🎙...قصه‌ شعر... مجلس چهل و یکم؛ ۱۵ خرداد ماه ۱۴۰۲ #اخوان_ثالث کتاب؛ صدای حیرت بیدار (مرشدی به گوشه عزلت نشست) شعر: "ناگه غروب کدامین ستاره" از کتاب ازین اوستا #قصه_شعر @soha_sima

. 🎙 انقلاب اسلامی، انتظار، وارستگی در معنای حضور تاریخی و تفکر به حقیقت هستی با حضور #استاد_طاهرزاده جلسه یازدهم، ۱۶ خرداد ماه ۱۴۰۲ #مدرسه_سیاست #وارستگی @soha_sima

. ...خرمشهر‌ها در پیش است... #همپای_صاعقه متن خوانی و گفتگو گزیده‌هایی از کتاب؛ همپای صاعقه کارنامه عملیاتی لشکر ۲۷ محمد رسول الله ▫️چهارشنبه‌ها ساعت ۱۷:۳۰ جلسه شانزدهم امروز ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۲ ◀️ جلسات حضوری است و امكان شنيدن زنده آن نيز از طريق لينك زير فراهم است https://www.skyroom.online/ch/sohasima/soharoom #نهضت_بازخوانی_انقلاب_اسلامی @soha_sima

. 🔹 شعر و دنیای امروز 🔹 گعده گفتگو و متن‌خوانی کتاب؛ 📚 نیست انگاری و شعر معاصر/ اثر: #یوسفعلی_میرشکاک 📆 چهار‌شنبه‌ها ساعت ۲۰:۳۰ 🔹 جلسه یازدهم، امروز ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۲ ◀️ جلسات حضوری است و امكان حضور مجازی در آن نيز از طريق لينك زير فراهم است. https://www.skyroom.online/ch/sohasima/soharoom #قصه_شعر #شعر_و_دنیای_امروز @soha_sima

🎧 #گفتگو سیدرسول فاطمی با #استاد_طاهرزاده با محوریت کتاب جدید دکتر داوری؛ "بلای بی‌تاریخی و جهان بی‌آینده" 📍در مسیر اصفهان - قم 🔹 @sr_fatemy 🔸 @SohaQom ‌ ‌ ‌@soha_sima

. 📄 گزیده‌هایی از کتاب؛ #همپای_صاعقه قسمت نهم پیش از طوفان۲ #نهضت_بازخوانی_انقلاب_اسلامی @soha_sima

🎙 #همپای_صاعقه متن خوانی و گفتگو گزیده‌هایی از کتاب؛ همپای صاعقه پیش از طوفان۲ جلسه شانزدهم ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۲ #نهضت_بازخوانی_انقلاب_اسلامی @soha_sima

. 🎙 شعر و دنیای امروز گعده گفتگو و متن‌خوانی کتاب؛ 📚 نیست انگاری و شعر معاصر/ اثر: #یوسفعلی_میرشکاک جلسه یازدهم، ۱۷ خرداد ماه ۱۴۰۲ #شعر_و_دنیای_امروز @soha_sima

. 🔹 جلسه تفسیر قرآن شنبه‌های #استاد_طاهرزاده تفسیر سوره مبارکه "انشراح" و جمع بین حق و خلق جلسه دوم امروز شنبه‌، ساعت ۱۸:۰۰ به صورت زنده از طریق #سها_روم https://www.skyroom.online/ch/sohasima/tafsir @soha_sima

. ... قصه‌ شعر... 🔹 شعر‌خوانی شعرهای شاعران معاصر شنبه‌ها و دوشنبه‌ها از ساعت ۲۲:۰۰ مجلس چهل و دوم؛ امشب، ۲۰ خرداد ۱۴۰۲ زنده از طریق رادیو #شعر_و_گفتگو https://www.skyroom.online/ch/sohasima/jirjirak #قصه_شعر @soha_sima

