الهی صفر رفت و ربیع آمد غم غروب کرد و شادی آمد مرگ رفت و زندگی آمد الهی دل‌های فسرده را به نسیم حیات‌بخش خویش زنده بدار و این اندوه بی‌شمار را به رویش ذکر شیرینت بردار؛ «یا حی و یا قیوم، یا من لا اله الا انت» الهی کیست جز تو که بیدارم کند از خواب، و برویاند از خاک. و برهاند از خویش؛ «لا اله الا انت، سبحانک انی کنت من الظالمین». الهی در تندباد حوادث و رگبار بلایا، هم‌چنان خواهم ایستاد، اگر مهر و امید را هم‌چنان از لابلای ابرهای تیره، با پرتو گه‌گاه خورشید نشانم دهی. و می‌دانی که اگر تلالو لطفت پنهان شود، فرو خواهم ریخت... الهی شاید این، آخرین نجوای من با حضرت توست. ای امید آخرین و ای تنها تکیه‌گاه، در وادی سقوط، هنوز چشمانی بی‌رمق، خیره به مشرق، در انتظار طلوع توست. الهی خروج از صفر، بهانه‌ای شد، تا دگر بار، اضطرار عاجزانه خود را آشکار نمایم. شاید این‌بار، همان باری باشد که در آغوش مهرت پناهم دهی. شاید این همه درد، لایق دیدارم کرده باشد. شاید... #ر_س @sooyesama

از اطمینان بیش از حد به خودت بپرهیز چون همان باعث سقوطت خواهد شد... @sooyesama

امام كاظم عليه السلام: اَلْمُؤْمِنُ قَليلُ الْكَلامِ كَثيرُ الْعَمَلِ، وَ الْمُنافِقُ كَثيرُ الْكَلامِ قَليلُ الْعَمَلِ. مؤمن كم‌حرف و پر كار است. اما منافق پر حرف است و كم كار. (تحف العقول، ص۳۹۷) @sooyesama

داشتن قدرت مکاشفه اصلا امتيازى نيست. گاهی دو تا نبى هستند يا دو تا ولىّ، كه مقامشان يكى است. اين يكى با مكاشفات مى‌بيند آن يكى نمى‌بيند. اين يكى كه مى‌بيند هيچ امتيازى نسبت به آن ديگرى كه نمی‌بيند ندارد. به خاطر اينكه زاويه‌اى خاصی از نفس هست كه وقتى غبارگيرى مى‌شود حالت مکاشفه پيدا مى‌شود. ممكن است زاويه كنارى‌اش كه زاويه استحكام است در آن دیگری قوى‌تر باشد و اصلا نيازى به كنار رفتن اين پرده نباشد. #استاد_جعفر_ناصری #مکاشفه @sooyesama

آفتابِ وصلِ جانان، بر نمی‌آید مرا وین شبِ تاریکِ هجران، سر نمی‌آید مرا دل همی‌خواهد که جان در پایش افشانم ولی یک‌نفس آن بی‌وفا، بر سرْ نمی‌آید مرا #فیض_کاشانی @sooyesama

قالَتِ الْحَوَارِيُّونَ لِعِيسَى: يَا رُوحَ اللَّهِ مَنْ نُجَالِس؟ُ قَال:َ مَنْ يُذَكِّرُكُمُ اللَّهَ رُؤْيَتُهُ وَ يَزِيدُ فِي عِلْمِكُمْ مَنْطِقُهُ وَ يُرَغِّبُكُمْ فِي الْآخِرَةِ عَمَلُه «حواریّون به عیسی (ع) گفتند: «ای روح خدا، با که بنشینیم؟» فرمود: «با کسی که دیدن او شما را به یاد خدا بیندازد؛ و کلامش به علمتان بیفزاید، و رفتارش موجب رغبت شما به آخرت بشود.» (اصول کافی، ج۱، ص۳۹) @sooyesama

گفتم به زندگی که چرا جنگ می‌کنی؟ با شیشه دلم، همه چون سنگ می‌کنی؟ گفتا: که تا دلت، همه از بند بگسلد تا دانه دارد آشیانه، از او مرغ، کی پرد؟ #ر_س @sooyesama

شنیدنی‌ست سرانجام کار دیدن‌ها نگه به گوش بَدَل کن که عالم آواز است... فریب شعبدهٔ زندگی مخور بیدل به پردهٔ نفس تو‌ وهم‌، ریسمان باز است #بیدل_دهلوی @sooyesama

امام حسن عسکری (ع): إن الوصول الی الله عزوجل سفر لا یدرک إلا بامتطاء اللیل. وصول به خداوند عزّوجلّ، سفری است كه جز با شب زنده داری به دست نمی‌آید. (مسند الامام العسکری، ص۲۹۰) @sooyesama

این کسالت‌ها در انجام وظایف برای چیست؟ چرا آدم حال ندارد نماز بخواند؟ این بخاطر آن چیزهایی است که وارد آدم می شود. حالا آدم یا غذای سنگینی خورده یا غذای حرامی خورده یا مثلاً حرف حرامی شنیده است. حرف‌های حرام مزاج آدم را بهم می‌زند . چه آدم حرف حرامی بزند، چه حرف حرامی بشنود... گفت پیغمبر که نَقل جاهلان همچو سبزست بر مزابل ای فلان بر چنان سبزه هر آن کو بر نشست بر نجاست بی‌شکی بنشسته است #استاد_محمود_امامی #کسالت_روحی #ارتکاب_حرام @sooyesama @malakedaei

از رحمت رحمانیه همه موجودات بهره‌مندند ولی از رحمت رحیمیه کسانی برخوردار میشوند که قرب به هستی مطلق (کمال) پیدا می‌کنند. #استاد_محمود_امامی @sooyesama @madarehosn

قرب به حقیقت مطلق یعنی بیرون رفتن از قیود. یعنی عبور از عوالم تنگ به عوالم گسترده‌تر، تا رهایی از همه قیود و بعثت از همه قبور. این قرب، و این اطلاق، خود، ویژه‌ترین رحمت الهی است. از این رو پیامبر خاتم (ص) رحمت بی‌کران الهی بر پهنه بی‌نهایت گیتی است؛ «ما ارسلناک الا رحمة للعالمین» (انبیاء/ ۱۰۷) #ر_س @sooyesama