#سیره_علما #مطالعه سيدنعمت الله جزايري در نقل خاطره اي از زندگي خود مي گويد: در گرماي تابستان، طلاب شب ها به بام مدرسه مي رفتند، ولي من در حجره ام را مي بستم و شروع به مطالعه و حاشيه نويسي و تصحيح مي كردم تا اذان صبح. بعد از نماز صبح، صورتم را بر روي كتاب مي گذاشتم و لحظه اي مي خوابيدم تا آفتاب طلوع مي كرد و آن گاه تا ظهر به تدريس مي پرداختم. بعدازظهر هم به درس مي رفتم و درس مي خواندم. بسياري از مواقع، از سر راه ناني مي گرفتم و مي خوردم. چون اغلب براي مطالعه، روغن چراغ نداشتم، اتاقي بلند گرفته بودم كه درهاي متعدد داشت و در آن مي نشستم و زير نور ماه كتابم را مي گشودم و مي خواندم و چون ماه دور مي زد، دري ديگر را كه رو به ماه داشت، مي گشودم و كتاب مي خواندم. دو سال همين كار را كردم تا آن جا كه چشمانم ضعيف شد. ┄┅═══••✾❀✾••═══┅┄ @myganj