تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و‌جهانرا

تو دانشگاهی و من کودکستان بده جان به من و با خنده بستان الا استاد طنازی! عروسک!!! میایی عاشقی بازی!؟ عروسک!! در این بازی برنده میبرد دل و بازنده خری که مانده در گل تو شاعر پروری ابیات نغزی که اصلا هم نمیگنجی به مغزی خدا میگفت:« به خلقت بنازم فرشته ای چنان زیبا بسازم و شیطانی به جلد او بریزم...» نگو که تو عزازیلی عزیزم به این پیچیدگی وسختی تو شدم دیوانه تو ضربدر دو سرِ پا منتظر استاده خفتم که با خوابم در آغوشت بیفتم #شبگرد 1403/5/28

آخی آخی آخیییییییی🫣😃

استاد واژه های پراکنده خنده! من آن هجای زلف پریشان شعری ام تا که ببافی ام وبه دوری بپیچی ام من آن جواب بعد صدای های پوچم و از جنس هیچی ام از جنس هیچی ام در نرد عشق آنقدر ای دوست باختم تاکه تمام عالمیانرا شناختم اما خودم؟ خودم هنوز نفهمیده ام چی ام!!!!! از جنس هیچی ام؟ از جنس هیچی ام... شاید که کاردستی یک کودم با کاغذ بدون رنگ شاید عروسکم بازی کنید با من و با زندگانی ام آه ای جوانی ام... کبریت بی خطر یک دم خطر نکرد عاشق نشد... چون«پیشِ زخمِ تیغِ تو ،...جان را سپر نکرد»* طوفان موج های هجایی پراکنده ای مونا لیزای خنده ای... من حس کشفی از لئوناردو داوینچی ام صد حیف آخرش... از جنس هیچی ام از جنس هیچی ام #شبگرد جانا کدام سنگ‌دل بی‌کفایت است کو پیش زخم تیغ تو جان را سپر نکرد *حافظ جان #شعر_نو 1403/2/23

انگار تنها میشن دردا بی من هی سیاهیا میان رنگا میرن...

بخش دوم جلسه یازدهم هم تمام شد میتونید توی روبیکا گوش بدید

من کوله بار دردم کی قد من بد آورد... پی‌نوشت:آخی آخیییی

🪄 قهرمان واقعی پیتر بود نه اسپایدرمن 🕸❤️‍🩹

همیشه عاشق آدم هایی هستم که زود ناامید می‌شوند کم می آورند و می‌گذارند می‌روند تو نمیدانی چه دردی دارد ناامید نشدن آنجا که حتی روزنه ی کوچکی برای امیدواری نمیبینی چه دردی دارد هی یک مسیر بن بست را تا انتها رفتن و نرسیدن چه تلخ است هی سراب دیدن و رفتن و رفتن و ....به بیابان رسیدن آدم ناامید زود راهش را کج می‌کند و تا دیر نشده برمی‌گردد و اینهمه هر روز نرسیدن را تجربه نمی‌کند..

مرگ بر اسرائیل بنا به هزاران دلیل