✡ علت دشمنی بابیان و بهائیان با امیرکبیر 1⃣ پس از بروز ادعاهای #علی‌محمد_شیرازی (باب) مبنی بر مهدویت و نبوت، فتنه‌ها و آشوب‌های متعددی به نام او در کشور صورت گرفت. این آشوب‌ها که سه جنگ داخلی را به دنبال داشت، حکایت از به‌کارگیری خشونت توسط وی، برای ایجاد نفاق درونی به نفع قدرت‌های خارجی داشته است. (١) 2⃣ هم‌چنان که منابع #بهائی معترفند: 👈 «حکم جهاد با کفّار و تأکید در شدّت رفتار با آنان در کتاب قیّوم الاسماء، کراراً و مراراً از قلم اعلی نازل و کمتر سوره‌ای است که در این کتاب مبارک شامل این حکم نباشد...». (٢) 3⃣ در مقابل این آشوب‌ها و زیان‌های وارده به مردم و کشور، #امیرکبیر که در آن زمان صدرأعظم ایران بود و می‌دانست که قائله‌ی #بابیت از سوی اجانب (برای تفرقه‌افنکنی در کشور) آب می‌خورد؛ دستور تعبید و سپس قتل عامل فتنه (علی‌محمد شیرازی) را صادر کرد. (٣) 4⃣ از این‌روست که صدرأعظم لایق و خَدوم ایرانی: 👈 «... نزد طايفه بابيه در درجه اولی از نفرت و لعن قرار داشته...». (۴) 📚 پی‌نوشت‌ها: 🔸١- جنگ قلعه طبرسی (١٢۶۵ه.ق)، جنگ نیریز (١٢۶۶ه.ق) و جنگ زنجان (١٢۶۶و١٢۶٧ه.ق). ر.ک: عبدالحمید اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، بی‌جا: مؤسسه‌ی چاپ و انتشارات مرآت، بی‌تا، صص ٢۶۴-۵٠٠. 🔸٢- عبدالحمید اشراق خاوری، گنجینه حدود و احکام، بی‌جا: موسسه‌ی ملی مطبوعات امری، ١٢٨ بدیع، ص ٢٧٢-٢٧٣. 🔸٣- شوقی افندی، قرن بدیع، ترجمه نصرت‌الله مودّت، کانادا: موسسه معارف بهائی، ١۴٩ بدیع، ص ١٣٢. 🔸۴- میرزا اسدالله فاضل مازندرانی، تاریخ ظهور الحق، نسخه‌ی الکترونیکی، ص ٢١٢. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter