eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
794 دنبال‌کننده
2.7هزار عکس
202 ویدیو
5 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 🍒 ! 🔸خدا، خر را آفرید و گفت: تو بار خواهی بُرد از زمانی که افتاب بِدَمَد تا شب، و ۵۰ سال عمر خواهی کرد. خر گفت: می‌خواهم خر باشم امّا فقط ۲۰ سال عمر کنم ... خدا پذیرفت. 🔸خدا، سگ را آفرید و گفت: تو نگهبانِ خانۀ انسان خواهی شد و هرچه دادند خواهی خورد و ۳۰ سال عمر می‌کنی. سگ گفت: می‌خواهم سگ باشم امّا ۱۵ سال برایم کافی‌ست ... خدا پذیرفت. 🔸خدا، میمون را آفرید و گفت: تو مُدام از شاخه‌ای به شاخه‌ای می‌پَری و ۲۰ سال عمر می‌کنی‌. میمون گفت: می‌خواهم میمون باشم امّا ۱۰ سال عمر کافی‌ست ... خدا پذیرفت. 🔸و ... خدا، انسان را آفرید و گفت: تو اَشرفِ مخلوقاتی! سَروَرِ تمامِ زمین، و ۲۰ سال عمر می‌کنی! انسان گفت: می‌خواهم انسان باشم امّا آن ۳۰ سالی که خر نخواست، ۱۵ سالی که سگ نخواست و ۱۰ سالی که میمون نخواست به من بِده ... 🔸و ... این‌چنین شد که ما فقط ۲۰ سال مثلِ آدم زندگی می‌کنیم، بعد ازدواج می‌کنیم و ۳۰ سال مثلِ خر کار می‌کنیم و ۱۵ سال مثلِ سگ نگهبانِ خانه و بچّه‌هامان می‌شویم و آخرش هم مثلِ میمون برای نوه‌هامان شکلک درمی‌آوریم! @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹پرسید: چگونه است که خداوند در گذشته سخن می‌گفته و اکنون ساکت است؟! 🔸گفت: خداوند "متکلّم" است و متکلّم بودن، عینِ ذاتِ اوست؛ امّا برای آن‌که سخنِ "او" شنیده شود، باید ساکت شد. 🔸انسانی که خاموش نیست، چیزی نمی‌شنود. ذهنِ وِرّاج، قابلیّت شنیدن ندارد، کر است. انسانی که پُر از گفتگوهای درونی است، پُر از شهوتِ گفتن است، کجا سخنِ حق را می‌شنود؟ 🔸انسانِ خاموش، انسانی است که هم زبانش ساکت است، هم ذهنش آرام است، و هم قلبش نرم و پذیرا است. این‌ها را فراهم کن، آن‌گاه سخنِ حق را خواهی شنید. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ✔️ از وسایلی که در یک اتاق هست می‌توان کشف کرد این اتاق برای چیست. از استعدادها و نیروهای انسان هم می‌توان کشف کرد که او برای چیست و برای چه آفریده شده است. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔸در ایدئولوژیِ اسلامی، آن‌چه مبنای ارزش‌سنجی قرار می‌گیرد، تقوای الهی است. اندیشه‌های ناسیونالیستی می‌کوشد عُلقه‌های سرزمینی، زبانی و ملّی، و بازگشت به فرهنگ و آدابِ باستانی را جایگزین و جانشینِ تعلّقاتِ دینی و اندیشه‌های مذهبی کند. 🔸خصوصیّاتِ مشترکِ ملّی‌گراها و جریانِ باستان‌گرایی، احیای سننِ ایرانیِ "پیش از اسلام" و تاکید و پافشاری بر ارزش‌های قومی است. عصرِ حکومتِ منحوسِ پهلوی، اوجِ این ناسیونالیسم بود که ـ با جبر - سعی در بازگشت به فرهنگ و سننِ جاهلیِ باستانی داشته و با برنامه‌هایی مانندِ برگزاریِ جشن‌های ۲۵۰۰ ساله، تبدیلِ تاریخِ هجری به تاریخِ شاهنشاهی، تغییر دادنِ کلماتِ عربیِ زبانِ فارسی، ترویجِ رسوماتِ بازمانده از دورانِ جاهلیّت (چهارشنبه‌سوری، سیزده‌بدر، و احیای جشن‌های منسوخِ زردشتی مانندِ سده، مهرگان، ...) به‌دنبالِ این هدف بود. 🔸از این‌رو تخت‌جمشید اهمیّتی ویژه یافت و از سوی دیگر، کوروش تبدیل به قهرمانِ ملّیِ ایرانیان شد و افسانه‌هایی درباره او ترویج شد که سندیّتِ تاریخیِ واضحی نداشته، و سخنانی درباره او بیان شد که خلافِ آن نیز در تاریخ منقول است. 🔸رهبرِ معظّمِ انقلاب ، ولي‌مطلق‌الهي حضرت‌ آيت‌اللّه‌العظمي‌‌‌ امام سيّدعلي‌ حسيني‌ خامنه‌اي [ادام‌ اللّه‌ تعالي ظلال سيادته] در اوّلِ فروردینِ ۱۳۷۸ در سخنرانیِ خود در حرمِ امام رضا (ع) فرمودند: خُب!... ، حالا یک‌نفر هم پیدا می‌شود که از سرِ اشتباه و ندانم‌کاری، تخت‌جمشید را زنده می‌کند. البتّه تخت‌جمشید یک اثرِ معماری است؛ انسان اثرِ معماری را تحسین می‌کند و چون متعلّق به ما و مالِ ایرانی‌هاست، به آن افتخار هم می‌کند امّا این غیر از آن است که ما دل‌ها و ذهن‌ها و جان‌های مردم را متوجّه به نقطه‌هایی کنیم که در آن خبری از معنویّت نیست بلکه نشانهٔ طاغوتی‌گری است. در همان ساختمان‌ها - که امروز بعد از گذشتِ یکی دو هزار سال، ویران است - زمانی به مناسبتِ همین روزِ نوروز، خدا داند که چقدر بی‌گناه در مقابلِ تختِ طاغوت‌های زمان به قتل می‌رسیدند و چقدر دل‌ها ناکام می‌شدند؛ این افتخاری ندارد. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹 یعنی دقّت در برخورد؛ که آلوده نشوی و آلوده نسازی، که اسیر نشوی و اسیر ننمایی ... 🔹زن و مرد - هر دو - باید در دنیایی که میدانِ حرکت است سنگِ راهِ هم نباشند، دیگران را در خود اسیر نسازند و چشم‌ها و دل‌ها را نگه ندارند. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 📚 وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَٰذَا الْبَلَدَ آمِنًا وَاجْنُبْنِي وَبَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنَامَ (ابراهیم، ۳۵) 🔹ابراهیم (ع) در این آیه از خداوند هم امنیّتِ وطن را از اغیار خواسته، هم امنیّتِ دل را از اصنام. 🔹ابراهیم (ع) دعا می‌کند نخست برای "مکان"ِ سکونتِ خود و خانواده‌اش، و سپس برای خود و خانواده‌اش؛ و این نشان‌دهنده اهمیّتِ مکان در تربیّتِ انسان است. از مکانِ تقدیس‌یافته، آدمِ مقدّس نشآت می‌گیرد؛ و سرزمینِ ملعونه، استعدادها را بر باد می‌دهد. 🔹نکته دیگر این‌که امنیّت باید مقدّمه عبادت قرار گیرد تا شکرِ آن گذارده شود. کسانی که امنیّت را خرجِ عشرت می‌کنند، کفران می‌کنند. @sulookmanavi