اگر ندانید هدف‌تان چیست، طبیعی است که نتوانید به آن برسید. یک مثال خیلی جالب و ساده، مثال پازل است. شما هیچ‌وقت نمیتوانید قطعات مقوایی یک پازل را کنار هم بچینید و تصویری بسازید؛ بدون اینکه قبلاً تصویر آن را دیده باشید؛ یعنی اول تصویر نهایی را به شما نشان می دهند. انواع جعبه‌های پازل هزار قطعه ای و تصاویرش را می‌بینید، از یک تصویر خیلی خوش‌تان می آید، می گویید من این را دوست دارم بسازم. تا آخر ساخت پازل هم تصویر جلوی شما هست که با آن رنگها و شمایل، طرح را بررسی کنید، تطبیق بدهید تا بتوانید این قطعات را تا آخر کنار هم بچینید. نکته ی بسیار ظریفی اینجا هست؛ آن تصویری که اول انتخاب می کنید برای شما دوست‌داشتنی است. اگر آن تصویر، قشنگ نباشد، اگر شما دوستش نداشته باشید، حوصله تان نمیگیرد روزها وقت بگذارید تا آن تصویر را بسازید. اما وقتی هیجان ساختن آن تصویر را دارید، دوست دارید برای آن وقت بگذارید و از فرایند روزانه ساخت پازل لذت هم می برید. چون هم آن تصویر نهایی را دوست دارید، هم حس بسیار خوبی به شما می دهد که خودتان با دست های خودتان آن را ساخته اید. آن تصویر نهایی پازل، همان تصویر و هدف نهایی است که شما برای خود در زندگی انتخاب می کنید. اگر دوست داشتنی، مهیج، زیبا و ارزشمند باشد، خستگی ندارد و با لذت هرروز بخشی از کار را پیش می برید و اگر در مسیر رسیدن و ساخت آن هدف، خسته هم بشوید، می گویید طاقت بیار، ارزش دارد برای رسیدن به این هدف وقت و انرژی بگذاری... مَا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ۚ آنچه از خوبی و حسنه به شما اصابت کند از خداست و آنچه از بدی و سیئه به شما اصابت کند از نفس و درون شماست آیه ۷۹ سوره نساء #تغییر_انفسی