🌷با سلام و احترام
📚 فایل pdf مجموعه کتابهای "سلوکمعنوی ـ حیاتعارفانه" ـ تٲلیفِ بنده ـ
[در ۶ جلد] آماده ارائه میباشد.
🔸دوستانی که مایل به تهیّه فایلهای pdf یادشده هستند، لطفاً پس از واریزِ مبلغ ۱۵۰٫۰۰۰ ریال برای هر جلد [بهای دورهٔ کاملِ ۶ جلدی معادل ۹۰۰٫۰۰۰ ریال] به شماره کارت زیر:
6037991344870146
(بانک ملی؛ به نام: عباسعلیجعفریفوتمی) سفارشِ خود را به آیدیِ @useriran اعلام نمایند.
🔸توضیح:
تمامیِ وجوهِ پرداختی بابتِ بهای فایلهای مذکور، انشاءالله صرفِ هزینهٔ چاپِ مجدّد کتابها خواهد شد.
با تشکّر
عباسعلیجعفری: مدیرِ کانال
📚 ﷽ 📚
🖋اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ (طه، ۸)
[قسمت ۲]
🔹"الله" - به تعبیرِ امام هشتم علیهالسّلام - یعنی کسیکه "وَ لَهُ الخَلق فِی مَعرِفَته" (خلق در شناختش حیراناَند)؛ یعنی بودنش را با تمامِ وجود وجدان میکنند امّا برایشان شبیهِ هیچچیز و مثلِ هیچکس نیست.
🔹به عبارتِ دیگر، چگونگیاَش به درک و ذهن و فهمِ کسی درنمیآید، و معرفتِ به او فقط حیرت است و حیرت است و حیرت! البتّه این حیرت و وَلَه، نافهمی و نشناختن نیست، بلکه عینِ اُنس است و سرگَشتگی و گُمگشتگی در او. برای همین پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآلهوسلم دعا میکند: رَبِّ زِدنی فیکَ تَحَیُّراً (خدایا حیرت مرا در خودت افزون کن)؛ غرقِ حق خواهد که باشد غرقتر ...
🔹پس "الله" به معنای آن پوشیدهای است که حیرتآور و وَلَهانگیز است، و مراد از آن خداست؛ آن خدای واقعی که از عقل و وَهم و حسّ پوشیده است؛ آن ذاتی که در او متحیّریم و از ما مستور است.
🔹او ذاتِ غیبالغیوبی است که فقط چون اراده کرده، خود را به ما شناسانده؛ وَاِلّا ما هیچگاه نمیتوانستیم او را بشناسیم. ما نمیتوانیم او را توصیف کنیم؛ او باید خود را توصیف کند، و توصیف هم کرده است. اینجاست که بابِ اسماء و صفات باز میشود.
🔹البتّه در همین لفظِ "الله"، توحید نهفته است؛ زیرا آن حقیقتی که ما در او حیرانیم، هیچگونه تعیّن ندارد؛ اگر تعیّن داشته باشد، دیگر در آن حیرتی نخواهد بود. البتّه توحیدِ او از سِنخِ وحدتِ عددی نیست، زیرا واحدِ بِالعدد خودش عینِ تعیّن و تحدید و تشخّص است.
🔹نتیجهٔ توحیدِ او، بیتعیّنی؛ و نتیجهٔ بیتعیّنی، حیرت است؛ یعنی موجودی مانندِ او که در او متحیّر باشیم نیست، و او همتا ندارد. چنین موجودی فقط اوست و بس؛ "لَا شَریکَ لَه" و "لَا اِلَهَ اِلَّا الله".
