🔻«به زبان آدمیزاد» عنوان یادداشتی است درباره غزلی از مهدی جهاندار که در پیش‌شمارهٔ سوم ماهنامهٔ سوره به چاپ رسیده است. ✍️نویسنده: علیرضا سمیعی بخشی از متن: 🔸او از آن شاعرانی است که هرچه رخ بدهد، شعری منتشر می‌کند؛ انگار آستین ذوقش پر از ابیات مناسب باشد و با طوفان‌های سرزمینمان بجنبد و جای خالی را پر کند. شعرش سهل و ممتنع است؛ درست مثل گفتارش خالی از تکلف و دست‌اندازهای کلامی اهل ادب. تو گویی به راحتی گفت‌وگوهای روزمره بتواند چیز بنویسد؛ اما شهامتی در بیان موضع‌گیری‌هایش دارد و دیدگاه‌های خاص که با ظرافت و تیزهوشی، کارهایش را خواندنی کرده است. از این رو شعری که در نگاه اول سهل می‌آید، ممتنع می‌شود. راستی که شعر سهل چقدر زیاد است و در عصر قلم‌های سهل‌انگار تا چه پایه ممتنع نوشتن بعید است، اما او پیوسته دل به خطرهای غلتیدن در سادگی می‌دهد و درنتیجه هر کسی و در هر گوشه‌ای می‌تواند شعرش را بردارد و بخواند و بفهمد. 🔸🔹شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره سوم #مجله_سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

🔻«سر‌گرانی‌ها؛ یک گزارش از اجتماع» عنوان یادداشتی است از سفر به سوریه که در پیش‌شمارهٔ سوم ماهنامهٔ سوره به چاپ رسیده است ✍️نویسنده: علی‌اصغر عزتی‌پاک بخشی از متن: 🔸در این لحظات من برای اولین بار فکر کردم به جایگاه موسیقی میان عرب‌ها و این‌که اگر این موسیقی نبود در چنین روزی که آن‌گونه با خون شروع شده بود و با پاک‌شدن اسم‌هایی از زبان زندگی، این مرد چه می‌خواست بشنود و با چه می‌خواست به تسکین برسد و داستانش را ادامه دهد! دقیق که نگاه می‌کردی، می‌دیدی این صدای بلند و این فریادی که خواننده انداخته توی سر خودش و توی سر ما و توی دل خیابان، بی‌دلیل نبود، ناموجه نبود. این صدا، صدای دمشق بود در آن لحظه برای من. دمشق در این مدت که من بودم و هستم، پر است از این اصوات حزن‌آلود و غریب. مثلاً اگر بخواهم خاطرات همین چند روز را که کارم شده بود پرسه‌زدن در کوچه‌پس‌کوچه‌های دمشق قدیم، مرور کنم، مهم‌ترین عنصر حاضر در تمام آن‌ها، همین صدای موسیقی‌ای بود که از پنجره‌ها، از مغازه‌ها، از درز درها، از روزنه‌ها و از زمین و آسمان، در ریتم‌هایی کهنه و نو، می‌جوشید. صدای موسیقی در این شهر آن‌قدر منتشر است که برایم شده نشان و نماد حیات و نشاط و هم قلب زندگی‌هایی که در این خانه‌های قدیمی، خیلی قدیمی، می‌تپد. 🔸🔹شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره سوم #مجله_سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

🔻«ملاقات با شمایل قهرمان» عنوان روایت اهالی هنر و اندیشه از الهام بخشی سردار شهید حاج قاسم سلیمانی است که در پیش‌شمارهٔ سوم ماهنامهٔ سوره به چاپ رسیده است. ✍️نویسنده: محمد‌جواد نجفی بخشی از متن: 🔸 وجوه معنوی و اخلاص که به ما مربوط نمی‌شود. بین ایشان و بین خداست و کلیتش را ما می‌پذیریم اما موضوعِ محاسبه ما نیست. آنچه مورد محاسبه ماست یکی از ویژگی های فرهنگی است که ریشه در خاک ما دارد. جنسی در شهید سلیمانی ظهور پیدا می‌کند که صدها سال بلکه هزاران سال در معدن فرهنگ ایرانی پرورش یافته و تبدیل به لعل شده است. مفهوم جوانمردی می‌تواند ایشان را معرفی کند. مهم‌ترین کلیدواژه‌ای که می‌تواند وجه اجتماعی تصویر حاج قاسم سلیمانی را نمایندگی کند، مفهوم فتوت و جوانمردی است و سر محبوبیت ایشان هم، انطباق کردار، منش و لحن او با رسومات فرهنگی عمیقی است که تحت عنوان جوانمردی در جامعه ایران وجود داشته است. 🔸🔹شما می‌توانید این نوشته را در پیش شماره سوم #مجله_سوره بخوانید... 🆔 @sourehmagazine

