِکَنم؟  روی تل بودم و دیدم که چه تنها شده‌ای  نیزه دیدم که به دستان غریبت مانده  همه رفتند، همه ... قاسم و عباس و علی  نه برای تو زهیرت، نه حبیبت مانده  سنگ در دست همه آمده‌اند استقبال  مومنانی که به تو نامه نوشتند حسین!  در پی کوثر و جنات، ... پیِ ریختنِ  خون آقای جوانان بهشتند حسین!     دیدم از نور خدا گفتی و آغوش نبی  ولی آواز تو را هلهله ها نشنیدند  سنگدل‌ها به خیام تو نظر می‌کردند  سنگ‌ها صورت زیبای تو را بوسیدند     زینت دوش نبی را به چه حالی دیدم  خون پیشانی بر صورت او جاری بود  غیر از این صحنه اگر هیچ نمی‌دید دگر  کار زینب همه‌ی عمر عزاداری بود     تو رجز خواندی و دیدم همگی لرزیدند  یا علی گفتی و دیدم که چه غوغایی شد  کاش عباس و علی اکبرت اینجا بودند  صحنۀ رزم تو لب تشنه! تماشایی شد     هر چه از خیبر و از بدر شنیدم، دیدم  هر کس از خوردن یک تیغ تو بر خاک افتاد  با خدا، عالم و آدم به تماشا بودند  ناگهان ناله‌ای از عرش در افلاک افتاد     مادرت فاطمه بود آه کشید از ته دل  تا تو را دید چنین از سر زین افتادی  من ندیدم که چه شد کارِ تن و آن همه تیر  چشم بستم به خدا! تا به زمین افتادی     ناگهان معرکه‌ی دور و برت ساکت شد  کاش دست از سرت ای دلبر من بردارند  چیست در دست سیاهی؟ نکند ...! یازهرا !  یعنی این مردم بی‌رحم چه در سر دارند؟     آن سیاهی به تو نزدیک شد و زانو زد  چشمهای من از این صحنه سیاهی رفتند  (قاسم صرافان)  #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

 تو می روی و دل من دوباره می ریزد  و خواهر تو به راهت شراره می ریزد  خدا کند که بمیرم نبینمت تنها  غریبی تو به جانم شراره می ریزد  مرو که بوسه ای از زیر حنجرت چون آب  به روی آتش این غصه چاره می ریزد  تو سیب سرخ بهشت خدایی و دارد  ز پیکر پر زخمت عصاره می ریزد  مسیر آمدنت تا خیام خونین است  ز بسکه از زرهت خون، هماره می ریزد  مرو که بعد تو تنها به جرم یک بوسه  عدو به روی سرم بی شماره می ریزد  مرو که بعد تو از نیزه ها و نعل ستور  به خاک، پیکر تو پاره پاره می ریزد  پس از تو در پی طوفان دست هایی سرد  ز گوش دخترکان گوشواره می ریزد  کسی که زینتی از خیمه عایدش نشود  به پشت خیمه سر شیرخواره می ریزد  (محمد علی بیابانی)   #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

هوا گرفت، زمین و زمان مکدّر شد  و عمق فاجعه با خاک و خون برابر شد  و آن حقیقت تلخی که پیش از آمدنش  در آسمان خداوند شد مقدّر... شد  نماز خواند وَ شن های بایر آن دشت  به بوی "حیّ علی..." تا ابد معطّر شد  نماز خواند وَ با آن نماز خونینش  پیام واقعه ی سرخ طفّ رساتر شد  چه ارباً ارباً تلخی... که پاره پاره تنش  در آن زمان که نَه ! تا قرن ها مکرّر شد  تمام شد... نَه ... این تازه اول کار است  زنی رسید وَ چشمان کربلا تر شد  زنی که دست به پهلو گرفته آمده است  سلام مادر پهلو شکسته! ... بهتر شد-  -که آمدی ... که مرا همره خودت ببری  که با حضور تو این لحظه باصفاتر شد  صدا بزن: ولدی یا بُنَیّ یا ولدی  صدا بزن پسری را که ظهر بی سر شد  صدا بزن که جهان از خجالت آب شود  که با لبان ترک خورده ...تشنه پرپر شد  و باز هم پسرت را بگیر در آغوش  اگرچه یک شبه در خاک و خون شناور شد  (مطهره عباسیان)  #مرثیه_امام_حسین علیه السلام http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872

#اول_صبح_بگویید_حسین_جان_رخصت تا که رزق از کرم سفره ارباب رسد http://eitaa.com/joinchat/541982734C2fc5617872