📚 ﷽ 📚 🎈تنها نباش! 🔹کسی‌که با اهلِ بیت علیهم‌السّلام نشست و برخاست می‌کند دیگر تنها نیست. آیهٔ قرآن است: "... وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ" (توبه، ۱۱۹)؛ با صادقین باشید، با صادقین همراهی کنید. 🔹نگذارید دنیا شما را با خودش ببرَد. این آدم‌هایی که دور و برتان هستند، این شبکه‌های مَجازی، پول، شهوات، ... شما را تنها می‌کند؛ خودتان را نجات بدهید! @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 ✔ ️همهٔ کسانی‌که به شما نزدیک می‌شوند، شما را دوست ندارند؛ بعضی‌ها نمی‌توانند از دور شلیک کنند! @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🖌وَ جَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَ أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ‌الْخَيْرَاتِ وَ إِقَامَ‌الصَّلَاةِ وَ إِيتَاءَالزَّكَاةِ ۖ وَ كَانُوا لَنَا عَابِدِينَ (انبیاء، ۷۳) 🔹این عبارت بیانی خلاصه از تمامِ راه است و نشان می‌دهد در همه‌جای راه، سالک محتاجِ الهام و توفیقِ الهی است. 🔹کمالِ راه هم در عبارتِ "كَانُوا لَنَا عَابِدِينَ" آمده و نشان می‌دهد سالک آخرش باید "عابد" شود، یعنی عبادت و عبودیّت باید چنان در ذاتِ او راسِب گردد که واجدِ این ملکه و صاحبِ این عنوان گردد. 🔹عبارتِ "أَوْحَيْنَا إِلَيْهِمْ فِعْلَ‌الْخَيْرَاتِ" نشان می‌دهد که میلِ به خیرات و توفیقِ انجامِ آن‌ها، عنایتِ ویژه خداست و باید قدردان و شاکرش بود. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 ✔ ️دنیا برای شکایاتِ دائمیِ شما ارزشی قائل نیست! @sulookmanavi

🖌وَ إِنْ مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا ... (اسراء، ۵٨)؛ هیچ شهر و دیاری نیست جز آن‌که روزی نابودش می‌کنیم. 🔸مرگ و هلاکت، از دیدگاهِ بشر - و در وقتِ حلولِ آن - دردناک است، امّا در هستی ابداً چیزِ بدی نیست و جزئی از زیبایی‌های آن است که هرروز در طبیعت جاری است. 🔸خداوند پیوسته می‌آفریند، حفظ می‌کند و نابود می‌کند. پس از بر هم خوردن و زوالِ جسمِ هستی، خداوند ارواحِ محبوس در این کالبدهای موقّت را - که از نفخهٔ خدایی و به عاریت و برای کسبِ تجربه در آن کالبدها اسیر بودند - بسوی خویش بازمی‌گردانَد و محاسبه  و از نو ترازبندی می‌کند و پاداش یا عذاب می‌دهد. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 ♦️#آفات_السالکین ✔ ️چاهِ عمیقِ خلطِ مراتب   🔹از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مۇلّفه‌های لازم در التزام به طریقت ـ که مغفول‌عنه بوده ـ درکِ مختصاتِ وجودِ خویشتن در نقشهٔ سلوکِ الی الله است. 🔹مشکلات از آن‌جا آغاز می‌شود که می‌خواهیم ملتزم به لوازمی گردیم که مربوط به سطحِ ارتقای روحیِ ما نیست؛ و چه بسیارند کسانی‌که در این دام گرفتار شده و استعداد و طراوتِ سلوکیِ خویش را به آتش می‌کشند ... 🔹حتّی دیده شده بعضی از به‌اصطلاح اساتیدِ سلوک، به شاگردانِ خویش قبل از آن‌که تکمیلِ مراتبِ ماقبل در وجودِ آن‌ها مستحکم و مستقر گردد، او را توجّه به مراتبِ بالاتر می‌دهند. چه بسیار  سالکانی که با در نظر نگرفتنِ این نکته، خانواده و خود را به آزار و اذیّت می‌اندازند و دچارِ توقّف می‌شوند! 🔹سلوکِ الی الله یعنی تقوا، خلوت، نظم، استقامت، سالیانِ متمادی فکر و سکوتِ غالب بر کلام و صبرِ روزافزون و عمیق ... آن که هنوز نتوانسته‌ یک نمازِ شب خواندن را در خود درست ایجاد کند، چرا طمعِ مراتبِ عالی‌تر را دارد؟ @sulookmanavi

