💠 ویژگی‌های تمدن اسلامی از دیدگاه علامه مصباح (قسمت اول) 1⃣ کلان بودن و کلان‌نگری 🇮🇷 مفهوم تمدن از دیدگاه علامه مصباح، «از ویژگی‌های کلان زندگی انسان‌ها حمایت می‌کند»؛ و این به دو معناست: معنای اول، به خود مفهوم تمدن برمی‌گردد که به امری کلان و ویژگی‌های این امر کلان اشاره دارد؛ چرا که تمدن، کلان‌ترین صورت یک واحد اجتماعی - فرهنگی است. به تعبیر هانتینگتون، «تمدن، گسترده‌ترین واحد مستقل فرهنگی است؛ بالاترین سطح گروه‌بندی فرهنگی انسان‌ها، و گسترده‌ترین سطح هویت فرهنگی افراد است» (هانتینگتون، برخورد تمدن‌ها و بازسازی جهانی۱۳۷۸؛ ص ۶۴). ‼️ بنابراین، آنچه از ویژگی‌های جزئی و خرد انسان‌ها حکایت کند، ربطی به تمدن ندارد. این نکته ما را به معنای دوم این فرار رهنمون می‌کند که به صورت غیرمستقیم به بینش و رویکرد نظری این حوزه‌ی مطالعاتی اشاره دارد که بینش تمدنی، بینشی کلان و کلان‌نگر، فرارشته‌ای، فرابخشی و سیستمی است 🌐 نه اینکه جزئیات و امور خرد نمی‌توانند متعلق بینش تمدنی قرار بگیرند، بلکه بینش تمدنی به همه‌ی امور جزئی یا کلی با رویکرد تمدنی و کلان می‌نگرد. حتی می‌توان گفت در بینش تمدنی، بیشترین جزئیات و امور خرد مورد توجه قرار می‌گیرد؛ منتهی به وجه ارتباطی و به جایگاه درون‌شبکه‌ای و درون‌سیستمی آن‌ها توجه می‌شود. 📻 بیانات آیت‌الله مصباح، ۲۱/ ۱/ ۱۳۹۰ #شماره_41 #جامعه 🆔 @farhang_puya