⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️
🌹
⭕️نقش #اسوه_ها_و_الگوها در رشد اخلاقی انسان
🔷یک گرایش فطری در بشر هست که قهرمانی داشته باشد که الگوی او در زندگی باشد. قهرمانی با کمالات فروان و ویژگی های برجسته، که دیگران فاقد آن هستند. چنین گرایشی در ابعاد اجتماعی هم مطرح است به همین دلیل است که هر ملتی قهرمان و اسطوره ای، هر چند خیالی دارد که بخشی از هویت آن جامعه را تشکیل میدهد. این گرایش نقش مهمی در صعود و نزول اخلاق در بشر دارد. وقتی قهرمان پوشالی باشد یا قهرمانی اش را مدیون معیارهای مبتذل و سطح پایین جامعه باشد، الگو قرار دادنش در بهترین حالت، انسانی میسازد مثل خودش مبتذل. پس ضروری است که هم #معیارهای_صحیح و ارزشمند را شناخت و هم الگویی که با آن معیارها هماهنگ باشد. #دین_اسلام برای پیروانش #شخص_نبی_اکرم (ص) را #بعنوان_الگو و اسوه معرفی مینماید: «لَقَدْ کانَ لَکُمْ فی رَسُولِ اللَّهِ اسْوَهٌ حَسَنَهٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثیراً».[۱]
🔷آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر این آیه میفرماید: «این آیه ناظر به جنگ احزاب است؛ به نکته مهمّی اشاره میکند و آن اینکه، علیرغم ضعفها و بیتابی ها و بدگمانیهای بعضی از تازه مسلمانان در این میدان نبرد عظیم، #پیامبر_اکرم (ص) مانند کوهی استوار، مقاومت و ایستادگی کردند؛ از آرایش جنگهای صحیح و انتخاب بهترین روشهای نظامی، لحظه ای غافل نمی ماندند و در عین حال از راههای مختلف برای ایجاد شکاف در جبهه دشمن از پای نمی نشستند؛ همراه دیگر مؤمنان کلنگ به دست گرفتند و خندق کندند، و برای حفظ یارانشان با آنها مزاح و شوخی میکردند؛ برای دلگرم ساختن مؤمنان، آنان را به خواندن اشعار حماسی تشویق مینمودند؛ آنی از یاد خدا غافل نبودند، و یارانشان را به آینده درخشان و فتوحات بزرگ نوید میدادند. همین امور سبب حفظ جمعیّت اندک مسلمین در برابر گروه عظیم احزاب که از نظر ظاهری کاملًا برتری داشتند، شد؛ این ایستادگی و مقاومت عجیب سرمشقی برای همه بود. قرآن میفرماید: «رسول خدا (در میدان جنگ احزاب) اسوه نیکویی بود برای آنها که امید به خدا و روز رستاخیز دارند، و خدا را بسیار یاد میکنند».
🔷نه تنها در میدان جنگ احزاب که مصداق جهاد اصغر محسوب میشد، #پیغمبر_اکرم (ص) اسوه و الگو بودند، بلکه در میدان جهاد اکبر و مبارزه با هوی و هوسهای نفسانی و #تهذیب_اخلاق نیز #اسوه و سرمشق بسیار مهمّی بودند و میباشند؛ و آن کسی که بتواند گام در جای گامهای آن بزرگوار بنهد، این راه پر فراز و نشیب را با سرعت خواهد پیمود. قابل توجّه این که در این آیه، علاوه بر مسأله ایمان به خدا و روز جزا (لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الآخِرَ)، روی یاد خدا نیز تکیه شده است، و با ذکر جمله «وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثیراً» نشان میدهد آنها که بسیار به یاد خدا هستند، از هدایتهای چنین پیشوایی الهام میگیرند، زیرا ایمان و ذکر خدا، آنها را متوجّه مسؤولیّتهای بزرگشان میکند؛ در نتیجه به دنبال رهبر و پیشوایی میگردند، و کسی را بهتر از #رسول_خدا (ص) برای این کار نمی یابند»[۲]
پی نوشتها
[۱] سوره احزاب، آیه ۲۱
[۲] اخلاق در قرآن، جلد ۱، ص۳۷۱
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از قربانی کردن حیوان درون تا پرواز به ملکوت اعلی
🔷در آیین و فرهنگ وحیانی همواره خدای متعال، برای هدایت و سعادت جامعه بشری، افرادی را به عنوان #اسوه و #الگو در پیش روی آحاد مردم قرار داده است، تا اینکه با اقتدا به این افراد، انسان بتواند پله های کمال و سعادت را طی نمایند. در میان #انبیاء و #اولیای_الهی، پیامبری والا مقام به نام #ابراهیم (ع) وجود دارد که #سبکزندگیاو چراغ راهی برای فتح قله های خوشبختی است. جایگاه و اهمیت سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) تا به جایی است که خدای متعال در فرهنگ قرآن قریب به ۶۹ بار به نیکی از او یاد کرده است.