📌سلسله نشست خط سوره به مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی و هفتهٔ هنر انقلاب اسلامی؛ 🔺️ عصر سینمای سوره 👤 باحضور: نعمت‌الله سعیدی رامتین شهبازی اکبر نبوی 🗣میزبان: سید‌باقر نبوی 📅زمان: پنجشنبه ۲۴فروردین ساعت۱۶ 🏢مکان: گالری خانه عکاسان حوزه هنری 🆔 @sourehmagazine

📌سلسله نشست خط سوره به مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی و هفتهٔ هنر انقلاب اسلامی؛ 🔺️ عصر تجسمی سوره 👤 باحضور: پرویز اقبالی مرتضی گودرزی عبدالحمید قدیریان 🗣میزبان: محمد‌رضا وحیدزاده 📅زمان: جمعه ۲۵فروردین ساعت۱۶ 🏢مکان: گالری خانه عکاسان حوزه هنری 🆔 @sourehmagazine

📌سلسله نشست خط سوره به مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی و هفتهٔ هنر انقلاب اسلامی؛ 🔺️ عصر ادبیات سوره 👤 باحضور: علی‌محمد مودب زهرا زواریان قاسمعلی فراست 🗣میزبان: علیرضا سمیعی 📅زمان: شنبه ۲۶فروردین ساعت۱۶ 🏢مکان: گالری خانه عکاسان حوزه هنری 🆔 @sourehmagazine

#گزارش_تصویری 📌سلسله نشست خط سوره به مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی و هفتهٔ هنر انقلاب اسلامی؛ 🔺️ عصر سینمای سوره 👤 باحضور: رامتین شهبازی اکبر نبوی 🆔 @sourehmagazine

‌🔻حوزه هنری برگزار می‌کند: 🔸عهد سوره 🔹نشست صمیمانه مخاطبین و اعضای تحریریه دوره‌های گذشته سوره ⁦▪️⁩ یکشنبه، ۲۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۶ ⁦▪️⁩سالن سوره حوزه هنری ⁦▪️⁩به صرف افطار 🆔️ @sourehmagazine

#تیزر 📌سلسله نشست خط سوره به مناسبت سالگرد شهادت سید مرتضی آوینی و هفتهٔ هنر انقلاب اسلامی؛ 🔺️ عصر سینمای سوره 👤 باحضور: رامتین شهبازی اکبر نبوی 🆔 @sourehmagazine

‌ ⁦▪️⁩نمایشگاه «خط سوره» 🔸مروری بر ماهنامه سوره از ۱۳۶۸ تا ۱۴۰۱ سوره از ابتدای تولد تاکنون تلاش کرده گزارشگر حقیقت انقلاب اسلامی باشد. حقیقتی که گاه در پس اخبار روزمره و بگومگوهای سیاسی پنهان شده است اما همواره در پیشگاه اهل فرهنگ تلالویی ناپوشیده داشته است. فرهنگ برای اهالی سوره از سید مرتضای شهید تا غالب اخلافش نه چیزی تزئینی و تفننی که جان امور و چیزها بوده و هست. از همین رو است که سوره را گزارشگر حقیقت می‌دانیم. همچنانی که حقیقت مناسبتی با باطن و درونمایه و‌ کنه چیزها دارد ظاهر نیز افشاگر همان حقیقت پوشیده است. آنچنان که شیخ بهاالدین عاملی فرمود «حال متکلم از کلامش پیدا است/از کوزه همان برون تراود که در اوست». آنچه از سوره تراویده نه تنها بیانگر حال گویندگانش است که روایتی معتبر از سرشارترین دوران ملت ایران است. نمایشگاه حاضر مروری با حوصله و پژوهیده از جلدهای سوره از ابتدا تاکنون است. فرصتی برای نگریستن به قاب‌هایی دستچین شده از فرهنگ ایران پس از انقلاب اسلامی. اینجا در حین ملاقات با جلد سوره‌ها اندکی به آنچه در پس خود مستور داشته‌اند نیز سفر می‌کنیم. سفری به وسعت هنر و اندیشه ایران انقلابی از دریچه نگاه تحریریه‌های سوره از ۱۳۶۸ تا ۱۴۰۲. در کنار جلدها با سردبیران و نویسندگان، مضامین پرتکرار و ایده‌های بنیادی تحریریه‌ها در دوره‌های مختلف آشنا می‌شویم. امیدواریم پس از این تجربه قضاوتی عمیق‌تر و منصفانه‌تر از خط سوره در همه این سال‌ها داشته باشیم. 🔹بازدید: ۲۸ فروردین تا ۱۰ اردیبهشت، ساعت ۹ تا ۲۱ 🔹تهران، خیابان سمیه، حوزه هنری انقلاب اسلامی، گالری شماره ۲ خانه عکاسان ایران

