eitaa logo
کانال سخنرانی های برتر
70.7هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
5.6هزار ویدیو
12 فایل
برترین سخنرانی های روز را در کانال ما دنبال کنید. جهت مشاوره رایگان 👇 ایدی استاد حسینی @HosseiniMadras تبلیغات 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/4031513195Cc2c5e9c9df
مشاهده در ایتا
دانلود
آیه226 لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فاؤُ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌ براى كسانى كه (به قصد آزار همسر،) سوگند مى‌خورند كه با زنان خويش نياميزند، چهار ماه مهلت است. پس اگر (از سوگند خود دست برداشته و به آشتى) برگشتند، (چيزى بر آنها نيست و) خداوند آمرزنده و مهربان است لِلَّذِينَ : برای کسانی که يُؤْلُونَ مِنْ نِسائِهِمْ : سوگند مى‌خورند به ترک آميزش با زنانشان تَرَبُّصُ:انتظار کشیدن أَرْبَعَةِ : چهار أَشْهُرٍ: ماه است فَإِنْ : واگر فاؤُ: بازآید فَإِنَّ:پس همانا اللَّهَ :الله غَفُورٌ:آمرزنده ی رَحِيمٌ‌:مهربان است آیه227 وَ إِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ‌ و اگر تصميم به طلاق گرفتند (آن هم با شرائطش، مانعى ندارد.) همانا خداوند شنوا و داناست وَ إِنْ:واگر عَزَمُوا:قصد کردند الطَّلاقَ: طلاق را فَإِنَّ :پس همانا اللَّهَ :الله سَمِيعٌ:شنوای عَلِيمٌ‌:داناست https://eitaa.com/sokhanranibrtar114
آیه229 الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَإِمْساكٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِيحٌ بِإِحْسانٍ وَ لا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَيْتُمُوهُنَّ شَيْئاً إِلَّا أَنْ يَخافا أَلَّا يُقِيما حُدُودَ اللَّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا يُقِيما حُدُودَ اللَّهِ فَلا جُناحَ عَلَيْهِما فِيمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْكَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوها وَ مَنْ يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ‌ طلاق (رجعى كه امكان رجوع وبازگشت دارد، حداكثر) دو مرتبه است. پس (در هر مرتبه) يا بايد به طور شايسته همسر خود را نگهدارد و (آشتى نمايد،) يا با نيكى او را رها كند (و از او جدا شود.) و براى شما مردان روا نيست كه چيزى از آنچه به همسرانتان داده‌ايد، پس بگيريد مگر اينكه دو همسر بترسند كه حدود الهى را بر پا ندارند. پس اگر بترسيد كه آنان حدود الهى را رعايت نكنند، مانعى ندارد كه زن فديه و عوض دهد. (و طلاق خُلع بگيرد.) اينها حدود و مرزهاى الهى است، پس از آن تجاوز نكنيد. و هر كس از حدود الهى تجاوز كند پس آنان ستمگرانند. الطَّلاقُ : طلاق رجعی مَرَّتانِ :دوبار است فَإِمْساكٌ :پس از آن زن راباید نگه داشتن بِمَعْرُوفٍ : به شایستگی أَوْ:یا تَسْرِيحٌ:رها کردن بِإِحْسانٍ: به نیکی وَ لا يَحِلُّ :وحلال نیست لَكُمْ:برای شما أَنْ :که تَأْخُذُوا :باز پس بگیرید مِمَّا:ازآنچه آتَيْتُمُوهُنَّ :داده اید به آنان (زنان) شَيْئاً:چیزی را إِلَّا :مگر أَنْ :آنکه يَخافا:بترسند (زن وشوهر) أَلَّا يُقِيما: که برپاندارند حُدُودَ : مرزهای احکام اللَّهِ :الله را فَإِنْ : پس اگر خِفْتُمْ:ترسیدید أَلَّا يُقِيما:که برپاندارند حُدُودَ :مرزهای احکام اللَّهِ: الله را فَلاجُناحَ: آنگاه گناهی نیست عَلَيْهِما :برآن دو فِيمَا :درمورد آنچه افْتَدَتْ :زن فدیه دهد بِهِ :به آن برای آزادی‌ خود تِلْكَ: این حُدُودُ:مرزهای احکام اللَّهِ :الله است فَلا تَعْتَدُوها: پس تجاوز مکنید از آن وَ مَنْ:وهرکه يَتَعَدَّ : تجاوزکند حُدُودَ:ازمرزهای احکام اللَّهِ : الله فَأُولئِكَ: پس آنان هُمُ: خودشان الظَّالِمُونَ‌:ستمکارند ________________________________https://eitaa.com/sokhanranibrtar114
