eitaa logo
سبک زندگی دینی
132 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
1.5هزار ویدیو
25 فایل
آیدی ادمین: @mohammaddostmr
مشاهده در ایتا
دانلود
✨ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام: 🌾 هرگاه تهی‌دست شدید با صدقه دادن، با خدا تجارت کنید 📚 حکمت ۲۵۸ نهج‌البلاغه ✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 🔴نیکی و پاداش Do good for others. it will come back in unexpected ways به دیگران خوبی کن. از راه‌هایی که انتظارش را نداری بهت برخواهد گشت» و علیه الرحمه چه خداشناسانه و ادبی‌تر این حقیقت را گفته است: تو نیکویی کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز
✳️ ترس دشمن از ائتلاف دوباره مسلمانان حول محور امام 🔻 امروز دشمن احساس می‌کند تفرق مسلمان‌ها در طول تاریخ که بعد از جدا شدن از اتفاق افتاده بود، بار دیگر در مسیر ائتلاف حول قرار گرفته است؛ فهمیده‌اند دوره‌ی ظهور امامی است که این امام با این دین و این کعبه، می‌تواند محور بشود. لذا دوباره با همین جریان درگیر شده‌اند؛ طرح آن‌ها، درگیری با و جلوگیری از شکل‌گیری و احیای دوباره‌ی و غلبه‌ی فرهنگی مجدد اسلام بر و فرهنگ تجدد امروزی است. این غلبه را احساس می‌کنند و می‌دانند محور غلبه، ، و است؛ لذا در نقطه‌ی ظهور امام که نقطه‌ی ائتلاف مجدد است، درگیری را پیچیده می‌کنند. 🔸 در خطبه‌ی قاصعه هم علیه‌السلام می‌خواهند همین نکته را بیان کنند که محور ائتلاف، رسول و آل الرسول علیهم‌السلام است. لذا حضرت ذیل خطبه، خودشان را معرفی می‌کنند؛ یعنی اگر می‌خواهید آن عزت برگردد، باید حول امام به ائتلاف برسید. 👤 📚 | ج۳ 📖 ص ۹۴
✳️ مثل ظرف‌های به هم متصل! 🔻 «... الْمُؤْمِنُ أَخُوا الْمُؤْمِنِ لِأَبِيهِ وَ أُمِّهِ»؛ مؤمن برادر مؤمن است؛ برادر پدر و مادری. دو مؤمن پیش از آنکه عرب یا عجم باشند، مؤمن هستند؛ ارتباط آن‌ها ایمانی است. «فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تِلْكَ الْأَرْوَاحِ فِي بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنٌ حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا»؛ وقتی یک روح از آن ارواح در شهری از شهرها، گرچه دور باشد، محزون می‌شود، این روح هم محزون می‌شود؛ یعنی غصه‌ها و رنج‌هایشان به‌طور حقیقی به یکدیگر منتقل می‌شود. 🔸 رابطه‌ای که میان مؤمنین است، فعل و انفعالاتشان را به یکدیگر منتقل می‌کند. ظرف‌های به هم متصل این‌گونه‌اند؛ اگر یک قطره خون در این ظرف بچکد، آن ظرف هم رنگ می‌گیرد؛ یک قطره عطر در یکی ریخته شود، دیگری هم معطر می‌شود؛ اگر غصه‌ای در دل این مؤمن بیاید، در دل آن مؤمن هم می‌آید. این رابطه بسیار عمیق است. 👤 📚 از کتاب «دریچه‌ای به جامعهٔ ولایی» 📖 ص ۱۹۰
✳️ در خدمت ولیّ‌مان هستیم یا نه؟! 🔻 به‌جای «مشارطه با نفْس» باید سرِ صبح شرط‌هایمان را با ولیّ‌مان نو کنیم؛ همان‌طور که دستورش در دعای عهد آمده: «اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِيهِ مِنْ أَيَّامِ حَيَاتِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي». باید همهٔ عهدهایی که با امام خودمان بستیم و بیعتی که با او کردیم، سرِ صبح نو کنیم؛ شب هم همین‌طور است. ما قرارمان این بوده که تحت ولایت او باشیم و همهٔ امکانات خودمان را در مسیر «محبّت» او و «ولایت» او به کار بیندازیم؛ باید عهدها نو شود و در طول روز، مراقبهٔ نسبت به این عهد شود که آیا ما به عهدمان داریم عمل می‌کنیم یا خیر؟ چشم و گوش و زبانمان در خدمت ولیّ‌مان هست یا نیست؟ 👤 📚 از کتاب 📖 ص ۶۸
✳️ نقشهٔ دشمن در نقشهٔ اولیای خدا گم می‌شود! 🔻 شاید بتوانیم تعبیر تضلیل در «أَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ» (فیل، ۲) را این‌گونه معنا کنیم که خدای متعال در مقابل تدبیر دشمن، برنامهٔ بزرگ‌تری دارد که آن تدبیر، در نقشهٔ او گم می‌شود. انبیا و اولیا هم همیشه این‌گونه عمل می‌کنند؛ یعنی در عین اینکه دشمنانشان بسیار پیچیده‌اند و نقشه‌های بزرگی هم می‌کشند ولی آن‌ها با توجه به نقشهٔ دشمن، نقشهٔ بزرگ‌تری دارند که طرح دشمن، در آن نقشه گم می‌شود. 🔸 بنا نیست که دشمنان اختیار نداشته باشند. مثلا وقتی سیدالشهدا (ع) مقابل یزید قرار می‌گیرد، حکمت در این نیست که اختیار یزید سلب شود. دشمن هم نقشه می‌کشد اما امام آن‌ها را به زمین بازی خودش می‌آورد و با همهٔ بزرگی و وسعت نقشه‌ای که دارند، آن‌ها را درون نقشهٔ خودش گم و منحل می‌کند. 🔺 اولیای خدا نه هیچ‌وقت از دشمن شکست می‌خورند و نه درون طرح دشمن بازی می‌کنند. حتی شکست ظاهری هم در کار نیست؛ اصلا شکستی نیست؛ چون کاملا نقشهٔ دشمن را می‌بینند و آن نقشه را درون کار بزرگ‌تر خودشان منحل می‌کنند. 👤 📚 | ج۳ 📖 صفحات ۲۵ تا ۲۷