♥️مهربان باش 🌼اما ازآدمهاي پرتوقع فاصله بگير ♥️مقياست را به هم مي زنند 🌼و حرمت مهرت را مي شكنند ♥️آنها حافظه ضعيفي دارند 🌼خوبي هارازودفراموش مي كنند @sofrehkareimaneh

•••┈•••┈•••✾~حُسَیْنْ~✾•••┈•••┈••• آروم آروم توی سینَم به‌پا کن خیمه‌ی غم رو داری حس می‌کنی یا نه صدا پای #محرم رو @sofrehkareimaneh

14 تیر : روز قلم بر صاحبان قلم و اندیشه مبارک باد قلم : زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است قلم، زبان دوم انسان هاست @sofrehkareimaneh

14 تیر : روز قلم بر صاحبان قلم و اندیشه مبارک باد قلم : زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است قلم، زبان دوم انسان هاست @sofrehkareimaneh

هیچ ثروتی با ارزش تر از حال خوب نیست الهی همیشه حال دلتون خوب ، خوب باشه تقدیم با بهترین آرزوها آخر هفته خوبی داشته باشید @sofrehkareimaneh

به یاد در گذشتگان با ذکر فاتحه و صلوات

هیچ ثروتی با ارزش تر از حال خوب نیست الهی همیشه حال دلتون خوب ، خوب باشه تقدیم با بهترین آرزوها آخر هفته خوبی داشته باشید @sofrehkareimaneh

معده خالی باعث کم خوابی می‌شود. خوردن شام سودمندتر از خوردن نهار است.🤔 زیرا در شب حرارت به داخل بدن می‌رود و هضم قوی‌تر می‌شود؛ بر خلاف روز که سردی به داخل و حرارت به سطح بدن می رود و غذا درست هضم نمی‌شود. اگر در هنگام شب در معده چیزی نباشد. حرارت بدن به جای آنکه به آن بپردازد، به رطوبت اصلی و غریزی بدن متوجه می‌شود و آن را خشک و لاغر می‌کند. به همین دلیل است که، هنگامی که معده خالی است، دچار کم خوابی می‌شویم. به کانال ما در ایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh

⭕️دوستان نشر بدید...به کانال ما در ایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh

لحظات معنوی اذان مغرب به افق آمل التماس دعا🤲 اللهم‌عجل‌لولیک‌الفرج ‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌ ‏به کانال مادروایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh به پیج اینستاگرام سفره کریمانه بپیوندید 👇👇 @sofreh_ckareimaneh

