📚 ﷽ 📚 نـازار دلی را کـه تـو جانـش بـاشی معـشـوقـهٔ پیـدا و نهـانش باشی زان می‌ترسـم کـه از دل آزردنِ تو دل خون شود و تو در میانش باشی! 🖋ابوسعید ابوالخیر @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🌻"شایستگی، زن و مرد ندارد؛ ولی شکلِ بُروزش در زن‌ها و مردها متفاوت است. شایستگی، ساختنی است؛ نه شانسی است نه ارثی! 🌻 برخی مختصاتِ شایستگیِ یک مرد: 🔹️با ادب است و متین؛ ولی دست و پایش بسته نیست که اگر لازم شد بخروشد. 🔹مرد است و چند مولکول پیش‌بینی‌ناپذیری دارد. 🔹️از بیانِ احساساتش نمی‌هراسد؛ جرٲتِ ابرازِ عشق دارد و دلیرِ وادیِ عشق است، و پای عشق خیلی حساب‌کتاب نمی‌کند؛ آن‌جا اهلِ قمار است. 🔹️شیربرنج نیست! 🔹هَپَلی و شلخته نیست. 🔹اهلِ خاله‌زنک‌بازی، گیردادن به جزئیاتِ بی‌ارزش و مو را از ماست کشیدن نیست، و از امورِ پیشِ‌پاافتاده فاصله می‌گیرد. 🔹زانوانش جازخمِ آسفالتِ کوچه‌های محل دارد؛ یا در گل‌کوچیک یا در دعوای زنگِ آخرِ مدرسه! @sulookmanavi

🎧 #فایل_صوتی 👆👆👆👆 🎤 #معارف_معنوی_۸۶ @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 کلیدهای سلوک 🔹تمامِ دردِ انسان از خواستن است؛ زمانی‌که چیزی نخواهی، واردِ طریقِ تزکیه میشوی و آن‌وقت است که همه چیز به تو می‌دهند. اگر از خود و دنیا بگذریم، تمامِ خود و دنیا از آنِ ما خواهد شد. 🔸تمامِ هستی، بر مدارِ عشق‌ورزیدن است. برای محبّت کردن، به‌دنبالِ برگشتِ محبّت نباید بود. "محبّت، میلِ باطن است به عالَمِ جمال". 🔹کلیدِ ارتباط با دیگر انسان‌ها، افتادگی و تواضع است. کسی‌که در برابرِ مردم خودش را می‌گیرد، مردم ـ برعکس ـ می‌خواهند بشکنندش. هرکس خود را بالا بداند، اوّلین دشمنش خداست، بعد مخلوقاتِ خدا. @sulookmanavi

تو مرا جان و جهانی، چه کنم جان و جهان را تو مرا گنجِ روانی، چه کنم سود و زيان را‌ ... 🖋مولانا ➰#شعر @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🔹دلِ پریشان و مشوَّش، با ذکر و حسّ حضورِ خداوند آرام و قرار می‌گیرد. ذهنِ پُرمشغله و آکنده از هیاهو با یادِ پروردگار به آرامش دست می‌یابد؛ گویی کسی ذهنِ ما را جارو می‌کند و هرچه را گزنده، آزاردهنده، تشویش‌آور و مضطرب‌کننده است به دور می‌ریزد و گَرد و غبارِ اندوه و ناامیدی را می‌روبد؛ دغدغه‌های بیهوده، جان‌گیر و مزاحمِ روح و روان را یکسره پاک می‌کند و نسیمی در اطاقِ بستهٔ ذهنِ ما جاری می‌کند. 🔹یاد و حسّ حضورِ معشوق است که عاشق را تازه می‌کند و به او جانی دوباره می‌بخشد. پیش از این، خاطرِ من خانهٔ پُرمشغله بود با تو پرداختمش، وز همه عالَم رُفتم (سعدی) @sulookmanavi

