#یک_داستان_یک_پند ✍مردی جوانش به دست جوان شروری کشته شد. زمان قصاص رسید، جوان ملتمسانه پای چوبۀ دار درخواست عفو جان خویش از او می‌کرد. پدرش آن‌گاه از خون فرزندش گذشت. به او گفتند: روزی پشیمان می‌شوی، روزی خواهی دید این جوان قابل عفو نبود و فرد دیگری را کشت. مرد گفت: روزی اگر ببینم او فرد دیگری را کشته است قطعا پشیمان می‌شوم که چرا امروز او را بخشیده‌ام. این پشیمانی بر من آسان‌تر است از پشیمانی از این‌که او را قصاص کرده باشم و روزی بگویم اگر او را قصاص نمی‌کردم به عنوان انسان درستکاری در جامعه زندگی می‌کرد. گاهی بین دو پشیمانی یکی از دیگری برای انتخاب بهتر است. 🍀در اصول کافی از امام باقر علیه السَّلام آمده است: پشیمانی که از گذشتی بر انسان آید بهتر از آن پشیمانی است که از یک کیفر و عذاب بر انسان وارد شود. ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ✍️انوشیروان خواست ایوان مداین را بسازد. شروع به گسترش اراضی اطراف و خرید آن از مالکان کرد. پیرزنی که مجاور قصر شاهی انوشیروان بود، حاضر به فروش خانه خود نمی شدو پیوسته می گفت: من انوشیروان را دوست دارم اگر او را روزی نبینم، غم و اندوه وجودم را ترک نمی کند. انوشیروان امر کرد او را آزار ندهند و در خانه اش زندگی کند. پیرزن در خانه تنور روشن می کرد و دود آن ایوان سفید شاهی را سیاه می کرد،دو گاو داشت که زمان ورود و خروج به منزل پیرزن، دربار و صحن شاه را آلوده می کردند... ✨هر چه به شاه از پیرزن گفتند و ضررهای وجود او به دربار، انوشیروان راضی به دور کردن آن پیرزن از کنار خود نشد. در بیان علت، شاه گفت: این پیرزن هر چه ضرر هم به من برساند و سودی هم نداشته باشد، مرا بی ریا و خالص دوست دارد. من چگونه دور کنم از خود، کسی را که مرا دوست دارد؟؟؟ آیا این از جوانمردی به دور نیست؟؟ موبد و عالمی در دربار بود که با شنیدن این سخنان گریه کرد و گفت: ای مردم ، با تمام گناهان و خطاهایمان، اگر اهورا ( خدا ) را خالص و بی ریا بپرستیم و دوست داشته باشیم، مانند انوشیروان که از خطاهای پیرزن می گذرد، او نیز بر خطاهای ما چشم می پوشد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

✨﷽✨ #یک_داستان_یک_پند ✍در سال 1362 در شهر تبریز پسر مرد ثروتمندی ، شاگرد مغازه خود را که پسر بچه ای بود کشت. دادگاه به قتل عمد حکم و متهم را به اعدام محکوم کرد پدر متهم 50 میلیون تومان حاضر شد پرداخت کند تا پدر مقتول رضایت دهد. با این مبلغ می شد 10 مغازه در بازار تبریز خرید.سرانجام صحنه اعدام حاضر شد و پدر مقتول با پای خود بر صندلی زیرپای قاتل زد. ناگهان بعد از 5 ثانیه، جلو رفته و پاهای قاتل را در هوا گرفت و پدر قاتل از خوشحالی از هوش رفت. بعد از برگشتن قاتل به آغوش خانواده، پدر قاتل 50 میلیون تومان را با یک وانت سایپا پول نقد به دم در خانه او می آورد.پدر مقتول که بسیار مومن بود می خندد و با این که خانه اش اجاره ای بود ولی از پذیرش آن مبلغ سرباز می زند. پدر قاتل می پرسد دلیل این کارت چیست؟ پدر مقتول می گوید: اگر انسان ثروتمندی نبودید می خواستم همان اول کار رضایت دهم. ولی چون مبلغ سنگینی پیشنهاد دادید نمی خواستم به خاطر پول رضایت دهم . چون ارزش این بخشش من بالاتر از پول است. پس منتظر شدم که قاتل جان دهد تا در آن لحظه بتوانم به خاطر خدا و رها کردن قاتل از رنج جان دادن و جوانمرگی نجات اش دهم. و اکنون که نیت مرا دانستید، پس دیگر پیشنهاد پول ندهید. دوم بدانید که همه جا پول کارساز نیست و به پول خود تکیه نکنید. ‌↶【به ما بپیوندید 】↷ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ✍تاجری را شاگردش از انبار او دزدی کرد. تاجر شاگرد را صدا کرد و از او توضیح خواست. شاگرد از ترس و شرم در پاسخ از این شاخه به آن