eitaa logo
سنگر روایت
2.5هزار دنبال‌کننده
2.5هزار عکس
1.7هزار ویدیو
323 فایل
سنگر روایت پایگاه تعمیق‌بخش نگاه انقلابی، رصد جریان‌ها، تبیین عقلانی، روایتگری امید و روشنگری در مصاف جنگ روایت‌ها. همراه هم در سنگر دفاع فکری و جهاد تبیین. ارتباط با ادمین: @khomool #هم‌افقی‌با‌ولی #انقلابیگری #دشمن‌شناسی #جریان‌شناسی #عقلانیت #بصیرت
مشاهده در ایتا
دانلود
8.32M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
♦️ هدیه عجیب مستشار آمریکایی مقیم ایران به شاهنشاه آریامهر که خیلی ها ازش خبر ندارن هدیه ای در خور برای شاه 🇮🇷سنگر روایت | عضو شوید https://eitaa.com/joinchat/2453995552Cf558a5fd1e
21.02M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🚨 این شما و این هم سلاطین تجزیه ایران! 🇮🇷سنگر روایت | عضو شوید https://eitaa.com/joinchat/2453995552Cf558a5fd1e
2.12M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
جهان در حال تغییری شگرف است و پایه‌های سست استکبار ر‌وز به روز لرزان‌تر از قبل خودنمایی می‌کند. دختری در برلین و در میان شلوغیهای دنیای پر زرق و برق غرب، در دفاع از مردم فلسطین این چنین لبخند زنان، هجوم حاکمیتش را به سخره میگیرد... این آن چیزی است که تبیین‌گران ما باید به آن بپردازند‌. یک انقلاب جهانی در دل دنیای به فحشا رسیده در حال وقوع است. اکنون اما با مدیریت رهبرمعظم، انقلاب خمینی مرزها را درنوردیده و خاکریز به خاکریز در دل دشمن جلو میرود و ما اما هنوز درگیر اینیم که برگزار کنیم یا نکنیم؟ کنسرت خوب است یا بد است؟! آی کوتوله‌های سیاسی، کمی بزرگ شوید و از بالا به رخدادهای جهان فعلی نگاه کنید. هژمونی غرب به دست رهبرت شکسته شده و فریاد ترند اول فضای تاریک مجازی‌ای شده است که غولهای رسانه ای امپریالیسم جهانی نتوانستند جلوی تشعشع نورش را بگیرند... به جهانی تازه با رویکردی تازه سلامی تازه کنید‌./سید فخرالدین موسوی 🇮🇷سنگر روایت | عضو شوید https://eitaa.com/joinchat/2453995552Cf558a5fd1e
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔰 بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD) 🔴 اکنون نه تنها زمان توافق با ایران نیست، بلکه زمان افزایش فشار اقتصادی جهانی بر جمهوری اسلامی است؛ باشد که این رژیم، از بازسازی برنامه اتمی خود، به‌ویژه‌ تلاش‌هایش برای غنی‌سازی اورانیوم دست برادارد. ایران بارها اعلام کرده است که هرگز غنی‌سازی اورانیوم را که گامی ضروری در توسعه بمب هسته‌ای است، کنار نخواهد گذاشت.