✿‍✵✨🍃🌸<❈﷽❈>🌸🍃✨✵✿‍ هـر شــ🌙ــب 🍃🍂داستــــان‌هـــای                    پنـــــدآمــــــوز🍃🍂 ┄┅═✼✿‍✵✿‍✵✿‍✼═┅┄ ما یه روز تصمیم گرفتیم با چند تا از دوستهای پدرم به مدت پنج روز بریم سفر بعد از کلی برنامه ریزی وسیله هارو جمع و جور کردیم و حدود ساعت سه بعد از ظهر زدیم به راه چند ساعتی توی مسیر بودیم که یکدفعه مامانم گفت فکر کنم وقتی کتری آب جوش رو از روی گاز برداشتم زیر گاز رو خاموش نکردم و باز مونده! همه مارو نگران کرد با این حرف بابام گفت به احتمال زیاد اشتباه میکنی بد به دلت راه نده، اما فقط گفت به احتمال زیاد و مطمئن نبود! حتی وقتی مادرم ازش پرسید بعد از اینکه سیگارت رو کشیدی پنجره آشپزخونه رو بستی یا نه حرفی نزد مادرم همش دلشوره داشت می‌گفت اگه شعله روشن مونده باشه چی؟ اگه باد بزنه و شعله رو خاموش کنه اگه یه موقع گاز قطع بشه و دوباره وصل بشه و شیر گاز باز مونده باشه ساختمون میره رو هوا خلاصه نگرانی پشت نگرانی همگی دلشوره گرفتیم و نمی‌تونستیم از مسیر لذت ببریم که بالاخره یه جا بابام فرمون رو کج کرد و دور زد و برگشتیم به طرف خونه رفتیم و دیدیم بله، شیر گاز رو نبسته بودیم و احتمال انفجار و هر اتفاق دیگه ای وجود داشته وقتی برگشتیم خونه دیگه شب شده بود و خسته بودیم و تصمیم گرفتیم فردا صبح دوباره راه بیفتیم بریم پنج روزمون شد چهار روز و یک روزمون رو از دست دادیم اما باقی اون چهار روز رو لذت بردیم بدون هیچ فکری و با خیال راحت خوش گذروندیم حالا فکر کن اگه برنگشته بودیم خونه و مسیر رو ادامه میدادیم و میرفتیم چه اتفاقی میفتاد؟ شایدم هیچ اتفاقی نمیفتاد اما همش فکرمون درگیر بود نصف ذهنمون مشغول اون شعله گاز بود که نبسته بودیم احتمال انفجار، احتمال آتش سوزی و هزار یک احتمال دیگه که راحتمون نمیذاشت درسته که همش احتمال بود اما همین احتمالات و درگیری ذهنی باعث میشد از لحظاتی که توی سفر بودیم لذت نبریم جالب اینکه وقتی رسیدیم اونجا یکی از دوستهای پدرم گفت منم فکر کنم در خونه رو قفل نکردم و همه خانوادشون تا پایان سفر نگران بودن که نکنه دزد خونشون رو بزنه و مدام فکرشون درگیر بود میدونی خیلی از آدم‌های این شهر یه در نبسته، یه شیر گازی که باز مونده توی گذشته شون دارن که رهاشون نمیکنه و نمیتونن با فکر آزاد زندگی کنن یه گذشته‌ای که همیشه حتی توی بهترین لحظات عمرشون اونارو به فکر فرو میبره یه گذشته‌ای که با خودشون تموم نکردن و هیچ وقت راحتشون نمیذاره یه دری که باز مونده و برنگشتن قفلش کنن! •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• به کانال سفره کریمانه بپیوندید 👇👇 https://eitaa.com/sofrehkareimaneh

