✍ در نقد و نسیه‌ی بورس تهران! ♦یک 🔸#کانال ما در چند ماه اخیر نیز به رسالت رسانه‌ای خود عمل کرد و اسیر رفتار گله‌‌وار بازار با پیشوایی #دولت و همراهی فرصت‌طلبان نشد. از همین رو هم، همواره به معرفی سهم‌هایی پرداخت که در مقام مقایسه، در شمار سهام ارزنده‌ی بازار هستند و دست‌کم #بنیاد محکم و سودسازی بالایی دارند. نه سهم‌هایی که برای مثال فروش یک خط تلفن همراه با شماره #رند را به عنوان افشای اطلاعات گروه #الف روانه #کدال کرده‌اند! 🔸جالب اینکه بازار در ماه‌های اخیر کاملاً وارونه عمل کرد و پشت به گزارش‌های دوره‌ای و صورت‌های مالی شرکت‌ها و سود و زیان آن‌ها تصمیم گرفت و در اثر نوع جدیدی از #سفته‌بازی، بیشتر به سهم‌های #زیان‌ده روی خوش نشان داد و به شرکت‌هایی که برای پوشاندن زیان‌های فاحش خود، در عوض پرداختن به تولید، به خرید و فروش سهام پرداخته‌اند! 🔸نمونه‌اش سهم سوپرحبابی #دی (بانک دی) که متعلق به #بنیاد_شهید است و بعد از گذشت یک سال، هنوز از سازمان بورس مهلت سه‌ماهه‌ برای خروج از شمول اصل ۱۴۱ قانون تجارت (دال بر ورشکستگی) دریافت می‌کند و هیچ‌کس هم پاسخ‌گوی صدها درصد رشد حبابی قیمت آن نیست. آن‌هم البته در جایی که از چند میلیارد سهم #حقوقی دیگر چیزی در تابلوی سهم باقی نمانده است. @tbours 🔸شاید برخی تازه به بازار سرمایه پیوسته باشند و ندانند که تا چند ماه پیش برای رشد قیمت یک سهم در فضای رقابتی بورس باید صدها تحلیل و دلیل اقناعی اقامه می‌شد و بازار بر سر ارزندگی آن سهم به توافق می‌رسید. از همین رو هم بازار سهام بر مدار تحلیل‌های #بنیادی می‌گشت و سهام‌داران نیز به دنبال دلایلی برای اقناع خود و ورود به یک سهم بودند. 🔸بعد از ورود ناچار و ناگهان #دولت به بازار سهام و به تبع آن سرازیر شدن سرمایه‌های خرد مردم، نخستین رویدادی که در بازار به وقوع پیوست، تعطیلی بساط #تحلیل و تطمیع شدن بسیاری از تحلیل‌گران قدیمی بازار بود. کسانی که حاشیه را بر متن ترجیح دادند و رفته‌رفته از در انکار حقیقت درآمدند و به پیاده‌نظام دولت در این جنگ نابرابر حقیقت و واقعیت تبدیل شدند. در این مورد کافی‌ست که نشانه‌های نان به نرخ روز خوری این افراد را در نوشته‌های اخیر آن‌ها دید و دنبال کرد. 🔸اینجاست که آدم بی برو و برگرد یاد گفته‌ی #علی_طیب‌نیا استاد دانشگاه تهران و وزیر اقتصاد دولت پیشین #روحانی می‌افتد که در ماه‌های پایانی وزارتش در پاسخ به پرسش مجری تلویزیون که پرسید راه‌حل اقتصاد ایران چیست؟ گفت: «اقتصاد ایران راه‌حل علمی ندارد که من بلد باشم، راه‌حل سیاسی دارد.» 🔸صدق این گفته‌ی #طیب‌نیا را وقتی می‌فهمیم که اقتصاد بی‌سامان دور دوم ریاست‌جمهوری روحانی را می‌بینیم. @tbours ♦دو 🔸در هفته‌های اخیر، یکی از بحث‌های سیاسی و اقتصادی داغ کشور، طرح همکاری راهبردی ۲۵ ساله‌ی ایران و #چین بوده است. طرحی مبهم که تا همین‌جا داوری‌های مختلفی را برانگیخته و منتقدان زیادی دارد. مهم‌ترین استدلال منتقدان هم این است که چرا باید #حکومت_چین با آن همه خلف وعده در قبال ایران و با آن حجم از مبادلات اقتصادی با جهان و به ویژه #آمریکا و #اروپا، در شرایط #تحریم برای برقراری رابطه با ایران میلیاردها دلار ضرر بدهد؟ 🔸طرح یادشده «بورس و سند راهبردی با چین» انگار نیم‌نگاهی نیز به دارایی‌های ایران و بازار شرکت‌های ورشکسته‌ی بزرگ دولتی در بورس دارد، این روزها به دستآویز جدیدی برای تحریک مردم به سمت سهم‌های #زیان‌ده دولتی تبدیل شده است و چه بسا، در صورت نهایی شدن به لغو واگذاری صندوق‌های دارادوم و داراسوم نیز بیانجامد. @tbours 🔸از آنجایی که هنوز پاسخی منطقی و مستدل به پرسش منتقدان طرح راهبردی ایران و چین داده نشده و این طرح به مرحله‌ی امضاء و اجرا نرسیده است، هنوز نمی‌توان درباره‌ی آن داوری دقیقی داشت. اما آنچه از همین حالا مشهود می‌نماید این است که دولت آقای روحانی بدجوری به این طرح دل بسته‌ است و همچنان که در مورد #برجام، می‌خواهد این بار تمام تخم‌مرغ‌هایش را در سبد رابطه با #چین قرار بدهد. 🔸با این حال هرچند به گفته‌ی صائب #طیب‌نیا، اقتصاد معاصر ایران، همچنان که همیشه، به جای راه‌حل علمی، راه‌حل سیاسی را برگزیده و هی بر پیچیدگی و وخامت اوضاع افزوده، اما نباید فراموش کرد که مناسبات سیاسی دنیای امروز نیز به شدت متن‌گریز است و فاصله‌ی بین وعده و وفای به آن‌، به عوامل زیادی از جمله ثبات شرایط و عدم وقوع #ریسک‌ها و رویدادهای جدید بستگی دارد. /سیگنال روزانه -------------------- @sulduz گروه بورسی تجزیه تحلیل 👇 http://eitaa.com/joinchat/209911820C9bcb140081