در آسمان دریایی است که آن را دریای برکات گویند و بر لب آن دریا درختی است که آن را درخت تحیّات نامند. بر آن درخت آشیانهٔ مرغی است به نام مرغ صلوات.
وقتی مؤمنی در ماه شعبان بر سیّد پیغمبران (ص) صلوات فرستد، خدا آن مرغ را امر نماید تا در آن دریا غوطه خورد و پرهای خود را بفشارد و هر قطرهای که از پرهای آن مرغ بریزد، ملکی خلق نماید.
جمیع آن فرشتگان به تقدیس و تحمید، و مدح و ثنای پروردگار مشغول گردند و ثواب آنها در دیوان اعمال صلوات فرستنده ثبت گردد.
(وسائل الشیعه، ج 10 ، ص 492، باب 28 ؛ مصباح المتهجد ، ص 28)
#شعبان
#صلوات
@sooyesama
از بزرگی پرسیدند: برای خوب بودن کدام روز بهتر است؟
پاسخ داد: یک روز پیش از مرگ.
شخص حیران شد و گفت: اما زمان مرگ را کسی نمیداند؟!
عالم فرمود: پس هر روز را روز آخر حساب کن و خوب باش. شاید فردایی نباشد...
@sooyesama
مفاهیم کلی مانند انسان، بر مصادیق زیادی صادقند، و در آنها سریان دارند. اما سریان مفهومی، که لازمه آن خرد شدن و فنای مفهوم در دل مصادیق است.
چنانکه انسان در زید، زید است و در بکر، بکر؛ یعنی انسان، با همان اطلاق و کلیت در خارج تحقق نمییابد.
کلی مفهومی چنان گنگ، ضعیف و نامعین است که در هر فردی، به شکل و قالب آن فرد، در میآید، و با جایگاه خود مزج میگردد.
اما حضور و سریان حقیقت هستی، در مظاهر خود به عکس مفاهیم کلی است؛ چنانکه رنگ هیچ مظهری را نپذیرفته و با اطلاق خویش، در همه حضور دارد، و هرگز با آنها ممزوج نمیشود؛ «داخل فی الاشیاء لا بالممازجة و خارج عنها لا بالمزایلة»
حق مطلق، با حفظ اطلاقش، در همه ساری است. او با سریان خویش، به اشیاء رنگ واقعیت میبخشد. و آنها را متحقق میسازد.
او همه جا هست، اما به رنگ هیچ جایگاهی در نمیآید. بلکه اوست که به هر جایگاهی رنگ خاصی از واقعیت را میبخشد.
او در آسمان هست، اما آسمان نیست، خودش است. در زمین هست، اما زمین نیست، بلکه خودش است.
او در آسمان و زمین اوست؛ «هو الذی فی السماء اله و فی الارض اله» زخرف/۸۴
به دریا بنگرم، دریا «تو» بینم
به صحرا بنگرم، صحرا «تو» بینم
به هرجا بنگرم کوه و در و دشت
نشان از قامت رعنا «تو» بینم
#ر_س
#توحید_عرفانی
#هویت_مطلقه
#وحدت_سریانی
@sooyesama
بهترین حرکات نماز، و بهترین سکنات روزه است.
بالاترین نیکی صدقه، و پاکترین سلوک، صبر و باطلترین سعی، ریا است.
نفس از بدن خلاصی نمییابد... مادامی که متوجه قیل و قال و مناقشه و جدال است.
بهترین عمل آن است که از نیت صادر شود، و بهترین نیت آن است که از علم ناشی گردد و حکمت، مادر فضایل است.
#علامه_حسنزاده
(رساله لقاالله)
#بهترین_سلوک
@sooyesama
صحیفه مبارکه سجادیه، شرح حال سلوک امام زین العابدین علیه السلام محضر حق متعال است.
این کتاب شرح حال و بیوگرافی امام زین العابدین ع است. شرح حالی که برای من و شما، الگو و تعلیم است.
این زبور آل محمد صلی الله علیه و آله را دریابید.
