eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
794 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
202 ویدیو
5 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 🖌وَالَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَ مَنْ يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا (نساء، ۳۸) 🔹این آیه، ادامهٔ آیهٔ قبل و بیانِ خصلتی از خصلت‌های شخصِ بخیل است و می‌گوید شخصِ بخیل - چون مبتلا به خیالاتِ خودخواهی است - یا انفاق نمی‌کند، یا اگر انفاق کند برای به‌دست آوردنِ منافعِ مادّی و جلبِ قلوبِ مردم به خود است؛ یعنی ریا می‌کند، و نه برای خدا بلکه برای این‌که به چشم بیاید و دیده شود انفاق می‌کند. چرا؟ چون دردِ همیشگیِ بخیل، تنفّرِ مردم از اوست؛ پس بعضی جاها می‌بخشد و در بوق می‌کند تا بگوید من هم می‌بخشم؛ منتها به شما نبخشیدم چون لایق نبودید! 🔹ریاکار به‌واسطه ریاکاری‌اش و قصد غیرِ الهی‌اش، هم‌نشینِ شیطان است. اصولاً هر کارِ غیرِ خدایی، شرک (بهره) شیطان است و شیطان در آن با انسان شریک است؛ و چون شریک حاضر نیست مالش را رها کند، لذا شیطان هم مُدام پیشِ اوست تا از مالِ شراکتی‌اَش مراقبت کند؛ پس جلیس و انیس و کنارِ اوست، بدونِ این‌که او باخبر باشد؛ منتها اثرِ وضعیِ "قرین" بودنِ شیطان، دائم به او می‌رسد و سکینه و سرور و صفا و نورِ وجودش لحظه به لحظه خورده می‌شود و تحلیل می‌رود. 🔹از این آیه برمی‌آید که مقصودِ اسلام از انفاق، نه فقط سیر کردنِ فقیران، بلکه رشد و تعالیِ انفاق‌کننده است؛ چون با انفاقِ ریایی هم شکم‌ها سیر می‌شود، امّا خداوند از چنین انفاقی نهی کرده و مدّنظرِ او نبوده است. @sulookmanavi
🖌وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا رَّجُلَيْنِ جَعَلْنَا لِأَحَدِهِمَا جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنَابٍ وَ حَفَفْنَاهُمَا بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنَا بَيْنَهُمَا زَرْعًا (کهف، ۳۲)؛ برای آن دنیاطلبانِ غفلت‌زده، داستانِ آن‌ دو نفر را مثال بزن: به یکی‌شان دو باغِ انگور داده بودیم و دورشان را با درختانِ خرما پوشانده و میان‌شان هم کشت‌زاری قرار داده بودیم. ♦جزئیاتی که خداوند در این آیه توصیف کرده نشان می‌دهد که تک‌تکِ نعمت‌هایی را که به ما داده، با جزئیات مدّنظر دارد؛ پس از شکر غافل نباشیم. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔸اگر اعتقادِ مذهبی داری، پنهان نکن؛ در جامعه‌ای که مذهب را گوشه‌گیر می‌کنند، جوانمرد باش و با جسارتِ دینی نگذار اصلِ دین مهجور بشود! 🔸مرزِ ریا و اخلاص در مستحبّات خاص است نه واجبات و مستحبّاتِ عمومی! ریش گذاشتنِ طبیعی و معمولی، داشتنِ انگشترِ عقیق، بلند گفتنِ بسم‌الله، صلوات را بلند گفتن، وضو گرفتن در وقتِ نماز و سریع خشک نکردنِ آبِ وضو، رفتن به نمازِ جماعت، تسبیح به دست گرفتن، اسمِ اهلِ بیت ـ علیهم‌السّلام ـ را با لقب و احترام گفتن، مقنعه و روسری و حجابِ اسلامی، گاهی اوقات حدیث گفتن و از آیاتِ قرآن و نهج‌البلاغه گفتن و ... این‌ها ریا نیست! 🔸مرزِ ریا و اخلاص را در انجامِ انفاق و کمک به فقرا و دستِ دیگران را گرفتن، نمازِ شب، قرآنِ قبل از خواب و سحر، و ... پیاده کن و در این‌طور مواقع سعی کن کسی با خبر نشود و به گوشِ کسی نرسان و به چشمِ کسی نشان نده! جاهایی که از حرامی دست کشیدی و این‌را داد نزدی و برای خودت ذخیره کردی، این می‌شود اخلاص. 🔸قاطی نکنیم! آن اوّلیّات بر همه واجب هست و اصلأ ریا و غیرِ ریا بر آن بار نمی‌شود. در هرجایی تقیه نکنید! مؤمن، جسور و جَوّشکن است. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🖌قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنْفُسَنَا وَ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَنَا وَ تَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ (اعراف، ۲۳) 🔹این دعای دونفره از زیباترین دعاهای قرآن است. این دعا واجب‌ترین دعای انسانِ هبوط‌کرده - یعنی تک‌تکِ ما - است. 🔹ما چطور پیوسته به خود ظلم می‌کنیم؟ با غفلت از خدا، و توجّه به خود؛ با خودبینی و خودخواهی و خودپرستی. مغفرتِ خدا باید بیاید و ما را از این ظلمات بیرون بکشد و مشمولِ رحمت کند، وَاِلّا نابود شده‌ایم. 🔹آدم و حوّا به‌خلافِ ابلیس - که گناهِ خویش را به خدا نسبت داد و "رَبِّ بِمَا اَغوَیتَنی" گفت - لغزشِ خود را پذیرفتند و خاکساری کردند و از درِ توبه پیش آمدند و مغفرت خواستند. 🔹این دعا - که درخواستِ مغفرت است - نخستین دعای نژادِ انسان بود و همیشه مهم‌ترین دعای او باقی خواهد ماند. @sulookmanavi