🔹نه تنها نمیشود از سنخِ او دو خدا باشد - زیرا هریک به غیریّتِ دیگری، متعیّن و از حیرت خارج میشوند - بلکه اصلاً نمیشود سنخی برای او درنظر گرفت. زیرا سنخیّت نوعی ماهیّت است، که "او" از آن ماهیّت منزّه است. اگر هم بنا باشد که دو "الله" باشند، آن دو در عرضِ هم خواهند بود، پس تعیّن خواهند داشت؛ "مَن عَدَّهُ فَقَد حَدَّه" (هرکه او را بشمارد، برایش حدّ معیّن کرده است)؛ و این تحدید، نقص است.
@sulookmanavi
#اسراف، فقط زیاد خوردن و زیاد پوشیدن نیست؛ زیاد گفتن، زیاد خوابیدن، زیاد دیدن، زیاد رفتن، زیاد اظهارِنظر کردن، زیاد دخالت کردن، زیاد خندیدن، زیاد فکر کردن، زیاد نقشه کشیدن، زیاد به فکرِ خود بودن، زیاد راحتطلب بودن، زیاد اعتماد کردن، و ... هم هست.
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
دلِ خود چون به سرِ زلفِ تو ديدم، گفتم:
ای خوش آندَم كه پريشان به پريشان برسد ...
🖌طالب آملی
➰#شعر
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
🖋إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَالَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ (نحل، ۱۲۸)
🔹دو راهِ عمده برای معیّت با خدا هست: یکی "تقوی" و دیگری "احسان"؛ پس اگر کسی توفیقِ تقوای مدام ندارد، لااقل از نیکی به خلق دست نکشد.
🔹مقصود از تقوی، عمل به فرامینِ خداست؛ در اینصورت احسان یک بخش از آن است، امّا چون در معیّتِ خدا تٲثیری ژرف داشته، جداگانه ذکر شده است.
♦نکته:
بجای عبارتِ "وَالَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ" میتوانست بگوید "مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَالَّذِينَ یُحْسِنُونَ"، امّا اینطور نگفت؛ یعنی وقتیکه نیکوکاری در انسان ملکه شود و صاحبش را از محسنین قرار دهد، معیّتِ الهی را با خود میآورَد ؛ امّا تقوی اینطور نیست و به فعل محقّق میشود، یعنی مادامیکه مۇمن در حالِ رعایتِ تقواست، از معیّتِ حق بهرهمند است.
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁🍁
حالِ خرابِ حضرتِ "پاییز" مالِ من
شأنِ نزولِ سورهٔ "باران" به نامِ تو
تنها نه من به "مهرِ" تو "آذر" به جان شدم
دلتنگیِ دقایقِ "آبان" به نامِ تو ...
🖌علیرضا رنجبر
➰#شعر
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
🖋إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَ أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي (طه، ۱۴)
🔹صدرِ خواستههای خدا از همه اینست که: "فاعبدنی"، یعنی مرا بندگی کن؛ و صدرِ بندگی، به یادِ او بودن است و طریقِ آن، صلاه: "وَ أَقِمِالصَّلَاةَ لِذِكْرِي".
🔹نماز، عبادتی اقامهای است، یعنی انسان برای بجا آوردنش باید موقّتاً همهکار را وانَهَد و منقطع گردد به درگاهِ خدا و توجّهاَش را مادامیکه در نماز است منحصر به خدا کند.
🔹از این حیث، نماز ذکری خاص و امّالاذکار و مولّدِ ذکرِ کثیری است که اقامهای نبوده و در حینِ کارهای دیگر هم قابلِ اتیان است: فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّهَ قِيَامًا وَ قُعُودًا وَ عَلَىٰ جُنُوبِكُمْ ..." (النساء، ۱۰۳)؛ نماز را که تمام کردید، باز هم ایستاده و نشسته و خوابیده ذاکر باشید.
@sulookmanavi
کانال "سلوکمعنوی":
پیامرسان تلگرام:
https://telegram.me/sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
هرچند نِهایم در خورِ تو
لیکن چه کنیم؟ مبتلاییم
🖌عراقی
➰ #شعر
@sulookmanavi