🔰 ابزار راهبردی روسیه و چین برای ایجاد اختلال در فرایند فعال‌سازی مکانیسم ماشه 🔍 بر اساس سناریوپردازی گروه بین‌المللی بحران (International Crisis Group)، چین و روسیه می‌توانند با همکاری نکردن در روند بازسازی «کمیتۀ تحریم‌ها»، مندرج در قطعنامه 1737، اثرگذاری مکانیسم ماشه بر حوزه‌های اقتصادی و امنیتی ایران را تا حد زیادی از حیّز انتفاع ساقط کنند. مبتنی‌بر همین سناریو، ایجاد اختلال در روند انتصاب رئیس کمیتۀ 1737 یا بایکوت جلسات مشورتی آن، ازجمله ابزارهایی هستند که مسکو و پکن می‌توانند با استفاده از آن‌ها، مانع از اجرا یا تضعیف مشروعیت تحریم‌های احیاشدۀ سازمان ملل علیه ایران شوند. در ادامه، تلاش می‌کنیم که مخاطبان گرامی را با قطعنامه 1737 و کمیتۀ معروف آن، بیشتر آشنا کنیم. 🔹 قطعنامه 1737 شورای امنیت (دسامبر 2006)، نخستین قطعنامه الزام‌آورِ فصل‌هفتمی علیه ایران بود که پس از ارجاع موضوع هسته‌ای ایران از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به شورای امنیت صادر شد. یکی از بخش‌های کلیدی این قطعنامه، تشکیل کمیتۀ تحریم‌ها است که معمولاً از آن، با عنوان «کمیتۀ 1737» یاد می‌شود. همۀ اعضای شورای امنیت، به‌طور خودکار، عضو این کمیته هستند. 🔸 در قطعنامه 1737، وظایف اصلی این کمیته اینگونه تشریح شده است: - نظارت بر اجرای تحریم‌ها علیه ایران، در حوزه‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای و موشکی؛ - بررسی گزارش‌های کشورها درباره اقدامات‌شان برای اجرای تحریم‌ها؛ - تعیین لیست اشخاص حقیقی و حقوقیِ مشمول تحریم (ممنوعیت سفر و انسداد دارایی‌ها)؛ - ارائه توصیه‌ها برای شفاف‌سازی و بهبود اجرای تحریم‌ها؛ - رسیدگی به درخواست‌های استثنا یا مجوز در موارد خاص (مثلاً برای اهداف انسان‌دوستانه یا علمیِ مشروع). 🔹 کمیتۀ 1737 (یا کمیتۀ تحریم‌ها)، در واقع، بازوی اجرایی شورای امنیت برای پیگیری اجرای مفاد قطعنامه 1737 بود که بعدها با صدور قطعنامه‌های بعدی (مثل 1747، 1803 و 1929)، حوزۀ وظایفش توسعه پیدا کرد و دامنۀ تحریم‌ها گسترده‌تر شد. 🔸 این کمیته موظف بود که گزارش‌های دوره‌ای از روند اجرای تحریم‌ها، به شورای امنیت ارائه دهد. در واقع، کمیتۀ 1737 ابزاری بود که در چارچوب فصل هفتم منشور سازمان ملل، در جهت نظارت و تضمینِ اجرای تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران عمل می‌کرد.
🔰 مرکز مطالعات سیاسی و اقتصادیِ «اَمَد» (Amad) 🔴 در هیچ جای دیگری چون عراق، منافع ایران و آمریکا تا این حد به هم گره نمی‌خورَد. چندین هزار نیروی آمریکایی در مجموعه‌ای از پایگاه‌های نظامیِ مستقر در خاک عراق حضور دارند؛ درحالی که [همزمان] ایران هم طیف وسیعی از نیروهای سیاسی و مسلحِ این کشور را حمایت می‌کند. اما [با توجه به شرایط کنونی منطقه،] شبه‌نظامیان عراقی، سکوت آشکاری اختیار کرده و درخصوص درگیرشدن در منازعات خارجی، محتاط‌تر از گذشته شده‌اند. همچنین [از حیث وابستگی به ایران] مستقل‌تر شده و نسبت به منافع خود در ساختار دولت عراق، حساس‌تر و کنجکاوتر شده‌اند؛ منافعی که مشتمل است بر کسب میلیاردها [دینار] از محل خزانۀ دولت، شبکه‌های تجاری گسترده و نفوذی بی‌سابقه.
🔰 مرکز مطالعات سیاسی و اقتصادیِ «اَمَد» (Amad) 🔴 درحالی که ایالات متحده و اروپا به‌دنبال منزوی کردن ایران از طریق تحریم‌ها هستند، اهمیت عراق به‌عنوان ریۀ اقتصادی و شریک تجاری ضروری ایران، همراه با بازارهای تبادل ارز برای انتقال پول، دوچندان به‌نظر می‌رسد. به گفتۀ محققان اندیشکده انگلیسیِ چتم‌هاوس، بنادر عراق به بهشتی برای بازصادرات فراورده‌های نفتیِ تحت‌تحریم [ایران] تبدیل شده‌اند و [عملاً] به‌مثابۀ پنجرۀ ایران برای [اتصال به] تجارت جهانی عمل می‌کنند؛ چنانکه خاک عراق، به پناهگاهی امن برای گروه‌های غیرعراقیِ موردحمایت ایران تبدیل شده است؛ گروه‌هایی که اگر در سرزمین خود بودند، هدف [حملات، ترورها و...] قرار می‌گرفتند.