#استاد_حسینی_آملی
@sooyesama
ابتلائاتی که برای بشر پیش میآید، اکثرا برای آن است که متوجه حضرت حق بشود و از غفلت خارج شود، و متوجه منبع فیض گردد.
ابتلائاتی که برای سالک پیش
میآید ابتدا برای همان معنی و پس از آن برای آن است که منقطع از عالم و خود گردد. تا هر روز منزلی را پس از منزلی سیر نماید.
#آیتالله_سعادتپرور
(رسائل عرفانی، ص۲۵۹)
#بلا
#سیر_الیالله
@sooyesama
آداب ذکر ۱
يكى از مشكلات ما گاهى اين است كه همه كارها و اصلاح خودمان را از ذكر گفتن مىخواهيم به دست بياوريم و اين طور نمىشود.
ذكرِ تنها، همه كار نمىتواند بكند بلکه مقدمات مىخواهد. گاهى طرف زیاد هم ذكر مىگويد اما به توجهاتش اضافه نمىشود.
بخاطر اينكه خيلى شرائط بايد جمع باشد تا يك ذكرى اثر بکند و حركت ايجاد كند.
مىگويند بنزين ماشين را مىبرد اما ماشین علاوه بر بنزين خيلى چيزهاى ديگر مىخواهد تا راه برود؛ ماشين باید روشن باشد، راننده داشته باشد، هدايت بشود و... تا راه برود.
ذكر انسان را حركت مىدهد ولى شرائطی هم دارد مثل توجه داشتن، نبود تشتت فکری، خلوت و آرامش، رعایت تناسب در انتخاب ذکر، داشتن مراقبه در طول روز و رعایت تقوی و...
#استاد_جعفر_ناصری
#آداب_ذکر_۱
@sooyesama
موسیقی باید با دستگاه آفرینش و خلقت ما هماهنگ باشد.
باید او را هدایت کرد که به کدام مقصد حرکت کند.
انسان میتواند آنرا در زمینههای صحیح به کار ببرد.
#آیتالله_جوادی_آملی
@sooyesama
بادبادکها که به هوا میروند، بخاطر مخالفت با هواست. آنها در برابر باد میایستند و پرواز میکنند.
آدمی هم، تنها وقتی آسمانی شده و بالا میرود که بر خلاف هوا و هوس خود رفتار کند.
#حجةالاسلام_رنجبر
#مخالفت_هوی
@sooyesama
به سوی سماء
آداب ذکر ۱ يكى از مشكلات ما گاهى اين است كه همه كارها و اصلاح خودمان را از ذكر گفتن مىخواهيم به دس
آداب ذکر ۲
یکی از شرایط ذکر این است که ذکر گفتن ادا کردن مىخواهد. خيلى از بزرگان در مورد ذكر اللّه كه صحبت مى.كردند مىفرمودند کلماتش باید درست ادا شود؛ مثلا همزههايش بايد از هم تفكيك شده و مشخص باشد.
گفتن اذكار شايد كه جوهره صدا را نخواهد اما يك وقت يك نفر بدون جوهره صدا، كلمات را ادا مىكند فقط صدايش جوهره ندارد و الا اگر كسى پهلويش باشد كلمات را قشنگ مىشنود. اینطور ذکر گفتن خوب است.
ولى از اين مرتبه هر چه تنزل پیدا کرد آرام آرام با هوا و نَفَس طرف خلط مىشود. يعنى ممكن است طرف کم کم از این حالت صدا، پائينتر بيايد و به جایی برسد كه دارد نَفَس مىكشد و ذکرش را در قوه مصورّه خودش تصور مىكند، در نفسش هم فكر مىکند كه ذکر مىگويد...
ذكر، باید مشخص و شفاف ادا شود... ذکر بدون صوت را توجه [ذکر درونی] حساب مىكنند و آثار ذكر لسانی برایش مترتب نيست.
در اذكار طولانى جوهره صدا غالبا باعث سردرد مىشود و صلاح نيست كه كسى بخواهد بلند بگوید... ممکن است صدای انسان موقع ذکر جوهره نداشته باشد؛ امّا باید صدای خفیف باشد.
#استاد_جعفر_ناصری
#آداب_ذکر_۲
@sooyesama