🖌وَ مَا خَلَقْنَا السَّمَاءَ وَالْأَرْضَ وَ مَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ (‌انبیاء، ۱۶)؛ آسمان و زمین و آن‌چه در این بین است را برای بازی خلق نکردیم. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹این‌که بگوییم "کارِ ما موضوعاً شق‌ّالقمر است! عالَم بستگی به موضوعِ کارِ ما دارد!" چه معنایی دارد؟! اکثرِ عدمِ توفیق‌های ما، گاهی به "عُجْب به نفس" برمی‌گردد و گاهی به "عُجْب به موضوع" (بدین معنا که انسان یک نحوه استعلایی نسبت به موضوعِ کارِ خود داشته باشد). 🔹اگر از شما سؤال کنند که یک ماشینی داریم که شاملِ موتور، سیلندر، دینام، دلکو، جعبه‌فرمان، گیربکس می‌شود، خودِ شما می‌گویید: "تمامِ این اجزاء برای ماشین لازم است و هر قطعه‌ای که نباشد، انتقالِ نیرو انجام نمی‌گیرد و در نتیجه ماشین حرکت نمی‌کند"؛ ولی به موضوعِ کارِ خودمان که می‌رسد، یک‌مرتبه در قلب‌مان پیدا می‌شود که بگوییم: "کار ما شق‌ّالقمر است و همه چیز حول این می‌چرخد!". اگر فردا یک کارِ دیگر شروع کردیم، می‌گوییم: "حالا این کار، شق‌ّالقمر است!". این همان استعلاء است! 🔹اگر ما کارِ دیگران را سبک شمردیم و گفتیم که کارِ آن‌ها به طُفیلِ سرِ ما می‌چرخد و ما علمدار هستیم، این صدمه می‌زند و موفّق به آن کارِ خیر نمی‌شویم. اگر هم این کارها منشأ رشد باشد، در دستگاهِ غیرِالهی منشأ رشد است! در دستگاهِ مادّی ـ به‌وسیلهٔ تشویق‌هایی که گاهی با کف‌زدن همراه است ـ مراتبِ عُجب را رشد می‌دهند، اما در دستگاهِ امام زمان (عج) این‌گونه نیست. 🔹نباید سعی کنید که شاخ و بال و کبّاده و عَلَم و کُتَل درست کنید، بلکه کارتان را خوب انجام دهید. البتّه این‌را یقین داشته باشید که شکرِ نعمتِ حضرتِ حق را هر کسی انجام دهد، زیاده‌ای که لازم باشد به او عطا می‌شود و زیاده‌ای هم که برای او مضرّ باشد، به او ـ رحمةً من الله تبارک و تعالی ـ داده نمی‌شود. 🔹در رفتارها و صحبت‌هایی که در محیطِ کارتان طرح می‌شود این‌گونه نباشد که معنای شاخ و شانه کشیدن و این‌که ما امروز یک سر و گردن از شما بالاتر هستیم را داشته باشد؛ این‌ها بسیار مُضرّ است. در تهِ قلب‌تان و در ذهن‌تان این‌گونه باشد که واقعاً ممکن است دیگری یک اخلاصی داشته باشد که من فاقدِ آن باشم و من یک اطّلاعی داشته باشم که بیش‌تر از او مکلّف باشم؛ بنابراین من به عذاب نزدیک‌تر باشم و او به رحمتِ حق نزدیک‌تر. خدای متعال هرچه را به هر کس در این عالَم داده است، برای امتحان است. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🖌و َمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِمْ مِنْ عَهْدٍ ۖ وَ إِنْ وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ (اعراف، ۱۰۲) 🔸مراد از عهد، میثاقِ بندگیِ خداست که از عهدِ اَلَست - یعنی حینِ خلقتِ انسان - در نهادِ او نهاده شده. انسان فطرتاً می‌فهمد خدایی دارد که خلقش کرده و روز به روز - بلکه لحظه به لحظه - او را نگه داشته و روزی می‌دهد. هم‌چنین می‌فهمد که باید شکرگزارِ خالقش باشد و به حرفِ خالقش گوش کند و او را معصیت نکند. 🔸جزئیاتِ این امور و طریقهٔ بندگی را انبیاء برای بشر بیان می‌کنند، امّا کلیّاتش در نهادِ بشر موجود و معهود است. خلافِ این عهد عمل کردن و به راهِ خود رفتن و به دل‌بخواهِ خود عمل کردن و غافل از خدا زندگی کردن، فسق است؛ که طبقِ این آیه، اکثرِ بنی‌بشر به آن مبتلا می‌شوند. @sulookmanavi
یک‌هزار و سی‌صد و چندی است غیبت خورده‌ایم تو تماماً حاضری و ما به هجران رفته‌ایم ➰ @sulookmanavi