🌷سلام
دعوتنامه:
ٲعوذُ بِاللّهِ مِن نَفسی ...
دنبالِ کسی می‌گردم که بیاید و مرا از دستِ خودم نجات دهد ..!
کانال "سلوک‌معنوی":
پیام رسان ایتا:
https://eitaa.com/sulookmanavi
پیامرسان تلگرام:
https://telegram.me/sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
#سلوک_معنوی
#حیات_عارفانه
🔴 گِرِهِ کارِ ما کجاست؟
🔹هر آن‌چه از موانع که بر راهِ ما قرار می‌گیرد، ناشی از چیزهایی است که به آن "مبتلا" هستیم، نه "اتّفاق"؛ پس باید دقّت کنیم که به چه چیز مبتلائیم.
🔹فرض کنید کسی اهلِ ذکر است ولی چند سال بدونِ هیچ تغییری بر وی سپری شده است. حال، این شخص فکر می‌کند شرکت در فلان مجلسِ معصیت، مانعِ او است؛ غافل از این‌که شرکت در این مجلس، یک "اتّفاق" است نه استمرار. این فرد "مبتلا" به پُرخوری است ولی توجّه ندارد که مانعِ او پرخوری است که به آن استمرار دارد.
🔹فرض کنید شخصی "مبتلا" به نگاه به نامَحرم است و ازطرفی یک لقمهٔ شبهه‌ناک هم خورده است. در این‌جا خوردنِ لقمهٔ شبهه‌ناک، "اتّفاق" و نگاه به نامحرم "ابتلا"ست؛ پس "مانع"، نگاه بوده است.
🔹فرض کنید شخصی "مبتلا" به پُرخوابی است، اتّفاقاً دچارِ یک غیبت هم شده است؛ در این‌جا "مانع" پرخوابی است که استمرار و ابتلای اوست.
🔹بنابراین آن‌چه مهم است پیدا کردنِ مواردِ "مبتلابه" است تا آن‌را ریشه‌کَن کنیم؛ باید ببینیم به چه مبتلائیم تا با همّتِ مردانه ترک شوند؛ وگرنه برطرف کردنِ "اتّفاقات" آسان‌تر است. ترک کردنِ پرخوریِ مبتلابه، بسیار دشوارتر از ترک کردنِ غیبت‌های اتّفاقی است؛ هرچند گناهِ غیبت در مقایسه با پرخوری، عقوبتِ سخت‌تری دارد.
@sulookmanavi
سلام همراهان عزیز
لطفاً هرگونه نظر، نقد و پیشنهادِ خود را به بنده اعلام نمایید.
با تشکّر؛ عباسعلی جعفری: مدیر کانال
👇👇👇👇👇👇
@Useriran
📚 ﷽ 📚
#سلوک_معنوی
#حیات_عارفانه
⚠️ #جهنم
✿ آن‌را جهنّم نامید چون قعرِ آن بسیار عمیق می‌باشد؛ چنان‌که گویند "بِئرِ جهنام" یعنی چاهِ بسیار عمیق.
@sulookmanavi
📚 ﷽ 📚
#سلوک_معنوی
#حیات_عارفانه
🔹متّقین، مۇمنینی هستند که واجدِ دو صفتِ "خشیت" و "اشفاق"اَند.
🔹خشیت، حیای توٲم با اُنس است. خشیت از خدا یعنی سالک در همه حال - همیشه - در ظاهر و باطن، حضورِ خدا را حسّ کند و سعی کند جانبِ خدا را رعایت نماید و معیّتِ خود را با خدا حفظ کند.
🔹اِشفاق، دل‌دادگی و تب و تاب برای چیزی است در عینِ ترس و دلهره از مواجهه با او به‌دلیلِ حشمت و عظمتش.
🔹تصوّر کنید وعدهٔ دیدار با محبوبی که تمامِ عمر در پی‌اَش بوده‌اید، دارد می‌رسد؛ حالِ شما در چنین وقتی، اشفاق است. یعنی هم عاشق و دل‌دادهٔ وصالید، هم - از عظمتِ وصال - بی‌تاب و مضطربید. حالِ متّقین نسبت به قیامت - که موطنِ لقاءِ ایشان با محبوبِ ازلی و رفیقِ اعلی است - این‌چنین است. این لفظ خیلی "باطن‌دار" است و سَرسَری نباید از آن گذشت. لفظِ اشفاق بابی از ابوابِ معرفةالله است.
@sulookmanavi