به سرم غیر هوای تو اگر بود حسین ، این سر بی سر و پارا به سر دار بزن ..

-

این ویسایی که بالا گذاشتم ، از یه محفل ۱۵ ۲۰ نفره اس ، که توی یه خونه قدیمی برگزارش میکنیم .. بدون باند و هر چیزی که نیاز هیئته ؛ بدون هیچ چشم داشتی ، میایم گریه میکنیم و متوسل میشیم .. قسمت به قسمت هیئت و از جیب خودمون گذاشتیم و تهیه کردیم .. از پارچه مشکی محفل گرفته ، تا قند واسه چایی :) اینجور هیئتا رو به هیچ چیزی ترجیح نمیدم :) .

و جالب اینجاست ، هیچ کسی هم از سردمداران کارای فرهنگی بهمون کمک نمیکنه ...

-

خنده کنان می‌رود روز جزا در بهشت .. هر که به دنیا کند ، گریه برای حسین ؛

حق با پدرم بود .. حق با پدرم بود که همش نباید سرم تو گوشی باشه ؛ حق با پدرم بود که باید بین کار و زندگی تعادل داشته باشم ؛ حق با پدرم بود که نباید تنوع طلب باشم ؛ حق با پدرم بود که قدر پولمو بدونم و پس‌انداز کنم ؛ حق با پدرم بود که باید بیشتر پیش خانوادم باشم ؛ حق با پدرم بود که باید تو انتخاب دوست دقت کنم ؛ حق با پدرم بود ...

ای وای من ، زهرای مظلوم من .. [ لطفا حق روضه رو ادا کنید ] .

میگیری دستامو تو تنها امیدم .. :)))))

مریض اومده پیشت حسین ..

شاه حسین ..

به دست و پا افتادن شتر سوار و ببین ..