مکارم
پرسش : حکم تزریق انواع آمپول برای روزهدار چیست؟
پاسخ : تمام انواع آمپولهای دارويي يا تقويتي یا بیحسی و مانند آنکه بهصورت عضلاني تزريق میشوند و همچنين تزريق عضلاني واکسن براي افراد روزهدار اشکالي ندارد ولي تزريق آمپولها و سرم هاي وريدي (که در رگ تزريق میشوند) جايز نيست.
خامنه ای
احتیاط واجب آن است که روزهدار از استعمال آمپولهای مقوّی یا مغذّی، یا آمپولهایی که به رگ تزریق میشود و نیز انواع سِرُمها خودداری کند، ولی تزریق آمپول در عضله یا برای بی حس کردن و نیز دارو گذاشتن در زخمها و جراحتها اشکال ندارد.
سیستانی
آمپول و سرم روزه را باطل نمیکند، هرچند آمپول تقویتی یا سرم قندینمکی باشد، و همچنین اسپری که برای تنگی نفس استعمال میشود اگر دارو را فقط وارد ریه کند روزه را باطل نمیکند، و همچنین دارو در چشم و گوش ریختن، روزه را باطل نمیکند، اگرچه مزه آن به گلو برسد. و اگر دارو را در بینی بریزد و به حلق نرسد نیز روزه را باطل نمیکند.
خوردن قرص، روزه را باطل میکند، چنانچه امکان تغییر ساعت استفاده از آن، به قبل از اذان صبح و بعد از اذان مغرب وجود داشته باشد و این کار برای بدن ضرر نداشته باشد باید روزه بگیرد، در غیر این صورت نباید روزه بگیرد.
یا من لا یضام و لا یرام به تواصل الارحام صل علی محمّد و آل محمّد و اكفنی شره بحولك و قوتك».
دعای امام صادق علیهالسلام برای دفع شر و گرفتاری منصور
بیست سال گریه
امام سجاد صلوات الله علیه بر مصیبت پدرش بیست سال گریست. هیچ وقت طعامی به محضر او نیاوردند مگر آن که چشمهایش پر از اشک گردید، روزی یکی از غلامانش گفت: یابن رسول الله (ص) آیا وقت تمام شدن غصهات نرسید؟! «اما آن لحزنک ان ینقضی»؟! امام فرمود: وای بر تو، یعقوب پیامبر دوازده پسر داشت، خداوند یکی را از پیش او برد، چشمهایش از کثرت گریه سفید و نابینا گردید، موی سرش سفید شد، پشتش خم گردید، با آن که پسرش در دنیا زنده بود. اما من با دو چشمم دیدم که پدرم و برادرم و عموهایم و هفده نفر از خانوادهام همه در کنار من به خون غلطیده بودند. چطور اندوه من تمام شود؟! «و یحک انّ یعقوب النّبی (ع) کان له اِثنی عشر ابنا فغیبَ اللّه واحداً منهم فابیضّت عیناه من کثرة بکائه علیه و شاَب رأسه من الحزن وَاْحدَوَْدَب ظَهرُه من الغمّ و کان ابنه حیاً فی الدنیا و انا نظرت الی ابی و اخی و عمّی و سبعة عشر من اهل بیتی مقتولین حولی فکیف ینقضی حزنی