‍ ‍ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌<<━━⊰♡❀🇮🇷❀♡⊱━━>> 🌷#دختر_شینا #قسمت48 ✅ فصل چهاردهم 💥 صدای در که آمد، بچه‌ها از خواب بیدار شدند و دویدند جلوی راه صمد. هر دویشان را بغل کرد و آمد توی آشپزخانه. یک کیسه‌ی نایلونی کوچک دستش بود. سلام داد. سرسنگین جوابش را دادم. نایلون را گرفت طرفم و گفت: « این را بگیر دستم خسته شد. » تند و تند بچه‌ها را می‌بوسید و قربان صدقه‌شان می‌رفت. مثلاً با او قهر بودم. گفتم: « بگذارش روی کابینت. » گفت: « نه، نمی‌شود باید از دستم بگیری. » 💥 با اکراه کیسه‌ی نایلون را گرفتم. یکی روسری بنفش در آن بود؛ روسری پشمی بزرگی که به تازگی مد شده بود. با بته‌جقه‌های درشت. اول به روی خودم نیاوردم؛ اما یک‌دفعه یاد حرف شینا افتادم. همیشه می‌گفت: « مردتان هر چیزی برایتان خرید، بگویید دستت درد نکند. چرا زحمت کشیدی. حتی اگر از آن بدتان آمد و باب دلتان نبود. » بی‌اختیار گفتم: « چرا زحمت کشیدی. این‌ها گران است. » 💥 روسری را روی سرم انداختم. خندید و گفت: « چقدر بهت می‌آید. چقدر قشنگ شدی. » پاک یادم رفت توپم از دستش پر بود و قصد داشتم حسابی باهاش دعوا کنم. گفت: « آماده‌ای برویم؟! » گفتم: « کجا؟! » گفت: « پارک دیگر. » گفتم: « الان! زحمت کشیدی. دارد شب می‌شود. » گفت: « قدم! جان من اذیت نکن. اوقات تلخی می‌شود‌ها! فردا که بروم، دلت می‌سوزد. » 💥 دیگر چیزی نگفتم. کتلت‌ها را توی ظرف درداری ریختم. سبزی و ترشی و سفره و نان و فلاسک هم برداشتم و همه را گذاشتم توی یک زنبیل بزرگ. لباس‌هایم را پوشیدم و روسری را سرم کردم. جلوی آینه ایستادم و خودم را برانداز کردم. صمد راست می‌گفت، روسری خیلی بهم می‌آمد. گفتم: « دستت درد نکند. چیز خوبی خریدی. گرم و بزرگ است. » داشت لباس‌های بچه‌ها را می‌پوشاند. گفت: « عمداً این‌طور بزرگ خریدم. چند وقت دیگر هوا که سرد شد، سر و گوشت را درست و حسابی می‌گیرد. » 💥 قرار بود دوستش، که دکتر داروساز بود، بیاید دنبالمان. آن‌ها ماشین داشتند. کمی بعد آمدند. سوار ماشین آن‌ها شدیم و رفتیم بیرون شهر. ماشین خیلی رفت، تا رسید جلوی در پادگان قهرمان. صمد پیاده شد، رفت توی دژبانی. خانم دکتر معصومه را بغل کرده بود. خیلی پی دلش بالا می‌رفت. چند سالی بود ازدواج کرده بودند، اما بچه‌دار نمی‌شدند. دیگر هوا کاملاً تاریک شده بود که اجازه دادند توی پادگان برویم. کمی گشتیم تا زیر چند درخت تبریزی کهن‌سال جایی پیدا کردیم و زیراندازها را انداختیم و نشستیم. چند تیر برق آن دور و بر بود که آن‌جا را روشن کرده بود. 💥 پاییز بود و برگ‌های خشک و زرد روی زمین ریخته بود. باد می‌وزید و شاخه‌های درختان را تکان می‌داد. هوا سرد بود. خانم دکتر بچه‌‌ها را زیر چادرش گرفت. فلاسک را آوردم و چای ریختم که یک‌دفعه برق رفت و همه جا تاریک شد. صمد گفت: « بسم‌اللّه. فکر کنم وضعیت قرمز شد. » 💥 توی آن تاریکی، چشم چشم را نمی‌دید. کمی منتظر شدیم؛ اما نه صدای پدافند هوایی می‌آمد و نه صدای آژیر وضعیت قرمز. صمد چراغ‌قوه‌اش را آورد و روشن کرد و گذاشت وسط زیرانداز. چای‌ها را برداشتیم که بخوریم. به همین زودی سرد شده بود. باد لای درخت‌ها افتاده بود. زوزه می‌کشید و برگ‌های باقی‌مانده را به اطراف می‌برد. صدای خش‌خش برگ‌هایی، که دور و برمان بودند، آدم را به وحشت می‌انداخت. آهسته به صمد گفتم: « بلند شو برویم. توی این تاریکی جَک و جانوری نیاید سراغمان. » صمد گفت: « از این حرف‌ها نزنی پیش آقای دکتر، خجالت می‌کشم. ببین خانم دکتر چه راحت نشسته و با بچه‌ها بازی می‌کند. مثلاً تو بچه‌ی کوه و کمری. » 💥 دور و برمان خلوت بود. پرنده پر نمی‌زد. گاهی صدای زوزه‌ی سگ یا شغالی از دور می‌آمد. باد می‌وزید و برق هم که رفته بود. ما حتی یک‌دیگر را درست و حسابی نمی‌دیدیم. کورمال‌کورمال شام را آوردیم. با کمک هم سفره را چیدیم. خدیجه کنارم نشسته بود و معصومه هم بغل خانم دکتر بود. خدیجه از سرما می‌لرزید. هیچ نفهمیدم شام را چطور خوردیم. توی دلم دعادعا می‌کردم‌ زودتر بلند شویم برویم؛ اما تازه مردها تعریفشان گل کرده بود. خانم دکتر هم عین خیالش نبود. با حوصله و آرام‌آرام برای من تعریف می‌کرد. 💥 هر کاری می‌کردم، نمی‌توانستم حواسم را جمع کنم. فکر می‌کردم الان از پشت درخت‌ها سگ یا گرگی بیرون می‌آید و به ما حمله می‌کند. از طرفی منطقه نظامی بود و اگر وضعیت قرمز می‌شد، خطرش از جاهای دیگر بیشتر بود. از سرما دندان‌هایم به‌هم می‌خورد. بالاخره مردها رضایت دادند. وسایلمان را جمع کردیم و سوار ماشین شدیم. آن‌موقع بود که تازه نفس راحتی کشیدم و گرم صحبت با خانم دکتر شدم. 🔰 ادامه دارد