🎙...قصه‌ شعر... مجلس چهل و دوم؛ ۲۰ خرداد ماه ۱۴۰۲ #اخوان_ثالث شعر: "افسانه" از کتاب زمستان مقدمه کتاب زمستان #قصه_شعر @soha_sima

. شاید بتوان جای عنوان این داستان این دو پرسش را نهاد که: به‌ چه‌چیز می‌توان دل‌ (یعنی امید) بست و چه‌کار می‌شود کرد؟ البته این دو پرسش از هم جدا نیستند و باهم برادر و یگانه‌اند. شاید بعضی از ما دلمان می‌خواست بجای هزار بار سوال از اینکه چه‌کاره‌ایم می‌پرسیدند: کارِ چه می‌کنید؟ تا یک‌بار هم که شده دلمان روشن می‌شد و چشمانمان می‌درخشید و با شوق می‌گفتیم: کارِ ملک و عمارت دل و یا دین و یا .. اما انتظار چنین چیزی ممکن است قدری محال بنظرمان بیاید! شرط طرح چنین سوالی درک(یعنی مهیای دریافتن چیزی بودن) است که ما آن‌ را نمی‌شناسیم و با آن بیگانه‌ایم و قرار است پا در خانه یا دالان تاریکی بگذاریم که تا پیش از این به آنجا نرفته‌ایم. موسیقی باز و کفتر باز و قمار باز و… همه عوالمی دارند و بازیگران خوب عالم خود هستند و بدون این عوالم و بازی، زندگی به‌ضرورت‌ها تقلیل پیدا می‌کند، پر از خمیازه و حوصله سربر می‌شود. این بازی مثل سینما و فوتبال و خوانندگی و نویسندگی و شاعری، تماشاچیان و خوانندگانی دارد که در عالمِ بازی حاضر می‌شوند و با تشویق و ستایش‌شان با بازی وحدت و یگانگی و پیوند برقرار می‌کنند و به بازی اوج می‌بخشند. هنگام یاد کردن از این اشخاص می‌گوییم فلانی هم عالمی دارد. گرچه رفتار و کار آن شخص ممکن است به‌چشم ما غریب و برایمان غیرقابل باور بیاید که مگر می‌شود؟ بله می‌شود بشرط ورود در عالم او. یعنی جایی و زمانی که مثل بوی عطرِ کسی ما را در بر بگیرد و تاریکی‌های این دالان تاریک کم‌کم با شور او که مورد پسند ما واقع می‌شود، روشن شود. حسن بو این است‌که جهت ندارد و ما را از هرطرف احاطه می‌کند و از این جهت به خیال شبیه است. دشواری اما آنجاست که ما حتی خود را بدرستی نمی‌شناسیم و نمی‌دانیم اینکه گاهی به این سو و آن‌سو می‌کشدمان و برایمان دردسر درست می‌کند کیست تا بشود بتوانیم آرام بگیریم. ماری دهقان یک داستان است که فروغ‌بخش راستی‌هاست. زندانی که خورشیدِ وسط آسمان، گرما و نوربخشش نیست و در آن میان هنوز کسی خود را به غفلت و یاس نباخته و با خود پرسشی دارد و خیالش او را به‌ یاد وَهم کودکی‌اش می‌اندازد و پاسخ پرسشش را می‌دهد. وهمِ گرگ هرچه ترسناک باشد، پاسخ یک جواب دو کلمه‌ای است: ماری-دهقان و این جواب آنقدر از خورشید وسط آسمان زندان روشن‌تر است که برای آزادی از ترس نیاز به صلیب کشیدن هم ندارد. تو گویی مسیح برابر چشمان بچه‌ای ترسیده ایستاده است و دستانِ به خاک‌ِ وطن‌آلوده‌ی توانمندش کارساز عُلُو زمین‌اند. گرچه دیگر جز خدا کسی او را نمی‌شناسد. چشمان مادرانه او بچه را تا آنجا که باید برود و پاهایش ناتوانند دنبال می‌کند و تاریکی‌های ترس را می‌زداید و به پاهای ناتوانِ عزمش مدد می‌بخشد. #قصه_داستان @soha_sima