🎧 #فایل_صوتی 👆👆👆👆 🎤 #معارف_معنوی_۸۷ @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🔹سالکِ ٳلی الّله محتاجِ توسّلِ دائم به ائمّهٔ هُدی علیهم‌السّلام است. 🔹سحرها، مختصّ توجّه به حضرتِ حجّت عجّل‌الّله‌تعالی‌فرجه‌الشّریف است؛ از طریقِ خواندنِ زیارت یا صدا زدنِ ایشان؛ مٹلا ً "یا صاحب‌الزّمان" گفتن. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 هرچند که در پیج و خَمِ عشقِ تو گیرم هرچند که زنجیر و گرفتار و اسیرم، راضی به رضای تواَم و بازیِ تقدیر بگذار که عشقت بکند خُرد و خمیرم! ای دار و ندارِ منِ مردادیِ عاشق!... بد جا شده‌ای در دلِ اشعارِ اخیرم رگبارِ غزل خورده به پیشانیِ دفتر خودکار روانی شده و بسته به تیرم! جز یادِ تو ای حسرتِ شیرینِ قدیمی ... ـ باور بکنی یا نکنی ـ از همه سیرم لعنت به بهاری که بدونِ تو بیاید وقتی تو نباشی، به جهنم که کویرم! من عاشقِ این بُغضِ قشنگم، به کسی چه؟! گیرم بکند دغدغهٔ عشقِ تو پیرم عشق است که پیرم بکند عشق و بیایی یک‌بار فقط دستِ تو در دست بگیرم آن‌وقت سرم را بگُذارم به زمین و ... از شوق بمیرم که بمیرم که بمیرم! 🖋محمّدرضا نظری ➰#شعر @sulookmanavi

🎧 #فایل_صوتی 👆👆👆👆 🎤 #معارف_معنوی_۸۸ @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 ناپایداریِ احوالِ دنیا 🔹️دنیای ما دنیایی خطّی نیست که همواره در جهتی ثابت و بی اوج و حَضیض پیش روَد؛ ما نیز ـ که بخشی از این دنیا هستیم ـ مرتّباً حوادثی خوش و ناخوش برای‌مان اتّفاق می‌افتد که احوالِ روحی و روانیِ ما را دگرگون می‌کند. گاه خوشحال می‌شویم و گاه غمگین هستیم، گاه خشمگین و گاه آرام، گاه شاد و گاه ملول، گاه ناامید و گاه امیدوار، و ... 🔹️برای مثال؛ حافظ در جایی دچارِ اندوه می‌شود و شکایت می‌کند که به ستوه آمده‌ام و نمی‌دانم به کجا روَم و چه چاره‌ای تدبیر کنم: کجا روَم چه کنم چاره از کجا جویم که گشته‌ام ز غم و جورِ روزگار ملول و یا دچارِ حالِ خوشی می‌شود و می‌گوید: مُطربا مجلسِ اُنس است، غزل خوان و سرود چند گویی که چُنین رفت و چنان خواهد شد و یا: مژدگانی بِده ای دل که دگر مطربِ عشق راهِ مستانه زد و چارهٔ مخموری کرد و در جایی غم و حیرانی و وحشت به سراغش می‌آید: از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود زنهار از این بیابان وین راهِ بی‌نهایت 🔹️شادی و اندوه از جمله احوالِ طبیعیِ آدمی است که لازمهٔ زندگی در این عالَم و ـ به تعبیرِ روانشناسانه ـ محافظِ وجود و مکانیسمی دفاعی محسوب می‌شود، امّا نباید ما را از روالِ معمولِ زندگی خارج کند. هیچ حادثه ای ـ چه تلخ و چه شیرین ـ نباید ما را در خود غرق کند؛ باید بتوانیم حوادث را در حدّ تعادل هضم کنیم و واکنشِ متعادل به آن‌ها نشان دهیم. با شناگری است که باید با رُخدادها رو به رو شد. @sulookmanavi