هر روزی که به پایان می‌رسد آن را به کناری بگذار آنچه در توانت بوده است را انجام داده‌ای بعضی اشتباهات انجام شده‌اند هر چه زودتر فراموششان کن فردا روز جدیدی است آن را با اشتیاق و امید شروع کن فردا هم روز خداست می‌شود دوباره تلاش کرد و همه چیز را از نو ساخت به امید فردائی بهتر شبتـ🌙ـون پر از نور الهی🌟 •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• به کانال سفره کریمانه بپیوندید 👇👇 https://eitaa.com/sofrehkareimaneh

برگزاری نشست بصیرتی ویژه بانوان با محوریت انتخاب اصلح و جهاد تبیین انتخاباتی در خانه قرآن امام رئوف (ع) با تشکر از جناب آقای نادعلی نژاد که با حضورشون مراسم ما را هرچه بهتر برگزار کردند. خانه قرآن امام رئوف (ع)

سلام عزیزان موقع انداختن رای در صندوق این #ذکر رو بگین و به بقیه هم تا میتونین نشر بدین 🌱اللهم بارِک لِمولانا صاحِبِ الزمان🌱 ان شاءالله خدا به رای هامون برکت بده به برکت نام مبارک اقاجانمون🌱🌱💚 باوضوبرویدوبه نیت یک شهیدبیاندازیدکه شهداویژه نظرکنند. #انتخاب_اصلح #دکتر_جلیلی به کانال ما در ایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh

اَلسّلامُ عَلَیْکَ یا صاحِبَ الزَّمانِ❤️ اللّٰھُم‌؏ـجل‌لولیڪ‌الفࢪج🌱 #پویش_دعای_فرج ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌به کانال ما در ایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh

شیخ کلینی و غیر او از حضرت صادق(علیه‌السلام) روایت کرده‌اند: که این دعا را تعلیم زراره فرمود که در زمان غیبت و امتحان شیعه بخوانند:اَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَكَ، لَمْ اَعْرِف نَبِيَّكَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى رَسُولَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَكَ، لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَكَ؛ اَللّهُمَّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَكَ، ضَلَلْتُ عَنْ دينى.خدایا خود را به من بشناسان، زیرا اگر خود را به من نشناسانی فرستاده‌ات را نشناخته‌ام، خدایا فرستاده‌ات را به من بشناسان، زیرا اگر فرستاده‌ات را به من نشناسانی حجّتت را نشناخته‌ام، خدایا حجّتت را به من بشناسان، زیرا اگر حجّتت را به من نشناسانی، از دین خود گمراه می‌شوم.... به کانال ما در ایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh

4⃣4⃣سلام پروفایل خیلی اثر داره یه کاری کنیم امشب پروفایل خیلی ها بشه جلیلی که اثر روانی رو مرددین داره 🇮🇷.....به کانال ما در ایتابپیوندید 👇👇 @sofrehkareimaneh