راز درکوب یا کوبه درخانه ها در گذشته چه بود؟
در گذشته کسی که پشت در می رسيد، در کوب مختص خود را می زد که صاحب خانه مطلع شود ،چه فردی پشت در است. درکوب‌های قديم سه نوع بود؛
1 ـ مرد کوب
صدایی بم و خشن داشت و کوبيدن آن نشانگر اين بود که مردی پشت در است. اگر مرد خانه حضور داشت که در را می گشود، وگرنه زن خانه از پشت در و با تغيير صدا به وسيله بردن انگشت در درون دهان می پرسيد کيست و چه کار دارد.
2 ـ زن کوب
صدایی زير و ظريف داشت و کوبيدن آن نشانگر آن بود که زنی پشت در است. در اين صورت زن خانه پشت در رفته و آن را می گشود.
3 ـ غريب کوب
هر گاه غريبه‌ای از روستا يا شهر ديگری به آبادی وارد می شد، اولين منزلی را که اين کوبه را داشت، دق‌الباب می کرد، به اين اميد که ممکن بود صاحبخانه به او پناه دهد. اگر صاحبخانه امکان پذيرايی از غريبه را داشت، در را می گشود، وگرنه غريبه به خانه بعد مراجعه می کرد. اين درکوب‌ها يکی از مظاهر حفظ حريم در خانواده ايرانی و همين‌طور هوشمندی، نظم و دقت ايرانيان در گذشته است.
🚀
@stickernew 🇮🇷