هر بار که گلی از بوستان انقلاب اسلامی پرپر می‌شود، ذهن و دل ما به سمت باغ و باغبانی می‌رود که این گل را در دامن خود پرورده است. شهید سید روح‌الله عجمیان که در غربت شهر پرپر شد و پر کشید، بار دیگر به ما یادآوری کرد که نیروی مستضعفانِ مسلمان است که می‌تواند بار شهر و کشور را بر دوش بکشد و ما را به پیش برد. نیرویی که با دستان ظریف زنان و مادران ما پرورش یافته و قدرتمند شده است. هر نیرویی، فقط در امتداد این نیروست که می‌تواند در خدمت انقلاب قرار بگیرد و اگر جز این باشد، فقط به کار خنثی کردن نیروی انقلاب می‌آید. ماهنامه «سوره» در شماره آتی خود، روایتی دست‌اول از خانواده شهید عجمیان ارائه خواهد کرد. عکسی که می‌بینید، مادر سید روح‌الله عجمیان است. عکس را وهب رامزی عزیز (مدیر هنری و عکاس ویژه سوره) از ایشان گرفته و چه عکس محشری است! گزارش این دیدار را در سوره آینده بخوانید. @sourehmagazine

💠حضور ماه‌نامه #سوره در سی و چهارمین دوره #نمایشگاه_کتاب . به‌همراه 🔰رونمایی از اولین شماره مجله سوره در دوره جدید 🔰گفتگو با مدیران، سردبیر، هیئت تحریریه و نویسندگان مجله سوره 🔰برگزاری گعده‌ها و محافل سوره 🔰هم‌اندیشی با مخاطبان 🔰ارائه و فروش ۳ پیش‌شماره ماه‌نامه سوره با تخفیف فوق العاده . 🔸منتظر حضور شما هستیم🔸 🔰شبستان اصلی، سالن ناشران عمومی، روبروی، راهروی ۴، غرفه ۳۹، انتشارات سوره‌مهر، ماه‌نامه فرهنگی سوره . بیستم تا سی‌ام اردی‌بهشت‌ماه ۱۴۰۲ ساعت ۱۰ صبح تا ۲۰ #ماهنامه_سوره #سوره #نمایشگاه_کتاب

🔷 آئین رونمایی از اولین شماره ماهنامه سوره دوره هفتم و صدوهفتادیکمین شماره مجله 🔸با حضور اهالی سوره و جمعی از برجستگان فرهنگ و هنر و اندیشه 🗓زمان: جمعه ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ ⏰ساعت: ۱۰:۳۰ 🏠مکان: نمایشگاه کتاب_ سرای اهل قلم

حضور خانواده شهید « سید روح الله عجمیان » در آیین رونمایی اولین شماره ماهنامه سوره 🕰️زمان : جمعه ساعت ۱۰:۳۰ 🏠مکان : نمایشگاه کتاب _ سرای اهل قلم 👉 @sourehmagazine

#تیزر 💠 آیین رونمایی از اولین شماره ماهنامه سوره در سرای اهل قلم نمایشگاه کتاب تهران 🔰 با حضور: 🔸سیده زهرا عجمیان 🔸 علی‌محمد مؤدب 🔶سید علی سیدان 👉 @sourehmagazine

