eitaa logo
به سوی سماء
962 دنبال‌کننده
2هزار عکس
536 ویدیو
40 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
ای شده مغرور بدار الغرور قد خسر الغافل یوم النشور دست ز انبان شکم باز دار تا که دلت نور دهد همچو هور (دیوان اشعار) @sooyesama
عبادت باید مقرون به فکر باشد تا حضور و مراقبت بیاورد وگرنه به صِرف نمازگزاردن، این نفس متعالی نمی‌شود. (شرح اشارات و تنبیهات، نمط نهم، ص۱۶۰) @sooyesama
به سوی سماء
امام سجاد؛ ولی‌الله اعظم (ع)، در شب ۲۷ رمضان که احتمال شب قدر بالاست، از سر شب تا سحر می‌فرمود: الل
‌دارالغرور [خانه فریب] از آن جهت دارالغرور است که کسانی‌که عینِ بصیرتشان رَمَد [نوعی بیماری چشم] دارد، آن [دارالغرور= دنیا] را وجودِ حقیقی و منشأ آثارِ خارجیه می‌بینند. (هزار و یک نکته، نکته ۲۹۵) @sooyesama
مراقبه یعنی اینکه، بنده بداند خداوند بر او رقیب و به او نزدیک است و به افعالش علم دارد و حرکاتش را می‌بیند و اقوالش را می‌شنود. و بر اسرارش اطلاع دارد و نمی‌تواند خود را از خدا پوشیده نگه دارد و از سلطه او خارج شود. (رساله لقاء الله) @sooyesama
غرض از تصدیع، تذکر به اربعین کلیمی است که از اول ذی‌القعده تا دهم ذی‌الحجه است. خُنک آنکه در این ایام جمع هردو سفر کند و میقاتش در قربانگاه عاشقان یعنی منی بود. در این سه آیه کریمه درست تامل شود "و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله ...و لما جاء موسی لمیقاتنا و کلمه ربه" "و اذ واعدنا موسی اربعین لیله". و دیگر از غسل توبه یکشنبه ذی‌القعده و خواندن چهار رکعت نماز بعد از آن چنان که مسبوقید و هم در اعمال ماه ذی‌القعده مفاتیح مذکور است، غفلت نشود. همچنین از خواندن دو رکعت نماز بین مغرب و عشا در ده شب اول ذی‌الحجه مفاتیح مسطور است که در هر رکعت بعد از حمد و سوره توحید یک بار و آیه "و واعدنا موسی..." نیز یک بار خوانده می‌شود. عمده حضور است و حضور... (نامه‌ها برنامه‌ها) @sooyesama
کسی‌که می‌خواهد از تمام اسرار حقایق عالم باخبر شود، باید به جانب انسان کامل سفر کند، که انسان کامل مفتاح ملک و ملکوت است. امکان ندارد کسی بدون وساطت مفتاح ولایت بتواند وارد باب علوم و معارف کلمات وجودی عالم شود. باید توجه داشت که تقرّب حقیقی به ولایت، تقرّب به لفظ و لسان نیست، بلکه تقرّب به قلب و حقیقت است. چه بسا افرادی که در مرتبه ظاهر اقرار به ولایت امام علیّ بن أبی طالب عليه السلام نداشته باشند، اما در کُمون باطنی ذات خود ارتباطی با علیّ و اولاد مطهّرش علیهم السلام داشته باشند. در مقابل، چه بسیارند افرادی که در لفظ، علیّ علیّ می‌گویند، اما دل‌شان هرگز راهی به آن آستان ندارد. لذا کم نیستند اهل تسننی که چون در باطن، حُب ولایت دارند، در هنگام مفارقت از این نشئه، استعداد شفاعت اهل بيت علیهم السلام را از این جا با خود می‌برند... گفتیم شفاعت در واقع چیزی جز همان استعداد کمال یافتن و متعالی شدن نیست و انسان باید شفاعت را از همین جا با خود ببرد. شفاعت آن‌گونه که عموم مردم می‌پندارند به معنی پارتی‌بازی انسان کامل نسبت به بعض از انسان‌ها نیست. اگر کسی قوه نفسانی و استعداد کسب کمالات را در خود داشته باشد و قابلیت پذیرش برکات الهی را در خود حفظ کند، و لو اینکه به دلایل گوناگون برایش میسر نشود که در نشئه طبیعت با بدن عنصری از استعداد خود بهره‌برداری کند، بعد از این نشئه در عالم برزخ و یا در قیامت، اولیای الهی آن استعداد را اظهار می‌کنند و او را از همان طریق به کمالات لایقش می‌رسانند. (انسان کامل از دیدگاه نهج‌البلاغه، ص ۲۸۹) @sooyesama
كره زمين را از دو جانب قطب اندكى تطامن است؛ يعنى: اندكى مسطّح است و فرو رفتگى دارد. و آفاق استوائى و قريب بدان‌ها را چون مكّه مكرّمه تقبّب است؛ يعنى: برآمدگى دارند. و آب همه كره زمين را فرا گرفته بود، و چون فرو نشست، قهرا جاىِ برآمده زمين كه قبّۀ آنست و تقبّبِ آن بيش از جاهاى ديگر است در نخستين‌بار نمودار شده است، و آن مكّه مكرّمه است. چون آب كم‌كم فرو نشست و تقليل يافت قسمت پديد آمده زمين به تدريج گسترش يافت كه از آن تعبير به دحوالارض شده است. (هزار و یک کلمه، ج۱، ص۴۶۰) یادآوری: روزه این روز، ثواب ۷۰ سال عبادت دارد. @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
از امام جعفر صادق (ع) مروی است؛ در هر کربی (گرفتاری) توسل به صاحب لوای سیدالشهدا (ع) (حضرت عباس) به عدد شریف آن جناب (۱۳۳ بار): یا کاشف الکرب عن وجه الحسین إکشف کربی بحق اخیک الحسین (هزار و یک کلمه، کلمه ۸۷۳) @sooyesama
هرکجا حرف از جبرئیل به میان می‌آید به جهت افاضه علم و حقائق است؛ چه این که اسرافیل برای حیات و اماته و احیاست یعنی آن حقیقت و واقعیت واحده غیرمتناهی نظام هستی از آن جهت که افاضه‌ی علوم و معارف می‌کند جبرائیلش نامند و از آن جنبه که از او استفاده ارواح می‌شود، اسرافیلش گویند و هکذا دیگر ملائکه و اسمای شریفه وجود صمدی. و لذا در روایات معراجیه در هرجا که پای افاضه علوم و معارف و القای حقائق به میان می‌آید سخن از جبرئیل مطرح است مثلاً جبرئیل این طوری گفت و یا من از جبرئیل پرسیدم و امثال این جملات که همه‌اش به جهت واسطه در فيض بودن او در علوم و معارف است که وجود صمدی که یک شان از شئونش را در روایات و آیات به این لفظ نام می‌برد و هر انسانی که می‌خواهد تلقی علم و معرفت چه از راه وحی کند و یا از راه غیر آن باید از موجود مجرد عقلی تلقی نماید که در شرع مقدس این موجود مفارق عقلی را جبرائیل گویند. (دروس شرح فصوص الحکم قیصری، ج۲، ص۱۶۲) @sooyesama