🔰 بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها (FDD) 🔴 نشست اخیر سازمان همکاری شانگهای شاهدی بود بر این مدعا که مسکو و پکن، مبتنی‌بر یک «چشم‌انداز متحد»، قصد ندارند پروژۀ تجدیدنظرطلبانه و مشترک خود را رها کنند؛ آنجا که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، به رسانه‌های چینی گفت که روسیه و چین، «در چشم‌انداز خود برای ایجاد یک نظم جهانیِ چندقطبی»، متحد هستند. او ناتو و غرب را به خاطر شروع جنگ در اوکراین سرزنش کرد و به‌روشنی نشان داد که به دنبال توسعۀ روابط اقتصادی و امنیتی با چین است تا اقتصاد روسیه را در برابر اثرات تحریم‌های بین‌المللی، مصون نگه دارد. در طول اجلاس، پوتین از کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای برای انتشار «اوراق قرضۀ مشترک» و از پیشنهاد رئیس‌جمهور چین برای تأسیس «بانک پروژه‌های سرمایه‌گذاری مشترک» حمایت کرد. 🇮🇳 در تحولی دیگر، نارندرا مودی، نخست وزیر هند که زودتر از موعد مقرر، برای دیدار با شی جین پینگ در حاشیه این اجلاس حاضر شد، نشان داد که در بحبوحۀ تیرگی روابط با ایالات متحده، حاضر است با تغییر رویکرد، کشورش را به‌سمتِ روابط بهتر با روسیه و چین سوق دهد. شی و مودی، ضمن بحث و گفت‌وگو دربارۀ گسترش تجارت و سرمایه‌گذاری، توافق کردند که کشورهایشان علی‌رغم اختلاف مرزی و رقابت ژئوپلیتیکی دیرینه، شرکای توسعه هستند، نه رقیب‌های همیشگی. گفتنی است روابط دهلی نو با واشنگتن از آنجا روبه‌وخامت گذاشت که دونالد ترامپ، به بهانۀ سیاست هند مبنی‌بر ادامۀ خرید نفت از روسیه، بر کالاهای هندی تعرفه 50درصدی اِعمال کرد.
🔰 قارۀ سیاه، فرصتی جدید برای ایرانِ پساجنگ12روزه 🔍 به زعم کارشناس مرکز پژوهش‌ها و مطالعات پیشرفتۀ «المستقبل» چالش‌ها و پیچیدگی‌های ناشی از جنگ 12روزه، بستری برای ایران فراهم کرده است تا به چشم فرصتی جدید به قارۀ سیاه بنگرد؛ فرصتی که به اذعان وی، عرصه‌های مختلف سخت و نرم را شامل خواهد شد. آنچه در ادامه آمده، خلاصه‌ای است از دلایل و انگیزه‌هایی که به زعم کارشناس این اندیشکده، بیش‌ازپیش تهران را به سمت قارۀ آفریقا متمایل خواهد کرد: 1️⃣ جست‌وجوی یک فضای استراتژیک جایگزین برای جبران خسارات بازدارندگی: پس از آنکه زیرساخت‌های هسته‌ای و نظامی ایران تحت حملات مستقیم [اسرائیل و آمریکا] قرار گرفت، این کشور تصمیم گرفت حضور خود را در خارج از جغرافیای تهدیدآمیزِ سنتی‌اش تنوّع ببخشد. آفریقا فرصتی برای ایجاد یک عمق استراتژیک نامتقارن است که اثربخشی سیاست بازدارندگی اسرائیل را کاهش می‌دهد. در این راستا، تهران تلاش می‌کند نفوذ خود در این قاره را در قالب یک نفوذ دوگانه گسترش دهد: نظامی‌اطلاعاتی و دیپلماسیِ اقتصادی. این نفوذ نیازی به دخالت مستقیم ندارد؛ بلکه ممکن است از طریق همکاری و مشارکت [ایران] با رژیم‌هایی تحقق یابد که از انزوای سیاسی و امنیتی رنج می‌برند تا نتیجتاً به گسترش شبکه‌های اطلاعاتی و تبلیغاتی ایران در درازمدت بینجامد. 2️⃣ گسترش «محور مقاومت» در خارج از حوزۀ نفوذ سنتی‌اش: پس از جنگ [12روزه]، نگاه ایران به آفریقا، یک نگاه ایدئولوژیکِ توسعه‌طلبانه، مبتنی بر گسترش محور مقاومت، فراتر از هلال شیعیِ خاورمیانه است؛ به نحوی که این توسعه‌طلبی را تا منطقۀ جنوب جهانی بگستراند. تهران از طریق فعالیت‌های مذهبی و فرهنگیِ روبه‌رشد خود، به‌دنبال ایجاد یک بستر اجتماعی جدید در این قاره، همسو با گفتمان انقلابی‌اش در ضدیت با اسرائیل و آمریکاست. 