‍ 🔻 شب اول ماه ربیع به نام «لیلةالمبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخى واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(صلى‌الله‌علیه‌وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیرمؤمنان على(علیه‌السلام) جان خود را فدای جان شریف او نمود و فداکارانه در بستر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خوابید، از شمشیرهای قبایل مشرکین پروا نکرد و فضل خود و مُواسات و برادری خود را با حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر جمیع عالَم ظاهر گردانید و آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ» در حقّ آن حضرت نازل شد. 🔸برای روز اول ربیع‌الاول دو عمل وارد شده است: 1⃣روزه گرفتن به شکرانه حفظ جان پیامبر و امیرالمؤمنین(صلوات‌الله‌علیهماوآلهما) در شب لیلةالمبیت 2⃣زیارت پیامبر و امیرالمؤمنین(صلی‌الله‌علیهماوآلهما) #ربیع_الاول #لیلة_المبیت

📝یادداشت حجت‌الاسلام #حامد_کاشانی به‌مناسبت #لیلة_المبیت: این آرامشِ امیرمؤمنان (ع) و واهمه‌ی مشرکان در #لیلة_المبیت که حسن روح الأمینِ عزیز به زیبایی به تصویر کشیده، ترجمانِ همان بیتی است که حدود ۳۶۰ سال پیش، شاعر شهیر یمنی «حسن بن علی بن جابر الهَبَل» (متوفی ۱۰۷۹ هـ) سروده است: مَن نامَ في مَرقَدِ النَّبِيِّ دُجى وأعـيُـنُ المُـشـرِكيـنَ لَم تَنَـمِ ترجمه: علی (ع) همان کسی است که در بستر رسول خدا (ص) [آرام] خوابید در حالی که مشرکان از شدّت ترس خواب به چشمانشان نیامده بود. 📜 دیوان الهَبَل، ص ۱۲۲