💠اولین شماره ماهنامه سوره منتشر شد.💠 🔰شهید پرور 🔸«سیده زهرا عجمیان» چگونه یکی از «پاک‌ترین جوانان ما» را در دامن خود پرورش داد و او را به یک نیروی سیاسی تعیین کننده برای اسلام و ایران بدل کرد. 🔶سرمقاله | سید روح الله عجمیان و امکان‌های جغرافیای سیاسی آینده جهان 🔶بشارت نادر | نادر طالب زاده، چگونه برای رسانه انقلاب اسلامی، میدان‌گشایی کرد. 🔶هنر استشهادی | میزگردی برای تأمل و گفت‌و‌گو درباره منشور هنر امام خمینی ره 🔶جبهه مقاومت، روی دور تند | منطقه ما آماده پذیرش نظمی تازه می شود. 🔶مثل کبوتر، روزی برمی‌گردم| مصاحبه با مرحوم عبدالمعطی ابوزید، نقاش فلسطینی 🔶شاعر میدان | نگاهی به یکی از اشعار مقاومتی «علی‌محمد مؤدب» 🔶 ستاره سحرم، پیش‌‌مرگ خورشیدی | اقتراحی برای محمدمهدی سیار، چهره سال هنر انقلاب اسلامی 🔶 روح الله، فرزند روح الله| در باب قیام لله و کیفیت حضور در صحنه زنده‌یاد روح الله نامداری 🔘برای ثبت سفارش خرید به صفحات ماهنامه سوره در اینستاگرام و در پیام‌رسان‌های ایتا، بله و روبیکا پیام دهید. #ماهنامه‌_سوره #مجله_سوره #شماره_اول 👉 @sourehmagazine

💠مراسم آئین پاسداشت از مقام شهید عجمیان 🔰همزمان با انتشار شماره اول ماهنامه سوره 👉@sourehmagazine