🔷تنها در گوشه ای از این آیات رحمانی، خدای متعال اینچنین او را به عنوان #الگو و #اسوه مردم معرفی می فرماید: «قَدْ کانَتْ لَکُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فی إِبْراهیمَ وَ الَّذینَ مَعَهُ؛[ممتحنه،۴] قطعاً براى شما در [پیروى از] #ابراهیم و کسانى که با اویند #سرمشقى_نیکوست». با اندکی دقت و تأمل در آیات رحمانی، متوجه عنایت خاص #قرآن_کریم به سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) میشویم؛ #سبک_زندگی که دارای شاخص و فاکتورهای اخلاقی ویژه ای است و درس ها و #آموزههای_زیبایی برای غلبه بر شیطان درون و هوای نفس را در پیش افراد قرار می دهد.
💠 #عید_قربان جشن رهایی انسان از وسوسه شیطان
🔷 #عید_قربان یکی از مهمترین و بارزترین اسناد و مدارکی است که گواه بر عظمت و بزرگی #حضرت_ابراهیم (ع) است. در واقع #عید_قربان، رزمگاه و میدان نبرد ابراهیم نبی (ع) با #شیطان و #هوای_نفس است که پیام ها و #درسهای_فراوانی را برای #جامعه_بشریت به دنبال دارد. در اهمیت و ارزش این عید بزرگ و قربانی کردن در منابع روایی نکات طلایی و زیبایی به یادگار مانده است، ولی آنچه در این مهم از همه بیشتر اهمیت دارد، قربانی کردن هوای نفس است، که فاکتورهای خاص خود را می طلبد که در ادامه به برخی از این موارد اشاره خواهیم داشت.
1⃣انقیاد، اطاعت پذیری و تواضع در برابر خدا
🔷در سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) مدال های زرین تربیتی، اخلاقی، عرفانی و اعتقادی فراوانی وجود دارد، که هر یک از آنها به نوبه خود از جایگاه و اهمیت ویژه ای برخوردار است، ولی با این وجود، یکی از برجسته ترین و پراهمیتترین درسهای سبک زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) انقیاد و #اطاعت در برابر امر الهی است. اگر اندکی در حال و روز زندگی خودمان دقت و تأمل نماییم، متوجه می شویم در بسیاری از موارد در تقابل میان انتخاب خود و امر الهی به دنبال راهکاری می گردیم که فرمان الهی را با توجیه و بهانه تراشی دور بزنیم و از انجام آن سر باز بزنیم. این رویه نامیمون و دردسر ساز نوعاً در تمام عمر ما جریان دارد. علت و منشأ این گرفتاری نیز چیزی جز #هوای_نفس و تمایلات شیطانی نیست.
🔷این در حالی است که اگر زندگی #حضرت_ابراهیم (ع) را مورد مطالعه قرار دهیم متوجه خواهیم شد که او معلم و استاد اعظم مبارزه با هوای نفس و خواهش های شیطانی است. بزرگترین مصداق این سخن را می توان در قربانگاه اسماعیل (ع) مشاهده کرد. امتحان سخت و پیچیده ای که موجب سربلندی و سرافرازی حضرت ابراهیم (ع) شد. سختی و پیچیدگی این امتحان از دو جنبه قابل ملاحظه است. جنبه اول: مهر عمیق پدری که می تواند دست هر پدری را در اجرای حکم الهی بلغزاند،
🔷و نکته دوم اینکه: ابراهیم (ع) مأمور شده بود، فرزندی را ذبح کند که سالیان متمادی از وجود او محروم بود و همواره برای داشتن فرزندی نیک به درگاه الهی دست به دعا بر می داشت. «رَبِّ هَبْ لی مِنَ الصَّالِحینَ، فَبَشَّرْناهُ بِغُلامٍ حَلیمٍ؛ [صافات، ۱۰۰ و ۱۰۱] «اى پروردگار من! مرا [فرزندى] از شایستگان بخش.» پس او را به پسرى بردبار مژده دادیم.» انقیاد و #اطاعت_پذیری #حضرت_ابراهیم (ع) در برابر خدا و پیروی نکردن از وسوسه شیطان موجب شده است که خدای متعال این چنین شاخص اخلاقی او را به همه انسانها ها معرفی نماید: «وَ لکِنْ کانَ حَنیفاً مُسْلِماً؛[آل عمران، ۶۷] بلکه حق گرایى فرمانبردار بود.»
منبع: وبسایتراسخون
#عید_قربان
#حضرت_ابراهیم