https://www.google.com/url?sa=t&source=web&cd=&ved=2ahUKEwiZnI3sw72HAxU-BxAIHWu5LfkQFnoECBgQAQ&url=https%3A%2F%2Fhawzah.net%2Ffa%2FMagazine%2FView%2F2689%2F3842%2F29502%2F%25D9%2586%25DA%25AF%25D8%25A7%25D9%2587%25DB%258C_%25D8%25A8%25D9%2587_%25D8%25B4%25D8%25AE%25D8%25B5%25DB%258C%25D8%25AA_%25D9%2588_%25D8%25B9%25D9%2585%25D9%2584%25DA%25A9%25D8%25B1%25D8%25AF_%25D8%25AD%25D8%25B6%25D8%25B1%25D8%25AA_%25D8%25B9%25D8%25A8%25D8%25A7%25D8%25B3_%25D8%25B9%25D9%2584%25DB%258C%25D9%2587_%25D8%25A7%25D9%2584%25D8%25B3%25D9%2584%25D8%25A7%25D9%2585_%25D9%25BE%25DB%258C%25D8%25B4_%25D8%25A7%25D8%25B2_%25D9%2588%25D8%25A7%25D9%2582%25D8%25B9%25D9%2587_%25DA%25A9%25D8%25B1%25D8%25A8%25D9%2584%25D8%25A7&usg=AOvVaw15cb2hGGKD54Zy0HXTVzF5&opi=89978449
حق مادر
الامام زین العابدین علیه السلام:
فَحَقُّ أُمِّک فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهَا حَمَلَتْک حَیثُ لَا یحْمِلُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَطْعَمَتْک مِنْ ثَمَرَةِ قَلْبِهَا مَا لَا یطْعِمُ أَحَدٌ أَحَداً وَ أَنَّهَا وَقَتْک بِسَمْعِهَا وَ بَصَرِهَا وَ یدِهَا وَ رِجْلِهَا وَ شَعْرِهَا وَ بَشَرِهَا وَ جَمِیعِ جَوَارِحِهَا مُسْتَبْشِرَةً بِذَلِک فَرِحَةً مُوَابِلَةً مُحْتَمِلَةً لِمَا فِیهِ مَکرُوهُهَا وَ أَلَمُهَا وَ ثِقْلُهَا وَ غَمُّهَا حَتَّی دَفَعَتْهَا عَنْک یدُ الْقُدْرَةِ وَ أَخْرَجَتْک إِلَی الْأَرْضِ فَرَضِیتْ أَنْ تَشْبَعَ وَ تَجُوعَ هِی وَ تَکسُوَک وَ تَعْرَی وَ تُرْوِیک وَ تَظْمَأَ وَ تُظِلَّک وَ تَضْحَی وَ تُنَعِّمَک بِبُؤْسِهَا وَ تُلَذِّذَک بِالنَّوْمِ بِأَرَقِهَا وَ کانَ بَطْنُهَا لَک وِعَاءً وَ حَجْرُهَا لَک حِوَاءً وَ ثَدْیهَا لَک سِقَاءً وَ نَفْسُهَا لَک وِقَاءً تُبَاشِرُ حَرَّ الدُّنْیا وَ بَرْدَهَا لَک وَ دُونَک فَتَشْکرُهَا عَلَی قَدْرِ ذَلِک وَ لَا تَقْدِرُ عَلَیهِ إِلَّا بِعَوْنِ اللَّهِ وَ تَوْفِیقِه
امام زین العابدین علیه السلام فرمود:
حق مادرت این است که بدانی او تو را چنان برداشته که کسی دیگری را بدان گونه برنگیرد و از میوه دل خود تو را چنان خورانده که هیچ کس دیگری را بدان سان نخوراند و به راستی تو را به گوش و چشم و دست و پای و پوست و تمام اندامهایش (به تمام وجود خود) نگهداری کرده و بدین نگهداری به خوشرویی و دلشادی مواظبت در پیوسته و هر ناگواری و درد و گرانی و نگرانی (دوران بارداری را) تحمّل کرده چنان که دست تطاول (آفات) را از تو دور ساخته و تو را بر زمین نهاده و خرسند بوده است که تو سیر باشی و او خود گرسنه ماند و تو جامه پوشی و او برهنه باشد و تو را سیراب کند و خود تشنه ماند و تو را در سایه دارد و خود زیر آفتاب باشد و با بیچارگی خود تو را نعمت بخشد و با بیخوابی خود تو را لذّت خواب چشاند و شکمش ظرف هستی تو بوده و دامنش پرورشگاهت و پستانش چشمه نوشت و جانش نگهدارت، سرد و گرم دنیا را برای تو و به خاطر تو چشیده است پس به قدرشناسی از این همه او را سپاس گزار، و این قدردانی را نتوانی جز به یاری و توفیق خداوند.
تحف العقول، النص، ص:۲۶۳