☀ جهان شب است و تو خورشیدِ عالَم‌آرایی؛ طلوع کن ... @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🖌فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (انبیاء ،۹۴)؛ پس، هر که مۇمن باشد - از روی ایمان هر کارِ خوبی کند - کار و کوششِ او نادیده گرفته نمی‌شود و ما همه را برایش ثبت و ضبط می‌کنیم. 🔹در این آیه تصریح شده که سعیِ مۇمن است که سرانجام دارد، امّا سعیِ کافر گم می‌شود: الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ هُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا (کهف، ۱۰۴)؛ یعنی کافر با این‌که تلاشِ زیادی برای خوش‌بختیِ خود می‌کند امّا چون از پروردگارِ هستی منقطع و مُدبِر است، سعی‌اَش به‌جایی نمی‌رسد. 🔹عبارتِ " يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ" نشان می‌دهد که گرچه صالحات بسیارند و انجامِ همه آن‌ها مقدور نیست، امّا هرقدر که انسان در انجام‌شان بکوشد، همان‌قدر اجر می‌برَد؛ یعنی نباید وقتی تمامش حاصل‌شدنی نیست، بعضش را ترک کند؛ اگر توفیقِ همه را ندارد، لااقل بخشی را تدارک کند. 🔹عبارتِ "فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ" نشان می‌دهد که آن‌چه خدا می‌خواهد، تلاشِ انسان در این راه است، فارغ از حصولِ نتیجه. @sulookmanavi

🖌... إِنَّ رَبَّكَ أَحَاطَ بِالنَّاسِ ... (اسراء، ۶۰)؛ ای پیامبر! غم مخور، که پروردگارت کاملاً بر اوضاع مسلّط، و مردم همه در چنگِ قدرتِ او هستند. @sulookmanavi

📚 ﷽ 📚 🗨 مردابِ نعمت‌ها ️🔸آدمى با رسيدن به قدرت و غنا، در پوستِ خود نمى‌گنجد و به غرور، طغيان، تجاوز، و فساد مى‌رسد، از خود غافل مى‌شود، نعمت‌ها را به خود مى‌بندد، ترس از افولِ نعمت‌ها و قدرت‌ها او را ـ در متنِ قدرت ـ هراس‌ناک و ضعيف مى‌كند و در اوجِ اقتدار، به وسوسه و بدبينى و سخت‏گيرى و بدرفتارى مى‌كشانَد، و ديگران را به اسارت مى‌كشد. 🔸انسان حتّى با خيال و اعتقاد به استغنا، طغيان‌گر است؛ مگر هنگامى‌كه حدود و ديوارها را بشكند و به وسعتِ وجودِ خويش برسد و ديگر جمع و تفريقِ نعمت‌ها و قدرت‌ها در او موجى نياورَد، نه غرورى، نه حسرتى، نه لهو و لغوى، و نه اسراف و فسادى. 🔸كسانى‌كه هدفى را باور نكرده‌اند و نظامى را نشناخته‌اند و حاكمى را و ناظرى را و مُهَيمَنى را نديده‌اند، در سيلِ نعمت غرق مى‌شوند و غرق مى‌كنند؛ نعمت‌ها، مردابِ مرگِ خاموشِ آن‌هاست.   @sulookmanavi