آیه231 وَ إِذا طَلَّقْتُمُ النِّساءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَ لا تُمْسِكُوهُنَّ ضِراراً لِتَعْتَدُوا وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَ لا تَتَّخِذُوا آياتِ اللَّهِ هُزُواً وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ ما أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ مِنَ الْكِتابِ وَ الْحِكْمَةِ يَعِظُكُمْ بِهِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ‌ و هنگامى كه زنان را طلاق داديد و به پايان مهلت (عدّه) رسيدند، پس يا به طرز شايسته آنها را نگاه داريد (و آشتى كنيد) و يا آنها را به طرز پسنديده‌اى رها سازيد. و براى آزار رسانيدن، آنان را نگاه نداريد تا (به حقوقشان) تعدّى كنيد و كسى كه چنين كند، به خويشتن ظلم كرده ومبادا آيات خدا را به مسخره بگيريد. ونعمتى ر ا كه خداوند به شما داده و كتاب آسمانى و حكمتى را كه بر شما نازل كرده و شما را با آن پند مى‌دهد، ياد كنيد و از خدا پروا داشته و بدانيد خداوند به هر چيزى آگاه است وَ إِذا :وهنگامی که طَلَّقْتُمُ:طلاق دادید النِّساءَ:زنان را فَبَلَغْنَ:ورسیدند أَجَلَهُنَّ:به پایان عده ایشان فَأَمْسِكُوهُنَّ: پس نگه دارید آنان را بِمَعْرُوفٍ:به شایستگی أَوْ:یا سَرِّحُوهُنَّ: رهاشان کنید بِمَعْرُوفٍ :به شایستگی وَ لا تُمْسِكُوهُنَّ:ونگه مدارید آنان را ضِراراً :برای زيان رساندن لِتَعْتَدُوا :تا به حقوقشان تجاوز کنید وَ مَنْ:وکسی که يَفْعَلْ : کند ذلِكَ :چنان فَقَدْ:پس به راستی ظَلَمَ :ستم‌ کرده است نَفْسَهُ:برخودش وَ لا تَتَّخِذُوا:ومگیرید آياتِ:آیه های اللَّهِ :الله را هُزُواً :به مسخره وَ اذْكُرُوا :ویاد کنید نِعْمَتَ :نعمت اللَّهِ :الله عَلَيْكُمْ:برخودتان وَ ما أَنْزَلَ:وآنچه را فرو فرستاد عَلَيْكُمْ:برشما مِنَ:از الْكِتابِ:کتاب قرآن وَ الْحِكْمَةِ:وسنجیده کاری يَعِظُكُمْ :که اندرزتان می دهد بِهِ :با آن وَ اتَّقُوا :وپروا کنید اللَّهَ:ازالله وَ اعْلَمُوا :وبدانید أَنَّ : همانا اللَّهَ :الله بِكُلِّ :به هر شَيْ‌ءٍ :چیزی عَلِيمٌ‌:داناست _______________________________ https://eitaa.com/sokhanranibrtar114
آیه239 فَإِنْ خِفْتُمْ فَرِجالًا أَوْ رُكْباناً فَإِذا أَمِنْتُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَما عَلَّمَكُمْ ما لَمْ تَكُونُوا تَعْلَمُونَ‌ پس اگر (از دشمن يا خطرى) بيم داشتيد، پياده يا سواره (به هر شكل كه مى‌توانيد نماز گزاريد) و آنگاه كه ايمن شديد خدا را ياد كنيد، همانگونه كه آنچه را نمى‌توانستيد بدانيد به شما آموخت فَإِنْ : پس اگر خِفْتُمْ :بیم داشتید فَرِجالًا :آنگاه پیاده أَوْ:یا رُكْباناً :سواره نماز بخوانید فَإِذا:و هنگامی که أَمِنْتُمْ:ایمن شدید فَاذْكُرُوا :آنگاه ياد کنید اللَّهَ :الله را كَما :چنان که عَلَّمَكُمْ :آموخت به شما ما:آنچه را لَمْ تَكُونُواتَعْلَمُونَ‌ :نمی دانستید
آیه243 أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ خَرَجُوا مِنْ دِيارِهِمْ وَ هُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ الْمَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْياهُمْ إِنَّ اللَّهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ‌ آيا نديدى كسانى را كه از ترس مرگ از خانه‌هاى خود فرار كردند، در حالى كه هزاران نفر بودند، پس خداوند به آنها گفت: بميريد (و آنها مردند،) سپس آنان را زنده كرد (تا درس عبرتى براى آيندگان