سرمقاله اولین شماره ماهنامه سوره سید روح‌الله عجمیان و امکان‌های جغرافیای سیاسی آینده جهان 📝 سید علی سیدان 1️⃣ #قسمت_اول سرمقاله شماره اول ماهنامه سوره در شرایطی نوشته می‌شود که جمهوری اسلامی ایران، بلوای ۱۴۰۱ را با «فتح مبین» پشت سر گذاشته و طرح دشمنش را شکست داده است. آیا ما این «پیروزی آشکار» را می‌بینیم و آن را احساس می‌کنیم؟ یا به پیروی از عادات و مشهورات، احساس فلاکت می‌کنیم؟ احساس پیروزی منوط است به ۱- شناختن هویت خود، ۲- شناختن طرح دشمن و ۳- دیدن صحنه درگیری و نتایج واقعی نبرد. اگر مرزِ میان خود و دشمن کمرنگ شود و اگر دستگاه بینایی ما مختل باشد و نتواند محل نزاع را به‌درستی ببیند و تقریر کند، شکست و پیروزی بی‌معناست. نویسنده معتقد است که اگر بعضی از نیروهای مؤمن، اکنون احساس پیروزی نمی‌کنند، به دلیل نفوذ انگاره‌های متحجرانه در زیست و ذهن این نیروهاست. کار تحجر، تخلیه هسته هویتی ما، ندیدن صحنه واقعی نبرد و آنگاه پذیرفتن طرح دشمن و بازی در زمین اوست. نیروهای متحجر علت پافشاری جمهوری اسلامی بر حجاب را نمی‌توانند درک کنند. آن‌ها، حجاب را یک فرع فقهی می‌پندارند و تصور می‌کنند معیار شکست و پیروزی ما این است که مثلا زنان ایرانی چند سانتی‌متر روسری خود را جلو بکشند یا در یک مقطع زمانی مشخص بر تعداد محجبه‌ها افزوده شود! معیار این نیروها را می‌توان اینطور صورت‌بندی کرد: افزایش سرانه «مصرفِ» حجاب در یک بازه زمانی به صورت نقطه به نقطه! یک پوزیتیویسم تمام‌عیار! باز هم اینجا گرفتاران ظاهر مذهب و پیروان مذهب ظاهر به هم دست می‌دهند. قشری‌مسلک‌ها، وقتی می‌بینند که چند نفر در خیابان روسری ندارند، حکم به شکست ما می‌دهند. تحجر نمی‌تواند صحنه کلان درگیری را ببیند. این قشری‌مسلکی ممکن است لباس شرعیات به تن کند یا توی جلد عدالت اقتصادی برود یا ژست تکثرگرایی بگیرد. در هر حال، قشری‌مسلکان نمی‌توانند درک کنند که حمله دشمن به حجاب، نه برای بی‌حجاب‌تر کردن مردم؛ که برای خدشه بر کلان‌روایتی بود که ریشه در هویت نظام اسلامی دارد. نیروی سکولار با اصل و اساس «حاکمیت الله» و مرجعیت اسلام به‌عنوان مشروعیت‌بخش نظام سیاسی و تنظیم‌کننده مناسبات اجتماعی سازگاری نداشت و مقوله حجاب را به عنوان پرچم هویتی اسلام مورد هدف قرار داد. عقب‌نشینی از حکم حجاب، عقب‌نشینی از یک فرع فقهی نبود. عقب‌نشینی از حجاب، تسلیم شدن در برابر نیرویی بود که می‌خواست با کلان‌روایت «حکومت سکولار» مرجعیت دین در تصدی و تدبیر امور را از اعتبار ساقط کند. به رسمیت شناختن بی‌حجابی، این معنا را تولید می‌کرد که در صورت فشار رسانه‌ای، سیاسی و اقتصادی به نظام اسلامی، حاکمیت از حکم خدا و خواست مردم دست می‌کشد و سر ریسمان را به نیروی سکولار واگذار می‌کند و از معنای حقیقی‌اش تخلیه می‌شود. حجاب، مرز درگیری ما با دشمن بود و اگر نیروی تحجر ما را ازخودبیگانه نکرده بود، می‌توانستیم تشخیص دهیم که وقتی دشمن به «مرز» حمله می‌کند، «مرکز» را هدف قرار داده است. «وَلَن تَرضىٰ عَنكَ اليَهودُ وَلَا النَّصارىٰ حَتّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم» (و هرگز يهوديان و ترسايان از تو راضى نمى‌شوند، مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى. بقره، ۱۲۰) دشمن وقتی به مرز حمله می‌کند، به «ملتِ» ما (آیین و دین و کیش ما) حمله کرده است؛ یعنی به قلبِ هستی ما. سکولاریسم، یک ملت است. یک دین است. یک بُت است. یک آلهه است. سکولاریسم، مزورانه می‌خواهد الله را در کنار خدایان و آلهه‌های دیگر بنشاند و فساد ایجاد کند. «لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا» (اگر در آنها [زمين و آسمان‌] جز خدا، خدايانى [ديگر] بود، قطعاً [زمين و آسمان‌] تباه مى‌شد. انبیاء، ۲۲) #ادامه_دارد 👉 @sourehmagazine