شاخه پرید. تاجر برای شرمگین نشدن بیشترش به او گفت: گم شو! تاجر را دوست مؤمنی بود که این صحنه را می‌دید. تاجر گفت: به او گفتم گم شو، چون نخواستم دست و پای خود را بیشتر گم کرده و شرمنده شود. دوست مؤمن گفت: بدان به کسی که از ترس تو دست و پای خویش گم کند و خود را به خاطر خطایی که کرده در خود گم کرده باشد، گفتن «گم شو» احسان و نیکی نیست. قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى (263 - بقره) (فقیر سائل را به) زبان خوش و طلب آمرزش (رد کردن) بهتر است از صدقه‌ای که پی آن آزار کنند. اگر به کسی نیکی نکنیم بهتر از آن است که کار نیکی برایش انجام دهیم و بر سرش منت گذاریم. به عنوان مثال، قرضی به کسی بدهیم و منت بر سرش بگذاریم. اگر نمی‌توانیم قرض بدهیم و تاب تحمل از دست رفتن پول‌مان را نداریم از همان ابتدا بهتر است با زبان نیک عذرخواهی کنیم. ↶【به ما بپیوندید 】↷ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

✨﷽✨ #یک_داستان_یک_پند ✍در بغداد نابینایی عاشق شبلی (صوفی قرن سوم هجری) بود، ولی او را هرگز ندیده بود. روزی شبلی به مغازه او رفت و نانی برداشت. (شبلی درویش بود و دراویش چیزی ندارند.) به نابینا گفت: نانی برداشتم، گرسنه هستم. نابینا که صاحب نانوایی بود، نزدیک شد و نان را از او گرفت و دشنام داد. مردم چون این صحنه را دیدند، به نابینا خرده گرفتند و گفتند: او را می‌شناسی!؟ او شبلی بود! نابینا پشیمان به دنبال شبلی راه افتاد. هنگامی که به شبلی رسید، از او عذر خواست و به دست و پای او افتاد و طلب بخشش کرد. نانوا گفت: من برای جبران خطایم می‌خواهم یک میهمانی بدهم. تشریف بیاورید تا مسرور شوم. نابینا یک میهمانی داد و بزرگان شهر را دعوت نمود. شبلی را در صدر مجلس نشاند، تا خطای خود جبران کند و دل شبلی را به دست آورد. مجلس تمام شد و نابینا از شبلی موعظه‌ای خواست. شبلی گریست و گفت: برای خدا لقمه‌ای نان به درویش ندادی، ولی برای حفظ نام خود صد سکه خرج کردی! (که مبادا نام تو در شهر به خاطر توهین به شبلی آسیب ببیند.) بدان که تا خود را برای خدا عزیز نکنی و تحت امر او نباشی با این میهمانی‌های مجلل هرگز عزیزِ شبلی و دیگران نمی‌توانی بشوی. ✨إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعاً✨ ‌‌‌‌ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ✍️انوشیروان خواست ایوان مداین را بسازد. شروع به گسترش اراضی اطراف و خرید آن از مالکان کرد. پیرزنی که مجاور قصر شاهی انوشیروان بود، حاضر به فروش خانه خود نمی شدو پیوسته می گفت: من انوشیروان را دوست دارم اگر او را روزی نبینم، غم و اندوه وجودم را ترک نمی کند. انوشیروان امر کرد او را آزار ندهند و در خانه اش زندگی کند. پیرزن در خانه تنور روشن می کرد و دود آن ایوان سفید شاهی را سیاه می کرد،دو گاو داشت که زمان ورود و خروج به منزل پیرزن، دربار و صحن شاه را آلوده می کردند... ✨هر چه به شاه از پیرزن گفتند و ضررهای وجود او به دربار، انوشیروان راضی به دور کردن آن پیرزن از کنار خود نشد. در بیان علت، شاه گفت: این پیرزن هر چه ضرر هم به من برساند و سودی هم نداشته باشد، مرا بی ریا و خالص دوست دارد. من چگونه دور کنم از خود، کسی را که مرا دوست دارد؟؟؟ آیا این از جوانمردی به دور نیست؟؟ موبد و عالمی در دربار بود که با شنیدن این سخنان گریه کرد و گفت: ای مردم ، با تمام گناهان و خطاهایمان، اگر اهورا ( خدا ) را خالص و بی ریا بپرستیم و دوست داشته باشیم، مانند انوشیروان که از خطاهای پیرزن می گذرد، او نیز بر خطاهای ما چشم می پوشد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ۴۴۱ روزی مرد جوانی، دیار به دیار به دنبال مرشدی برای رشد خود می گشت. پیرمردی را در روستایی نشان او دادند. جوان خانه پیرمرد میهمان شد. پیرمرد از جوان، با نان و حلوایی پذیرایی کرد. جوان وسط نان را خورد و حاشیه های نان را در سفره رها کرد و گفت: «الهی شکر»، پیرمرد گفت: در این شکر تو جز ناشکری من ندیدم. نان اسراف شدۀ تو را من به الاغ ام خواهم داد و حیوان آن را خواهد خورد، همانا الاغ شاکر است اما تو ناشکری... جوان بدان! بالاترین شکر آن است که نعمت های خدا را اسراف نکنی، و در راه عصیان او استفاده ننمایی. بدان که اسراف، بدترین ناشکری بر حق تعالی است. مرد جوان! قبل از اصلاح زبانت به اصلاح افعال ات بپرداز و افعال خویش اصلاح کن، خداوند نیز با نور هدایت اش تو را در این اصلاحِ نَفس یاری خواهد کرد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ۴۵۵ بزرگ مردی روستایی پسری داشت ساده لوح، که به هر کسی به سرعت اعتماد می کرد، و سرمایه و اموال خود را در اختیار دیگران می گذاشت. وی زیان‌های زیادی از دوستان به ظاهر دوست، دیده بود. روزی پدر به او گفت: پسرم تو را نصیحتی دارم. زندگیِ تو به مَثَل درخت بادام و زردآلو است. این دو درخت در سرمای زمستان، اگر چند روزی هوا گرم شود، می‌پندارند بهار آمده و شکوفه می زنند و به رفتن زمستان اعتماد می‌کنند و گمان می‌کنند زمستانِ سرد و سخت سپری شده است، اما غافل از این که چند روز بعد سرما و سختی زمستان می‌آید و شکوفه‌هایشان را می‌بَرد. پس به هرکسی به سرعت اعتماد مکن. پسرم بدان! اگر روز و روزگار بر تو سخت گذشت و نعمتی که به علت ناشکری از دست دادی به تو باز گشت، پس به ماندن ابدی آن گمان مَبر. خداوند در سوره زمر آیه ۴۹ می فرماید: هنگامی كه انسان را زيانی رَسد ما را (برای حل مشكلش) می‌خواند، سپس هنگامی كه به او نعمتی دهيم می‌گويد: اين نعمت را به خاطر كاردانی خودم به دست آوردم! بلكه اين وسيله آزمايش آنهاست ولی اكثرشان نمی‌دانند •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ۴۵۵ بزرگ مردی روستایی پسری داشت ساده لوح، که به هر کسی به سرعت اعتماد می کرد، و سرمایه و اموال خود را در اختیار دیگران می گذاشت. وی زیان‌های زیادی از دوستان به ظاهر دوست، دیده بود. روزی پدر به او گفت: پسرم تو را نصیحتی دارم. زندگیِ تو به مَثَل درخت بادام و زردآلو است. این دو درخت در سرمای زمستان، اگر چند روزی هوا گرم شود، می‌پندارند بهار آمده و شکوفه می زنند و به رفتن زمستان اعتماد می‌کنند و گمان می‌کنند زمستانِ سرد و سخت سپری شده است، اما غافل از این که چند روز بعد سرما و سختی زمستان می‌آید و شکوفه‌هایشان را می‌بَرد. پس به هرکسی به سرعت اعتماد مکن. پسرم بدان! اگر روز و روزگار بر تو سخت گذشت و نعمتی که به علت ناشکری از دست دادی به تو باز گشت، پس به ماندن ابدی آن گمان مَبر. خداوند در سوره زمر آیه ۴۹ می فرماید: هنگامی كه انسان را زيانی رَسد ما را (برای حل مشكلش) می‌خواند، سپس هنگامی كه به او نعمتی دهيم می‌گويد: اين نعمت را به خاطر كاردانی خودم به دست آوردم! بلكه اين وسيله آزمايش آنهاست ولی اكثرشان نمی‌دانند •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ✍در بغداد نابینایی عاشق شبلی (صوفی قرن سوم هجری) بود، ولی او را هرگز ندیده بود. روزی شبلی به مغازه او رفت و نانی برداشت. (شبلی درویش بود و دراویش چیزی ندارند.) به نابینا گفت: نانی برداشتم، گرسنه هستم. نابینا که صاحب نانوایی بود، نزدیک شد و نان را از او گرفت و دشنام داد. مردم چون این صحنه را دیدند، به نابینا خرده گرفتند و گفتند: او را می‌شناسی!؟ او شبلی بود! نابینا پشیمان به دنبال شبلی راه افتاد. هنگامی که به شبلی رسید، از او عذر خواست و به دست و پای او افتاد و طلب بخشش کرد. نانوا گفت: من برای جبران خطایم می‌خواهم یک میهمانی بدهم. تشریف بیاورید تا مسرور شوم. نابینا یک میهمانی داد و بزرگان شهر را دعوت نمود. شبلی را در صدر مجلس نشاند، تا خطای خود جبران کند و دل شبلی را به دست آورد. مجلس تمام شد و نابینا از شبلی موعظه‌ای خواست. شبلی گریست و گفت: برای خدا لقمه‌ای نان به درویش ندادی، ولی برای حفظ نام خود صد سکه خرج کردی! (که مبادا نام تو در شهر به خاطر توهین به شبلی آسیب ببیند.) بدان که تا خود را برای خدا عزیز نکنی و تحت امر او نباشی با این میهمانی‌های مجلل هرگز عزیزِ شبلی و دیگران نمی‌توانی بشوی. ✨إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعاً✨ ‌‌ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

#یک_داستان_یک_پند ۴۶۵ مرد ثروتمندی پسری به نام حامد دارد. حامد هرگاه می خواهد با کسی دوستی کند ابتدا پدرش باید او را تایید کند تا مبادا بخاطر موقعیت اش کسی با او دوستی کند. روزی حامد گفت: پدر، با پسری آشنا شده ام به نام ایمان، می خواهم با او دوستی کنم. پدر گفت: فردا با الاغی به محلّه آن ها می‌روم و بساط فروش خیار را برپا می‌کنم. آن گاه تو با آن پسر نزد من بیا و کاری کن او از من مقداری خیار بخرد. حامد چنین کرد و با دوستش در ساعت مقرر ناشناس نزد پدر رفتند. ایمان گفت: دو کیلو خیار می‌خواهم. فروشنده گفت: خودت پاکت را پُر کن. ایمان پاکت را پُر کرد و به او داد. فروشنده خیارها را وزن کرد. سپس گفت: یک خیار دیگر بردار، تا وزنش تکمیل شود. ایمان، کوچک ترین خیار را انتخاب کرد تا در پاکت بگذارد. فروشنده خیار را از او گرفت و خیار بزرگ تری جایگزین کرد. غروب شد و هر دو به خانه برگشتند، پدر گفت: پسرم با او دوستی کن، او از آزمون سربلند بیرون آمد. من به اختیار او گذاشتم تا خیاری بردارد ولی کوچک ترین را برداشت. بیم آن داشت که مبادا از سهم کسی بیشتر به او رسد. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

✨﷽✨ #یک_داستان_یک_پند ✍دو برادر در روستایی کوهپایه‌ای زندگی می‌کردند که صاحب سرداب بزرگی بودند. سرداب محلی در زیر زمین بود که در فصل زمستان برف را به آنجا برده و جمع می‌کردند و تابستان یخ آن را می‌فروختند. یکی از برادران اهل خواب زمستانی بود و از ترس سرما٬ حال بیرون رفتن نداشت و کل فصل را در خانه می‌خوابید! ولی برادر دیگر اهل کار بود. وقتی برف می‌بارید کار پر کردن سرداب شروع می‌شد. برادر فعال در یک روز آن قسمت از سرداب را که باید پر می‌شد را پر می‌کرد و می‌رفت و به کارهای دیگرش می‌پرداخت. اما برادر تنبل منتظر می‌ماند نزدیک عید که هوا گرم می‌شد کار جمع کردن برف را شروع می‌کرد و وقتی بیرون از خانه می‌رفت، می‌دید برف‌های کوهپایه و شهر ذوب شده‌‌اند و مجبور بود برای جمع کردن برف با مشقت فراوان به بالای کوه برود. چون در زمان کار٬ خواب بوده است. مثَل زندگی نیز چنین است؛ همه چیز در جوانی برای انسان آسان است. چنین است که اگر برای هر امری انسان همت نکرده و تنبلی کند، زمان به سرعت می‌گذرد و کار بر او سخت‌تر می‌شود. دختری که در سن طراوت و شادابی و جوانی در انتخاب خواستگار تردید کرده و خواستگاران متعدد را از درب خانه جواب می‌کند و در ازدواج تنبلی کند، مانند این جوان زمانی که برف در درب خانه او باریده بود جمع نکرد، باید برای ازدواج دنبال خواستگار به بالای کوه برود و دنبال دعانویس و رمال بگردد و در سایت همسریابی عضو شود. پسری که در سن جوانی تن به کار سخت نمی‌دهد باید در سن پیری برای کار کردن و لقمه‌ای نان٬ زیردست و ذلیل هر کسی شود.جوانی که در ایام جوانی آلوده به گناه شود در پیری روز به روز توبه کردنش سخت‌تر می‌شود. 🔑«هر چیز به وقتش.» 🌻پس وقتی خدا برف رحمت را بر جلوی در خانه‌مان بارانده است، فرصت را غنیمت بدانیم تا برای رسیدن به آن بالای کوه نرویم.🌻 ‌‌‌ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•