باشند؟) همانا خداوند نسبت به مردم احسان مى‌كند، ولى بيشتر مردم سپاس نمى‌گذارند أَ لَمْ تَرَ : آیاننگریستی إِلَى :به الَّذِينَ:کسانی که خَرَجُوا:بیرون رفتند مِنْ :از دِيارِهِمْ :خانه هایشان وَ هُمْ :حال آنکه آنها أُلُوفٌ :هزاران تن بودند حَذَرَ :ازبیم الْمَوْتِ:مرگ فَقالَ:پس گفت لَهُمُ : به آنان اللَّهُ :الله مُوتُوا :بمیرید ثُمَّ:سپس أَحْياهُمْ:زنده کرد آنهارا إِنَّ :همانا اللَّهَ :الله لَذُو :قطعا دارای فَضْلٍ :بخشش بزرگ است عَلَى :بر النَّاسِ :مردمان وَ لكِنَّ : ولی أَكْثَرَ :بیشتر النَّاسِ :مردمان لا يَشْكُرُونَ‌: سپاس نمی گذارند __________________________________ https://eitaa.com/sokhanranibrtar114
آیه246 أَ لَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى‌ إِذْ قالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِكاً نُقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ أَلَّا تُقاتِلُوا قالُوا وَ ما لَنا أَلَّا نُقاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا مِنْ دِيارِنا وَ أَبْنائِنا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ‌ آيا نديدى گروهى از بزرگان بنى‌اسرائيل را كه بعد از موسى به پيامبر خود گفتند: براى ما زمامدار (و فرماندهى) برانگيز تا (تحت فرماندهى او) در راه خدا پيكار كنيم، او گفت: آيا احتمال مى‌دهيد كه اگر دستور جنگ به شما داده شود (نافرمانى كرده و) پيكار و جهاد نكنيد؟ گفتند: چگونه ممكن است در راه خدا پيكار نكنيم، در حالى كه از خانه و فرزندانمان رانده شده‌ايم؟ پس چون دستور جنگ بر آنان مقرّر گشت، جز عدّه اندكى، سرپيچى كردند و خداوند به ظالمان آگاه است. أَ لَمْ تَرَ:آیا ننگریستی إِلَى:به الْمَلَإِ:آن سران نامی مِنْ:از بَنِي إِسْرائِيلَ:بنی اسرائيل مِنْ بَعْدِ :پس از مُوسى‌ :موسی إِذْ :زمانی که قالُوا:گفتند لِنَبِيٍّ :به پیامبری لَهُمُ:از خودشان ابْعَثْ:برانگیز لَنا :برای ما مَلِكاً :فرمانروایی را نُقاتِلْ :تا بجنگیم فِي :در سَبِيلِ:راه اللَّهِ:الله قالَ :گفت هَلْ:آیا عَسَيْتُمْ : احتمال نمی دهید إِنْ :اگر كُتِبَ: نوشته شود عَلَيْكُمُ:برشما الْقِتالُ:جنگیدن أَلَّاتُقاتِلُوا :جنگ نکنید قالُوا:گفتند وَ ما لَنا:وچه شده است مارا أَلَّا نُقاتِلَ:که نجنگیم فِي:در سَبِيلِ :راه اللَّهِ:الله وَ قَدْ أُخْرِجْنا :حال آنكه به راستی بیرون رانده شدیم مِنْ:از دِيارِنا:خانه هایمان وَ أَبْنائِنا:وازنزد فرزندانمان فَلَمَّا :وزمانی که كُتِبَ :نوشته شد عَلَيْهِمُ:برآنان الْقِتالُ:جنگ تَوَلَّوْا: پشت کردند إِلَّا:جز قَلِيلًا:اندکی مِنْهُمْ:ازآنان وَ اللَّهُ:والله عَلِيمٌ:داناست بِالظَّالِمِينَ‌ :به ستمکاران. _____________________________
آیه246 أَ لَمْ تَرَ إِلَى الْمَلَإِ مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ مِنْ بَعْدِ مُوسى‌ إِذْ قالُوا لِنَبِيٍّ لَهُمُ ابْعَثْ لَنا مَلِكاً نُقاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ قالَ هَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتالُ أَلَّا تُقاتِلُوا قالُوا وَ ما لَنا أَلَّا نُقاتِلَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قَدْ أُخْرِجْنا مِنْ دِيارِنا وَ أَبْنائِنا فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتالُ تَوَلَّوْا إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ‌ آيا نديدى گروهى از بزرگان بنى‌اسرائيل را كه بعد از موسى به پيامبر خود گفتند: براى ما زمامدار (و فرماندهى) برانگيز تا (تحت فرماندهى او) در راه خدا پيكار كنيم، او گفت: آيا احتمال مى‌دهيد كه اگر دستور جنگ به شما داده شود (نافرمانى كرده و) پيكار و جهاد نكنيد؟ گفتند: چگونه ممكن است در راه خدا پيكار نكنيم، در حالى كه از خانه و فرزندانمان رانده شده‌ايم؟ پس چون دستور جنگ بر آنان مقرّر گشت، جز عدّه اندكى، سرپيچى كردند و خداوند به ظالمان آگاه است. أَ لَمْ تَرَ:آیا ننگریستی إِلَى:به الْمَلَإِ:آن سران نامی مِنْ:از بَنِي إِسْرائِيلَ:بنی اسرائيل مِنْ بَعْدِ :پس از مُوسى‌ :موسی إِذْ :زمانی که قالُوا:گفتند لِنَبِيٍّ :به پیامبری لَهُمُ:از خودشان ابْعَثْ:برانگیز لَنا :برای ما مَلِكاً :فرمانروایی را نُقاتِلْ :تا بجنگیم فِي :در سَبِيلِ:راه اللَّهِ:الله قالَ :گفت هَلْ:آیا عَسَيْتُمْ : احتمال نمی دهید إِنْ :اگر كُتِبَ: نوشته شود عَلَيْكُمُ:برشما الْقِتالُ:جنگیدن أَلَّاتُقاتِلُوا :جنگ نکنید قالُوا:گفتند وَ ما لَنا:وچه شده است مارا أَلَّا نُقاتِلَ:که نجنگیم فِي:در سَبِيلِ :راه اللَّهِ:الله وَ قَدْ أُخْرِجْنا :حال آنكه به راستی بیرون رانده شدیم مِنْ:از دِيارِنا:خانه هایمان وَ أَبْنائِنا:وازنزد فرزندانمان فَلَمَّا :وزمانی که كُتِبَ :نوشته شد عَلَيْهِمُ:برآنان الْقِتالُ:جنگ تَوَلَّوْا: پشت کردند إِلَّا:جز قَلِيلًا:اندکی مِنْهُمْ:ازآنان وَ اللَّهُ:والله عَلِيمٌ:داناست بِالظَّالِمِينَ‌ :به ستمکاران. _____________________________
آیه188 وَ لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْباطِلِ وَ تُدْلُوا بِها إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقاً مِنْ أَمْوالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ‌ واموال يكديگر را به باطل (و ناحقّ) در ميان خودتان نخوريد و اموال را به (عنوان رشوه، به كيسه) حاكمان وقاضى‌ها سرازير نكنيد تا بخشى از اموال مردم را به گناه بخوريد، در حالى كه خود مى‌دانيد (كه خلاف مى‌كنيد) وَ لا تَأْكُلُوا : ومخورید أَمْوالَكُمْ:مالهایتان را بَيْنَكُمْ:دربین خودتان بِالْباطِلِ :به ناحق وَ تُدْلُوا :وبه عنوان رشوه سرازير نکنید بِها:آن‌را إِلَى:به سوی الْحُكَّامِ:حاکمان لِتَأْكُلُوا:تا بخوريد فَرِيقاً :بخشی مِنْ: از أَمْوالِ:مال های النَّاسِ:مردمان را بِالْإِثْمِ: به گناه وَ أَنْتُمْ:درحالی که شما تَعْلَمُونَ‌: می دانید https://eitaa.com/sokhanranibrtar114
آیه234 وَ الَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنْكُمْ وَ يَذَرُونَ أَزْواجاً يَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَ عَشْراً فَإِذا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ فِيما فَعَلْنَ فِي أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ و كسانى از شما كه مى‌ميرند و همسرانى باقى مى‌گذارند، آن زنان بايد چهار ماه و ده روز خويشتن را در انتظار نگاه دارند و چون به پايان مهلت (عدّه) شان رسيدند، گناهى بر شما نيست در آنچه (مى‌خواهند) درباره‌ى خودشان به طور شايسته انجام دهند. (و با مرد دلخواه خود ازدواج كنند.) و خداوند به آنچه عمل مى‌كنيد آگاه است. وَ الَّذِينَ:وکسانی که يُتَوَفَّوْنَ:جانشان گرفته می شود مِنْكُمْ :ازشما وَ يَذَرُونَ:وبرجای می گذارند أَزْواجاً:همسرانی را يَتَرَبَّصْنَ:باید به انتظار نگه دارند زنان بِأَنْفُسِهِنَّ:خودشان را أَرْبَعَةَ :چهار أَشْهُرٍ :ماه وَ عَشْراً :وده روز فَإِذا :پس زمانی که بَلَغْنَ:برسند أَجَلَهُنَّ:به پایان عده ایشان فَلا جُناحَ :آنگاه نیست گناهی عَلَيْكُم:برشما فِيما:در آنچه فَعَلْنَ: کنند فِي:در أَنْفُسِهِنَّ:حق خودشان بِالْمَعْرُوفِ:به شایستگی وَ اللَّهُ:والله بِما:به آنچه تَعْمَلُونَ:می کنید خَبِيرٌ:آگاه است _________________________________