ادامه قسمت اول 2️⃣ #قسمت_دوم جمهوری اسلامی، «چندخدایی» را نپذیرفت و در برابر آلهه سکولاریسم تسلیم نشد و پابرجا ماند. هنوز هستند مدعیانی که تصور می‌کنند بقای ما در گرو سکولار شدن ماست. این مدعیان، گاهی با ژست دلسوزانه نسخه‌های تحلیلی و تجویزی می‌پیچند و ما را به خودکشی پیش از مرگ دعوت می‌کنند: سکولار شویم تا سکولار نشویم! یا به عبارت دیگر: خودمان سکولار شویم تا دشمن سکولارمان نکرده! کسی که هویت حقیقی و کانون قدرتش را فراموش کند، نیروی سکولار مرعوبش می‌کند و اینچنین نسخه می‌پیچد. حتی در بعضی نیروهای درون حاکمیت این انگاره وجود دارد که برای ترویج حجاب، باید آن را از حیثیت سیاسی‌اش تهی کنیم و صرفا بر وجوه اجتماعی و اخلاقی و خانوادگی آن تاکید کنیم. حال آنکه رهبر انقلاب در اوج معرکه، سخنرانی می‌کند و بی‌حجابی را «حرام سیاسی» می‌نامد. حرام سیاسی یعنی کاری که جبهه باطل را تقویت و جبهه حق را تضعیف می‌کند. این یعنی به خلاف تصور رایج، اتفاقا تذکر به ماهیت سیاسی حجاب و بی‌حجابی است که اساسی و تعیین‌کننده است. یکی دیگر از مظاهر پیروزی ما این است که دیگر مسئله بی‌حجابی هر چه نیروی سیاسی داشت، تخلیه شده است. مزاحمت‌ها و جنجال‌های رسانه‌ای هنوز ادامه دارد اما این عَلم شیطان دیگر نمی‌تواند سینه‌زنی را دور خودش جمع کند و نیرویی تولید کند و اتفاقی واقعی را رقم بزند. بگذریم. موضوع این سرمقاله بحث حجاب نبود. بحث حجاب صرفا برای مرور آنچه در بلوا بر ما گذشت، مطرح شد. در این متن از چیزهایی مثل هسته هویتی، کانون قدرت، طرح دشمن، کلان‌روایت رقیب، نیروی خود، معنای اصیل ما و اینطور چیزها سخن به میان آمد. شاید به نظر برسد که ما در حال لفاظی هستیم. بله؛ اگر نویسنده این متن، حجتی مانند «سید روح‌الله عجمیان» نداشت، حرف‌هایش، مُشتی دال بی‌مدلول و میان‌تهی بود. ما اگر شهید عجمیان را نداشتیم، چگونه می‌توانستیم نشان دهیم که کانون قدرت ما کجاست؟ ما اگر عجمیان‌ها را نداشتیم، چگونه می‌توانستیم از تردیدها و سردرگمی‌های شبه‌نخبگانی عبور کنیم؟ ما اگر به تعبیر رهبری این «پاک‌ترین جوانان» را نداشتیم، چگونه می‌توانستیم رمز بقای خود را درک کنیم؟ اگر شهید عجمیان نبود، چگونه می‌توانستیم اثبات کنیم که مستضعف‌ترین و محروم‌ترین مردم ما پای کار انقلابند؟ اگر خون عجمیان‌ها به زمین ریخته نمی‌شد، چگونه می‌توانستیم توحش اقلیت سکولار را ببینیم؟ اگر سید روح‌الله عجمیان نبود، چگونه می‌توانستیم یقین نیروی مجاهد انقلاب اسلامی را شهود کنیم؟ خوب شد که شهید عجمیان تحلیل خرس‌خاله‌های خودی را باور نکرد و یقینش ترک برنداشت و تردید نکرد. تردید نکرد، وقتی که از خانه بیرون آمد و از وحشی‌ترین اراذل که یقیناً از «جوانان ما نیستند» زخم خورد و دیگر به خانه برنگشت. او می‌توانست در خانه بنشیند و درباره ناکارآمدی سیاست‌های حجاب در جمهوری اسلامی توییت بزند. می‌توانست وسط درگیری کنار بکشد و از تقدم و اولویت عدالت اقتصادی بر سایر امور استوری بگذارد. می‌توانست از لزوم به رسمیت شناختن تنوع در سبک زندگی ایرانی سخن‌سرایی کند. می‌توانست به جای حفاظت از ایران اسلامی در غربت خیابان، به فکر طی کردن پله‌های ترقی در ساختار بروکراسی باشد. او هزاران امکان دیگر داشت. اما از میان همه امکان‌ها، انتخابی دیگر داشت. انتخابی از سر یقین؛ و راستش همین یقین و همین انتخاب و همین تصمیم است که برای ما امکان‌های تازه گشوده است. #ادامه_دارد 👉 @sourehmagazine