3️⃣ بسیج حمایت دیپلماتیک آفریقا در مجامع بین‌المللی: در چارچوب انزوای بین‌المللی تهران، آفریقا یک دارایی مهم دیپلماتیک محسوب می‌شود؛ چرا که کشورهای آفریقایی، تقریباً ۲۸درصدِ آرای مجمع عمومی سازمان ملل را در اختیار دارند. پس از تشدید تنش با اسرائیل، این دارایی در حمایت از موضع ایران در باب مسائل حساسی چون برنامه هسته‌ای و حقوق بشر، اهمیت فزاینده‌ای یافت که اخیراً در رأی ممتنع یا مخالفِ برخی کشورهایی آفریقایی درخصوص قطعنامه‌های محکومیت ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رخ نمود. 4️⃣ بهره‌برداری از خلأ ژئوپلیتیک غرب: مجموعه‌ای از عقب‌نشینی‌های غرب، به‌ویژه فرانسه و ایالات متحده، از مناطق ساحل و شاخ آفریقا، خلأ استراتژیکی به‌وجود آورده است که در مقابل، قدرت‌هایی چون روسیه، ترکیه و اکنون ایران، به‌دنبال پر کردن آن هستند. تهران این خلأ را فرصتی برای نقش‌آفرینی به‌عنوان یک قدرت «جایگزین» می‌بیند که قادر است از رژیم‌های نظامی این منطقه، بی‌قیدوشرط حمایت کند؛ به‌ویژه در حوزه‌های امنیتی و اطلاعاتی؛ امری که در توافق امنیتیِ امضاشدۀ اخیر با نیجر مشهود بود. 5️⃣ تأمین منابع حیاتی با هدف دور زدن تحریم‌های بین‌المللی: در بحبوحۀ تشدید تحریم‌های اقتصادی، ایران به‌دنبال ایجاد مسیرهای جایگزین برای تأمین منابع استراتژیک حیاتیِ خود در آفریقاست؛ مثلاً تأمین اورانیوم از نیجر، طلا از مالی و کُبالت از اوگاندا. این جنس نفوذ، فراتر از معاملات تجاری، مشتمل بر نوعی ترتیبات امنیتی و سیاسی است که دسترسی مداوم [ایران] به این منابع را بدون نظارت و اشرافِ غرب تضمین کند. 6️⃣ بهبود تصویر ایران به‌عنوان یک قدرت بین‌المللیِ ضد سلطه: ایران از طریق [تقویت] حضورش در آفریقا، تلاش می‌کند تصویر جدیدی از خود ارائه دهد؛ به‌عنوان یک بازیگر بین‌المللیِ مخالف هژمونی غرب و حامی کشورهای «مظلوم». این روایت، در محیط‌هایی چون آفریقا که از تبعات استعمار نو و وابستگی اقتصادی رنج می‌برند، محبوب‌تر است. پس از جنگ اسرائیل، تهران درصدد برآمده است برای تقویت چهرۀ بین‌المللی خود و جلب همدردیِ کشورهای جنوب جهانی، به‌ویژه در آفریقا، به این گفتمان تکیه کند؛ طرحی که درهای نفوذ را تقریباً بدون هزینۀ نظامی یا اقتصادی بالا، به روی تهران باز خواهد کرد.
🔰 موقوفه کارنگی برای صلح بین‌المللی (Carnegie Endowment for International Peace) 🔴 خطر کاملاً آشکار است: اگر مکانیسم ماشه فعال شود، ایران می‌تواند با خروج از پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) یا توقف همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تلافی کند؛ گام‌هایی که بحران را تشدید می‌کند و خطر رویارویی نظامی را افزایش می‌دهد. از سوی دیگر، اگر بند مکانیسم ماشه در روز خاتمه (روز پایان محدودیت‌های برجام)، بدون اعمال مجدد تحریم‌ها منقضی شود، شورای امنیت آخرین مکانیسم اجرایی را برای مجازات ایران از دست خواهد داد. در تئوری، می‌توان بعداً تحریم‌ها را دوباره اِعمال کرد، اما فقط با اتفاق آرا بین اعضای دائم شورای امنیت که با توجه به همسویی مسکو و پکن با تهران، عملاً غیرممکن است.