ادامه قسمت دوم 3️⃣ #قسمت_پایانی ما قرار بود نباشیم. قرار بود در بلوایی که «روز و ساعت آن مشخص بود» نیرویمان مستهلک شود و تا سرحد بلبشوی داخلی برویم و آنگاه سرنگون شویم؛ که اگر سرنگون می‌شدیم، دیگر سخن گفتن از وحدت و همزیستی و عدالت اقتصادی و ایده حکمرانی و تمدن اسلامی و جغرافیای سیاسی جهان و جبهه مقاومت و هزاران حرف دیگر، مُهمل بود. چشم خود را شست‌وشو دهیم، دستگاه بینایی خود را تعمیر کنیم تا ببینیم چگونه پادوهای رسانه‌ای اینترنشنال که پولشان را دولت سعودی می‌دهد، بنا بود با این رئالیتی‌شوهای خشن و تله‌تئاترهای خیابانی توحش‌آمیز، ایران اسلامی را از نیروی ایمانی تخلیه کنند و فاتحانه قهقه بزنند. حالا همان حُکام حجاز که پول رسانه بلوا را می‌دهند، مجبورند با ما سر یک میز بنشینند و توافق‌نامه امضا کنند. هر توافقی فرع بر وجود طرفین است. اگر ما بلوا را پشت سر نگذاشته بودیم و تا سرحد نابودی می‌رفتیم، همین گاو شیرده برای توافق با ما و کم کردن شرش از سر مستضعفان منطقه طاقچه‌بالا می‌گذاشت. البته اینجا نمی‌توان از مجاهدت مستضعفان یمنی سخن به میان نیاورد. نمی‌توان از مجاهدات غریبانه مدافعان حرم یاد نکرد؛ اما شهید عجمیان و عجمیان‌های دیگرِ ایران که ما حتی نامشان را هم نشنیدیم، استعاره‌ای از همه نیروهای مستضعف عالم هستند تا به حقیقت قدرت خودمان پی ببریم. اتحاد وجودی همین ذرات ناشناخته است که نیروی واقعی ما را می‌سازد. ما قرار بود در دنیا منزوی شویم. قرار بود آنچنان چهره‌مان مخدوش شود که کسی میل توافق و ائتلاف با ما نداشته باشد. اما نیروی درونی ما آنچنان پایدار و مقاوم است که قدرت سخت جهانی را نرم و خاضع کرده است. آبان ۱۴۰۱، در ایام داغ بلوا، پیش‌شماره اول سوره منتشر شد. آنجا در مطلب «بلوا در حباب» نوشتیم: «بومرنگ این واقعیت‌زدایی [بلوا] به همان کسانی برمی‌گردد که این توهم را تولید کرده‌اند. اگر حمله نظامی خارجی به ایران صورت نگیرد، موج این تحولات به منطقه و جهان بازخواهد گشت. این حباب که بترکد، نیروی پیش‌رونده ایران در قالب معاهدات بین‌المللی و ائتلاف‌های سیاسی ضدقدرت هژمونیک آمریکا در جبهه مقاومت، با قدرت بیشتری پیش‌روی خواهد کرد و حتی می‌تواند کشورهای دشمن و رقیب را از درون دچار بحران کند. جهان دیگر بیش از این ظرفیت دست‌اندازی قدرت‌های استکباری را ندارد و اینجاست که از دل این جنگ جهانی علیه ایران، زمینه‌ای برای تغییر جغرافیای سیاسی جهان به نفع ایران، امت اسلامی و جبهه مقاومت،‌ آماده خواهد شد». حالا خوب است در بهار ۱۴۰۲، به فاصله نیم‌سال از آبان ۱۴۰۱ اخبار ایران و جهان را مرور کنیم. از توافق با عربستان، تا قرارداد با چین، تا همکاری با روسیه، تا نزدیکی سوریه به کشورهای عربی، تا فروکش کردن جنگ یمن، تا دست‌پاچگی و بحران در سرزمین‌های اشغالی تا تنفر و بی‌اعتمادی روزافزون مردم منطقه نسبت به آمریکا و ده‌ها رویداد دیگر. این‌ها طلیعه اتفاقات شگرف در آینده است و نباید به همین‌ها بسنده کنیم؛ اما همه این اتفاقات فرع بر «بودن» و «قدرت» ماست. قدرت ماست که ائتلاف ساخته است. کسانی که قدرت ما را در انحلالمان درون ائتلاف‌های موجود می‌جویند، نیروی ایمانی مردم ما را نمی‌بینند. نیرویی که شهید عجمیان استعاره‌ای گویا از آن است. این نیرو اتوپیای غرب مدرن را شکست خواهد داد و نظم سیاسی جهان را دگرگون خواهد کرد. ان‌شاءالله. 👉 @sourehmagazine

🔰سرمقاله اولین شماره ماهنامه سوره 💠سید روح‌الله عجمیان و امکان‌های جغرافیای سیاسی آینده جهان 📝سید علی سیدان 👉 @sourehmagazine